Ιερομόναχος Γεώργιος ο έγκλειστος .Σας μεταφέρω τον λόγο της ψυχής μου. Γράμματα 15

 

2. 19. Μαρία Πετρόβνα Κολίτσεβα

Σε προσβάλλει που σε καλωσορίζουν από τη μια πλευρά και σε διώκουν από την άλλη και επομένως δεν γεύεσαι μόνο γλυκό, αλλά κάθε τι ανακατεμένο με πικρό; Θα σε παρηγορήσω! Έχετε ήδη πατήσει στο μονοπάτι κατά μήκος του οποίου πρέπει να πάμε στη Βασιλεία του Θεού. Ο κόσμος δεν καταδιώκει τους αγαπημένους του και δεν μπορεί να ανεχθεί αυτούς που είναι ερωτευμένοι με τον Ιησού Χριστό. Όποτε συναντούσαμε αντιπολίτευση, δεν ανήκουμε στη μαχητική Εκκλησία. Το θάρρος και η υπομονή δεν είναι γνωστά παρά μόνο στη μάχη και την ακλόνητη στάση απέναντι σε αυτούς που σου εναντιώνονται. Με το σταυρό νικάμε τον θάνατο και τρέμουμε όλες τις δυνάμεις της κόλασης, ζωσμένοι με σωτήρια δύναμη - μέσω της αγάπης του Χριστού. Το φέρετρο είναι πιο αγαπητό και πιο ευχάριστο για εμάς από κάθε χρυσελεφάντινο κρεβάτι: μας συνοδεύει στην αιώνια και αχώριστη ένωση με τον Κύριο με ακτινοβόλο αγνότητα και αγνότητα. και όλα αυτά τα κανονίζει καλά ο Σωτήρας Θεός.

Θα νηστέψουμε με νηστεία. Βοήθησε, Κύριε, να πετύχεις σε καλές προθέσεις. Δεν μπορώ να σας αφήσω με ομόφωνη προσευχή στον Κύριο: είμαι βέβαιος ότι ο Κύριος δεν περιφρονεί τους αμαρτωλούς που αναστενάζουν προς αυτόν για σωτηρία. αλλά το να θυμάσαι όλες τις αμαρτίες σου με λεπτομέρεια δεν είναι ανθρώπινο πράγμα. Και σε μια μέρα μπορεί κανείς να θυμηθεί τις αμαρτίες του; Αν κάποιος θεωρεί τον εαυτό του δίκαιο, έχει εξαπατηθεί! Πολλές είναι οι αμαρτίες που κατηγορούμε για ευχαρίστηση αντί για αρετή, και πολλές είναι οι κρυφές, που φωλιάζουν στα βάθη της καρδιάς, για τις οποίες προσευχήθηκε ο Άγιος Δαβίδ: καθάρισε με από τα μυστικά μου και ελέησόν με από ξένους (Ψλ. 18:13-14)! Αλλά η καθαρή μετάνοια μπορεί πάντα να φέρει. δεν συνίσταται σε λεπτομερή υπολογισμό των αμαρτιών (αυτό είναι απαραίτητο μόνο για την εξομολόγηση), αλλά η δύναμη της μετάνοιας αναγνωρίζεται στην αποστροφή των αμαρτιών. Αν η ψυχή μισεί τις αμαρτίες της τόσο πολύ που θα ήταν καλύτερο να υπομείνει κάθε θλίψη και μαρτύριο παρά να συμφωνήσει να απολαύσει οποιαδήποτε αμαρτία, αυτή είναι καθαρή μετάνοια, που εύχομαι για μένα και για εσάς. Ας το ζητήσουμε από τον Κύριο, ας μας δώσει αληθινή και καθαρή μετάνοια.

