Ιωάννης Μάζης για την ανατροπή Άσαντ στη Συρία και η εμπλοκή της Ελλάδας και της Τουρκίας!!

 

Γ. Αϋφαντής: Ηχούν οι καμπάνες της Αγ. Σοφιάς & καλούν τον Ελληνισμό σε εγρήγορση για όσα έρχονται!

 

"It's So Miraculous It's Hard for Me to Believe..."

 

Αγαπούσε πολύ το ραδιόφωνο | π. Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος

 

ΓΈΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΊΜ ΦΙΛΟΘΕΙΤΗΣ ΝΕΟΣ

Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ (Καρελίν) θαυμαστό γεγονός με τόν άγιο Γεώργιο.

 ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΙΟΥ.

Τη δεκαετία του '60 υπηρέτησα στο χωριό Ιλόρι ως ιερέας του Ναού του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου. Ήταν μια αξέχαστη περίοδος της ζωής μου. Εδώ συνειδητοποίησα, ή μάλλον, ένιωσα με μια εσωτερική αίσθηση ο Άγιος Γεώργιος ως ο ουράνιος προστάτης του. Και όλα τα επόμενα γεγονότα της ζωής μου συνδέονται με το όνομά του.

Στη Δυτική Γεωργία, ο ναός Ilori απολάμβανε ιδιαίτερης λατρείας. Ο πρίγκιπας Samegrelo Levan Dadiani έκανε πλούσιες δωρεές σε αυτόν. Σύμφωνα με την περιγραφή των περιηγητών, παλαιότερα οι πόρτες του ναού ήταν φτιαγμένες από φύλλα χρυσού και διακοσμημένες με εικόνες. Η εκκλησία περιείχε αρχαίες εικόνες από σφυρήλατο ασήμι: μια εικόνα των αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, διακοσμημένη με μια μεγάλη πολύτιμη πέτρα, και τρεις εικόνες του Μεγαλομάρτυρα Γεωργίου. Η τρίτη εικόνα του αγίου υπέστη ζημιές. Έγινα μάρτυρας ενός θαύματος που ακόμα θυμούνται οι κάτοικοι του Ιλόρι.

Ένα βράδυ καθίσαμε στο καταφύγιο δίπλα στην φλεγόμενη μπουχάρα (τζάκι), ακούγοντας το ήσυχο τρίξιμο των καυσόξυλων. Τη σιωπή διέκοψε ένας φύλακας ονόματι Τζούγκα και άρχισε να μας λέει για το θαύμα του Αγίου Γεωργίου, του οποίου ήταν αυτόπτης μάρτυρας.

«Μετά την επανάσταση, προσπάθησαν να ληστέψουν τον ναό του Ιλόρι πολλές φορές και γι' αυτό οι συγχωριανοί αποφάσισαν να τον φυλάνε εκ περιτροπής κάθε βράδυ: αρκετοί ένοπλοι έμειναν τη νύχτα στην αυλή της εκκλησίας. Όταν έπεσε το σκοτάδι, οι σιδερένιες πόρτες του ναού βιδώθηκαν με τεράστια λουκέτα. Κατασκευάστηκαν ειδικά για τον ναό, οπότε ήταν αδύνατο να παραλάβουν τα κλειδιά. Προσκυνητές από διάφορα μέρη της Γεωργίας, ειδικά από το Σαμεγκρέλο, έρχονταν συνεχώς στο Ιλόρι, με εξαίρεση την εποχή της Σαρακοστής. Και τότε μια μέρα ήρθαν άγνωστοι, έφεραν μαζί τους δύο παιδιά και είπαν ότι αύριο ήθελαν να προστατεύσουν τα παιδία τούς από τό κρύο και επομένως θα έμεναν να διανυκτερεύσουν. Τους δεχτήκαμε ως καλεσμένους, χωρίς να υποψιαζόμαστε τίποτα, ανάψαμε ένα μπουχάρ για να μην κρυώσουν και υποδείξαμε ένα μέρος που θα κοιμηθούν. Αλλά αποδείχθηκε ότι ήταν ληστές. Όταν άρχισαν να κλείνουν τον ναό, ξαφνικά έσκασαν μέσα με όπλα, γκρέμισαν τους φρουρούς στο έδαφος και πήραν από τον ναό δύο εικόνες του Αγίου Γεωργίου. Στη συνέχεια, κλείνοντας τους φρουρούς στο ναό, εξαφανίστηκαν. Εκείνη την ώρα, ένας από τους κατοίκους του χωριού, που δεν έγινε αντιληπτός από τους ληστές, κρύφτηκε και, μόλις εξαφανίστηκαν, άρχισε να χτυπά το κουδούνι.

