Ζωοδόχος Πηγή (25-4-2025).

Ζωοδόχος Πηγή (25-4-2025)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἡ Eκκλησία μας ἑορτάζει τήν ἑορτή τῆς «Zωοδόχου Πηγῆς». Ἡ ἑορτή αὐτή εἶναι μία Θεομητορική ἑορτή, διαφορετική ἀπό τίς ἄλλες. Εἶναι μία τιμητική ἀνάμνηση ἑνός θαύματος τῆς Παναγίας τό ὁποῖο ὅμως στό πέρασμα τῶν χρόνων ἔγινε πηγή πολλῶν ἄλλων θαυμάτων.

Πρίν 1500 περίπου χρόνια στά περίχωρα τῆς Κωνσταντινούπολης, βρέθηκε ἡ «Ζωοδόχος πηγή». Ἐκεῖ βρισκόταν ἕνα μεγάλο καί πυκνό δάσος πού ἦταν δύσκολο νά τό περάσει κανείς.

Κάποια καλοκαιρινή ἡμέρα ἕνας στρατιώτης Λέων ὀνομαζόμενος, στό ἐπάγγελμα μακέλης, δηλαδή κρεοπώλης, ἦταν ἀναγκασμένος νά περάσει μέσα ἀπό τό δάσος γιά στρατιωτική ὑπηρεσία.  Ἐνῶ βρισκόταν κοντά στό δάσος κάπου  σ᾽ ἕναν ἔρημο δρόμο, ἄκουσε κάποιον ἄνθρωπο νά  φωνάζει  καί νά ζητάει «βοήθεια!». Ἔτρεξε ὁ Λέων πρός τό μέρος τῆς φωνῆς καί ἔπειτα ἀπό ἀρκετό κόπο βρῆκε τόν ἄνθρωπο. Tόν βρῆκε σέ ἐλεεινή κατάσταση. Κάποιος τόν πέταξε ἐκεῖ. Ἦταν μέρες νηστικός, πεινασμένος καί διψασμένος, μάλιστα δέ καί τυφλός. 

Ἔχω μέρες νά πιῶ νερό, τοῦ εἶπε. Σέ παρακαλῶ, δῶσε μου λίγο νερό. Ἐκεῖνος ἔψαξε, προχώρησε στό δάσος γιά νά βρεῖ νερό. Δέν βρῆκε ὅμως. Tότε ἀκούει μιά φωνή, μιά μυστηριώδη γυναικεία φωνή πού τοῦ ἔλεγε: Ἡ πηγή τοῦ νεροῦ εἶναι κοντά σου, προχώρησε καί θά δεῖς. Πιές ἐσύ, δῶσε καί στόν τυφλό νά πιεῖ, νίψε μέ τό νερό αὐτό καί τά μάτια του καί θά θεραπευθεῖ. Ἐγώ εἶμαι ἡ Παναγία, γι᾽ αὐτό ξέρω καί τό ὄνομά σου καί θά πιστέψεις, ὅταν δεῖς τό θαῦμα. Θέλω στό σημεῖο αὐτό  νά χτίσεις  ἕνα Ναό καί νά τόν ὀνομάσεις «Ζωοδόχο Πηγή».

Μέ μεγάλη συγκίνηση ἄκουσε ὁ Λέων τά λόγια αὐτά τῆς Παναγίας. Μέ τρεμάμενα γόνατα καί χέρια προχώρησε καί βρῆκε τήν πηγή. Ἤπιε ὁ ἴδιος καί ἔδωσε καί στόν τυφλό νά πιεῖ, πού περίμενε μέ ἀγωνία. Στή συνέχεια ἔνιψε τά μάτια τοῦ τυφλοῦ καί τό θαῦμα ἔγινε: Ὁ Τυφλός ἀπέκτησε τό φῶς του.

Ἀργότερα  ὁ Λέων, πού εἶχε γίνει ἐν τῶ μεταξύ Στρατηγός τῶν στρατευμάτων τῆς Θράκης, ἀνακηρύχτηκε Αὐτοκράτορας τοῦ Βυζαντίου ὡς Λέων ὁ Α´ ὁ Θράξ. Ἀπό τά πρῶτα χρόνια τῆς βασιλείας του ἐκδήλωσε  τήν πίστη του, τήν ἀγάπη του καί τήν εὐγνωμοσύνη του πρός τήν Παναγία.  Ταυτόχρονα ἐκτελώντας τήν ἐντολή τῆς Παναγίας ἔκτισε λαμπρό Ναό στό μέρος τῆς πηγῆς, πού τόν ὀνόμασε «Ναό τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς». Τά ἐγκαίνια τοῦ Ναοῦ αὐτοῦ ἔγιναν τήν Παρασκευή τῆς Διακαινησίμου, γι᾿ αὐτό καί καθιερώθηκε  αὐτήν τήν ἡμέρα ἡ ἑορτή τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς.

