WIJ GAAN NAAR DE HEL OMDAT WE VREDIG SLAPEN.

WIJ GAAN NAAR DE HEL OMDAT WE VREDIG SLAPEN.

EER AAN GOD, we hebben onze gezondheid in ons gezin.

We hebben onze schoonheid.

We hebben onze baan.

We hebben ons huis of zelfs ons zomerhuis.

We hebben ons salaris en we missen op zijn minst niets noodzakelijks.

We hebben een knuffel die op ons wacht.

We hebben onze carrière.

We hebben onze waardigheid.

Onze kinderen hebben gestudeerd en een goede baan gevonden.

We gooien ook een muntje van vijf euro in de armenbus en temmen ons geweten.

We gaan ook naar de kerk en houden ons aan alle regels.

We keren als vrome mensen terug naar alle kloosters en bedevaarten.

  Eer aan God voor Zijn schandalige liefde en gunst jegens ons!

Nu...

Als de buurman kanker heeft.

Als de buurman zijn baan is kwijtgeraakt.

Als de buurman zijn kind heeft verloren. 

Als de buurman in instellingen en structuren leeft omdat hij niemand heeft om hem te knuffelen.

Als de buurman depressief is en overweegt een einde aan zijn leven te maken.

Als de buurman niet eens geld heeft voor koffie en dat niet laat blijken.

Als de buurman alles op één dag kwijtraakte in een oorlog, een aardbeving of een nepliefde.

Als het buurkind zijn ouders verloor bij een ongeluk of een scheiding.

Als de buurman zijn lichaam verkoopt om te leven.

Als de buurman vergeten wegsmelt in een gevangenis.

Als de buurman niemand heeft om mee te praten en naar te luisteren.

Als de buurman gisteren zijn hond of papegaai verloor, was dat zijn of haar enige metgezel.

Als de buurman smeekt om een ​​dosis.

 Als de buurman gehandicapt, misvormd of bedlegerig is.....

Als...als....

...vertel het ons niet, gezegende, en je bederft onze gelukzaligheid.

Bovendien verbleken we van ongevoeligheid tegenover deze kwaadaardige en ongevoelige reders!

Wij zijn tenminste meelevender dan zij.

Gaat het goed met ons? Nou, dan is alles goed!

Ga dus alsjeblieft naar de hel en laat ons achter in onze prachtige spiegel en onze vrede.

Pater Dionysios Tabakis