ΕΥΘΑΛΗΣ ΒΛΑΣΤΟΣ - ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ 6

Δεν πετροβολούν τον Όλυμπο.

Κάποτε μερικοί φοιτητές έστειλαν ένα γράμμα σε ένα Επί­σκοπο με ύφος όχι τόσο ευπρεπές. Το θέμα έφθασε στο Γέροντα για να διευθετήσει τη διαμάχη μεταξύ των δύο πλευρών.
- Παιδιά, έλεγε ό Γέροντας, μπορεί να έχετε και κάποιο δίκαιο στην περίπτωση σας αλλά δεν έπρεπε να μιλήσετε με αυτό το ύφος.
- Μα πάτερ Έπιφάνιε και σεις κάποτε μιλήσατε με ύφος πιο απόλυ­το σε κάποιον ιεράρχη λέγοντας ότι συμπεριφέρθηκε σαν άλλος πάπαςη σαν άλλος Λουδοβίκος ιδ'. Γιατί σε μας λέτε αυτά τα πράγματα;
- Ναι, είναι αλήθεια αλλά ήταν λάθος μου, όπως και το δικό σας.Πρέπει να είμεθα και σοφοί, ευγενικοί και καλοσυνάτοι, όχι μόνο ενθουσιώδεις και αποφασιστικοί. Πρέπει να έχομε όλες τις αρετές χωρίςνα καταργούμε μερικές για να αποκτήσουμε δήθεν κάποιες άλλες.
- Δεν μιλάμε έτσι σε ένα γέροντα Επίσκοπο πού λευκάνθηκε στηνδιακονία ίου Χριστού, πού είναι ξεχωριστό πρόσωπο μέσα στην ιεραρ­χία της Εκκλησίας μας.
- Δεν πετροβολούν τον Όλυμπο παιδιά μου. Να είστε προσεκτικοίκαι να γράψετε ένα γράμμα να επανορθώσετε το λάθος της αγένειαςσας.
Μου έσπασε το κεφάλι.
Κάποτε πήγε για εξομολόγηση στους Τρεις Ιεράρχες ένα νέο μέλος χριστιανικής νεολαίας. Εκεί άρχισε μια συζήτηση για διάφορα θέματα αλλά κυρίως για τα σαρκικά αμαρτήματα
- Γιατί πάτερ Έπιφάνιε να απαγορεύεται αυτό και εκείνο και το άλλοόταν γίνονται από αγάπη, ρωτούσε ό νέος για τα διάφορα σαρκικά παραπτώματα;
- Παιδί μου γιατί το είπε ό Χριστός και συγχρόνως δεν είναι , πραγματική αγάπη αυτά πού λες, αλλά σαρκικό φρόνημα
- Και που το λέγει το Ευαγγέλιο αυτό το πράγμα με σαφήνεια; έλεγεκαι επιχειρηματολογούσε ό νέος.

Ή συζήτηση ήταν μακρά και κοπιώδης, γιατί ό νέος δεν ήθελε να αντιληφθεί την πραγματικότητα ότι ό Χριστός θέλει καθαρότητα βίου σε κάθε τομέα προ πάντων δε στον σαρκικό.
- Άκουσε παιδί μου, του είπε στο τέλος, αφού δεν μπορούσε να τονπείσει. Είναι τίμιο να πεις ότι δεν έχω την δύναμη να απαλλαγώ από αυ­τό το πάθος. Να με ελεήσει ό Θεός. Είναι λάθος όμως να κάνεις δόγματα αμαρτήματα σου και μάλιστα να το κάνεις αυτό σημαία σου και ναπροσπαθείς να το διαδώσεις και σε άλλους.
Αργότερα μας έλεγε:
- Ήταν τόση ή επιμονή του, πού επί πολύ χρόνο μου έσπασε το κε­φάλι με την αμαρτωλή επιμονή του.