Ἀπό τότε ὁ Ναός αὐτός ἔγινε ἕνα ἀπό τά μεγαλύτερα θρησκευτικά κέντρα του Βυζαντίου καί γενικότερα τῆς Ἀνατολῆς. Ἔγινε πηγή θαυμάτων, «Ζωοδόχος Πηγή», πού ἔδινε ὑγεία καί ζωή σέ χιλιάδες ἀρρώστους, πού προσέτρεχαν καί ἀκόμα προστρέχουν Ἀκόμη ἡ Παναγία δέν στερεῖ τήν χάρη της καί σέ Μουσουλμάνους, πού ζητοῦν τήν βοήθειά της. Τό  προσκύνημα αὐτό ἔμεινε γνωστό στήν ἱστορία ὡς «Μπαλουκλί». Πῆρε τό ὄνομα «Μπαλουκλί» ἀπό τό θρύλο, πού μιλάει γιά ψάρια μισοτηγανισμένα, πού ζωντάνεψαν καί ἔπεσαν πάλι στό νερό τήν ἡμέρα πού πῆραν τήν Κωνσταντινούπολη οἱ Τοῦρκοι. «Μπαλούκ» στά Τούρκικα εἶναι τό ψάρι.

Σύμφωνα μέ τόν θρύλο αὐτό, ἐκείνη τήν ἡμέρα 29 Μαΐου 1453 ἐκεῖ κοντά στό ἁγίασμα τοῦ «Μπαλουκλί» ἕνας καλόγερος τηγάνιζε ψάρια.  Κάποιος τοῦ μετέδωσε τό θλιβερό μαντάτο,  τήν φρικτή εἴδηση, ὅτι ἡ Πόλις ἡ Βασιλεύουσα ἔπεσε στά χέρια τῶν Ἀγαρηνῶν. Ἦταν τόσο ἀπίστευτο πού ὁ καλόγερος τοῦ ἀπάντησε: Μόνο ἄν τά ψάρια πού τηγανίζω ζωντανέψουν καί πέσουν στό νερό, μπορεῖ νά γίνει αὐτό πού λές. Καί τά ψάρια ζωντάνεψαν καί ἔπεσαν στό νερό τῆς Πηγῆς. Ἀπό τότε μέχρι σήμερα στή δεξαμενή τῆς «Ζωοδόχου Πηγῆς» διατηροῦν ἑπτά ψάρια.  

Πάνω ὅμως ἀπό θρύλους καί παραδόσεις, «Ζωοδόχος Πηγή» εἶναι ἡ Παναγία, πού ὅπου καί ἄν ὑπάρχει Ναός της, ἤ ἁγίασμα ἤ τό φτωχότερο ἐξωκλήσι της, εἶναι γιά τόν πιστό χριστιανό, τόν ἄρρωστο, τόν πονεμένο, ἡ «Ζωοδόχος Πηγή», ἡ παρηγοριά, ἡ ἐλπίδα, ἡ θεραπεία γιά σωματικά καί ψυχικά πάθη.

 Ἀγαπητοί μου! Ὅπως στό «Mπαλουκλί» ἑορτάζουν τήν ἡμέρα τῆς «Zωοδόχου Πηγῆς» καί ὁ Ναός ἐκεῖνος τῆς Θεοτόκου εἶναι πηγή θείων δωρεῶν, ἔτσι νά πιστεύουμε, ὅτι καί κάθε Ἐκκλησία πού ἔχει ὀρθόδοξο παπᾶ καί λειτουργεῖ καί τελοῦνται τά ἅγια Μυστήρια, εἶναι μία «Ζωοδόχος πηγή». Στήν Eκκλησία τρέχει τό ἀθάνατο νερό τῆς διδασκαλίας τοῦ Kυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Xριστοῦ. Tό νερό αὐτό ξεδιψάει. Σβήνει τήν μεταφυσική δίψα τοῦ ἀνθρώπου.

Στήν Ἐκκλησία ἐπίσης τρέχει τό ἀθάνατο νερό τῆς θείας χάριτος, πού πηγάζει ἀπό τήν ὑπερτάτη θυσία τοῦ Kυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Xριστοῦ. Tό νερό αὐτό θεραπεύει καί δίνει τήν ὑγεία στίς ἀνάπηρες καί τραυματισμένες ψυχές, διά τῶν πρεσβειῶν τῆς Παναγίας μας. Ἀμήν.-