ΜΑΚΑΡΙΣΤΌΣ ΓΈΡΩΝ ΕΥΣΈΒΙΟΣ ΒΙΤΤΗΣ.Αγαπητοί μου εν Κυρίω Αδελφοί καί Αδελφές, Χριστός Ανέστη!

Αγαπητοί μου εν Κυρίω Αδελφοί καί Αδελφές, Χριστός Ανέστη!

   Επιτρέψτε μου νά υπογραμμίσω κάποιους ιερούς χαρακτηρισμούς τής μεγάλης αυτής Εορτής κάι νά τούς υποβάλω στήν αγάπη Σας. Όλοι οι χαρακτηρισμοί αυτοί έχουν έναν σκοπό, τόν οποίο μάς τόν πληροφορεί ο ιερός Υμνωδός:  "Πάσχα πάντας αγιάζον πιστούς". Ο αγιασμός όμως αυτός δέν γίνεται αυτομάτως καί χωρίς νά τό ξέρουμε, αλλά μέ συνειδητή καί έκ μέρους μας προσπάθεια, ώστε τά μηνύματα αυτά νά γίνουν ζωή μας μέ τή χάρη τού Κυρίου μας.

   Μιά βασική αλήθεια πού τονίζεται σ΄ αυτά τά μηνύματα, είναι η ενδυνάμωση τής πίστεώς μας, ότι δηλαδή "θανάτου εορτάζομεν νέκρωσιν, άλλης βιοτής τής αιωνίου απαρχής". Μιά άλλη αλήθεια΄  "Μεθ ημών αψευδώς επηγγείλετο έσεσθαι" ο Κύριος. Υποσχέθηκε ο Κύριος, πού δέ λέει ποτέ κάτι, πού θά διαψευσθή,  ότι θά είναι μαζί μας πάντοτε, όσο διαρκεί ο παρών κόσμος μέ τή δυνατότητα νά μεταπηδήσουμε στήν Βασιλεία τού αναστάντος Χριστού, πού θά είναι αιώνια. Θά έχη δηλαδή αρχή, άλλά ποτέ τέλος. Γι΄αυτό επιβάλλεται ο καθαρμός τών αισθήσεών μας μέ αγώνα νεκρώσεως τού παλαιού μας άνθρώπου. Καρπός δέ αυτής τής προσπάθειάς μας θά είναι η ειρήνευση τής ζωής μας μέ τή χάρη τού Κυρίου μας ώς τού μόνου Παντοδύναμου. Καί επί πλέον η μόνιμη εγκατάσταση στήν ψυχή μας τής α γ ά π η ς.

   Η προσωπική μας πρόοδος τής αγάπης μέσα μας θά μάς συνδέη περισσότερο μέ τούς πιστούς καί αγαπητούς αδελφούς μας, ώστε "εν χαρά αλλήλους (νά ) περιπτυσσώμεθα",  αλλά καί νά μπορούμε νά λέμε καί  " τοίς μισούσιν ημάς συγχωρήσωμεν πάντα τή αναστάσει". Θρονιάζοντας μέσα μας μόνιμα τήν αγάπη αυτή, πού "ουδέποτε εκπίπετει", δέν ξεπέφτει ποτέ, άλλά μένει γιά πάντα καί στόν παρόντα αιώνα καί στήν αιωνιότητα.

   Αυτά, αγαπητοί μου εν Χριστώ αναστάντι σημειώνω στήν αγάπη σας στά πεταχτά, μιά πού ο χρόνος δέν μού επιτρέπει γιά κάτι πιό συστηματικό καί προσεγμένο.

   Σάς χαιρετώ όλους καί όλες μέ όλη μου τήν αγάπη εν Χριστώ.

                                                                         ίερομ Ευσέβιος, α.,κεχριαίος μοναχός

(Απόσπασμα από τήν τελευταία επιστολή του πρός τά πνευματικά του τέκνα

 Θεσσαλονίκη, 19 Απριλίου 2009).