Ο κόσμος ήρθε τρέχοντας και, έχοντας μάθει τι είχε συμβεί, άρχισαν να αποφασίζουν τι να κάνουν, πώς να σηκώσουν τα ίχνη των ληστών. Έγινε διαμάχη και θόρυβος: ο λαός μας είναι θερμός, ο καθένας επέμενε μόνος του. Τέλος, οι πρεσβύτεροι, αφού συνεννοήθηκαν, είπαν: «Δεν θα ακολουθήσουν το δρόμο ή το μονοπάτι, γνωρίζοντας ότι θα τους καταδιώξουμε. Πιθανότατα, κρύφτηκαν στο δάσος και θα καθίσουν εκεί μέχρι αργά το βράδυ, για να μπορέσουν στη συνέχεια απαρατήρητοι στο σκοτάδι από την καταδίωξη. Θα χωριστούμε σε πολλά τμήματα και, κινούμενοι από διαφορετικές κατευθύνσεις, θα τα αναζητήσουμε». Φαινόταν αδύνατο να βρούμε ανθρώπους στο δάσος τη νύχτα, σαν βελόνα στα άχυρα, αλλά πιστεύαμε ότι ο Άγιος Γεώργιος θα μας βοηθούσε. Έχοντας περικυκλώσει το δάσος από τρεις πλευρές, προχωρήσαμε βαθύτερα στο αλσύλλιο. Οι ληστές δύσκολα θα αποφάσιζαν να ξεκινήσουν ανταλλαγή πυροβολισμών, για να μην παραδοθούν, γιατί ήταν λίγοι. Όταν όμως μπήκαμε στο δάσος και δεν είχαμε περπατήσει ακόμη μισό μίλι, είδαμε αρκετές φιγούρες που κινούνταν γρήγορα προς την κατεύθυνση μας. Αυτοί ήταν οι χθεσινοί μας καλεσμένοι. Τους φωνάξαμε να σταματήσουν και να μην κουνηθούν, αλλά έτρεξαν στο αλσύλλιο. Σύντομα είδαμε τη μια εικόνα του Αγίου Γεωργίου εγκαταλειμμένη στο έδαφος, αλλά η άλλη δεν φαινόταν. Αρχίσαμε τα γυρίσματα. Αυτό το δάσος το ξέραμε καλύτερα και τώρα οι ληστές ήταν στα χέρια μας. Κρύφτηκαν πίσω από τα δέντρα και άρχισαν να πυροβολούν πίσω. Τους φωνάξαμε να ρίξουν τα όπλα και να παραδοθούν, αλλά απάντησαν μόνο με πυροβολισμούς. Σε γενικές γραμμές, η πραγματική μάχη ξεκίνησε. Αρκετοί από αυτούς σκοτώθηκαν, και πιάσαμε έναν τραυματισμένο. Όχι πολύ μακριά βρισκόταν το δεύτερο εικονίδιο. Είδαμε ότι ένα μέρος της ασημένιας πλάκας ήταν σχισμένο και στην ίδια την εικόνα υπήρχαν βαθουλώματα, σαν ίχνη χτυπημάτων. Αφού ανακρίναμε τον πληγωμένο ληστή, μάθαμε ότι οι ληστές είχαν χάσει την κατεύθυνση στο σκοτάδι και, αντί να πάνε στα βουνά, έκαναν έναν κύκλο και άρχισαν να επιστρέφουν πίσω, όπου συνάντησαν το απόσπασμά μας. Όταν ρωτήθηκε γιατί το έκαναν αυτό στην εικόνα, ο τραυματίας απάντησε: «Επειδή αντί για τη βοήθεια που ζητήσαμε από τον Άγιο Γεώργιο, μας παρέσυρε. Και όταν είδαμε ότι ήμασταν περικυκλωμένοι, αποφασίσαμε να τον εκδικηθούμε και αρχίσαμε να χτυπάμε την εικόνα, και ένας έσκισε το πιάτο, αλλά από τότε που άρχισε η πυρομαχία, δεν προλάβαμε να το σπάσουμε. Όταν η πρώτη σφαίρα σκότωσε αυτόν που χτύπησε πρώτος την εικόνα, τότε την πετάξαμε για να μην σκοτώσει κι εμάς ο Άγιος Γεώργιος».

«Θυμάμαι καλά», συνέχισε ο φύλακας, «πώς μεταφέραμε τα εικονίδια πίσω. Ο κόσμος τους συνάντησε γονατιστούς και ευχαρίστησε τον Άγιο Γεώργιο που επέστρεψε τις εικόνες τους στην Εκκλησία του Ιλόρι με τέτοιο θαυματουργό τρόπο».

Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ (Καρελίν)

ΓΡΆΦΕΙ ΜΟΝΑΧΌΣ

ΑΝΑΦΈΡΕΙ ΜΟΝΑΧΌΣ.

Γιώργος Αϋφαντής: Η Τουρκία με την πτώση του Άσαντ, αναβιώνει την Οθωμανική αυτοκρατορία!!!

 

Τα ορθόδοξα θαύματα στον 20ο αιώνα. Μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων. 2

Αφγανικό πολεμικό σημάδι

Ο κατάλογος της Μόσχας με την εικόνα "Ανάκτηση των νεκρών" έγινε διάσημος στα μέσα του δέκατου όγδοου αιώνα. Η εικόνα ήταν οικογενειακό ιερό μιας παλιάς οικογένειας ευγενών. Ο τελευταίος ιδιοκτήτης του χρεοκόπησε απροσδόκητα και τρομερά. Ταυτόχρονα πέθανε η γυναίκα του αφήνοντας τρεις κόρες. Δεν υπήρχε που να περιμένει βοήθεια. Η σκέψη της αυτοκτονίας κυρίευσε τον άτυχο άνδρα. Όμως, παρά το σκοτεινό του μυαλό, με τελευταία προσπάθεια θέλησης φώναξε μπροστά στην εικόνα και πήρε απάντηση... Η ζωή άρχισε ξαφνικά να βελτιώνεται: ο πλούτος αποκαταστάθηκε, οι κόρες χωρίς προίκα παντρεύτηκαν ευτυχώς. Σε ένδειξη ευγνωμοσύνης, ο ιδιοκτήτης δώρισε την εικόνα στην εκκλησία της Γεννήσεως του Χριστού στο Palashi στην Tverskaya. Το 1812, ο ναός καταστράφηκε από τους Γάλλους. Το εικονίδιο, χωρισμένο σε τρία μέρη, κατέληξε στα σκουπίδια. Μετά την ανακάλυψη, κατά την οποία συνέβησαν πολλά θαύματα, η εικόνα αποκαταστάθηκε, αλλά ίχνη ρωγμών παραμένουν ακόμη πάνω της.