Γιατί δεν τηλεφώνησες;
Κάποιο από τα πνευματικά του τέκνα του είπε:
- Γέροντα είσθε ψυχρός άνθρωπος, δεν έχετε συναίσθημα
- Όχι παιδί μου, το αντίθετο συμβαίνει και πολλές φορές στεναχωρούμαι πολύ με τα ζητήματα σας. Πολύ αγαπώ τα παιδιά μου και μου λείπουν όταν για κάποιο λόγο βρίσκονται σε κάποια μακρινή εργασία.
Ένα πνευματικό του τέκνο έφυγε για το χωριό του για θερινές δια­κοπές. Έμεινε κάποιο διάστημα και όταν συνάντησε τον Γέροντα, αυ­τός του είπε:
- Παιδί μου, γιατί δεν έκανες ένα τηλεφώνημα; Δεν αισθάνθηκες τηνέλλειψη του Γέροντα σου; Δεν φαντάσθηκες ότι θα έχω αγωνία πώς ταπάς εκεί χωρίς την παρουσία του πνευματικού σου και την καθοδήγησητου;
- Γέροντα ξέρετε τα τηλέφωνα ήταν δύσκολα., προσπάθησε να βρεικάποια δικαιολογία για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα
Ήταν φανερό ότι πολύ αγαπούσε τα πνευματικά του τέκνα και ήθελε να τα έχει κοντά του.

Τα μισά άσπρα μου γένεια
Στις αγωνίες και τα προβλήματα των πνευματικών του τέκνων συμ­μετείχε και προσπαθούσε να δώσει λύση για το κάθε ζήτημα Δεν ήταν καθόλου αδιάφορος αλλά τον έτρωγε ή θλίψη για ορισμένα προβλήμα­τα πού θα ήθελε να έχουν καλύτερη έκβαση.
- Δεν θέλω να ταλαιπωρούνται τα πνευματικά μου τέκνα με τις ατα­ξίες τους. Κάνουν μεγάλη ζημιά στον εαυτό τους κατά την σωκρατικήάποψη: «Τον εαυτόν μη παραβλάψαντα ουδείς δύναται παραβλάψαι».
Έπιανε τα ψαρά γένεια του και έλεγε:
- Τις βλέπετε αυτές τις άσπρες τρίχες; Τα δικά σας προβλήματα και οι στεναχώριες τις έκαναν έτσι πριν από την ώρα τους. Τα μισά άσπρα γένεια μου τα δημιούργησε το τάδε πρόβλημα και τα αλλά μισά τα υπόλοι­πα προβλήματα
Στο τελευταίο διάστημα της ασθενείας του, πού πονούσε συχνά και υπέφερε πολύ, μας έλεγε.
- Σας παρακαλώ να προσέχετε. Να μη με στεναχωρείτε, διότι βλέπε­τε πόσο υποφέρω. Όποιο παιδί μου δεν με ταλαιπωρεί θα το αγαπώ πολύ, διότι πλέον δεν έχω την αντοχή των προηγουμένων χρόνων.
Πράγματι πόσες ταλαιπωρίες είχε από τα συνεχή ζητήματα πού δεν απέλειπαν μέχρι τις τελευταίες ήμερες πού είχε κάποια δύναμη το ασθενικό σαρκίο του!
