Τα μυστικά της μετά θάνατον ζωής!!!!Μαρτυρίες για τους νεκρούς, για την αθανασία της ψυχής και για τη μετά θάνατον ζωή!!Ζναμένσκι Γκεόργκι Αλεξάντροβιτς. 56

* * *

«Το έτος του θανάτου της μητέρας μου», λέει ένας βετεράνος που υπηρετούσε στο πυροβολικό αλόγων στις αρχές αυτού του αιώνα, «έλαβα ένα γράμμα από αυτήν στο οποίο με ενημέρωνε ότι επρόκειτο να έρθει κοντά μου για όλο το καλοκαίρι. Ήταν στο τέλος του χειμώνα. Της απάντησα ότι θα χαιρόμουν εξαιρετικά και θα ετοίμαζα τα πάντα για την απόλυτη ηρεμία της.

Γνωρίζοντας πόσο αγαπούσε τα λουλούδια και κάθε είδους πολυτέλεια, φινίρισα το μεγαλύτερο μισό του σπιτιού με θέα στον κήπο και δίπλα στο θερμοκήπιο, και άφησα για μένα το μισό που βλέπει στην αυλή. Τα βράδια ήταν ακόμα αρκετά μεγάλα και, όπως συνήθιζα, ξεκουραζόμουν στο κρεβάτι μου κάθε βράδυ μετά το τσάι και διάβαζα κάτι. Μια μέρα, ενώ ξαπλώνω στην κρεβατοκάμαρα, βλέπω ξαφνικά την πόρτα του δωματίου μου να ανοίγει και να μπαίνει η μητέρα μου. Πετάχτηκα αμέσως από το κρεβάτι και, τυλίγοντας τη ρόμπα μου γύρω μου, έτρεξα να τη συναντήσω λέγοντας: «Μαμά, πόσο χαίρομαι που ήρθες», ξεχνώντας εντελώς ότι ήταν ακόμη χειμώνας και ότι δεν υπήρχε καμία προκαταρκτική κίνηση στο σπίτι που να ανακοινώνει την άφιξή της. Έκανε μερικά βήματα προς το μέρος μου, με κοίταξε έντονα και εξαφανίστηκε. έμεινα κατάπληκτος. Στην αρχή δεν μπορούσα καν να καταλάβω ότι ήταν μόνο το τέλος του χειμώνα, αλλά όταν συνήλθα, ήμουν έτοιμος να διαβεβαιώσω ότι ήταν σίγουρα η μητέρα μου που ήταν μαζί μου, αυτό το όραμα ήταν τόσο αληθινό.

Δύο εβδομάδες μετά από αυτό το περιστατικό, έλαβα ένα γράμμα από την αδερφή μου Praskovya Ivanovna, η οποία με πληροφόρησε ότι η μητέρα μου πέθανε την ίδια μέρα και την ώρα που μου εμφανίστηκε στο χωριό Τούλα» (“Rebus”, 1887, No. 1).