Ιερομόναχος Γεώργιος ο έγκλειστος .Σας μεταφέρω τον λόγο της ψυχής μου. Γράμματα 18

 

18 Ιανουαρίου 1827

Ο Κύριος είναι ο διαφωτισμός μου και ο Σωτήρας μου: μια τέτοια επιγραφή έγινε στο βιβλίο μου και εγώ, με νουθεσία από πίστη, προστατεύτηκα σταθερά από τους ψυχικούς φόβους που μου επιτέθηκαν τον πρώτο χρόνο της μοναξιάς μου.

Είμαι στην ευχάριστη θέση να σας ενημερώσω (από τους Ψαλμούς):

Καλύτερα μια μέρα στις αυλές Σου, Κύριε, παρά χίλιες:

Απολαμβάνω να μπω κρυφά στο σπίτι του Θεού μου παρά να ζω στα χωριά των αμαρτωλών. Μακάριοι όσοι μένουν στο σπίτι Σου, θα σε υμνούν στους αιώνας των αιώνων. Θυμηθήκαμε τον Θεό και χαιρόμασταν.

Θα είναι ευχάριστο για εσάς όταν περιφρονείτε τις κοσμικές διασκεδάσεις και τις μάταιες παρηγορίες.

Επειδή η κατοικία σου είναι αγαπητή, Κύριε των δυνάμεων: η ψυχή μου επιθυμεί και καταλήγει στις αυλές του Κυρίου.

Με δοξολογία θα επικαλέσω τον Κύριο, και θα σωθώ από τους εχθρούς μου.

Με εξαπάτησαν, και στο όνομα του Κυρίου τους αντιστάθηκαν. Γράφω για αόρατους εχθρούς που έρχονται όταν ο Κύριος, αγαπώντας μας, θέλει να τους επιτρέψει να ενεργήσουν για να δοκιμάσουν τις ψυχές μας. Διαβάστε τις ζωές του Μεγάλου Αντώνιου, του Μεγάλου Μακαρίου: εκεί θα δείτε μια περιγραφή ορατών και αόρατων εχθρών.

3. 280. Κ Β.Β.Γ.

Άγιος, Άγιος, Άγιος ο Κύριος των δυνάμεων! Γέμισε ουρανό και γη με τη δόξα Σου!

Άνοιξε, Κύριε, τα χείλη μου στον έπαινο Σου, για να σε δοξάσω με ψαλμωδία. Η πραγματική σκέψη μέσα μας πρέπει να είναι μία: να φύγουμε από κάθε αμαρτία και να ευχαριστήσουμε τον Θεό με όλη μας τη δύναμη. Αυτό που έχει δώσει ο Κύριος, χρησιμοποιήστε το με διακοσμητικό τρόπο για να δοξάσετε το όνομά Του. να μην έχει καμία επιθυμία για προσκόλληση σε προσωρινά πράγματα και να θεωρεί τον εαυτό του ανάξιο. Σε κάθε ανάγκη και άκρα, το μόνο που πρέπει να κάνετε είναι να προσευχηθείτε στον Κύριο και να έχετε ελπίδα σε Αυτόν πιο δυνατή από τον θάνατο - όχι με αλαζονεία πνεύματος, αλλά με συντριβή και ταπείνωση της καρδιάς, ρίχνοντας τον εαυτό σας μπροστά στον Γνώστη της Καρδιάς. Μετά από αυτή τη συνομιλία μαζί σας, σας ζητώ να διαβάσετε έναν ακάθιστο στον Ιησού Χριστό και να με θυμηθείτε με απρεπή τρόπο, είθε ο Κύριος, στο μεγάλο Του έλεος, να μου δώσει άφεση αμαρτιών και χρήσιμο λόγο σε σας.

3. 291. Κ Β.Β.Γ.