Περιπλανώμενο εικονίδιο 

Τον εικοστό αιώνα, η εικόνα βρισκόταν στον Ναό της Γεννήσεως μέχρι την καταστροφή της το 1935. Η εικόνα στεκόταν σε παρεκκλήσι που καθαγιάστηκε προς τιμήν της, το κουβούκλιο και το ιμάτιό της ήταν πλούσια διακοσμημένα. 37 κεριά έκαιγαν μπροστά της - ένα δώρο από ευγνώμονες θαυμαστές που έλαβαν έλεος. Στο παρεκκλήσι τελούνταν καθημερινά η Θεία Λειτουργία.

Μετά την καταστροφή του ναού, ο πρύτανης ζήτησε από τον Μητροπολίτη Σέργιο να καθορίσει ένα νέο μέρος για την εικόνα. Ελήφθη η ευλογία να μεταφερθεί στο ναό του Μεγάλου Ποιμήν . Ο ηγούμενος ήρθε με μια πληρωμή και ήθελε να πάρει το εικονίδιο, αλλά δεν μπορούσε. Την επόμενη μέρα, αφού έκανε λειτουργία και προσευχή προς τιμήν της εικόνας, έφτασε ο πρύτανης της εκκλησίας Πιμενόφσκι με τραγουδιστές και ένα κάρο. Μετά από άλλη προσευχή, η εικόνα τοποθετήθηκε στο κάρο, αλλά το άλογο δεν κουνήθηκε.

Έπρεπε να ξαναπάω στον Μητροπολίτη Σέργιο. Τώρα υπέδειξε την Εκκλησία της Ανάστασης του Χριστού στη Malaya Bronnaya. Ο ιερέας, που ήρθε από εκεί με ένα πανί, τράβηξε εύκολα την εικόνα. Ήταν εκεί μέχρι την καταστροφή της εκκλησίας, στη συνέχεια η εικόνα μεταφέρθηκε στον ναό της Αναλήψεως («Μικρή Ανάληψη»), και όταν έκλεισε, η εικόνα μεταφέρθηκε στον Ναό της Αναστάσεως του Λόγου. Την ημέρα της εορτής προς τιμήν της εικόνας (5/18 Φεβρουαρίου), τόσος κόσμος άρχισε να συρρέει στον μικρό αυτό ναό που οι αρχές θέλησαν να πάρουν την εικόνα, αλλά δεν τα κατάφεραν.

Το chasuble στο εικονίδιο αποθηκεύτηκε

Αυτός που έλαβε θεραπεία ενώπιον της εικόνας, σύμφωνα με το έθιμο, έφερε τον θωρακικό του σταυρό σε αυτήν. Οι σταυροί χρησιμοποιήθηκαν για να ανανεώσουν το chasuble ή κρεμούσαν σε μια αλυσίδα μπροστά από το εικονίδιο. Κατά τη διάρκεια της βεβήλωσης και της ληστείας, τα άμφια σκίστηκαν από όλες σχεδόν τις εικόνες του Ναού της Αναστάσεως - δεν υπάρχουν τώρα. Αλλά το λεπτώς επεξεργασμένο ασημένιο και χρυσό άμφιο στην εικόνα «Ανάκτηση των χαμένων» έχει διατηρηθεί. Όταν οι ισχυροί ληστές έφτασαν κοντά της, ο ηγούμενος είπε: «Πόσο εκτιμάς το ιμάτιο; Θα προσπαθήσουμε να αποπληρώσουμε το κόστος». Και οι ενορίτες, που είχαν ακόμα κάτι να κουβαλήσουν, κουβαλούσαν ασημένια πράγματα. Η αξία τους αποδείχθηκε ότι ήταν σημαντικά μεγαλύτερη από την τιμή των λύτρων και η εικόνα σώθηκε.

Η ευγενική δύναμη της εικόνας εκδηλώθηκε με θαύματα: στη θεραπεία από ασθένειες και την απαλλαγή από κινδύνους, στην εκπλήρωση ψυχικών αιτημάτων, στην απαλλαγή από μακροχρόνιες αμαρτωλές συνήθειες.

«Έχοντας υποστεί σοβαρή ασθματική βρογχίτιδα κατά τη διάρκεια της εκκένωσης», μαρτυρά η ενορίτης Lyudmila Konstantinovna Novitskaya, «υπέφερα από κρίσεις βήχα και ασφυξίας. Η ασθένεια, που επιδεινώθηκε από τη δυστροφία, έγινε χρόνια. Αλλά απροσδόκητα για μένα, η Μητέρα του Θεού με βοήθησε. Κατά τη διάρκεια της Κυριακάτικης λειτουργίας, όταν ήθελα να μείνω μακριά για να μην ενοχλήσω τους άλλους με το βήχα, κάποια δύναμη με έσπρωξε μπροστά, προς την εικόνα. Ξαφνικά, κατά τη διάρκεια της προσευχής, με έπιασε ένας βήχας. Δεν μπορώ να τρέξω, βρίσκομαι στη μέση ενός πλήθους. Γονατισμένη μπροστά στην εικόνα, λαχανιασμένη, προσευχήθηκε: «Δώσε μου σύμφωνα με την πίστη μου». Και τότε ο βήχας άρχισε να υποχωρεί και η επίθεση σταμάτησε, για πρώτη φορά μετά από πέντε χρόνια, χωρίς τη χρήση κανενός μέσου. Ζήτησα μόνο να σταματήσω την επίθεση για να μην πνιγώ, αλλά μου δόθηκε πλήρης θεραπεία».