Δεν τον εκμεταλλεύομαι.
Πολλά από τα στενά πνευματικά του τέκνα τον βοηθούσαν ποικιλοτρόπως στην ιερατική του διακονία
Αλλά τον μετέφεραν οπού χρειαζόταν, αλλά τον βοηθούσαν στο σπίτι, αλλά σε εξωτερικές εργασίες, αλλά στις εκκλησιαστικές υποθέ­σεις, αλλά βοηθούσαν πρόσωπα για τα όποια ό Γέροντας είχε ιδιαιτέρα μέριμνα Αλλά στα ζητήματα της υγείας του, αλλά στα ζητήματα των συγγραφών του, αλλά στις ποικίλες δραστηριότητες πού είχε σαν αει­κίνητος και ανεπανάληπτος κληρικός.
Για κάποιο διάστημα ένα από τα στενά πνευματικά του τέκνα, ό Χ. τον βοηθούσε σε κάποιο τομέα Ή βοήθεια του ήτο πραγματικά μεγά­λη. Βλέποντας αυτό κάποιο άλλο παιδί, ό Ψ. σκέφθηκε ότι ό Γέροντας εκμεταλλεύεται τον νέο εκείνο. Φρόντισε να αποκαλύψει αμέσως τη σκέ­ψη του και τον κακό λογισμό του.
- Γέροντα, νομίζω ότι γίνεται μια εκμετάλλευση στον άνθρωπο αυτό από το άτομο σας, είπε ό Ψ.
- Παιδί μου, απάντησε εκείνος, κατ' αρχάς σε ευχαριστώ διότι αυτότο οποίο σκέφθηκες μου το αποκάλυψες για να λάβεις την απάντησηπού είναι απαραίτητη. Αυτό θα σε βοηθήσει και συ να μη εκμεταλλεύε­σαι κανένα, αλλά και να μη σκέφτεσαι άσχημα για τον Γέροντα σου.
- Κάθισε να μετρήσουμε τί διαθέτει αυτό το παιδί για μένα με κάθεείδος προσφοράς.
Έγινε μία λεπτομερής καταμέτρηση των προσφορών του νέου Χ προς τον Γέροντα.
- Τώρα κάθισε να καταγράψεις καλά στην καρδιά σου τί προσφέρωαπό την πλευρά μου στον νέο αυτό, όχι στον πνευματικό τομέα αλλάστον καθαρά υλικό.
Άρχισε ή αναφορά πραγμάτων πού δεν τα είχε καν υποψιασθεί ό Ψ. Όταν τελείωσε ή ανάλυση όλων αυτών των παροχών, ό Ψ είπε με ταπείνωση:
- Να με συγχωρείτε πού έβαλα τέτοιο κακό λογισμό. Έπρεπε ναγνωρίζω ότι πάντοτε δίδετε πολύ περισσότερα από όσα λαμβάνετε.
Θα λέγαμε ότι για εκείνον ίσχυαν τα λόγια της θείας Αλεξάνδρας πού έλεγε:
- Υπάρχουν άνθρωποι ευγενείς και λεπτοί στον χαρακτήρα πού αντους προσφέρεις ένα αυγό θα σου φέρουν μια κότα αν τους δωρίσειςμια κότα θα σου φέρουν ένα κοπάδι από αυτές.