«Δεν υπήρχε τίποτα πιο επιθυμητό για μένα από το να κλείσω τις αισθήσεις μου, να είμαι έξω από τη σάρκα και τον κόσμο και έχοντας μπει βαθιά μέσα μου, να μην αγγίζω τίποτα ανθρώπινο (δεν χρειάζονται όλα). αλλά, μαλώνοντας με τον εαυτό σου και με τον Θεό, περιφρόνησε τα ορατά και κουβαλά μέσα του τη θεία εικόνα πάντα καθαρή και όχι ανακατεμένη με μακρινές και περιπλανώμενες φαντασίες. Έτσι, έχοντας γίνει ένας αληθινά αμόλυντος καθρέφτης του Θεού και των Θείων πραγμάτων, να παραμένεις πάντα τέτοιος και, λαμβάνοντας φως από το Φως, δηλαδή από το πιο καθαρό σκοτάδι, να τρέφεσαι ακόμα εδώ από τις ελπίδες της ευδαιμονίας της μελλοντικής εποχής. Να ζεις με τους Αγγέλους, και ενώ είσαι ακόμα στη γη, να φύγεις από τη γη και να υψωθείς στο πνεύμα.» Έτσι το εξηγεί ο άγιος Γεώργιος ο Θεολόγος. - (Λόγος 1).

8 Νοεμβρίου 1829

Ο Θεός να έχει καλά! Σας συγχαίρω για τη Μεγάλη Σαρακοστή.

Με χαρά σας θυμάμαι Εκείνον που μας καλεί στην αιώνια ζωή μέσα από ένα στενό μονοπάτι, από το οποίο αποφεύγουν με κάθε τρόπο όσοι αγαπούν την πρόσκαιρη γαλήνη και την κοσμική παρηγοριά. Ω! Ένα λεπτό μπορεί να κλέψει τα πάντα προσωρινά και να τα αλλάξει στο αιώνιο, όπου ο καθένας θα ανταμειφθεί σύμφωνα με τις πράξεις του: για την υπομονή ενός στενού και θλιβερού μονοπατιού με ευσέβεια - αιώνια σωτηρία. για έλλειψη προσοχής στη σωτηρία κάποιου, που εκτείνεται κατά μήκος του μονοπατιού αυτού του διεφθαρμένου κόσμου και εκείνων που δεν μετανοούν - αιώνιο μαρτύριο. Οι καλές και οι κακές πράξεις εξαρτώνται από την ανθρώπινη βούληση. αυτό που τους δόθηκε ήταν από τη δικαιοσύνη του Θεού.

Είναι θέλημά μας να μην πούμε μια άσκοπη λέξη, αν γι' αυτήν δεν θέλουμε να πέσουμε σε μια βασανιστική απάντηση ενώπιον της φοβερής κρίσης του Θεού και ενώπιον όλων των αγγέλων. Ω! είναι ασύγκριτα καλύτερο να πεθαίνεις για τον Κύριο με νηστεία και προσευχή παρά να ζεις για χάρη της ειρήνης στην ειρήνη και στο διάστημα. Η σκέψη για τη δίκαιη κρίση, για την αιώνια ζωή, για την ουράνια βασιλεία και για τα βασανιστήρια της κόλασης μας πείθει να αναλογιστούμε τον εαυτό μας και ολόκληρη τη ζωή μας, και όσο υπάρχει χρόνος, να μην τον σπαταλάμε άπραγοι, για να εξευμενίσουμε τον Κύριο με επιμέλεια μετάνοια και να μην πέσουν σε αιώνια καταδίκη.

Πραγματικά, πρέπει να ζει κανείς όπως διδάσκει ο Λόγος του Θεού Ιησού Χριστού, παρά τα ανθρώπινα έθιμα που είναι αντίθετα με τον Θεό.

20 Φεβρουαρίου 1830

3. 295. Κ Β.Β.Γ.

Ο Θεός να έχει καλά! Ο Χριστός είναι ανάμεσά μας!

Με πολλές καρδιακές παθήσεις, η πνευματική χαρά πολλαπλασιάζεται. Όποιος υπομένει μέχρι τέλους θα σωθεί. Θα είναι καλό για σας αν διατηρείτε συνεχώς νηστεία, προσευχή, έλεος και αγάπη για όλους για χάρη της εντολής του Χριστού, και σε κάθε θέμα συνετή μετριοπάθεια και προσοχή: είναι καλύτερο να υπακούτε στον Θεό παρά στους ανθρώπους όταν οι ανθρώπινες εντολές δεν είναι σύμφωνα με το θέλημα του Κυρίου. Όποιος όμως, πρώτα απ' όλα, δεν αναζητά τη βασιλεία του Θεού μέσα του, αντιστέκεται στο θέλημα του Θεού. Σώσε τον εαυτό σου στον Κύριο και θυμήσου με. Ο Κύριος σας καλεί σε αιώνια ανάπαυση!