«Μακάριος είναι εκείνος που δεν έχει αρκετό φαγητό και ψάλλει προσευχές και ψαλμούς εδώ νύχτα και μέρα και δυναμώνει με τη λαμπρή ανάγνωση των Γραφών. μια τέτοια κοινωνία θα μεγαλώσει αδιάκοπη χαρά στην ψυχή στο μέλλον». Αυτές οι γραμμές στη Φιλοκαλία σημειώνονται από το χέρι σου: η καρδιά μου έχει το ίδιο μυαλό με σένα. Είναι καιρός να στραφούμε στην ίδια την πηγή της Αγίας Γραφής και να αποτυπώσουμε την αγία αλήθεια στις καρδιές μας...

«Να πάω ή να μείνω στο χωριό;» Έχοντας δώσει στους φτωχούς αυτούς που το έχουν ανάγκη, είναι καλύτερα να αποσυρθούν για αρκετές ημέρες για προσευχή και ανάγνωση του Ευαγγελίου, του Αποστόλου και των Μηναίων, τουλάχιστον για τρεις ημέρες. τότε πήγαινε για εξομολόγηση και κοινωνήσου, με τη χάρη του Θεού, των Αγίων Μυστηρίων - αυτό σε συμβουλεύει ο ανάξιος... αμοιβαία αφοσιωμένος Γ...... 27 Ιουλίου 1824.

2.20.Maria Petrovna Kolycheva

Οι σοφοί πασχίζουν να κατανοήσουν το Ακατανόητο και «πώς είναι ο Υιός της Παρθένου ο Υιός του Ανθρώπου;» Ένα τέτοιο μυστήριο, άγνωστο στους Αγγέλους, θέλουν να το κυνηγήσουν με το ανόητο μυαλό τους. και ό,τι δεν καταλαβαίνουν, το απορρίπτουν: δεν έχουν πίστη! Αυτό δεν είναι για αυτούς, αλλά για εκείνους που ακούνε, ο Κύριος είπε: Ο δίκαιος μου θα ζήσει με πίστη. Να έχετε αυτιά, για να ακούσει ο άνθρωπος «για μας και για τη σωτηρία μας, που κατέβηκε από τον ουρανό και σαρκώθηκε από το Άγιο Πνεύμα και την Παναγία και έγινε άνθρωπος». Έτσι πιστεύει πραγματικά η Ορθόδοξη Εκκλησία! Ή μήπως Αυτός που δημιούργησε την Εύα από το πλευρό του Αδάμ δεν ήταν αρκετά δυνατός για να ανοίξει το πλευρό της Παναγίας και να γεννηθεί καθαρός από τον Αγνότερο; «Κάλυψέ μας, Κύριε, από ορισμένους ανθρώπους, και δαίμονες, και πάθη, και όλα τα άλλα ακατάλληλα πράγματα…»

«Κανείς δεν κάνει καλά τον δρόμο προς τον παράδεισο», εκτός από κάποιον που ξεκινάει καλά κάθε μέρα», λέει ο Άγιος Δημήτριος. Ιδού τώρα άρχισε, αυτή η προδοσία της δεξιάς του Υψίστου (Ψλ 77:11)!

Και η σωστή μετάνοια χύνει δάκρυα λύπης για τις προηγούμενες αμαρτίες, όπως ο Άγιος Πέτρος υπέφερε μέχρι θανάτου για μια λέξη. Ζητήσατε από τον Κύριο να σας αποκαλύψει τις αμαρτίες σας. Ναι, αν έστω και το παραμικρό, κατά την αντίληψή μας, αποκαλυπτόταν η αμαρτία με τη μορφή της ως έχει, τότε η ψυχή δεν θα μπορούσε να μείνει στο σώμα... Ο Άγιος Εφραίμ ο Σύρος ζήτησε αυτό το δώρο για να «δει τις δικές του αμαρτίες και να μην καταδικάζει τον αδελφό του». Αμαρτία και παράβαση - αυτή είναι η διαφορά. Και ο δίκαιος πέφτει επτά φορές την ημέρα. αλλά πώς: με σκέψη ή πράξη - η Γραφή δεν εξηγεί, αλλά μας διδάσκει μόνο να προσευχόμαστε: καθάρισε με από τα μυστικά μου και φύλαξε τον δούλο Σου από τους ξένους. Κύριε, φρόντισε το στόμα μου (Ψλ 18:13-14· 140:3)…

