* * *
Στην Τεοφιόλα συνέβη το εξής γεγονός. Για πολύ καιρό, μια πολύ σεβαστή, εξαιρετικά ευσεβής χήρα ευλαβών ετών ζούσε εδώ μόνη. Α. Ήταν ιδιαίτερα δεμένη με τη φίλη της από τα νιάτα της, Δ. Αλλά απροσδόκητα οι αχώριστοι φίλοι τσακώθηκαν τόσο πολύ που η Α. αρρώστησε ξαφνικά, διέταξε την οικογένειά της να μην την αφήσουν να πάει στην κηδεία της Δ. αν η τελευταία ερχόταν να την αποχαιρετήσει νεκρή. Ο ιερέας, καλούμενος στις έντεκα το βράδυ για να δώσει στην άρρωστη τις τελευταίες της προσευχές, έμαθε για την ασυμβίβαστη έχθρα της σεβάσμιας χήρας με την πρώην φίλη της και άρχισε να πείθει την άρρωστη να συγχωρήσει την Δ. στην ψυχή της και μόνο τότε άρχισε να δέχεται τα Ιερά Μυστήρια. Η άρρωστη άκουσε τον πνευματικό της πατέρα. Το ίδιο βράδυ, η Δ., που δεν ήξερε τίποτα για την ξαφνική ασθένεια της Α., ξυπνά εν μέσω βαθύ ύπνου από την αίσθηση της πραγματικής παρουσίας κάποιου και ακούει τη φωνή της Α. Ξυπνώντας για συγχώρεση, άναψε ένα κερί, αλλά δεν βρήκε κανέναν στο δωμάτιό της. Σύντομα την πήρε πάλι ο ύπνος. Ξαφνικά όμως ο Δ. ακούει το κλάμα της κόρης της ενός κοριτσιού δεκατεσσάρων ετών. «Μαμά, έλα εδώ, ο Α. περπατάει εδώ. Εδώ είναι, εδώ πάει, κοίτα! Ο Δ. άναψε ένα κερί και πάλι δεν υπήρχε κανείς και τίποτα. Το ρολόι έδειχνε τρεις η ώρα το πρωί. Η μητέρα και η κόρη ένιωσαν ξεκάθαρα την παρουσία του Α. Την επόμενη μέρα ο Δ. έλαβε είδηση ότι ο Α. πέθανε ακριβώς στις τρεις τα ξημερώματα. Μετά την ταφή, ο ιερέας, σύμφωνα με τις οδηγίες του νεκρού, μαζί με τους μάρτυρες, περιέγραψε όλη την περιουσία της, έβαλε τα καλύτερα πράγματα σε σεντούκια και τα έστειλε στο σπίτι της εκκλησίας μέχρι τον ερχομό του γιου της, που αποφοίτησε από την Ακαδημία Τεχνών. Διάφορα κουτιά και σακούλες πετάχτηκαν στη γωνία σαν περιττά σκουπίδια. Δύο μέρες μετά το θάνατο της Α., η φοβισμένη και ταραγμένη ανιψιά της νεκρής ήρθε στον ιερέα και είπε: «Σήμερα μου εμφανίστηκε η θεία μου η Α. και μου είπε να σου πω, πάτερ, ότι κακοδιαχειρίστηκες την περιουσία της, που είχε κερδίσει με ιδρώτα και αίμα για τον γιο της, και την πέταξε σε μια γωνία».
Μπήκαν στο σπίτι, άρχισαν να ταξινομούν τα κουτιά και βρήκαν πεντακόσια ρούβλια ανάμεσα στα αποκόμματα. Λίγες μέρες αργότερα, φαίνεται την έκτη μέρα μετά το θάνατο, ο Α. εμφανίζεται με την ίδια πραγματική απτή στον ιερέα και, σαν σε ένδειξη ευγνωμοσύνης, λέει: «Μη φοβάσαι την ασθένειά σου, αλλά πρόσεχε γι' αυτό» και τον προειδοποίησε. Πράγματι, σύμφωνα με τη μαρτυρία ενός σεβάσμιου ιερέα, οι προβλέψεις της επαληθεύτηκαν («Kherson. Eparch. Ved», 1886).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.