Τα μυστικά της μετά θάνατον ζωής!!!!Μαρτυρίες για τους νεκρούς, για την αθανασία της ψυχής και για τη μετά θάνατον ζωή!!Ζναμένσκι Γκεόργκι Αλεξάντροβιτς. 34

 

Η επιρροή των θανόντων στις ζωές των αγαπημένων τους

Πριν από εκατό χρόνια, στην πόλη του Βλαντιμίρ, στο Klyazma, κοντά στη Χρυσή Πύλη, υπήρχε ένα κουρείο που ανήκε σε κάποιον Pavel Vasilyevich Karov. Αυτό το κομμωτήριο στη Μόσχα είχε έναν αδελφό, τον Sergei Vasilyevich Karov, επίσης κομμωτή. Αυτός ο αδελφός Σεργκέι αρρώστησε επικίνδυνα την πέμπτη εβδομάδα της Σαρακοστής και πέθανε. Η αδερφή του, που ζούσε μαζί του, ανέφερε αμέσως τον θάνατο στον αδελφό του Πάβελ στο Βλαντιμίρ. Αλλά επειδή δεν υπήρχε σιδηρόδρομος εκείνη την εποχή, και οι λασπωμένοι δρόμοι και οι αδιάβατοι δρόμοι ήταν τρομεροί, ο Πάβελ Βασίλιεβιτς δεν θεώρησε ότι ήταν δυνατό να πάει στην κηδεία του αδελφού του.

Το Πάσχα έφτασε. Την πρώτη μέρα των διακοπών, γύρω στις δέκα το βράδυ, ο Κάροφ ξάπλωσε στον καναπέ και άρχισε να σκέφτεται ασυναίσθητα. Ξαφνικά η πόρτα από έξω ανοίγει και ο νεκρός Κάροφ, ο αδερφός του Πάβελ, μπαίνει στο δωμάτιο. Σταυρώθηκε μπροστά στις εικόνες, πλησίασε τον Πάβελ και είπε: «Χριστός Ανέστη, Πασά!»

Ήταν τρομερά φοβισμένος, αλλά όταν ο Σεργκέι ήρθε να τον φιλήσει, ο Πάβελ του απάντησε:

«Ανέστη πράγματι», και φιλήθηκαν. Τότε ο εκλιπών κάθισε δίπλα στον αδερφό του στον καναπέ.

«Η μητέρα μας σου στέλνει τα χαιρετίσματα, τα πάει καλά εκεί», είπε στον αδερφό του αυτός που εμφανίστηκε.

- Μα εσύ, Seryozha, είσαι νεκρός; – ρώτησε ο Πάβελ τον αδερφό του.

- Ναι, όντως, πέθανα.

- Πώς ήρθες;

- Μας άφησαν να φύγουμε.

Κάπως ενθαρρυμένος, ο Πάβελ Κάροφ σηκώθηκε όρθιος, πήρε την πίπα του, του έβαλε λίγο καπνό και, ανάβοντάς τον, τον πρόσφερε στον αδελφό του. αλλά ο Σεργκέι αρνήθηκε, λέγοντας: «Δεν καπνίζουμε εδώ». Χωρίς να πιστεύει στα μάτια του, ο Πάβελ άρχισε να νιώθει ήσυχα το φόρεμα του Σεργκέι και να αξιολογεί την ποιότητά του. Αποδείχθηκε ότι το φόρεμα ήταν φτιαγμένο από ντραπέ, γνωστής κοπής, και ο Πάβελ δεν είχε πλέον καμία αμφιβολία ότι ήταν ο αδερφός του Σεργκέι που καθόταν μπροστά του.

Μετά από κουβέντα, ο Σεργκέι εξέφρασε την επιθυμία να πάει στο σπίτι και, αφήνοντας τον Πάβελ, κατευθύνθηκε κατευθείαν στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου Ζαριάντνι, όπου εξαφανίστηκε εντελώς στις στήλες της βεράντας.