Μια γενική ομολογία δεν συνιστά αληθινή μετάνοια: για παράδειγμα, ομολογώ τις αμαρτίες μου από την ίδια ώρα που ο Κύριος με τίμησε με τη συγχώρεση όλων πριν από αυτό, όσο το δυνατόν περισσότερο, εξομολογήθηκα λεπτομερώς μπροστά στον ιερέα Του, αμαρτίες, καθώς και εκείνες που δεν μπορούσα να θυμηθώ εκείνη τη στιγμή, και κάθε λογής άλλες, τις οποίες εξομολογήθηκα με κάθε τρόπο. αλλά για να καλύψεις την όποια αμαρτία, να την θυμάσαι, Θεός φυλάξοι! Έτσι, έχοντας λάβει άδεια, συγχώρεση και άφεση για να μην αμαρτήσω πια, αλλά δεν κράτησα αυτή τη σωτήρια διαθήκη, σύρθηκα ξανά, χωρίς να συγκρατήσω τον εαυτό μου με τα ηνία της μετανοίας -από κάθε αποχή- ομολογώ ξανά και δεν θυμάμαι εκείνες τις παλιές αμαρτίες εκ των οποίων έχουν ήδη συγχωρηθεί, αλλά οι νέες ή επαναλαμβανόμενες αμαρτίες μου. και έτσι καθαρίζοντας τη συνείδησή μου, αναλαμβάνω εκούσια μετρημένη μετάνοια και παραμένω σε αυτή τη διαρκή κατάσταση, αναγνωρίζοντας πάντα τον εαυτό μου ως ανεξήγητο αμαρτωλό και ζητώντας συνεχώς το έλεος του Κυρίου.

«Ονειρεύομαι ότι θα είσαι στην Ιερουσαλήμ: ο Θεός να ευλογεί τον καλό δρόμο προς τη δόξα Του!» Είμαι ικανοποιημένος με αυτήν την πρότασή σας. αλλά, όμως, εύχομαι να είμαι υποταγμένος σε όλα στη μοίρα του Παντοδύναμου! Η καρδιά μου χρειάζεται ακόμα λύπες: παρασύρεται από ευχάριστα πράγματα, λατρεύει να θαυμάζει κάποια ανεξήγητη χαρά στον Κύριο. Είμαι ένα σκουλήκι ή ένα κομμάτι σκόνης στη γη. και από πού προκύπτει ένα τέτοιο συναίσθημα, ανεξιχνίαστο πουθενά; Και τι έκπληξη όταν ο Δημιουργός του κόσμου αποκαλύπτει την ουράνια φωτιά της αγάπης Του σε έναν ασήμαντο κόκκο σκόνης!!! Ω Ουράνιος Βασιλιάς! Πατέρας της γενναιοδωρίας και της καλοσύνης της αβύσσου! δώσε μας καλό τέλος μέσα σου!..

«Η αγάπη, δεσμευμένη από το πνεύμα του Θεού, δεν επιδιώκει το δικό της όφελος, αλλά το κοινό και αιώνιο». Η αγάπη πάντα προσπαθεί για τον αγαπημένο και δεν επιδιώκει κανένα άλλο όφελος. ποθεί μόνο να είναι στην αγαπημένη: αυτή είναι η ιδιότητα της πιο αγνή αγάπης! Όχι όμως αδιαφορία και ψυχρότητα, αλλά κάψιμο και θυσία, βάζει τη θέλησή του, σαν μοσχάρι, σε ολοκαύτωμα -στο βωμό της πύρινης αγάπης... 3 Αυγούστου 1824.

