ΕΥΘΑΛΗΣ ΒΛΑΣΤΟΣ - ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ 1

ΔΙΔΑΚΤΙΚΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ
Δεσπότης στον Παράδεισο.
Ο Γέροντας αρνήθηκε να γίνει επίσκοπος παρά τις επίμονες πιέ­σεις φίλων του αρχιερέων. Έχουμε αναφέρει ότι αυτή ή άρνηση οφείλετο σε καθαρά πνευματικούς Λόγους. Ό Γέρον­τας παρά το γεγονός ότι πράγματι ήταν άξιος και ικανός να διακονήσει την Εκκλησία από αυτή τη θέση προτιμούσε από ταπείνωση να παραμείνει στη θέση του πρεσβυτέρου.
Θεωρούσε ότι έχει μεγάλη ευθύνη ο ιερεύς σαν αντιπρόσωπος του Θεού. Όμως πολύ μεγαλύτερη αποστολή αναλαμβάνει ο επίσκοπος και έχει τεράστιο έργο να φέρει εις πέρας. Γι' αυτό κινδυνεύει και ή σωτηρία του αν δεν διακονήσει σωστά τον Εσταυρωμένο. Κινδυνεύει να αλλοιωθεί από την γλυκύτητα της εξουσίας και τις δημόσιες εκδηλώ­σεις.
Μας έλεγε λοιπόν αστειευόμενος ένα ανέκδοτο. Συγχρόνως περ­νούσε και το μήνυμα στα πνευματικά του τέκνα πού σαν άγαμοι κληρι­κοί μπορούσαν νά καταληφθούν από την ασθένεια της «δεσποτομανίας». Σε αυτή την περίπτωση μπορείς να φαντασθείς τι
φοβερό πράγμα είναι να προσπαθείς να γίνεις επίσκοπος. Τρομάζεις όταν σκεφθείς τι εξευτελισμούς περνάς, πόσα φαρμάκια καταπίνεις, πόσες φορές αναγ­κάζεσαι να πουλήσεις ης αρχές σου και την ευπρέπεια της προσωπικό­τητας σου.
Πήγε, έλεγε ο Γέροντας, κάποιος Ιερεύς στο παράδεισο. Τον υπεδείχθησαν με απλότητα και τον πήγαν στο διαμέρισμα πού θα έμενε.
Μία μέρα άκουσε πολύ θόρυβο και βγήκε να δει τι συμβαίνει. Είδε να γίνονται προετοιμασίες πολλές, να στρώνεται κόκκινο χαλί για να υ­ποδεχθούν κάποιον με δόξες και τιμές. Σε λίγο με συνοδεία φιλαρμονι­κής και πολλές επευφημίες φάνηκε να μπαίνει στον παράδεισο κάποιος δεσπότης πού είχε πεθάνει πριν από λίγο. Πέρασε από τους δρόμους με πολλές επευφημίες και τιμές.
Ό ιερεύς στεναχωρήθηκε, και ρώτησε κάποιον Άγγελο:
- Μα καλά γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Δεν είναι άδικο να υπάρχουνδιακρίσεις και ανισότητα και εδώ στον παράδεισο;
- Πάτερ, δεν έχετε δίκαιο, άκουσε την απάντηση. Ξέρετε πόσο σπά­νια έρχεται δεσπότης εδώ; Αυτό είναι ή αιτία της πολυθόρυβης υποδο­χής.
άκουσε ο Ιερεύς εκείνος την απάντηση και έμεινε εμβρόντητος! 'Αλλά και εμείς με ένα ανέκδοτο παίρναμε το πνευματικό μας μήνυμα
Φυσικά ο Γέροντας δεν πίστευε ότι ελάχιστοι επίσκοποι θα εισέλ­θουν στη Βασιλεία του Θεού.


