ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙ ΜΕ ΤΟΝ Π. ΣΥΜΕΩΝ ΤΟΝ ΕΛΒΕΤΟ. ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΣΤΟ ΕΣΣΕΞ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ 3

Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε το εδάφιο, από την επιστολή του Απόστολου Παύλου προς Εβραίους που λέει ότι: «Υπάρχει μόνον ένας μεσολαβητής μεταξύ Θεού και ανθρώπων;»

Η μεσολάβηση των αγίων είναι άλλη από τη μεσολάβηση του Χριστού. Ο Χριστός είναι ο σωτήρας μας. Μόνο ο Χριστός είναι ο Θεός και Άνθρωπος. Μπορούμε να πούμε ότι μόνο ο Χριστός, γιατί μέσα από τον Χριστό ήλθε η σωτηρία, η Λύτρωση. Η Εκκλησία όμως είναι μια μεγάλη οικογένεια, που προσευχόμαστε, ο ένας για τον άλλο. Οι άγιοι είναι πιο κοντά στο Θεό και η μεσολάβηση τους, δεν είναι ίδια με εκείνη του Χριστού, αλλά χρησιμοποιούμε την ίδια λέξη. Η μεσολάβηση των αγίων μας είναι πολύ χρήσιμη, όμως δεν θα το έλεγα μεσολάβηση. Οι Άγιοι προσεύχονται για μας. Δεν είναι όμως λυτρωτές. Ο Σωτήρ μας είναι ο μόνος μεσολαβητής,

Πώς μπορούμε να ερευνήσουμε το λόγια του αποστόλου Παύλου: «Θέλω να είναι όλοι σαν εμένα;»

Όταν ο απόστολος Παύλος λέει ότι θέλω να είναι όλοι σαν εμένα εννοεί να είναι όλοι ανύπαντροι. Τελικά το κάλεσμα έρχεται από το θεό, οπότε ο Άγιος Παύλος λέει ότι: «ο καθένας μας να μένει στην κατάσταση που βρίσκεται, αν λάβεις την Χάρη Θεού χωρίς να είσαι παντρεμένος, τότε μένεις έτσι. Αν είσαι παντρεμένος συνεχίζεις την οικογενειακή σου ζωή».

Τι ρόλο παίζει η αντινομία στην Αγία Γραφή;

Η αντινομία είναι η εναλλακτική δυο ισχυρισμών εντελώς αντιφατικών ή αντίστοιχων. Εμείς μιλάμε για ένα Θεό και τρία Πρόσωπα ή για τον Χριστό, ο οποίος είναι Θεός και Άνθρωπος. Είναι ισχυρισμοί, τους οποίους λογικά δεν αντιλαμβανόμαστε, γι' αυτό πιστεύω ότι ο χριστιανισμός πραγματικά πρέπει να ξεπερνάει το επίπεδο της λογικής και να ζει στο επίπεδο της πίστης και να αποδέχεται κατευθείαν τα θεϊκά όπως τ' αποκαλύπτει ο Θεός. Όπως λένε οι πατέρες ότι πρέπει να σκέφτεσαι το Θεό κατά τέτοιο τρόπο που ν' αρμόζει στο Θεό. Και όχι όπως σκεπτόμαστε εμείς στην αμαρτωλή μας κατάσταση. Ο ορθολογισμός είναι χαρακτηριστικό του πεσμένου ανθρώπου ο οποίος ζει με έναν τρόπο «θεϊκό» ανθρωπίνως. Στη ζωή μας να βιώνουμε αμετάβλητα αυτόν τον αντινομικό τρόπο. Οπότε μπορούμε να λέμε ότι ζούμε μια ζωή σταυροφόρων.

Ο Παύλος Ευδοκίμωφ λέει ότι εκείνοι που ασχολούνται με την αγιογραφία, έχουν χάρη από το Άγιο Πνεύμα. Αυτό σημαίνει ότι η αναπαραγωγή της εικόνας δεν έχει αξία από πνευματική άποψη;

Πιστεύω ότι δεν μπορεί να είμαστε τόσο ριζοσπαστικοί και να αποκλείσουμε τα έντυπα. Αυτό που είναι σημαντικό σε μια εικόνα είναι η απεικόνιση του Σωτήρα μας, της Παναγίας μας ή ενός Αγίου, όχι ο τρόπος αναπαραγωγής. Είναι αλήθεια ότι στις σημερινές τυπογραφίες, υπάρχει βεβήλωση της εικόνας, μια αδιαφορία. Υπάρχουν χώρες που έχουν γραμματόσημα με εικόνες, τα οποία μετά που τα σφραγίζουν τα πετάνε στα σκουπίδια. Το ίδιο συμβαίνει και με τις κάρτες, που τις στέλνουμε όταν γιορτάζουμε, οπότε είναι σαφώς μια βεβήλωση της εικόνας, γι' αυτό πρέπει να προσέχουμε.

Ποια είναι η έννοια της εγκατάλειψης του Υιού, από το Θεό, πάνω στο Σταυρό;

Τα λόγια «Θεέ μου, Θεέ μου ίνα τι με εγκατέλιπες» είναι η φωνή του Θεού σαρκωμένου, αλλά δεν είναι η συνέχεια ενός αποχωρισμού, σε θεϊκό επίπεδο. Είναι αδύνατο να πιστεύουμε, να συλλάβουμε, ότι κάποια στιγμή, η Αγία Τριάδα χώρισε. Ένας καταμερισμός της Αγίας Τριάδας είναι αντιληπτός. Την ίδια στιγμή η φωνή του Χριστού στο σταυρό είναι η έσχατη κένωση, δηλαδή είναι η κένωση που έφτασε, είναι το ανώτατο όριο, το μέγιστο σημείο του Υιού του Θεού. Καμία ανθρώπινη φύση δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι έζησε την ίδια ένταση της κένωσης.

Ποια είναι η σχέση μεταξύ της Ανατολικής Ορθόδοξης και Δυτικής πνευματικότητας;

Ο π. Ραφαήλ μίλησε για τον π. Σωφρόνιο και ότι αυτό που την χαρακτηρίζει είναι η αναζήτηση του «προσωπικού όντος». Με την έγκριση του θα ήθελα να συμπληρώσω ότι ο π. Σωφρόνιος μας μίλαγε πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια για την προσωπική Υπόσταση. Θα το πω πολύ σχηματικά: η Δυτική πνευματικότητα είναι πιο ατομιστική, στηριζόμενη στην ατομική θέληση, ίσως και στην αισθηματικότητα. Ενώ η Ορθόδοξη πνευματικότητα είναι πιο στερεωμένη στην ιερά παράδοση της εκκλησίας, είναι πιο εκκλησιαστική, πιο προσωπική. Και η εμπειρία της Ανάστασης και της Πεντηκοστής είναι πιο παρούσα σε αυτήν την πνευματικότητα. Αλλά όλοι αυτοί οι χειρισμοί απαιτούν περισσότερη ανάλυση.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΣΗΜΕΡΑ- ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗ

http://apantaortodoxias.blogspot.com/