Ο πατέρας Γαβριήλ έγινε ένας απτός άγιος ακόμη και εν ζωή.

 

Ο πατέρας Γαβριήλ έγινε ένας απτός άγιος ακόμη και εν ζωή. 

Θυμάμαι ένα περιστατικό με έναν κάτοικο του Μποργιόμι. Έναν χειμώνα, η μηχανή του σβήστηκε σε έναν επαρχιακό δρόμο μέσα στο δάσος. 

Έξω έκανε παγωνιά. 

Πέρασε μια ώρα, μετά άλλη μια - τίποτα δεν συνέβη. Τότε θυμήθηκε ότι υπήρχε ένας παράξενος, ανόητος πατέρας Γαβριήλ, ο οποίος προσευχόταν πολύ δυνατά. 

Σήκωσε τα χέρια του στον ουρανό και προσευχήθηκε: «Κύριε, είμαι αμαρτωλός, δεν ξέρω πώς να προσεύχομαι, αλλά άκουσα ότι υπάρχει ένας πατέρας Γαβριήλ στη Μτσχέτα. Μέσα από τις προσευχές του, βοήθησέ με, έναν αμαρτωλό». 

Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, το αυτοκίνητο ξεκίνησε.

Από τα απομνημονεύματα του Μητροπολίτη Σεραφείμ (Μποριόμι)