Η Κυριακή της Συγχώρεσης συνδέεται με τη μνήμη της Εσχάτης Κρίσης και η πρώτη εβδομάδα της Τεσσαρακοστής συνδέεται με την εκδίωξη του Αδάμ από τον παράδεισο.Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ (Καρελίν)

Η Κυριακή της Συγχώρεσης συνδέεται με τη μνήμη της Εσχάτης Κρίσης και η πρώτη εβδομάδα της Τεσσαρακοστής συνδέεται με την εκδίωξη του Αδάμ από τον παράδεισο. Η σημερινή ημέρα μας θυμίζει ότι μετά το θάνατο ένα άτομο θα αντιμετωπίσει την κρίση του Θεού, κατά την οποία θα αποκαλυφθούν όλες οι πράξεις, οι σκέψεις και οι κρυφές επιθυμίες της καρδιάς του, που ήταν άγνωστες όχι μόνο στους ανθρώπους, αλλά ακόμη και στον ίδιο. Κατά την κρίση του Θεού θα δει τον εαυτό του όπως είναι στην πραγματικότητα - είτε η εικόνα του Θεού είτε η σκιά του Σατανά, και αυτή η κατάσταση της ψυχής θα καθορίσει την αιώνια ζωή του.

Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η αμαρτία είναι προσωπική υπόθεση, αλλά στην πραγματικότητα αυτό δεν συμβαίνει. Η πανούκλα δεν είναι προσωπική υπόθεση του ασθενή, αλλά τρομερός κίνδυνος για όλους τους ανθρώπους γύρω του. Έτσι, η αμαρτία που διέπραξε ο άνθρωπος είναι η επέκταση στη γη του μαύρου βασιλείου της κόλασης, η κυριαρχία του πνευματικού θανάτου. Με τις αμαρτίες μας τρέφουμε δαιμονικά πλάσματα, τους πραγματικούς μας εχθρούς. Ο αμαρτωλός είναι ένοχος ενώπιον του Θεού για την καταστροφή της ψυχής του, αλλά είναι και ένοχος ενώπιον όλου του κόσμου, αφού αυξάνει τη δυνατότητα του κακού σε μεταφυσικό επίπεδο, το οποίο στη συνέχεια πέφτει στη γη με τη μορφή φυσικών καταστροφών, αιματηρών πολέμων και καταστροφικών επιδημιών.

Η επίγνωση της αμαρτωλότητας και της ενοχής κάποιου ενώπιον της ανθρωπότητας είναι το περιεχόμενο του σήμερα. Ο δίκαιος άνθρωπος είναι μια ακτίνα ουράνιου φωτός που φωτίζει τη γη. Και ο αμαρτωλός είναι ένας παφλασμός της κόλασης από τη μαύρη άβυσσο στην επιφάνεια της γης. Στην προσευχή «Πάτερ ημών» ικετεύουμε τον Κύριο για συγχώρεση των αμαρτιών μας, αλλά αυτή η προσευχή περιέχει επίσης έναν όρο: ο Θεός μας συγχωρεί τις αμαρτίες μας στο βαθμό που συγχωρούμε τους ανθρώπους που είναι ένοχοι μπροστά μας. Γι' αυτό η Κυριακή πριν από τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή ονομάζεται Κυριακή της Συγχώρεσης. Αυτή η αμοιβαία συγχώρεση είναι το φάρμακο που μπορεί να αλλάξει τη ζωή μας και να θεραπεύσει την αμαρτωλή ασθένεια που μας έχει ταλαιπωρήσει.

Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε για αιώνια χαρά, για κοινωνία με τον Θεό, για αθάνατη ζωή, αλλά η αμαρτία τον έκανε περιπλανώμενο και εξόριστο στη γη. Η γήινη ζωή είναι βραχύβια, όλοι όσοι γεννιούνται πρέπει να πεθάνουν. Η ίδια η ζωή μας δίνεται για να προετοιμαστούμε για την αιωνιότητα, να αποκτήσουμε τον παράδεισο, να επιστρέψουμε στην ουράνια πατρίδα μας. Ο θάνατος για τους δίκαιους είναι η γέννηση σε μια νέα ζωή, όπου δεν θα υπάρχει τέλος. και ο θάνατος ενός αμαρτωλού είναι η μετάβαση του εσωτερικού τους σκότους της αμαρτίας στο αιώνιο σκοτάδι της κόλασης και της δαιμονικής επικοινωνίας, που είναι πιο τρομερό από κάθε θάνατο.

Ο καιρός της Τεσσαρακοστής χωρίζεται σε δύο μέρη: τις Αγίες Σαράντα ημέρες - 40 ημέρες, ως ανάμνηση της 40ήμερης νηστείας του Ιησού Χριστού πριν από την έναρξη του κηρύγματος του Ευαγγελίου, και την τελευταία εβδομάδα, που ονομάζεται Εβδομάδα των Παθών, αφιερωμένη στα βάσανα του Ιησού Χριστού, στην εξιλεωτική θυσία και τον θάνατό Του για την ανθρωπότητα. Και μετά τη νύχτα των ανθρώπινων αμαρτιών, της ακολασίας και της κακίας, για τους λυτρωμένους από τον Θεό θα έρθει η αιώνια όγδοη μέρα και ο Ήλιος που δεν δύει ποτέ θα ανατείλει!

Ζητώ από όλους συγχώρεση και προσευχές για μένα τον ανάξιο. Εύχομαι σε όλους να περάσουν τη Μεγάλη Σαρακοστή με προσευχή και μετάνοια, για να γιορτάσουν το Πάσχα του Χριστού με πνευματική χαρά!

Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ (Καρελίν)