Τα περισσότερα από τα στοιχεία για θαυματουργές θεραπείες και βοήθεια χρονολογούνται από την εποχή των πρόσφατων διωγμών. Η γυναίκα ενός απωθημένου ιερέα, που έμεινε χωρίς δουλειά και χωρίς κανένα μέσο, ​​πέθαινε από την πείνα. Ήδη στα πρόθυρα της αυτοκτονίας, προσευχήθηκε μπροστά στην εικόνα: «Μάνα του Θεού, είμαι εξουθενωμένη, βοήθησε, πάρε με από την αμαρτία!» Το βράδυ, ήδη στο σπίτι, βρήκε στην τσάντα της ένα δέμα με χρυσά σερβόνετ βασιλικής κοπής...

Αφγανικό πολεμικό σημάδι

Τη χρονιά που κηρύχθηκε ο πόλεμος στο Αφγανιστάν, υπήρχε ένα τρομερό σημάδι από την εικόνα. Το βράδυ πήρε φωτιά. Η αιτία της πυρκαγιάς δεν ήταν δυνατό να προσδιοριστεί. Έτσι προειδοποίησε η Μητέρα του Θεού για μελλοντικές δοκιμασίες. Ένας από τους κληρικούς είπε τότε: «Αυτό είναι σημάδι όχι μόνο για την εκκλησία μας (της Ανάστασης), αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο».

Η φωτιά κάπνισε μόνο το πρόσωπο το εικονίδιο δεν κάηκε, αλλά έπρεπε να αποκατασταθεί. Η εικόνα του βωμού "Sovereign" της Μητέρας του Θεού ήταν επίσης πολύ καπνισμένη. Ήθελαν να το αντικαταστήσουν με άλλο, αλλά σταδιακά άρχισε να φωτίζει, να φωτίζει και να λάμπει όπως πριν. Ίσως αυτό είναι σημάδι ελπίδας.

(Ορθόδοξη συνομιλία, Νο. 1, 1993)

Πλήρης συλλογή από κηρύγματα και διδασκαλίες του ηγούμενου Σάββα (Οσταπένκο) 47

 

Πνευματική Κλίμακα Αγίου Αποστόλου Πέτρου

Μιλώντας για τους Χριστιανούς ότι τους έχουν δοθεί οι μεγάλες υποσχέσεις του Θεού, μέσω των οποίων μπορούν να γίνουν μέτοχοι της Θείας φύσης, ο Απόστολος Πέτρος στη Δεύτερη Επιστολή του ( Β΄ Πέτ. 1:6–7 ) μας δίνει οδηγίες για το πώς να τα πετύχουμε δώρα.

Για να γίνει αυτό, λέει, πρέπει να απομακρυνθεί κανείς από το λάγνο πάθος που κυριαρχεί στον κόσμο και με κάθε επιμέλεια να αποκτήσει πίστη. Και μετά με πίστη δείξε αρετή, δηλαδή καλές πράξεις. στην αρετή - σύνεση, δηλαδή πνευματική νοημοσύνη. στο μυαλό - αποχή? σε αποχή - υπομονή? στην υπομονή - ευσέβεια. στην ευσέβεια - αδελφική αγάπη. στην αδελφική αγάπη υπάρχει αγάπη.

Άρα, πίστη, καλά έργα, σύνεση, εγκράτεια, υπομονή, ευσέβεια, αδελφική αγάπη, αγάπη - αυτά είναι τα σκαλιά της πνευματικής κλίμακας του Αγίου Αποστόλου Πέτρου.

Όλοι τους έχουν στενή εσωτερική σύνδεση μεταξύ τους, το καθένα παράγει το επόμενο, και το επόμενο εξυψώνει, βελτιώνει και ενισχύει τον προηγούμενο.

Δείξτε αρετή στην πίστη σας

Η ηθική και πνευματική ζωή ξεκινά με την πίστη. Η πίστη είναι το πρώτο βήμα στη σκάλα της σωτηρίας μας. Η πίστη πρέπει να είναι εγκάρδια, ειλικρινής, απερίγραπτη, αναμφισβήτητη, ζωντανή και ενεργή. Εάν πιστεύετε με αυτόν τον τρόπο, εάν έχετε καλλιεργήσει τέτοια πίστη στον εαυτό σας, τότε σίγουρα θα την εκδηλώσετε στις πράξεις σας - θα προσπαθήσετε να κάνετε το θέλημα του Θεού, θα προσπαθήσετε για κάθε τι καλό: σε σκέψεις, λόγια και πράξεις.

Μια τέτοια διάθεση προς το καλό, η επιθυμία να εκπληρώσεις το θέλημα του Θεού και η τήρηση των εντολών του Κυρίου θα αναπτύξουν και θα θρέψουν μέσα σου ηθικό, ενεργό σθένος - μια αρετή που δημιουργείται από την πίστη.

