Σημειώνει ὁ Δημήτρης Τσινικόπουλος:

 Σημειώνει ὁ Δημήτρης Τσινικόπουλος: «Ένα κομμάτι ἀπ' τό περίφημο βαβυλωνιακό ἔπος τοῦ Gilgamesh (2η χιλιετία π.Χ.) μᾶς θυμίζει κάποια λόγια πού ὑπάρχουν στόν Ἐκκλησιαστή (9, 7, 10).

"Gilgamesh, γιά ποῦ τρέχεις ἔτσι;

Ποτέ δέν πρόκειται νά βρῆς τή ζωή τήν ὁποία ζητᾶς.

Ὅταν οἱ θεοί δημιούργησαν τόν ἄνθρωπο, τοῦ ὅρισαν γιά μοῖρα τό θάνατο, καί τήν ἀθανασία τήν κράτησαν γιά τόν ἑαυτό τους.

Όσο γιά σένα, Gilgamesh, ζῆσε εὐχάριστα.

Μέρα-νύκτα, νύκτα-μέρα χόρευε καί ἀπόλαυσε,

φάε, πίνε καί γλέντησε.

Ντύσου με καινούργια φαντακτερά ροῦχα

πλύνε τό κεφάλι καί τό σῶμα σου στό νερό

ἀγάπα τό παιδάκι τό ὁποῖο κρατάς στα χέρια

καί κάνε τή γυναῖκα σου στήν ἀγκαλιά σου εὐτυχισμένη

Διότι αὐτός εἶναι ὁ προορισμός τοῦ ἀνθρώπου".

Καί σ' αὐτή τήν περίπτωσι, ὅμως, μπορεῖ νά παρατηρηθῆ ὅτι ἡ ὁμοιότητα δέν ὁδηγεῖ στό συμπέρασμα τῆς ἄμεσης ἐξαρτήσεως τοῦ Ἐκκλησιαστῆ ἀπ᾿ τὸ βαβυλωνιακό ἔπος, ὅπως συχνά ὑποστηρίζεται ἀπό φιλολόγους καί κριτικούς. 

Πρόκειται γιά πανάρχαιες κοινές ἀνθρώπινες σκέψεις καί κάποιο κλίμα ἴδιας ψυχικῆς διαθέσεως τῶν συγγραφέων, πού ὁδηγοῦν σέ μιά ἐξωτερική φραστική ὁμοιότητα. Όπως σημειώνει ὁ ἐπιφανής παλαιοδιαθηκολόγος Claus Westermann, στήν ἀντιπαραβολή βιβλικῶν μέ ἐξωβιβλικά κείμενα, δέν θά πρέπη νά συγκρίνωνται τμήματα μέ τμήματα, ἀλλά τό ὅλο μέ τό ὅλο (Ganzes mit Ganzem).

 Ἡ σύγκρισι τμημάτων μπορεῖ ν' ἀποκαλύψη κάποια ὁμοιότητα· ἀλλά τό σύνολο εἶναι ἐκεῖνο πού ἀποκαλύπτει τά βασικά χαρακτηριστικά στοιχεῖα. 

Ὅπως ἀκριβῶς δύο ἄνθρωποι, ἂν συγκριθοῦν σέ ἐπιμέρους σημεῖα πάντα ἔχουν κοινά χαρακτηριστικά· στό σύνολο, ὅμως, φαίνονται οἱ οὐσιώδεις διαφορές, πού τούς ἐξατομικεύουν καί καθιστούν δυνατή τήν ἀσφαλῆ σύγκρισι καί τήν ὀρθή ἐξαγωγή συμπερασμάτων περί κοινῆς καταγωγῆς καί συγγενείας ή μή» .

Βιβλιογραφία Αρχιμανδρίτης Ιωάννης ΚΩΣΤΩΦ.  Θέσεις του Χριστιανισμού.