6 Ιουνίου 1830

Πότε θα ξεχάσει μια γυναίκα τα παιδικά της χρόνια, μήπως ελεήσει τους απογόνους της μήτρας της; Κι αν τα ξεχάσει αυτά η γυναίκα, δεν θα σε ξεχάσω, λέει ο Κύριος! Είμαι μαζί σας μέχρι το τέλος του χρόνου. Αυτή είναι η ελπίδα μου και δική σου! Πρέπει πάντα να θυμάστε τον λόγο του Θεού και να φαντάζεστε στην καρδιά σας τον Θεό Ιησού Χριστό, που ήρθε στον κόσμο για να σώσει τους αμαρτωλούς. ας Τον ακούμε όσο ζούμε σε αυτόν τον κόσμο, και αν κάνουμε κάτι, ας το κάνουμε όλο για τη δόξα του Θεού, αλλιώς δεν μπορούμε να ευχαριστήσουμε τον Κύριο και δεν μπορούμε να σωθούμε. Εδώ είναι θλίψεις και κόποι. υπάρχει ηρεμία και ευχαρίστηση. Εδώ είναι προσωρινό, αλλά εκεί είναι αιώνιο! Ας υπομείνουμε προσωρινά: μια πολύ λυπημένη καρδιά, που θέλει να ευαρεστήσει τον Κύριο, νουθετεί από τον Θεό και δέχεται άφατη παρηγοριά, απομακρύνεται από την παρηγοριά του κόσμου.

Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να υπομείνεις κάτι για χάρη του Χριστού. Είθε ο Άγιος Άγγελος του Θεού να σας προστατεύει! Συμπόνια με τη σωτηρία σου,

ακατανάλωση r. Έγκορ.

22 Αυγούστου 1830

Χαίρε εν Κυρίω!

Πρέπει να ζούμε εδώ με τέτοιο τρόπο ώστε να είμαστε ευτυχισμένοι για την αιωνιότητα. και να υπομείνεις προσωρινά πολλές θλίψεις αυτάρεσκα και με παραίτηση για χάρη του Χριστού, για χάρη της σωτηρίας μας. Ας υπάρχει μέσα μας η αληθινή κατανόηση ότι το στενό και λυπηρό μονοπάτι οδηγεί στην αιώνια ζωή και το μακρύ μονοπάτι οδηγεί στην καταστροφή. Μην αποθαρρύνεστε, αλλά προσευχηθείτε στον Κύριο και τη Μητέρα του Θεού όταν η λύπη και η θλίψη κυριεύουν την καρδιά σας. κλάμα, όχι μόνο για το πρόσκαιρο, αλλά για το αιώνιο, που μπορούμε να πετύχουμε με πίστη και αγάπη, με κόπο και υπομονή, είθε ο Κύριος να μας βοηθήσει με τη χάρη Του. Προσευχήσου για μένα, για να προσευχηθώ για σένα: και έτσι ας εκπληρώσουμε το νόμο του Χριστού, σηκώνοντας ο ένας τα βάρη του άλλου, και συνεχώς φωνάζοντας στις καρδιές μας με τη σκέψη: Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με ... Εμπιστεύσου στον Κύριο!

12 Σεπτεμβρίου 1831

Προσέξτε πόσο επικίνδυνα περπατάτε: δεν ξέρετε σε ποια ώρα θα έρθει ο Κύριος. Προσέξτε και προσευχηθείτε, αλλά μην πέσετε σε ατυχία. Να είστε προετοιμασμένοι. Μην αποθαρρύνεστε, αλλά προσέξτε. κάνε το καλό όσο έχεις χρόνο: δεν θα αργήσει ακόμα! Ο Κύριος άντεξε για χάρη μας: είναι αδύνατο για εμάς, δούλοι, να μην υπομείνουμε για χάρη του Κυρίου!

Εάν υποφέρουμε μαζί Του εδώ, τότε θα δοξάσουμε μαζί Του στη βασιλεία Του. Και όποιος αποφεύγει τις θλίψεις για να μην αντέξει, αποφεύγει τη σωτηρία και ακολουθεί τη μακρά πορεία προς την αιώνια καταστροφή.

Άνοιξε μας τις πόρτες του ελέους, ευλογημένη Μητέρα του Θεού: ας μη χαθούμε εμείς που εμπιστευόμαστε σε Σένα, αλλά ας ελευθερωθούμε από Σένα από τα δεινά. Γιατί εσύ είσαι η σωτηρία του χριστιανικού γένους.

