S. Devyatova .Ορθόδοξοι ασκητές του 20ού αιώνα 5

 

Πρεσβυτέρα Άννα Μπόμπκοβα-Μορόζοβα († 1984)

Το 1927, το μοναστήρι Diveyevo έκλεισε. Η Μητέρα Αλεξάνδρα ευλόγησε τις μοναχές να φυλάξουν τα κύρια προσκυνητάρια της μονής σε διάφορα μέρη. Οι αδελφές θυμήθηκαν τον θρύλο ότι ο Άγιος Σεραφείμ προειδοποίησε ότι οι μοναχές θα έπρεπε να πάνε στον κόσμο, αλλά, σύμφωνα με τον Αγ. Σεραφείμ, η περίοδος της χάριτος του Θεού στη Ρωσία δεν επρόκειτο ακόμη να έρθει.

Η μητέρα Efrosinya (στον κόσμο Evfrosinia Fominichna Laktionova) κατάφερε να επιστρέψει στο Diveevo στα τέλη της δεκαετίας του '40, αγόρασε ένα μικρό σπίτι στην οδό Lesnaya, στο οποίο έζησε για περίπου σαράντα χρόνια. Η τυφλή Ματρώνα και η ευλογημένη Άννα ζούσαν μαζί της. Από τα απομνημονεύματα της Μητέρας Μαργαρίτας (η Μητέρα Ευφροσύνη ενσωματώθηκε στο σχήμα  τό μοναχικό με το όνομα Μαργαρίτα το 1992): «Μόλις αγοράσαμε σπίτι στο Ντιβέεβο, ήρθε η μακαρία Άννα και είπε: «Εδώ θα ζήσω, είμαι η μητέρα των παιδιών. .»

Η ευλογημένη Άννα (στον κόσμο Anna Vasilyevna Bobkova-Morozova) γεννήθηκε στο χωριό Σίλεβο. Είναι γνωστό ότι η Άννα ήταν σύζυγος του προέδρου του κρατικού αγροκτήματος και όταν χήρεψε, ο ερημίτης του Σάροφ, ο Γέροντας Ανατόλι, την ευλόγησε να κάνει το κατόρθωμα της ανοησίας για χάρη του Χριστού, λέγοντας: «Περιπλανηθείτε γύρω από το Ντιβέγεβο». (Έδωσε όρκο να μην συναντήσει τα παιδιά της, που είχαν μεγαλώσει μέχρι τότε).

Στο κελί όπου έμενε η ευλογημένη ηλικιωμένη υπήρχε εικόνα του Αγ. Σεραφείμ, σύμφωνα με τις ιστορίες της Μητέρας Μαργαρίτας, η μακάρια συχνά πλησίαζε αυτήν την εικόνα και ρωτούσε: «Πού; - Έπειτα, κουνώντας το κεφάλι της, είπε: «Α, κατάλαβα...» - Και προχώρησε υπάκουα μέχρι εκεί που οι άνθρωποι χρειάζονταν βοήθεια. Μερικές φορές εξαφανιζόταν κάπου για πολλή ώρα, τριγυρνώντας μόνη στα δάση και στους δρόμους.

Υπήρχαν περιπτώσεις που η ευλογημένη εμφανίστηκε στους κατοίκους του Diveevo σε ένα όνειρο και προειδοποίησε για κινδύνους και επικείμενα προβλήματα. Τελείως άγνωστοι ήρθαν κοντά της και την ευχαρίστησαν για τη βοήθειά της. Καλοκαίρι και χειμώνα φορούσε ένα καπιτονέ σακάκι, ήταν μεγάλη και αδύναμη, συχνά πήγαινε για ύπνο όχι στο κρεβάτι, αλλά στο κατώφλι.

Η δίκαιη γυναίκα γνώριζε για το θάνατό της εκ των προτέρων και προετοιμάστηκε για αυτόν. Πέθανε την 1/14 Μαΐου 1984, στην εορτή της εικόνας της Θεοτόκου «Απροσδόκητη Χαρά». Η μακαριστή Γερόντισσα Άννα κηδεύτηκε σύμφωνα με το πασχαλινό έθιμο. Λίγο πριν πεθάνει, η μητέρα Μαργαρίτα της είπε ότι θα ήθελε να ακούσει τη Cherubimskaya. Και στην κηδεία ξαφνικά τραγούδησαν: «Σαν τα Χερουβείμ...».

Στα τέλη της δεκαετίας του '80, η μητέρα Μαργαρίτα είχε ένα όραμα: «Μια φορά ήμουν ξαπλωμένος μετά το δείπνο και ξαφνικά μια φωνή, δυνατή σαν του Λεβιτάν: «Σήκω, τώρα θα σου μιλήσει η ίδια η Μητέρα του Θεού». Και πράγματι, ακούστηκε μια φωνή, και τόσο γλυκιά, από τη Μητέρα του Θεού του Καζάν που κρεμόταν στη γωνία: «Αυτό το κελί και αυτή η περιοχή θα σηκώσουν ολόκληρο το σύμπαν».

Από την ιστορία της μοναχής της μονής Αγίας Τριάδας-Seraphim-Diveevo Marina (Gavrilenko): «Σύντομα άρχισαν να εμφανίζονται οι πρώτοι προσκυνητές. Ήρθαν στο σπίτι και ρώτησαν τη μητέρα αν μπορούσαν να προσκυνήσουν τα ιερά του αγίου. Η μητέρα Μαργαρίτα φύλαγε: σταυρό, γάντια, λαμπάδα, χυτοσίδηρο, κιγκλιδώματα, αλυσίδες και άλλα ιερά αντικείμενα του Πατέρα. Άρχισαν να φτάνουν με ολόκληρα λεωφορεία, - η μητέρα δέχτηκε ακούραστα τους πάντες, και οι άνθρωποι διέδωσαν σιγά σιγά τα νέα σε όλη τη γη ότι υπάρχει το Diveevo - αυτός ο ευλογημένος Οίκος της Βασίλισσας των Ουρανών. Υπάρχει μια Κανάβκα - οι σωροί της Θεοτόκου, ιερές πηγές που δίνουν δροσιά και παρηγοριά, ζει η Μητέρα Μαργαρίτα, που έχει διατηρήσει μέσα της, σαν σε μια σταγόνα νερό, την πνευματική δομή ολόκληρου του παλιού μοναστηριού.

Ήρθε η ώρα για την αναβίωση του Diveevo. Οι πιστοί άρχισαν να μαζεύονται εδώ από όλες τις πλευρές - ένας προς έναν, δύο δύο και ολόκληρες οικογένειες. Αγόρασαν σπίτια εδώ, έστησαν νοικοκυριά και ζούσαν εν αναμονή των εγκαινίων του μοναστηριού...

Το Σάββατο του Λαζάρου - 30 Απριλίου 1989, ο Αρχιεπίσκοπος Νικολάι του Γκόρκι και του Αρζαμά καθαγίασε μια ξύλινη εκκλησία στο Ντιβέεβο προς τιμήν της εικόνας του Καζάν της Μητέρας του Θεού στην Πηγή του Καζάν. Η εκκλησιαστική ζωή στο Ντιβέεβο συνεχίστηκε, η πρόβλεψη του πατέρα Σεραφείμ εκπληρώθηκε ότι με την πάροδο του χρόνου θα υπήρχε μια ξύλινη εκκλησία της εικόνας του Καζάν της Μητέρας του Θεού στα περίχωρα του Ντιβέεβο και η πέτρινη θα πήγαινε στο μοναστήρι».