Έτσι, η αληθινή, εγκάρδια, ζωντανή πίστη γεννά την αρετή και δημιουργεί καλές πράξεις. Από την πλευρά της, η αρετή εξυψώνει και ενισχύει την πίστη, της δίνει περισσότερες ηθικές αρετές, γιατί η πίστη μόνη, χωρίς καλές πράξεις, χωρίς ενεργό αγώνα για το καλό, είναι πολύ ανεπαρκής για τη σωτηρία της ψυχής. «Τι ωφελεί, αδερφέ μου, αν κάποιος λέει να έχεις πίστη, αλλά να μην έχεις έργα; Μπορεί το φαγητό και η πίστη να τον σώσουν; Επιπλέον, μια τέτοια πίστη είναι ακάθαρτη, μάταιη, αναποτελεσματική και μάλιστα νεκρή: «Η πίστη, αν δεν έχει έργα, είναι νεκρή από μόνη της» ( Ιακώβου 2:14, 17 ).

Στην αρετή υπάρχει λόγος (φρόνηση)

Προσπαθώντας για το καλό σε όλα: με σκέψεις, λόγια, πράξεις - και προσπαθώντας να εκπληρώσει το θέλημα του Θεού, ένας Χριστιανός μαθαίνει μέσω της εμπειρίας να κρίνει αληθινά τα πράγματα, να διακρίνει μεταξύ Θεού και ανθρώπου, αληθινό καλό από ψεύτικο, πραγματικό κακό από φανταστικό, αλήθεια από την αναλήθεια, δηλ. αναπτύσσει πρακτική χριστιανική εμπειρία - ιερή σύνεση σε όλα τα θέματα. Αυτό είναι ηθικός συλλογισμός, πνευματικός λόγος, χριστιανική σύνεση.

Αυτό σημαίνει ότι η αρετή παράγει πνευματικό λόγο, αλλά αποκτά και τελειότητα από αυτόν, γιατί ποια αρετή είναι χρήσιμη αν δεν υπάρχει λόγος μαζί της; «Η ζήλια... δεν είναι σύμφωνα με την κατανόηση» ( Ρωμ. 10:2 ).

Στο μυαλό υπάρχει αποχή

Ο πνευματικός νους αποκαλύπτει στον χριστιανό πού είναι το καλό και το κακό, πού είναι η αλήθεια και το ψέμα στον εαυτό του, στην κατεστραμμένη καρδιά του, αποκαλύπτει πολλές κακές σκέψεις, μοχθηρές κλίσεις, κακούς πόθους και πάθη - και ο Χριστιανός βλέπει καθαρά πόσο άδειες και ψεύτικες αποπλανήσεις τους είναι και πόσο επικίνδυνα για την πρόοδο και την τελειοποίηση της πνευματικής ζωής. Βλέποντας αυτό, αρχίζει σιγά σιγά να αντιστέκεται στις μοχθηρές κλίσεις, προσπαθεί να απέχει από την ικανοποίηση των κακών πόθων, εξαλείφει τα πάθη και, έτσι, αποκτά νέα ηθική τελειότητα - αποχή από κακούς πόθους και πάθη, κάνοντας την καρδιά του καθαρή. Και η καθαρότητα της καρδιάς εξυψώνει και αναπτύσσει τον πνευματικό της νου, γιατί οι καθαροί στην καρδιά, σύμφωνα με τον λόγο του Θεού, μπορούν να δουν τον Θεό και τα Θεία αντικείμενα με το μάτι της ψυχής τους: «Μακάριοι οι καθαροί στην καρδιά, γιατί θα δουν τον Θεό».

Στην απόχη είναι η υπομονή

Όταν ένας χριστιανός πολεμά θαρραλέα εναντίον των εσωτερικών εχθρών της σωτηρίας του, τότε οι εξωτερικοί εχθροί του επιτίθενται: διάφορα είδη πειρασμών και πειρασμών - ψέματα, συκοφαντίες, συκοφαντίες, μομφές, γελοιοποίηση τον καταδιώκουν σε όλα τα μονοπάτια της ηθικής δραστηριότητας. Οι αντιξοότητες και οι κακοτυχίες της καριέρας του, οι διχόνοιες και οι διαφωνίες στο σπίτι, οι ελλείψεις στη συντήρηση και την πρόνοια του εαυτού του και της οικογένειάς του, απώλεια περιουσίας, προβλήματα υγείας - όλα αυτά τα βιώνει συχνά ο ίδιος! Πειρασμοί σε κάθε βήμα! Πόση υπομονή απαιτείται εδώ από την πλευρά ενός Χριστιανού, και θαρραλέα, συχνά μακροχρόνια υπομονή! Τέτοια υπομονή αναπτύσσει μέσα του ένας Χριστιανός που έχει αποκτήσει πνευματική εγκράτεια, που έχει μάθει να νικάει τις ψυχικές επιθυμίες και να νικάει τα πάθη.

Η υπομονή - μια νέα, υψηλότερη ηθική τελειότητα - εμφανίζεται μετά την αποχή. Από την πλευρά της, η υπομονή δίνει μεγάλη δύναμη και δύναμη στο δύσκολο κατόρθωμα της αποχής. Η ανυπομονησία ανάμεσα στους πειρασμούς, η απόγνωση στις αντιξοότητες είναι αδυναμία της ψυχής και ένα πνεύμα που αποδυναμώνεται από έξω φυσικά δεν μπορεί να νικήσει τους εσωτερικούς του εχθρούς.

