– Πατέρα, πες μου, γιατί είναι απαραίτητη η πνευματική καθοδήγηση για έναν άνθρωπο που έρχεται στην Εκκλησία και σε τι πρέπει να αποτελείται;

 – Πατέρα, πες μου, γιατί είναι απαραίτητη η πνευματική καθοδήγηση για έναν άνθρωπο που έρχεται στην Εκκλησία και σε τι πρέπει να αποτελείται;

– Η πνευματική ζωή πρέπει να μελετηθεί, και αυτή είναι ίσως η πιο σημαντική μάθηση στον κόσμο μας, χωρίς την οποία ολόκληρη η κοινωνία μας είναι καταδικασμένη. Κοίτα σε τι μας έφερε ο αθεϊσμός και η άρνηση να ζούμε σύμφωνα με τις εντολές. Δεν είναι τυχαίο ότι στα μέσα του αιώνα ο κόσμος μας βρισκόταν στο χείλος του θανάτου και της πυρηνικής καταστροφής, ακριβώς εκείνα τα χρόνια που η τηλεόραση υποσχέθηκε σύντομα να «δείξει τον τελευταίο ιερέα». Και τώρα η τρομοκρατία, το σατανικό μίσος, η υποβάθμιση του χωριού μας - όλα αυτά έχουν μια ενιαία ρίζα, πηγαίνοντας πίσω στην καταστροφή αυτής της συνέχειας στην πνευματική εμπειρία, χωρίς την οποία δεν μπορούμε να ζήσουμε κανονικά. Αυτό όχι μόνο απομακρύνει ένα άτομο από τη σωτηρία στην αιώνια ζωή, αλλά καταστρέφει και τη στιγμιαία κοινωνική μας ζωή.

Το καθήκον της πνευματικής διδασκαλίας είναι ακριβώς να αποκαταστήσει και να ενισχύσει την παράδοση της μετάδοσης, διατήρησης και αύξησης της πνευματικής εμπειρίας. Η σημασία αυτής της διακονίας αποδεικνύεται από το γεγονός ότι στο Ευαγγέλιο ο ίδιος ο Κύριος ονομάζεται Δάσκαλος. Άλλωστε, ο ίδιος μας έδωσε ένα παράδειγμα: ο Σωτήρας περπάτησε με τους μαθητές του από άκρη σε άκρη την Παλαιστίνη, κάνοντας το ίδιο με άλλους δασκάλους εκείνης της εποχής, όχι μόνο στο Ισραήλ, αλλά και στην Αθήνα και στην Ανατολή. Έτσι, ο Χριστός μας έδειξε ότι η πνευματική μελέτη δεν απαιτεί ένα ζεστό γραφείο. Το κύριο πράγμα είναι τι να διδάξουμε και πώς.
Ο Χριστιανισμός δίνει μια ξεκάθαρη απάντηση σε αυτό. Η πίστη μας, ο πλούτος της πνευματικής μας ζωής κερδίζεται πρωτίστως μέσω της άμεσης επικοινωνίας με τον Θεό, δηλαδή της προσευχής, μέσω της οποίας ο άνθρωπος ενισχύει την πίστη του και χωρίς την οποία, σύμφωνα με τον Θεοφάνη τον Ερημικό, ο οποίος, παρεμπιπτόντως, ήταν ο πρύτανης. της Θεολογικής Ακαδημίας της Αγίας Πετρούπολης, οι θεωρητικές γνώσεις και η εκπαίδευση είναι άχρηστες . Αλλά, ταυτόχρονα, αυτό δεν αρνείται τη σημασία της γνώσης, η οποία είναι επίσης αναπόσπαστο μέρος της πνευματικής ζωής, και την οποία ο άνθρωπος δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να παραμελήσει. Γιατί έχουμε τόσα πολλά προβλήματα σήμερα, συμπεριλαμβανομένης της πνευματικής ζωής, στην εύρεση εξομολογητή; Το όλο πρόβλημα στηρίζεται στην έλλειψη ορθόδοξης παιδείας και γνώσης στον τομέα της θεολογίας. Αν ένα παιδί, από την παιδική του ηλικία, είχε τουλάχιστον κάποια κατανόηση του τι είναι πνευματική ζωή, τι είναι η πίστη, θα μπορούσε να αποφύγει πολλά λάθη.

Η εκμάθηση της πνευματικής ζωής σημαίνει συνδυασμός προσευχής και εκπαίδευσης. Και, φυσικά, πρώτα απ 'όλα, είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι ένας εξομολογητής δεν μπορεί να δώσει σε έναν άνθρωπο σε πέντε έως δέκα λεπτά αυτό που έπρεπε να λάβει για χρόνια σε μια κανονική πνευματική ζωή. Άλλωστε, συχνά, όταν έρχεται κάποιος στην Εκκλησία, σκέφτεται να γίνει αμέσως άγιος, να λάβει ειδικά πνευματικά χαρίσματα από τον Θεό. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει.

Η προσευχή και η στροφή προς τον Θεό πρέπει να συνδυάζονται με εκπαίδευση, απόκτηση γνώσεων και αλλαγές στην καθημερινή ζωή του ανθρώπου.
Και ακριβώς αυτές τις αλλαγές πρέπει να καθοδηγεί ο εξομολογητής, αλλά από μόνος του δεν θα δώσει πολλά σε έναν άνθρωπο αν δεν είναι έτοιμος να δεχτεί. Ο εξομολογητής μπορεί να εξηγήσει κάτι, αλλά, όπως λέγεται στην παραβολή του Ευαγγελίου, ο σπορέας σπέρνει, και μετά πετάνε σπουργίτια  και ραμφίζουν τα σιτηρά και ο άνθρωπος μένει πάλι άδειος. Ένα άτομο και ο εξομολογητής του πρέπει να συνεργάζονται, να λειτουργούν ως συνεργάτες μεταξύ τους. Μόνο τότε θα είναι δυνατό να μιλήσουμε για την αληθινή πνευματική ανάπτυξη ενός ατόμου.

Αρχιμανδρίτης Iliy (Nozdrin)