ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΜΑΣ 14

Εις το άγιον Πνεύμα.

Έλθέ το πάνσεπτον, το παντουργόν, το παντοκρατές Πνεύμα, το παντεπίσκοπον, το υπέρσοφον, το υπερδύναμον, το αναλλοίωτον, το άτρεπτον, το απερίγραπτον, το ακατανόητον, το ανεξιχνίαστον, το άπειροδύναμον, το απειρόδωρον, το απειράγαθον, το πληρωτικόν παντός κόσμου κατά την ουσίαν, αχώρητον δε τω παντί κατά την δΰναμιν ή αυτοζωή και πηγή της ζωής, ή αυτοσοφία και πηγή της δυνάμεως, ό Πανάγαθος και πανοικτιρμων Θεός. Έλθέ πάντων των μελλόντων σωθήναι ή αληθινή σοφία. Έλθέ ο μόνος προς μόνον, ότι μόνος ειμί ως οράς. Έλθέ και σκήνωσον εν εμοί και καθάρισόν με από πάσης προσβολής και επιβουλής του αντικειμένου.

Εύλογούμεν σε, Παμβασιλεύ υπεράγαθε, ότι παρά σου εστίν εν ημίν το είναι, τον αναπνείν, το φρονείν, το γινώσκειν Θεόν, Σέ το Πανάγιον Πνεύμα καΐ τον άναρχον Πατέρα, και τον Μονογενή τούτου Υιόν. Ευλογούμεν σε, ότι εκ σου εστίν ημίν κατανοείν κάλλος ουρανού, ηλίου δρόμον σελήνης κύκλον, αστέρων ευκοσμίαν και την εν τούτοις πασιν ευαρμοστιαν τε και διάφορον κίνησιν. Ευλογούμεν σε, ότι εκ σου εστίν ημίν κατανοείν ωρών εναλλαγήν, μεταβολάς καιρών, αλλοιώσεις άνεμων, ενιαυτών περιόδους. Ευχαρίστούμέν σοι, ότι εκ σου εστίν ημίν Βασιλείαν ουρανών ελπίζειν, Αγγέλων ισοτιμίαν δόξης θεωρίαν, νυν μεν, ως εσόπτροις τε και αινίγμασι, μετ' ου πολύ δε, την τελειωτέραν τε και καθαρωτέραν. Εύχαρίστούμέν σοι, δη συ παρέχεις ημίν γεωργίας, τροφάς τέχνας, νόμους, έξεις, αρετάς, πολιτείας.

Ποία γλώσσα λαλήσει, Δέσποτα, τα μεγαλεία σου, τα υπέρ λόγον και εννοιαν μεγάλα καί θαυμάσια ; 2ύ γαρ καθαρότητα; και αγιότητας αένναος πηγή καί ακένωτος. σοφίας τε και Δυνάμεως υπερπληθύς άβυσσος, άπειρος τε και ακατάληπτος, ζωής και αθανασίας αμέτρητόν τε καί απεριόριστον πέλαγος, γνώσεως καί συνέσεως ακένωτος και αμείωτος θησαυρός, αγαθωσύνης καί ευσπλαγχνίας πάγκοσμιον και ακένωτον ταμείον και αδαπάνητον. Σύ τοις Προφήιαις ενέπνευσας και τα εσόμενα προκατήγγειλαν, και την του Μονογενούς Υιού σάρκωσιν προεκήρυξαν. Σύ προς την Κεχαριτωμένήν Μαρίαν επεφοίτησας, την ωρισμένην προ των αιώνων γενέσθαι Μητέρα Θεού, την εκλελεγμένην εν πασών των γενεών ως αχραντον και υπέραγνον, την πανίερον ταύτης νυδύν, οικητήριον του Λόγου και Θεού κατεσκευάσας καί συνεδημιούργησας αυτώ το αυτού Πανάγιον πρόσλημμα. Σύ τω Χριστώ Λόγω συνείς, ως ομοφυές αυτώ και ομοούσιον καί τάς θεοσημείας συνειργάζου τάς εξαίσιους. Μετά δε το ανελθείν αυτόν εις ουρανούς καί καθίσαι εκ δεξιών τοις Πατρός, αδιστάκτως ώς Θεός, επι τους αγίους αυτούς Μαθητάς καί Αποστόλους ελήλυθας εν είδει πυρίνων γλωσσών, και λόγου, και σοφίας, καί θάρσους αυτούς ενεφόρησας, και δυνατούς εποίησας εν σημείοις.

Σού τοίνυν δέομαι, σοι προσπίπτω, σε ικετεύω εμοί καμφθήναι τω δούλω σου, καί εν χρηστότητι επισκέψασθαί με καί αναγαγείν εκ βυθού πταισμάτων, εκουσίων τε καί αγνώστων. Από παντός με καθαραι μολυσμού σαρκός και πνεύματος, αγιάσαι, σοφίσαι, συνετίσαι, προς πασαν γνώσιν οδηγήσαι σωτήριον, ανδρείον αναδείξαι και ανένδοτον τοις πάθεσι, πάσης υπεναντίας δυνάμεως , ισχυρώτερων εμπνεύσαί μοι, πραότητα, μακροθυμίαν, αλήθειαν, ευθύτητα, σιωπήν, και το θεμέλιον πασών των αρετών την εγκράιειαν, άξιον της δόξης σου κατασιήσαί με ναόν, ηγεμονικόν σε εν εμοί είναι, φρουρητικόν και πασών των πλουσίων σου δωρεών παρεκτικόν. Σοι γαρ ή τελεσιουργία πάντων των αγαθών, και σοι τον ύμνον συν τω Πατρί και τφ Υιώ κατά χρέος προσάγομεν, πάντοτε, νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων, Αμήν.