Ένα μέλος της οικογένειας ενός ενορίτη στην ενορία Σιών πέθανε και την ημέρα της κηδείας, πήρε τον πατέρα Γαβριήλ για να τελέσει την νεκρώσιμη ακολουθία.

 

Ένα μέλος της οικογένειας ενός ενορίτη στην ενορία Σιών πέθανε και την ημέρα της κηδείας, πήρε τον πατέρα Γαβριήλ για να τελέσει την νεκρώσιμη ακολουθία. Ο πατέρας Γαβριήλ τέλεσε την νεκρώσιμη ακολουθία. Καθώς ξεκίνησε η κηδεία, άρχισε να βρέχει καταρρακτωδώς. Ο συγγενής ανησύχησε. Η καταιγίδα έκανε την ταφή αδύνατη. Αποφάσισαν να περιμένουν, αλλά ο καιρός δεν βελτιώθηκε.

«Τι πρέπει να κάνουμε; Πώς θα θάψουμε κάποιον με τέτοιο καιρό;» ανησύχησαν κάποιοι.

«Δεν έχουμε άλλη επιλογή, θα περιμένουμε λίγο ακόμα μέχρι να καθαρίσει η ατμόσφαιρα. Δεν μπορεί να βρέχει για πάντα», είπαν άλλοι.

Έτσι, όταν όλοι βρίσκονταν σε τέτοια ένταση και αβεβαιότητα, ένας συγγενής του εκλιπόντος πλησίασε τον πατέρα Γαβριήλ και, είτε από σύγχυση είτε από εμπιστοσύνη σε αυτόν, είπε:

- Πατέρα, βοήθησέ μας με κάτι.

Ο πατήρ Γαβριήλ βγήκε έξω μέσα στην καταρρακτώδη βροχή, σήκωσε τα χέρια του στον ουρανό και άρχισε να προσεύχεται για λίγο στον Κύριο. Μόλις τελείωσε την προσευχή, η καταρρακτώδης βροχή σταμάτησε αμέσως.

Αυτή η εκπληκτική ιστορία έλαβε χώρα στην πατρίδα του πατέρα Γαβριήλ και έμεινε ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη των ανθρώπων.