Η υπομονή είναι ευσέβεια

Έχοντας αποκτήσει αποχή, έχοντας μάθει να υπομένει αυτάρεσκα τις καταστροφές και υπομονή εν μέσω πειρασμών, ένας χριστιανός ανεβαίνει σε ένα νέο επίπεδο της ηθικής και πνευματικής κλίμακας - αναπτύσσει και καλλιεργεί την ευσέβεια.

Η ευσέβεια είναι η ηθική και θρησκευτική διάθεση ενός χριστιανού, οι σκέψεις, τα συναισθήματα και οι πράξεις του, στις οποίες αυτός, με όλες τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις πράξεις του, έχει ένα πράγμα στην ψυχή και την καρδιά του - τη δόξα του ιερότερου ονόματος του Θεού, μια ειλικρινής επιθυμία να ευαρεστηθεί ο Θεός, μια έντονη προσπάθεια να εκπληρώσει το άγιο θέλημά Του. Αυτός είναι ένας κύκλος πολλών αρετών και ηθικών τελειοτήτων: εδώ είναι ο φόβος του Θεού, και η ζωντανή εμπιστοσύνη στον Θεό, και η πλήρης αφοσίωση σε Αυτόν, και η ταπεινοφροσύνη, και η ειλικρίνεια των σκέψεων και των συναισθημάτων, των λόγων και των πράξεων και η καθαρότητα των προθέσεων και των κινήτρων. . «Η ευσέβεια είναι ωφέλιμη για όλα, έχοντας υπόσχεση για την παρούσα ζωή και για το μέλλον» ( Α' Τιμ. 4:8 ).

Προσδίδει ηθική αξιοπρέπεια σε προηγούμενα κατορθώματα - υπομονή και αποχή. Ένας χριστιανός που έχει αληθινή ευσέβεια καθαρίζει την καρδιά του ακόμη πιο διεξοδικά από πάθη και πόθους, γνωρίζοντας ότι το βδέλυγμα του Κυρίου είναι ακόμη μια ακάθαρτη σκέψη, ότι μόνο οι καθαροί στην καρδιά βλέπουν τον Θεό, και στους πειρασμούς και τις αντιξοότητες ενισχύεται ακόμη περισσότερο. πνεύματος, έχοντας πεποίθηση ότι ο Κύριος δεν επιτρέπει σε έναν Χριστιανό να «πειρασθεί περισσότερο από όσο μπορείς, αλλά με πειρασμό θα δημιουργήσει υπερβολή» ( Α' Κορ. 10:13 ), γνωρίζοντας επίσης ότι «τα πάθη του παρόντος είναι ανάξια. της δόξας που θέλει να φανεί μέσα μας» ( Ρωμ. 8:18 ).

Στην ευσέβεια υπάρχει αδελφική αγάπη

Η ευσέβεια ζωογονεί και φωτίζει τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις πράξεις του χριστιανού, προκαλεί ιδιαίτερη κίνηση στην καρδιά του και από αγάπη για τον Θεό αναπτύσσεται η αγάπη για τον πλησίον - στην αρχή όχι για όλους, αλλά μόνο για τους αδελφούς της ίδιας πίστης - αναπτύσσεται η αδελφική αγάπη.

Ένας Χριστιανός αρχίζει να αγαπά εν Κυρίω όλους όσοι δηλώνουν την ίδια πίστη με αυτόν - να αγαπά ειλικρινά. Γι' αυτόν τώρα δεν υπάρχει ούτε δούλος ούτε ελεύθερος, δεν υπάρχει διαφορά στο βαθμό και την ιδιότητα, το φύλο και την ηλικία, γι' αυτόν όλοι οι Χριστιανοί είναι παιδιά ενός Επουράνιου Πατέρα, όλοι λυτρωμένοι από το πιο πολύτιμο Αίμα του Υιού του Θεού, που βαφτίστηκε στο Η ίδια κολυμβήθρα - στο όνομα του Πατέρα και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος - εξακολουθούν να καλούνται σε σωτηρία .

Ένας Χριστιανός επιθυμεί τη σωτηρία με όλη του την καρδιά και συμβάλλει ενεργά στη σωτηρία όλων - μέσω προσευχών, λόγων συμμετοχής, παρηγοριάς, διδασκαλίας και του παραδείγματος του.

Από την πλευρά της, η αδελφική αγάπη δίνει δύναμη στην ευσέβεια και της προσδίδει τελειότητα: «Αν κάποιος πει ότι αγαπώ τον Θεό, αλλά μισεί τον αδελφό του, είναι ψέμα» ( Α΄ Ιωάννου 4:20 ).

Στην αδελφική αγάπη υπάρχει αγάπη

Τέλος, ένας Χριστιανός ανεβαίνει στο υψηλότερο επίπεδο ηθικής τελειότητας - την αγάπη.

Η αγάπη για τον Θεό ζωντανεύει την αγάπη ενός χριστιανού για τους αδελφούς του της ίδιας πίστης και τη διαδίδει όλο και περισσότερο. Η στοργική καρδιά ενός χριστιανού, θα λέγαμε, διευρύνεται - αγκαλιάζει πλέον όλους τους ανθρώπους με την αγάπη της, χωρίς να διακρίνει τον τίτλο, την ιδιότητα, την πίστη τους, αγαπά ακόμη και τους εχθρούς του. Μια τέτοια αγάπη είναι το ύψος της τελειότητας - το υψηλότερο, τελευταίο σκαλοπάτι στην πνευματική σκάλα.