10 Απριλίου 1832

Με κάθε γράμμα μια νέα παρηγοριά φέρεται στην καρδιά μου. σε κάθε γράμμα ο λόγος του Θεού, καλώντας από τα γήινα στα ουράνια, αναζωογονεί πολύ ευχάριστα την ψυχή μου και της δείχνει τη χώρα της αιώνιας χαράς. Ένα στενό και στενόχωρο μονοπάτι οδηγεί εκεί την πεινασμένη και διψασμένη ψυχή: γι' αυτό είναι λίγοι αυτοί που το περπατούν, γιατί δεν είναι μακρύ μονοπάτι. Όλοι θέλουν να είναι στον παράδεισο για να διασκεδάσουν και να χαρούν, αλλά δεν θέλουν να υπομένουν θλίψεις, που ως μαέστροι συνοδεύονται σε εκείνη την ευδαιμονία και που γι' αυτό πρέπει να υπομείνουν μέχρι τέλους. Με χαροποίησες με την επιθυμία σου να πάω στην ιερά μονή, όπου οι σωτήριες ψυχές φωτίζονται μόνο με τον λόγο του Θεού και παρηγορούνται στέκοντας στο πρόσωπο του Αγγέλου μπροστά στις άγιες εικόνες, δοξάζοντας τον Κύριο όλης της δημιουργίας. Στην πραγματικότητα, είσαι ευτυχισμένη, αγαπημένη μου εν Κυρίω αδελφή, ασύγκριτα πιο ευτυχισμένη από όλους όσους παρηγορούνται στον κόσμο με μάταιες διασκεδάσεις που υπόκεινται σε φθορά και καταστροφή. - Η παρηγοριά σου είναι πάνω από τη ματαιότητα του κόσμου. Η παρηγοριά σας είναι ο λόγος του Θεού, ζωογόνος στην ψυχή και αιχμαλωτίζει όλη την καρδιά σε μια χαρά που ξεπερνά κάθε χαρά, όπου τίποτα το επίγειο δεν θυμάται, αλλά κάθε τι το ουράνιο: Δόξα στον Θεό! Με τη χάρη του Θεού, ειρήνη να είναι μαζί σας. χαίρε εν Κυρίω και αφθονείς στις προσευχές σου.

31 Μαΐου 1832

Δόξα τω Θεώ για όλα!

Σας λέω λοιπόν ειλικρινά τι σκέφτομαι τώρα μέσα μου. Όσοι θρηνούν θα παρηγορηθούν και όσοι γελούν θα θρηνήσουν. εκείνοι που πεινούν και διψούν θα χορτάσουν, και όσοι είναι χορτάτοι θα πεινάσουν. Αυτό λέγεται για τη βραχυπρόθεσμη ζωή μας εδώ: όσοι γελούν και είναι ικανοποιημένοι εδώ, ζώντας μια αμαρτωλή και άκρατη ζωή, αυτοί οι ίδιοι, στο τέλος αυτής της εποχής, θα κλάψουν πικρά και θα κλάψουν και θα πεινάσουν και θα διψάσουν, και δεν θα λάβετε την παραμικρή χαρά, ούτε μια σταγόνα νερό σε πύρινο μαρτύριο ατελείωτο. Και επομένως όσοι κλαίνε και πεινούν τώρα είναι ευλογημένοι από τον Κύριο: γιατί εκεί, όπου δεν υπάρχει τέλος, θα παρηγορηθούν και θα χορτάσουν με ανείπωτη χαρά, αιωνίως ευλογημένοι. Εδώ είναι προσωρινή εργασία και λύπη, και υπάρχει αιώνια ειρήνη και χαρά. Αλλά όποιος δεν θέλει να εργαστεί οικειοθελώς και να λυπηθεί εδώ για χάρη της σωτηρίας του, για χάρη του Κυρίου Ιησού Χριστού, για χάρη των εντολών Του, άθελά του θα υποφέρει και θα λυπηθεί εκεί, θα καεί στη φωτιά και δεν θα γίνει ποτέ κάηκε! Όπως δεν θα έχει τέλος στη χαρά εκείνων που χαίρονται με τον Κύριο, έτσι δεν θα έχει τέλος και στο μαρτύριο όσων έχουν χωριστεί από τον Κύριο. Αλίμονο σε όσους δεν προσέχουν τον λόγο του Θεού και σε όσους δεν πιστεύουν τώρα: τότε θα το μάθουν μόνοι τους από το ίδιο το πράγμα, αλλά είναι πολύ αργά! Σώσε τον εαυτό σου στο όνομα του Χριστού με πίστη και αγάπη, όσο υπάρχει χρόνος, ενώ ο Χριστός καλεί και δέχεται αυτούς που μετανοούν.

