S. Devyatova .Ορθόδοξοι ασκητές του 20ού αιώνα 31

 

 Μονή Σπασο-Μποροντίνσκι

Σχήμα-μοναχή Σάρα (Ποτέμκινα) († 1911)

Η παράδοση της γεροντικότητας στη Μονή Σπασο-Μποροντίνσκι 19 ξεκίνησε από την ηγουμένη Μαρία (Tuchkova, † 1852), την πνευματική κόρη του Αγίου Φιλάρετου της Μόσχας , η οποία διέθετε το χάρισμα της παρηγοριάς. Μετά τον ευλογημένο θάνατό της, το μοναστήρι φρόντισε πνευματικά η μοναχή Σάρα (Potemkina, † 1911), το πνευματικό τέκνο του διάσημου ασκητή, Γέροντος Ζωσιμά (Verkhovsky , (1767–1833) (Τον Ιούλιο του 2000, δοξάστηκε η Γερόντισσα Ζωσιμά όπως τιμάται τοπικά στην επισκοπή Μόσχας μπροστά στον σεβαστό.)

Η μοναχή Σάρα γεννήθηκε στην ευγενή οικογένεια Ποτέμκιν. Είναι γνωστό ότι μπήκε στο μοναστήρι από νεαρή ηλικία. Η οξυδερκής πρεσβυτέρα Ζωσιμά την ευλόγησε να ζήσει στο μοναστήρι Σπασο-Μποροντίνσκι με την Ηγουμένη Μαρία. Το μοναστικό μονοπάτι δεν είναι εύκολο, ήταν δύσκολο για τη νεαρή αρχάριο στο μοναστήρι Spaso-Borodinsky, αποφάσισε να μετακομίσει σε άλλο μοναστήρι. Έχοντας μάθει για αυτό, η Μητέρα  Μαρία σημείωσε με λύπη ότι μόνο θλίψη και αρρώστια την περίμεναν εκεί. Η πρόβλεψη έγινε πραγματικότητα. Η αγαπημένη Μητέρα Μαρία την υποδέχτηκε με αγάπη. Τα βάσανα επηρέασαν την υγεία της μοναχής και για το υπόλοιπο της ζωής της δεν μπορούσε να περπατήσει. Αδύναμη στο σώμα, αλλά δυνατή στο πνεύμα, βοήθησε πολλούς ανθρώπους που απευθύνθηκαν σε αυτήν για βοήθεια. Οι άνθρωποι ήρθαν σε αυτήν για συμβουλές και με αίτημα να προσευχηθούν. Ο Γέροντας Αμβρόσιος από την Όπτινα είπε στα πνευματικά της παιδιά: «Είναι η στήλη και το βιβλίο προσευχής σας. Παρόλο που δεν θα τη συναντήσουμε σε αυτή τη ζωή, μιλάμε συχνά με πνεύμα. Ελπίζω στο έλεος του Θεού να τη δούμε στη μελλοντική ζωή». Σύμφωνα με τους συγχρόνους, η Πρεσβυτέρα Σάρα ήταν μικρή στο ανάστημα - «χώρεσε σε ένα καλάθι ρούχων».

Με τις προσευχές της Γερόντισσας Σάρρας θεραπεύονταν οι άρρωστοι και πολλοί άκουσαν τη συμβουλή της. Κατόπιν συμβουλής του γέροντα, γεννήθηκε ένας γιος από έναν άγονο συγγενή μιας από τις μοναχές. Η Πρεσβυτέρα Σάρα συμβούλεψε μια γυναίκα που υπέφερε από στειρότητα για δέκα χρόνια να υπηρετήσει μια προσευχή στον Σωτήρα και στον Άγιο Σέργιο στην εκκλησία Σπάσκι και στη συνέχεια ένα μνημόσυνο για την Ηγουμένη Μαρία. Ένα χρόνο αργότερα, αυτή η γυναίκα απέκτησε έναν γιο.

Η γριά αγαπούσε πολύ τη μοναχή Μητροδόρα, της μιλούσε συχνά για τη σωτηρία, για τα έργα του Θεού και μια μέρα είπε: «Κι εσύ, Μιτροντορούσκα, θα είσαι πιο ψηλή από μένα» (Το 1915, η μοναχή Μητροδόρα δέχθηκε το σχήμα με το όνομα Rachel).