Ή Άρτεμις και ή Αθηνά
Για το ζήτημα του σαρκικού πολέμου ό μακαριστός Γέροντας συχνά μνημόνευε το μύθο της Αφροδίτης, της Αρτέμιδος και της Αθήνας.
Ή Αφροδίτη, κατά το μύθο, ρωτά τον γιο της τον Έρωτα γιατί το­ξεύει όλους τους θεούς και τους θνητούς, εκτός από την Αθηνά και την Άρτεμη.
- Όλους τους πλησιάζω και τους τοξεύω με τα βέλη μου.-Όμως τηνΑθήνα, όταν προσπαθώ να την πλησιάσω, κουνά απειλητικά το κεφά­λι της με την περικεφαλαία και φοβάμαι να την πλησιάσω. Την Άρτεμηδα μπορώ να την βρω πουθενά με το κυνήγι της τρέχει από δασός σεδάσος.
Ό μύθος φανερώνει ότι για να μην πέσει κανείς στα δίκτυα των σαρκικών παθών πρέπει να κρατά απόσταση και να έχει αρκετές απασχολήσεις.

Καθυστερούσε ή αστυνομία
Ό Γέροντας συχνά μνημόνευε περιστατικά παρανόμων πράξεων καιανόμων μεθοδεύσεων πού έκαναν μερικοί για να κάνουν δήθεν το κα­λό. Μας τόνιζε ότι ό σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα Δεν συμφωνούσε κα­θόλου με άνομες πράξεις, δηλαδή πού αντίκεινται στην ηθική, έστω καιαν δεν τις απαγορεύει ό νόμος.
Κάποτε ένας νεαρός δέχθηκε να συμμετάσχει σε μια πράξη παγιδεύσεως κάποιου με σκοπό να έλθει ή αστυνομία και να συλληφθεί εκείνος πού παρανομούσε συστηματικώς.
Όλα οργανώθηκαν κανονικώς και το σχέδιο μπήκε σε εφαρμογή. Όμως τη συγκεκριμένη ώρα πού έπρεπε να εμφανισθεί ή αστυνομία για κάποιο λόγο, η εμπόδιο, π πειρασμική πλεκτάνη ή αστυνομία καθυστε­ρούσε να παρουσιασθεί ο νεαρός θέλοντας και μη υποχρεώθηκε να συμμετάσχει στην παράνομη διαδικασία με απροσμέτρητες συνέπειες. Ένιωσε μέσα του τη δυστυχία της αμαρτίας και τη μόνιμη πικρία της πράξεως.
-Παιδιά μου, έλεγε, να μη δέχεσθε με καμιά αιτιολογία να συμμετάσχετε σε παράνομη πράξη η σε άνομη ενέργεια

Ούτε στα μικρότερα σαρκικά
Το ζήτημα της γενετησίου ορμής είναι κεντρικό στη ζωή του ανθρώ­που. Ό πονηρός χρησιμοποιεί αυτή τη λειτουργία ώστε να παγιδεύει τον άνθρωπο. Με μέσο και όργανο την μεγάλη δύναμη της σαρκός οδηγεί τον άνθρωπο στην αμαρτία, τη διαφθορά και την ανηθικότητα.
Επειδή ή γενετήσιος ορμή είναι το πιο ισχυρό ένστικτο μετά το ένστικτο της αυτοσυντηρήσεως, πολλοί ισχυρίζονται ότι δεν είναι δυνα­τόν ένας νέος η μια νέα να κρατηθούν αγνοί μέχρι το γάμο τους.
Ή αλήθεια, ή κραυγαλέα και φωτεινή πραγματικότητα είναι ότι πολ­λοί χριστιανοί ζουν αγνά, είτε ισοβίους είτε μέχρι το γάμο τους αναλό­γως με την απόφαση τους. Κάνουν το θέλημα του Θεού πού είναι μεγά­λο συμφέρον και για τους ιδίους.
- Παιδί μου, έλεγε ό Γέροντας συχνά, πολλοί νέοι μένουν αγνοίμέχρι το γάμο τους. Όμως πρέπει να πω υπάρχουν και νέοι πού δενέπεσαν μέχρι το γάμο τους ακόμη και στο πιο μικρό σαρκικό αμάρτημα.Είναι πράγματι ευλογημένα παιδιά
- Ή αγνότητα των νέων, καθώς και ή ισόβια αφιέρωση νέων ανθρώ­πων στο Θεό είναι ένα ζωντανό και μόνιμο θαύμα μέσα στον κόσμο.Μάλιστα δε μέσα στον σύγχρονο πολιτισμό με τις πανσεξουαλικέςθεωρίες και με την αύξηση της δυνατότητας για την αμαρτία
- Τρία είναι τα μεγαλύτερα θαύματα της πίστεως μας. Το πρώτο ήΑνάστασης του Κυρίου μας. Το δεύτερο ή δημιουργία και ή επέκτασητης Εκκλησίας παρά τους διωγμούς και τα αδύναμα ανθρώπινα μέσαπού χρησιμοποίησαν οι αγράμματοι αλιείς, πού έγιναν λέοντες πυρπνέοντες. Το τρίτο είναι ή αφιέρωση πολλών ανθρώπων στον Κύριο καιή νίκη και ή επιβολή τους στην ισχυρότατη γενετήσια ορμή.