1,97. Γλαφίρα Πετρόβνα

Σας ευχαριστώ για τις συχνές αναμνήσεις σας από εμένα, απρόσεκτος. Είθε να ανταμειφθείτε στον παράδεισο! Ο Επίσκοπος (Antony Smirnitsky) σας γράφει με τη χαρακτηριστική υψηλή ταπεινοφροσύνη του: «Σας ζητώ να συνεχίσετε να προσεύχεστε για μένα και εγώ για εσάς: η αλληλοβοήθεια στο μονοπάτι της ζωής μας είναι απαραίτητη για εμάς».

Αυτά τα λόγια του πατέρα μας Vladyka γράφτηκαν για εκείνους που ακούνε τη σωτηρία τους, ώστε να θυμούνται πάντα ότι είναι ακόμα στο δρόμο, και όχι στο σπίτι, όπου κι αν βρίσκονται, ακόμα και σε ψηλούς και υπέροχους θαλάμους ή στα ταπεινά και ήσυχα κελι, απο οπου δεν εβγαινε? Ωστόσο, όχι στο σπίτι, αλλά μόνο στο μονοπάτι της ζωής μας. και μέχρι να φτάσουμε στο σπίτι του Θεού, όπου υπάρχει ένα σπίτι για όλους όσους χαίρονται και ανείπωτη χαρά, χρειάζεται πολύ, πολύ περισσότερη υπομονή, και προσοχή, και μόχθος, και αδιάκοπη προσευχή, για να περιπλανηθούμε σε αυτόν τον κόσμο, για να φτάσουμε στο σπίτι του Επουράνιου Πατέρα μας.

Επομένως, πρέπει να είμαστε επικίνδυνοι κάθε μέρα, νύχτα και ώρα, και να φοβόμαστε ότι με κάποιο τρόπο θα παραπλανηθούμε από κάποια αυταπάτη και θα δεχτούμε κάτι ακατάλληλο αντί για το αληθινό σωστό μονοπάτι, που έδειξε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός και ορίστηκε από τον ίδιο για για χάρη μας, για τη σωτηρία μας. Η ζωή μας, το φως μας, η αλήθεια μας, ο τρόπος μας, όλοι και όλα είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός μέσα μας. Όσοι Τον ακολουθούν με πίστη και αγάπη πηγαίνουν στην αιώνια ζωή και υπομένουν μέχρι το τέλος τηρώντας τις εντολές Του.

Οι εντολές του είναι σαφείς, και αυτός που μένει σε αυτές δεν προσβάλλεται. Μας φωτίζουν ένα στενό και θλιβερό μονοπάτι, ώστε, περπατώντας κατά μήκος του, να μην σκοντάψουμε σε μια πέτρα και να πέσουμε στην άβυσσο της κόλασης: για το σκοπό αυτό, οι εντολές του Θεού πρέπει να είναι γνωστές σε όλους όσοι σώζονται ο Κύριος, για να καταλάβει τι πρέπει να κάνει και τι όχι. Όπως ολόκληρη η γη και όλοι οι δρόμοι φωτίζονται από το φως της ημέρας, έτσι και ολόκληρη η ψυχή και οι σκέψεις φωτίζονται από τις εντολές του Θεού, και μπορεί να φανεί ότι υπάρχει άσπρο και μαύρο και ότι υπάρχει σατανική αυταπάτη που εξαπατά ολόκληρο τον κόσμο με κάθε δυνατό τρόπο. τρόπος. Όλοι όσοι διαφεύγουν κινδυνεύουν με τάδε κίνδυνο.

Είναι στριμωγμένο και λυπηρό γι 'αυτούς από όλες τις πλευρές, αλλά δεν παύουν να παρατηρούν τον εαυτό τους, με τη βοήθεια του Θεού, για να ακολουθήσουν το αληθινό μονοπάτι και να κατανοήσουν τα κίνητρα της καρδιάς τους - με ποιο πνεύμα και σε ποια πράξη είναι παρακινημένος: είτε να προσποιηθείς, με το πρόσχημα της υποτιθέμενης σωτηρίας, είτε απλώς στην αλήθεια και την ευσέβεια με κάθε ταπείνωση.