2.21. Μαρία Πετρόβνα Κολίτσεβα

Δόξα τω Θεώ για όλα! Χαίρομαι στην Εκκλησία — η χάρη του Θεού να είναι πάνω της! Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα χωρίς τον Κύριο, όλα είναι για τον Κύριο!

Γράφεις: «Συγχώρεσέ με για όνομα του Θεού αν σε εξοργίσω με οποιονδήποτε τρόπο!» Η καρδιά μου σου επαναλαμβάνει αυτή την έκφραση σου. Δεν μπορώ να με προσβάλει τίποτα - κάτω από το πρόνοιο χέρι ενός ελεήμονα Θεού! Αυτό το ομολογώ σε σχέση με τον εαυτό μου. Αλλά όσον αφορά τη δικαιοσύνη και τη διατήρηση της πίστης - από αγάπη για τον Θεό και τον πλησίον, όταν εκφράζω τη θλιμμένη καρδιά μου, ζητώ από τον Κύριο κηδεμονία με το στόμα μου (Ψαλμ. 140:3). Πιστεύω ότι ο λόγος του Κυρίου είναι αληθινός και δεν θα αποτύχει. καθώς λέγεται ότι ο καθένας θα ανταμειφθεί σύμφωνα με τις πράξεις του (βλέπε: Ψλ 61:13), - ποιος μπορεί να σκεφτεί το αντίθετο; Οι ανυπέρβλητες αμαρτίες όλου του κόσμου είναι ακατανόητες σε κανένα μυαλό. Είναι απερίγραπτα ελεήμων, απερίγραπτα δίκαιος! Και η οργή του θα στηριχτεί στους αμαρτωλούς - αυτό είναι απλώς γραμμένο στις Αγίες Γραφές, και οι ψεύτικες φήμες πρέπει να αποφεύγονται! Εάν ένας αμαρτωλός δεν εμποδίσει τώρα το θάνατό του με πράξεις αληθινής μετάνοιας και εξομολόγησης των αμαρτιών του, τότε μέσω αυτού μπορεί να χαθεί για πάντα και να λάβει εκδικητική ανταμοιβή για την αμετανόητη ζωή του και όχι τη χορήγηση συγχώρεσης. Ένας αμαρτωλός που ελπίζει στο έλεος του Θεού, αλλά δεν παύει από τις αμαρτίες και δεν μετανοεί, προσβάλλει τη μακροθυμία του Κυρίου και απελπισμένος εξαπατά τον εαυτό του, γιατί μπορεί να χαθεί αμέσως επειδή καθυστερεί τη μετάνοιά του. Αυτό είναι το πιο μυστικό και πιο καταστροφικό δίκτυο του εχθρού, του αρπαγού των ψυχών μας: κάτω από την κάλυψη διαφόρων εικασιών, που κυβερνά αυτούς που χαϊδεύουν τον εαυτό του, σίγουρα τους παρασύρει στην αιώνια καταστροφή της περιοχής του σκότους και του βασανισμού. Πού μπορεί κάποιος να ελπίζει για τον εαυτό του την τελευταία ώρα της μετάνοιας, αν δεν έχει προετοιμαστεί ποτέ γι' αυτό; Και μπορεί να υπάρξει αληθινή μετάνοια όταν η ψυχή πρέπει να έλθει στον προορισμό της σύμφωνα με τις πράξεις της; Τολμώ να σας διαβεβαιώσω για το έλεος του Θεού: αν ο κόσμος δεν εξαπατούσε τον εαυτό του με ψεύτικη ελπίδα, τότε οι άνθρωποι θα περνούσαν τη ζωή τους σε μετάνοια και τα δάκρυα τρυφερότητας θα αντικαθιστούσαν κάθε γέλιο. Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι ο Θεός δεν νικιέται με τίποτα και σε μια στιγμή μπορεί να δικαιώσει έναν μετανοημένο αμαρτωλό. Θα το αφήσω στην κοινή κρίση - μπορεί ένας άνθρωπος, ανεξάρτητα από το τι είναι, να εκχωρήσει αυτή τη στιγμή στον εαυτό του;;; Το να διορίζεις σημαίνει να προσδιορίζεις το μέλλον... Όποιος σκέφτεται τον εαυτό του είναι ψέμα! Οι ανθρώπινες σκέψεις είναι ματαιοδοξία! Και ο Κύριος είπε ότι αν κάποιος δεν αρνηθεί τον εαυτό του και δεν σηκώσει τον σταυρό του, δεν μπορεί να είναι μαθητής Του... Ο κόσμος θα βρίσκει πάντα τους λόγους και τις δικαιολογίες του, ερμηνευμένες σύμφωνα με την καρδιά του - αλλά οι σωσμένοι Χριστιανοί δεν το κάνουν προσέχουν την κοσμική σοφία, απλώς τηρούν τη διαθήκη τους τον Κύριο και ακολουθούν τις παραδόσεις των αγίων, οι οποίοι μετά θάνατον, ως απόδειξη της σωστής ζωής τους, δοξάστηκαν από τον υπέροχο Θεό. Η αληθινή αγάπη με δίδαξε να σου μιλάω με αυτόν τον τρόπο. Η αγάπη είναι η ίδια η δράση των εντολών του Κυρίου!