Και ο μοναχός Ισαάκ ο Σύρος λέει: «Όποιος αγαπά τους πάντες εξίσου, ευσπλαχνικά και αχώριστα, έχει επιτύχει την τελειότητα».

Και ο Απόστολος Παύλος διδάσκει: «Πάνω από όλους αποκτάτε αγάπη, που είναι ο δεσμός της τελειότητας».

«Ζητήστε και θα σας δοθεί» (Ιστορίες για τη βοήθεια του Θεού) 3

Όταν τα παιδιά είναι άρρωστα, πρέπει να εμπιστεύεστε στη βοήθεια του Θεού

Παντρεύτηκα νωρίς. Είχα πίστη στον Θεό, αλλά η δουλειά και η καθημερινή φασαρία έσπρωξαν την πίστη στο παρασκήνιο. Έζησα χωρίς να στρέφομαι στον Θεό στην προσευχή, χωρίς να νηστεύω. Είναι πιο εύκολο να πεις: Έχω χάσει το ενδιαφέρον μου για την πίστη. Δεν μου πέρασε καν από το μυαλό ότι ο Κύριος θα άκουγε την προσευχή μου αν στρεφόμουν σε Αυτόν.

Έζησα με τον άντρα και τα παιδιά μου στο Sterlitamak. Τον Ιανουάριο, το μικρότερο παιδί μου, ένα πεντάχρονο αγόρι, αρρώστησε ξαφνικά. Προσκλήθηκε ένας γιατρός. Εξέτασε το παιδί και είπε ότι είχε οξεία διφθερίτιδα και του συνέταξε θεραπεία. Περίμεναν ανακούφιση, αλλά δεν ήρθε.

Το παιδί έγινε τρομερά αδύναμο. Δεν αναγνώριζε πλέον κανέναν. Δεν μπορούσα να πάρω φάρμακα. Ένας τρομερός συριγμός ξέφυγε από το στήθος του, ο οποίος ακούστηκε σε όλο το διαμέρισμα. Ήρθαν δύο γιατροί. Κοίταξαν με θλίψη τον ασθενή και μιλούσαν ανήσυχοι μεταξύ τους. Ήταν ξεκάθαρο ότι το παιδί δεν θα επιζούσε τη νύχτα.

Δεν σκέφτηκα τίποτα, έκανα μηχανικά ό,τι ήταν απαραίτητο για τον ασθενή. Ο σύζυγος δεν έφυγε από το κρεβάτι φοβούμενος να χάσει την τελευταία του πνοή. Όλα στο σπίτι ήταν σιωπηλά, μόνο ένα τρομερό σφύριγμα ακουγόταν.

Χτύπησαν την καμπάνα για τον Εσπερινό. Σχεδόν ασυναίσθητα ντύθηκα και είπα στον άντρα μου:

«Θα πάω και θα ζητήσω μια υπηρεσία προσευχής για την ανάρρωση του». -Δεν βλέπεις ότι πεθαίνει; Μην πας: θα τελειώσει χωρίς εσένα.

«Όχι», λέω, «θα πάω: η εκκλησία είναι κοντά». Μπαίνω στην εκκλησία. Ο πατέρας Στέφανος έρχεται προς το μέρος μου.

«Πατέρα», του λέω, «ο γιος μου πεθαίνει από διφθερίτιδα». Εάν δεν φοβάστε, κάντε μια προσευχή μαζί μας.

«Είμαστε υποχρεωμένοι να συμβουλεύουμε τους ετοιμοθάνατους παντού και να πηγαίνουμε άφοβα όπου μας καλούν». Θα έρθω σε σένα τώρα.

Γύρισα σπίτι. Ο συριγμός συνέχισε να ακούγεται σε όλα τα δωμάτια. Το πρόσωπο έγινε τελείως μπλε, τα μάτια γούρλωσαν. Άγγιξα τα πόδια μου: ήταν εντελώς κρύα. Η καρδιά μου βούλιαξε οδυνηρά. Δεν θυμάμαι αν έκλαψα. Έκλαψα τόσο πολύ αυτές τις τρομερές μέρες που φαίνεται ότι έκλαψα όλα μου τα δάκρυα. Άναψε τη λάμπα και ετοίμασε τα απαραίτητα.

Ο πατέρας Στέφανος έφτασε και άρχισε να υπηρετεί μια λειτουργία προσευχής. Σήκωσα προσεκτικά το παιδί, μαζί με το πουπουλένιο κρεβάτι και το μαξιλάρι, και το μετέφεραν στο χολ. Μου ήταν πολύ δύσκολο να το κρατήσω όρθιο, έτσι βυθίστηκα σε μια καρέκλα.

Η προσευχή συνεχίστηκε. Ο π. Στέφανος άνοιξε το Ιερό Ευαγγέλιο. Σηκώθηκα μετά βίας από την καρέκλα. Και έγινε ένα θαύμα. Το αγόρι μου σήκωσε το κεφάλι του και άκουσε τον λόγο του Θεού. Ο πατέρας Στέφανος τελείωσε την ανάγνωση. φίλησα το Ευαγγέλιο. Το αγόρι φίλησε επίσης. Έβαλε το μπρατσάκι του γύρω από το λαιμό μου και τελείωσε την προσευχή. Φοβόμουν να αναπνεύσω. Ο πατέρας Στέφανος σήκωσε τον Τίμιο Σταυρό, ευλόγησε το παιδί με αυτόν, του έδωσε να προσκυνήσει και είπε: «Να γίνεις καλά!»

