Αρχιερέας Νικολάι Ουσπένσκι .Σύντροφος του Χριστιανού.Περί θανάτου και μετά θάνατον ζωής. ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7

 Για τη μοίρα μας στη μετά θάνατον ζωή

Όταν ένα άτομο πλησιάζει στον θάνατο και δεν δίνει πλέον καμία ελπίδα για ανάκαμψη, η οικογένεια και οι φίλοι του κλαίνε γι' αυτόν, προετοιμάζονται να τον αποχωριστούν.

Έτσι η ανθρώπινη ψυχή, έχοντας απομακρυνθεί από τον Θεό με τις αμαρτίες της, όταν δεν υπάρχει πια ελπίδα για τη σωτηρία της, θρηνείται από τους αγγέλους του Θεού και τους αγίους αγίους, που χωρίζονται από αυτήν για πάντα.

Αλίμονο σε σένα, ψυχή μου, που αγάπησες την πρόσκαιρη γλύκα της επίγειας ζωής και παραμέλησες το ουράνιο, το αιώνιο! Αλίμονο σε σένα, ψυχή μου, η δυσωδία των αμαρτιών σου έδιωξε από πάνω σου τον φύλακα άγγελό σου και ο άγριος εχθρός σου, το πνεύμα του κακού, σε πλησίασε, ζητώντας να σε καταβροχθίσει και να σε ρίξει ζωντανό στην άβυσσο της κόλασης!

Αλλοίμονο ψυχή μου. Ο μονογενής Υιός του Θεού, ο Παντοδύναμος, ο Παντοδύναμος Θεός, έζησε στη γη ταπεινωμένος, δεν είχε πού να βάλει το κεφάλι Του, υβρισμένος, ταλαιπωρημένος, ονειδισμένος και τελικά, μετά από τα πιο τρομερά βασανιστήρια, σταυρώθηκε στον σταυρό μεταξύ κλεφτών και υπόστεγου Το πιο αγνό του αίμα για τη σωτηρία σου, - κι εσύ, άθλια, σκέφτεσαι μόνο πώς μπορείς να έχεις περισσότερη ευδαιμονία εδώ στη γη, νοιάζεσαι μόνο για το πώς μπορείς να πετύχεις την εκπλήρωση των αμαρτωλών επιθυμιών σου, που δεν έχουν μέτρο, όχι όρια, χωρίς όρια.

Φοβάστε την ώρα του θανάτου που ξαφνικά πέφτει σε έναν άνθρωπο, φοβάστε την Τελευταία Κρίση του Θεού, φοβάστε το αιώνιο μαρτύριο. Σήκω, σήκω, Χριστός ο Θεός, που είναι παντού και γεμίζει τα πάντα, να σε ελεήσει (Ι.Α.).

Ο αναβιωμένος νεκρός είναι αγγελιοφόρος από τη μετά θάνατον ζωή

Η γαιοκτήμονας Τσ. ζούσε ευσεβώς, αλλά δεν ήταν πλούσια και λυπόταν που είχε λίγα μέσα και κατά κάποιο τρόπο της πήγαιναν όλα άσχημα. Αρρώστησε και πέθανε.

Η οικογένειά της ήθελε την κηδεία να την κάνει ο εξομολογητής της, αλλά εκείνος έμενε μακριά και έτσι πέρασαν αρκετές μέρες πριν φτάσει. Προς έκπληξη όλων, η νεκρή ξάπλωσε στο φέρετρο σαν να ήταν ζωντανή, οπότε δεν τόλμησαν να την θάψουν. Τελικά μετά από 9 μέρες προτάθηκε η ταφή της.

Την παραμονή της ημέρας που ορίστηκε για την ταφή, το βράδυ ο νεκρός είπε ξεκάθαρα: «Πιστεύω, Κύριε, και ομολογώ ότι είσαι αληθινά ο Χριστός» - και ούτω καθεξής μέχρι το τέλος. Οι γύρω της τρόμαξαν. Η υποτιθέμενη νεκρή γυναίκα ξαναζωντάνεψε και αυτό είπε.

Όταν η ψυχή μου έφυγε από το σώμα, όρμησε σε κάποιο απέραντο χώρο, και ξαφνικά μια βροντερή φωνή χτύπησε την ακοή μου: «Ήθελες πλούτο και ικανοποίηση σε αυτή τη ζωή, δεν πίστευες στα λόγια Μου ότι θα ήταν πιο εύκολο να περάσεις από τα αυτιά μια βελόνα από το να είσαι πλούσιος στο Η Βασιλεία του Θεού ήρθε, κοίτα, τι σου έχει μείνει από τον πλούτο σου; Γιατί δεν μπορούσες να κάνεις υπομονή; Τι ευδαιμονία θα σου είχε δοθεί!... Και δεν πίστευες ότι οι αμαρτίες σου ήταν ίσες σε αριθμό με τους κόκκους άμμου στη θάλασσα, αλλά κοίτα εδώ μόνη σου».

Ξαφνικά, πριν από εμένα, είπε εκείνοι που ξαναζωντάνεψε, αποκαλύφθηκαν όλες οι αμαρτίες της ζωής μου. Τρομοκρατημένη από την αναρίθμησή τους, άρχισα να ζητάω να επιστρέψω στη ζωή, αλλά μια φοβερή φωνή απάντησε: «Τέτοια και τέτοια χρονιά, η τάδε ψυχή ζήτησε το ίδιο πράγμα και δεν το έλαβε (ήταν η μητέρα μου). «Σε τάδε χρονιά αυτή και μια ψυχή ζήτησε το ίδιο πράγμα και δεν το έλαβε (ήταν η αδερφή μου), αλλά θα επιστρέψεις στη ζωή, πιστέψτε τα λόγια Μου».

Τότε μου εμφανίστηκε μια γυναίκα, της οποίας το πρόσωπο έλαμπε με ένα εξαιρετικό φως, ώστε να μην μπορούσα να κοιτάξω. Μου είπε: «Κοίτα τη χαρά των δικαίων». Και είδα απερίγραπτη χαρά. «Κοιτάξτε τη μοίρα των αμαρτωλών», συνέχισε.

Και άκουσα μια τέτοια κραυγή, ένα τέτοιο βογγητό, που είναι αδύνατο να το περιγράψω. «Κοίτα τώρα το μέρος που σου ετοίμασαν (ήταν απερίγραπτα όμορφο), αν είσαι άξιος του, προσπάθησε να μην το χάσεις. Αν ζήσεις προσεκτικά, θα έρθω να σε βρω ο ίδιος και θα σε οδηγήσω σε αυτή την ειρήνη».

Μετά από αυτό φώναξα: «Πιστεύω, Κύριε, και ομολογώ ότι είσαι αληθινά Χριστός» – και ούτω καθεξής, και με αυτά τα λόγια συνήλθα» («Μαντεία ψυχής», 1882, σ. 136).