Κατά τη διάρκεια μιας συνομιλίας με τον Πάβελ, ο Σεργκέι του είπε τα εξής: «Όταν με έθαψαν, η αδερφή μου, έχοντας πάρει όλη μου την περιουσία για δικό της όφελος, δεν είπε τίποτα.  Υπάρχει ένα σεντούκι με διπλό πάτο  εκατόν πενήντα ρούβλια και μια απόδειξη από τον πρίγκιπα Γκολίτσιν για ξύρισμα ενός έτους. Θα σου δώσει  τά λεφτά». Έτσι, ο Πάβελ Βασίλιεβιτς έπρεπε μόνο να ελέγξει τι είχε πει ο αδερφός του.

Την Κυριακή της εβδομάδας του Αγίου Θωμά έφυγε για τη Μόσχα. Έχοντας έρθει στην αδερφή του, η οποία είχε θάψει τον Σεργκέι Βασίλιεβιτς, ο Πάβελ ρώτησε για τις τελευταίες μέρες του αδελφού του, καθώς και για το που ήταν θαμμένος ο αδελφός του. Η αδερφή είπε ότι είχε βάλει στον αδερφό της ένα παλτό, ένα παντελόνι, ένα πουκάμισο με μια λέξη, επιβεβαίωσε όλα όσα είχε δει ο ίδιος ο Πάβελ στον αδερφό του. Έπειτα, όταν ρώτησε αν ο αδελφός έβαλε τέλος στη ζωή του με χριστιανικό τρόπο, έλαβε την απάντηση ότι είχε αλειφθεί με ευχελαιο εξομολογήθηκε και έλαβε τα Ιερά Μυστήρια την προηγούμενη ημέρα του θανάτου του.

Όσο για την περιουσία που άφησε πίσω της ο Σεργκέι, έδειξε ένα άδειο σεντούκι. Ο Πάβελ της ζήτησε αυτό το σεντούκι ως ενθύμιο. Η αδερφή δέχτηκε πρόθυμα να του το δώσει. Ο Πάβελ Βασίλιεβιτς έφερε το σεντούκι στο δωμάτιό του και άρχισε να εξετάζει τον πάτο του. Πράγματι, αποδείχθηκε ότι μια πολύ λεπτή σανίδα στο πάνω μέρος του πυθμένα βιδώθηκε στον πραγματικό πυθμένα και σηκώθηκε, και από κάτω υπήρχαν τραπεζογραμμάτια για ακριβώς  εκατό πενήντα  ρούβλια και μια απόδειξη για ενενήντα ρούβλια από τον πρίγκιπα Γκολίτσιν. Με αυτή την απόδειξη ο Πάβελ Κάροφ ήρθε στον πρίγκιπα και αυτός, χωρίς να πει λέξη, του έδωσε τα ρούβλια.

Ο Pavel Vasilyevich Karov ανέφερε αυτό το περιστατικό στον πνευματικό του πατέρα Gavriil Yastrebov. Ο π. Γαβριήλ σκέφτηκε αυτό το φαινόμενο. Μετά από λίγο καιρό, όταν ο π. Γαβριήλ ήρθε στον Κάροφ με αγιασμό και του ζήτησε ξανά να πει για αυτό το γεγονός ο Πάβελ Βασιλέβιτς επανέλαβε πρόθυμα αυτή την ιστορία παρουσία του κλήρου. Σύντομα ο Πάβελ Βασίλιεβιτς αρρώστησε βαριά και κάλεσε τον πνευματικό του πατέρα για να του δώσει συμβουλές.

Θέλοντας να μάθει ξανά την αλήθεια, ο π.  Γκάμπριελ ρώτησε τον Κάροφ για τρίτη φορά αν αυτός, ο Κάροφ, του έλεγε την αλήθεια για την εμφάνιση του αδελφού του Σεργκέι; Τότε ο Πάβελ Βασίλιεβιτς, δείχνοντας τις ιερές εικόνες και θυμούμενος την ώρα του θανάτου που πλησίαζε, διαβεβαίωσε τον πατέρα Γαβριήλ ότι όλα όσα έλεγαν για την εμφάνιση του αδελφού Σεργκέι σε αυτόν ήταν η απόλυτη αλήθεια και ότι δεν είχε ανάγκη να παρουσιάσει τον π. Γαβριήλ παραπλανήθηκε και πίστευε ότι η συνομιλία και η ανταλλαγή του χαιρετισμού που μοιάζει με τον Χριστό με τους νεκρούς ήταν εντελώς αληθινές (Sovremennye Izvestia, Νο. 80, 1887).