Καίγεται από αγάπη για τις αιώνιες ευλογίες

Θα ρίξω τον αναστεναγμό μου από τα βάθη της καρδιάς μου.

Χωρίς θυμό, χωρίς εκατομμύρια καταστροφές

Δεν είναι αρκετά δυνατοί για να με εμποδίσουν -

σε τι; Προς πνευματική ένωση με τον αγαπημένο μας Κύριο!

Ο άσεμνος σκλάβος Ε... 10 Αυγούστου 1824

2.24. Μαρία Πετρόβνα Κολίτσεβα

Όταν αποσυρόμαστε πραγματικά και πετάμε μπροστά από όλα τα αισθητήρια πράγματα στη σκέψη, τότε απλώς αρχίζουμε να στρέφουμε προς τον εαυτό μας και να αναγνωρίζουμε την αδυναμία και την ασημαντότητά μας, καθώς και τη δύναμη και την παντοδυναμία του Δημιουργού Θεού μας, που μας καλεί στη σωτηρία. Από τη βρεφική ηλικία, η σκέψη άρχισε να με συνεπαίρνει στη φιλοσοφία και στο πέρασμα των πραγμάτων: οι άνθρωποι που είναι αυστηροί με τον εαυτό τους πάντα μου φαινόταν ευχάριστοι. Η καρδιά μου άκουσε επίσης: «Αν θέλεις να είσαι τέλειος, πούλησε ό,τι έχεις και δώσε στους φτωχούς, και έλα πίσω με (βλέπε: Ματθαίος 19:21), σηκώνοντας τον σταυρό σου». Επομένως, δεν μου άρεσε καθόλου η ζωή του υπέροχου. Και παρόλο που μερικές φορές μπλέχτηκα πρόθυμα στα δίκτυα της αυταπάτης μέχρι να ξυπνήσω, όταν ξύπνησα, τα έσκισα όλα με μια σκέψη και ένιωσα ακόμη και κάποιου είδους καθοδήγηση που με μετατόπισε αναγνωρίζοντας το αληθινό ον μέσα μου. Η σκέψη μου είπε: «Η πατρίδα σου δεν είναι εδώ. όλα πεθαίνουν εδώ! Μην είσαι ανάμεσα στους εξαπατημένους και φαίνεσαι σαν αθάνατος». Προσέχοντας λοιπόν αυτή τη σκέψη, η καρδιά μου ελευθερώθηκε από πολλά από τα δεσμά στα οποία είναι φυλακισμένοι όσοι αγαπούν αυτή τη ζωή. 31 Αυγούστου 1824