Οι άνθρωποι έχουν τη συνήθεια να μιλάνε πολύ χωρίς να λένε τίποτα. Έτσι έχουν τα πράγματα στον κόσμο αφού ό,τι πιο πολύτιμο για εμάς έχει γίνει ασήμαντο για τους άλλους. Κάθε φορά που ανοίγουμε την καρδιά μας για να δείξουμε τα μαργαριτάρια που φυλάσσονται εκεί, εμφανίζονται εκείνα τα γουρούνια για τα οποία μίλησε ο Χριστός και μας ποδοπατούν, λερώνοντάς μας με τη βρωμιά τους και αφήνοντάς μας για πολλή ώρα μετά με το στήθος ανοιχτό, τρυπημένο από τον κρύο και υγρό άνεμο της πικρίας. Ήθελε ο Θεός να δειπνήσει σε τέτοιο σεντούκι όταν έστειλε τον Υιό Του να χτυπήσει την πόρτα της καρδιάς μας;
( Πατήρ Savatie Bastovoi)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.