ΕΝΑ ΡΕΜΑ ΜΕ ΒΡΑΧΩΔΗ ΒΥΘΟ!!!

 

ΕΝΑ ΡΕΜΑ ΜΕ ΒΡΑΧΩΔΗ ΒΥΘΟ

Ένα αγόρι περίπου πέντε ή έξι ετών, περπατώντας μέσα στο δάσος με τους γονείς του, είδε ένα καθαρό ρυάκι. Ήπιε το φρέσκο ​​νερό και μετά - για πλάκα - μάζεψε ένα κλαδάκι και άρχισε να λασπώνει το νερό. Ο πυθμένας του ρυακιού ήταν λασπωμένος, έτσι άμμος, πεσμένα φύλλα και διάφορα συντρίμμια ανέβηκαν αμέσως στην επιφάνεια. Το κάποτε καθαρό νερό έγινε ακατάλληλο για πόση. Το μικρό αγόρι γρήγορα βαρέθηκε να κοιτάζει το λασπωμένο νερό του ρυακιού. Πέταξε το κλαδάκι μέσα και έτρεξε στη μητέρα του.

Και κάπου ψηλά στα βουνά, ένα άλλο αγόρι έπαιζε επίσης με ένα ορεινό ρυάκι. Ήθελε κι αυτό να λασπώσει το νερό με ένα κλαδάκι. Αλλά ο πυθμένας του ρυακιού ήταν βραχώδης, οπότε έσπασε το κλαδάκι και συνέχισε να τρέχει, χωρίς να πετυχαίνει τίποτα. Το ρυάκι ήταν τόσο καθαρό όσο πάντα.

Ομοίως, μερικοί άνθρωποι εξωτερικά φαίνονται ευγενικοί και πρόθυμοι, σαν ένα καθαρό ρυάκι. Αλλά προσπαθήστε να προσβάλετε ένα τέτοιο άτομο, έστω και κατά λάθος, και θα δείτε πώς η έπαρση, η μικρότητα, η υπερηφάνεια και τα παλιά παράπονα ανεβαίνουν από τα βάθη της ψυχής, σαν λάσπη και συντρίμμια σε ένα δασικό ρυάκι. Όταν κάποιος μελετά συνεχώς τον Λόγο του Θεού και συλλογίζεται τα άνωθεν, τότε σταδιακά το παράδειγμα της ταπεινοφροσύνης του Χριστού σφυρηλατεί τον ενάρετο άνθρωπο με ταπεινοφροσύνη και ισχυρή υπομονή, ενάντια στην οποία, όπως τα καλάμια ενάντια στην πέτρα, συντρίβεται κάθε ανθρώπινη κακία και εχθρότητα.