Ευτυχισμένος χωρίς πουκάμισο.
Σε άλλη περίπτωση ο μακαριστός Γέροντας μνημόνευε το παράδειγ­μα με το πουκάμισο. Φουρτουνιασμένη θάλασσα ή ζωή μας με πολλές πίκρες και δυσκολίες. Θάλασσα ή ζωή και πειρατής ο θάνατος. Το μό­νιμο πρόβλημα πού συναντά ένας κληρικός είναι να προσπαθεί να δώ­σει απάντηση στα μεγάλα γιατί ιών πονεμένων αδελφών του. Όσο και να προσπαθεί κανείς να περάσει σοφά μηνύματα για τον πόνο συχνά γίνεται πολύ δύσκολο να ρίξει βάλσαμο στις ταραγμένες καρδιές.
'Από τη δυστυχία πού σε βρήκε βγάλε ότι έχει σχέση με την ενοχή. Θα σου γίνουν και οι δύο ελαφρότερες.
'Από τη δυστυχία πού σε βρήκε σχίσε και πέταξε το φάκελο. Κρά­τησε και διάβασε το εσώκλειστο γράμμα 'Αλλά με υπομονή.
Να τραγουδάς χαρούμενα με πονεμένη την καρδιά και να γελάς στη λύπη είναι των δυνατών δουλειά
Ή σοφία επιστρατεύεται. Πρέπει όμως να συνοδεύεται από την συμ­μετοχή στο δράμα του κάθε πονεμένου. Δεν είναι καθόλου εύκολο να αφαιρέσεις το μαύρο πέπλο πού σκεπάζει την καρδιά Πρέπει να φωτί­σει κανείς τα σκοτάδια και να χύσει το βάλσαμο της ελπίδας και της κα­τά Θεό παρηγοριάς.
Κάποτε ένας βασιλιάς είχε μια μεγάλη στεναχώρια Αυτή του βασά­νιζε τη ζωή και του έκανε μαύρες τις μέρες και ατελείωτες τις νύκτες, τον έκανε δυστυχισμένο. Στον πόνο του ζήτησε θεραπεία και βοήθεια από τους γιατρούς του και τους σοφούς συμβούλους του.
Πολλοί τους έδωσαν συμβουλές αλλά όλοι απέτυχαν οικτρά Τέλος κάποιος του έδωσε την εξής παράδοξη και πρωτότυπη συμβουλή:
- Να βρεις ένα άνθρωπο ευτυχισμένο και να φορέσεις το πουκάμισοτου. Τότε θα περάσουν όλα τα προβλήματα πού έχεις και θα βρεις καισυ τη γαλήνη της ψυχής σου. Άρχισε να αναζητεί πράγματι έναν ευτυχισμένο άνθρωπο.
- Έβαλε τους αγγελιαφόρους του να φωνάξουν σε πόλεις και χωριά Ματαίως. Κανείς δεν παρουσιαζόταν να πει:
- Είμαι ευτυχισμένος. - Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει κανείς ευτυχής σε αυτή τη ζωή, συλλογιζόταν προβληματισμένος.
Πήρε μια ομάδα από λίγους στρατιώτες, φόρεσε και εκείνος απλοϊκά ρούχα και γύρισε το βασίλειο του. Κάποτε έφθασε σε ένα δάσος οπού βρήκε μια ερημική καλύβα Μπήκε μέσα με τους στρατιώτες του.
Μέσα στο φτωχικό καλυβάκι έμενε ένας παππούς με τα ορφανά εγγονάκια του. Ή φωτιά έκαιγε στο τζάκι και ο γέροντας τυλιγμένος σε μια μάλλινη κάπα έπαιζε χαρούμενα με τα εγγονάκια ίου. Στο πρόσωπο όλων άστραφτε ή χαρά και ή γαλήνη.
- Πες μου πάππου, είπε ο βασιλιάς, πώς περνάς εδώ στο δάσος;
- Δόξα τω Θεώ παιδί μου, είπε εκείνος, γιατί δεν γνώρισε ότι μιλούσεμε τον βασιλιά έχω τα εγγονάκια μου εδώ, γιατί πέθανε ο γιος μου καιή νύφη μου. Όμως ο Κύριος μας δίδει ότι χρειαζόμαστε. Μας χαρίζειόλες τις ευλογίες του. Ας είναι δοξασμένο το όνομα του!
- Δηλαδή πάππου, ρώτησε ο βασιλιάς με μια κρυφή ελπίδα στην καρ­διά του, είσαι χαρούμενος και ευτυχισμένος;

- Ασφαλώς και είμαι ευτυχισμένος παιδί μου, με τη χάρη του Θεού.Με τέτοια χαρούμενα πρόσωπα μπορώ να μη νιώθω τη χαρά να πλημμυ­ρίζει στο καλυβάκι μας;
- Σε παρακαλώ παππού, δός μου το πουκάμισο σου να το φορέσω,
είπε ο βασιλιάς.
Ο γεροντάκος μαζεύτηκε φοβισμένος, τυλίχτηκε καλύτερα στην κά­πα του κρατώντας τη σφικτά
- Όχι, απάντησε, αυτό δεν γίνεται, δεν χρειάζεται.
- Πάρτε το πουκάμισο του, διέταξε ο βασιλιάς τους στρατιώτες.
Εκείνοι πλησίασαν και τον έπιασαν από τα χέρια για να του αφαιρέ­σουν την κάπα και να του πάρουν κατόπιν το πουκάμισο. Όμως ανοί­γοντας τη μάλλινη επένδυση διαπίστωσαν ότι από μέσα δεν φορούσε τίποτε. Ήτο γυμνός, γιατί σαν φτωχός δεν είχε χρήματα για να αγορά­σει πουκάμισο.
- Δυστυχία μου, φώναξε ο βασιλιάς, ένα άνθρωπο βρήκα ευτυχισμέ­νο και αυτός δεν έχει πουκάμισο να φορέσει.
Το παράδειγμα δηλοί δύο πράγματα:
Πρώτον, ο πλούτος δεν φέρνει την ευτυχία Αντίθετα σε φτωχούς ανθρώπους συναντά κανείς πιο συχνά τη χαρά και τη γαλήνη.
Δεύτερον, κανείς άνθρωπος δεν είναι αμέτοχος στις πίκρες της ζωής. Κοινή πορεία των ανθρώπων και κληρονομιά ο θάνατος.
Αναφέρεται ότι ο Δαρείος, ο βασιλιάς της Περσίας, έχασε τη γυναί­κα του πού την αγαπούσε πολύ. Ήταν απαρηγόρητος για το χαμό της.
Κάποιος Έλληνας του είπε να γράψει πάνω στον τάφο της το όνομα ενός ευτυχισμένου άνθρωπου και θα αναστηθεί αμέσως ή γυναίκα του. Έψαξε να βρει τον ευτυχισμένο αλλά δεν βρήκε κανένα
- Παρηγορήσου και συ βασιλιά, του είπε ο σύμβουλος του, διότι κα­νείς σε αυτό τον κόσμο δεν είναι ευτυχισμένος.
Βέβαια, για να είμαστε ακριβείς, αυτή ή ευτυχία υπάρχει μόνο στα παιδιά του Θεού. Στους Αγίους μας. Στους ερημίτες, τους ασκητές αλλά και στους χριστιανούς πού είναι γεμάτη ή ζωή τους με τη χάρη του Κυ­ρίου. Με αυτούς πού ζουν με το Χριστό, για το Χριστό.

Αρχιμανδρίτη Ιερόθεου Αργύρη