Έβαλα το αγόρι στο κρεβάτι και πήγα να ξεναγήσω τον ιερέα. Όταν έφυγε ο πατέρας Στέφανος, πήγα βιαστικά στην κρεβατοκάμαρα, έκπληκτος που δεν άκουσα το συνηθισμένο συριγμό, που μου σχίζει την ψυχή. Το αγόρι κοιμόταν ήσυχα. Η αναπνοή ήταν ομαλή και ήρεμη. Με τρυφερότητα, γονάτισα, ευχαριστώντας τον Ελεήμονα Θεό, και μετά ο ίδιος αποκοιμήθηκα στο πάτωμα: η δύναμή μου με άφησε.

Το επόμενο πρωί, μόλις το αγόρι μου σηκώθηκε και είπε με καθαρή, ηχηρή φωνή:

- Μαμά, γιατί είμαι ακόμα ξαπλωμένος εκεί; Βαρέθηκα να λέω ψέματα!

Είναι δυνατόν να περιγράψω πόσο χαρούμενα χτυπούσε η καρδιά μου. Τώρα το γάλα ζεστάθηκε και το αγόρι το ήπιε με ευχαρίστηση. Στις 9 η ώρα ο γιατρός μας μπήκε ήσυχα στην αίθουσα, κοίταξε στην μπροστινή γωνία και, μη βλέποντας ένα τραπέζι με ένα κρύο πτώμα εκεί, με φώναξε. Απάντησα με χαρούμενη φωνή:

- Πάω τώρα. - Είναι πραγματικά καλύτερα; - ρώτησε έκπληκτος ο γιατρός.

«Ναι», απάντησα και τον χαιρέτησα. - Ο Κύριος μας έδειξε ένα θαύμα.

- Ναι, μόνο από θαύμα θα μπορούσε το παιδί σας να θεραπευτεί.

Στις 18 Φεβρουαρίου, ο πατέρας Στέφανος μας έκανε μια ευχαριστήρια προσευχή. Το αγόρι μου, απολύτως υγιές, προσευχήθηκε θερμά. Στο τέλος της προσευχής, ο πατήρ Στέφανος είπε:

«Θα πρέπει να περιγράψεις αυτό το περιστατικό».

Εύχομαι ειλικρινά τουλάχιστον μια μητέρα που διαβάζει αυτές τις γραμμές να μην πέσει σε απόγνωση την ώρα της θλίψης της, αλλά να διατηρήσει την πίστη στην καλοσύνη των άγνωστων μονοπατιών στα οποία μας οδηγεί η Πρόνοια του Θεού.

«Ζητήστε και θα σας δοθεί» (Ιστορίες για τη βοήθεια του Θεού) 2

“Μην πίνεις ποτέ!”

Ήξερα μια ευσεβή οικογένεια: έναν σύζυγο, μια γυναίκα και μια κόρη. Έτυχε ο άντρας μου να γύρισε σπίτι πολύ μεθυσμένος την παραμονή των Χριστουγέννων.

Η στενοχωρημένη σύζυγος και η κόρη τον έβαλαν στο κρεβάτι και αμέσως τον πήρε ο ύπνος.

Σύντομα ξύπνησε με μεγάλο ενθουσιασμό και άγχος, εντελώς νηφάλιος και ήθελε αμέσως να πάει στην εκκλησία. Όταν η κόρη του ρώτησε τι του συνέβη (και η γυναίκα του είχε ήδη πάει στην εκκλησία), απάντησε:

«Μόλις είδα τον Κύριο σε όνειρο». Μου είπε: «Να θυμάσαι τις διακοπές, να τιμάς τους γονείς σου, να μην πίνεις και να μην καπνίζεις».

Γιατί οι ΓΥΝΑΙΚΕΣ δεν μπαίνουν στο ΙΕΡΟ;

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΊΕΣ Γ. Π.Π.

Η φωτογραφία της ανάρτησης περιλαμβάνει αποσπάσματα σημερινής δήλωσης του Νετανιάχου, όπως αυτή δημοσιεύθηκε στον επίσημο λογαριασμό του ισραηλινού πρωθυπουργού στο X, και αφορά στην προσάρτηση των υψιπέδων του Γκολάν από το Ισραήλ.

Σχόλιο 

Η κυβέρνηση του Ισραήλ, υπό τον Μπ. Νετανιάχου, υπηρετούν τη σιωνιστική ιδεολογία.

Η σιωνιστική ιδεολογία, μεταξύ άλλων, πιστεύει στο Ερέτζ Ισραέλ (Γη του Ισραήλ), η έκταση του οποίου ταυτίζεται με αυτή των εβραϊκών βασιλείων του Δαυίδ και του Σολομώντα (1010-930 π.Χ.).

Η εξιλέωση των πιστών σιωνιστών δεν έρχεται με τη μετάνοια, αλλά με την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ και με τη συνεχή επέκτασή του μέχρι να ταυτιστεί η εδαφική επικράτειά του με τα βιβλικά όρια του Ερέτζ Ισραήλ.

Τα υψίπεδα του Γκολάν, που μέχρι χθες ανήκαν στη Συρία, περιλαμβάνονται σε αυτά βιβλικά όρια.

Για να γίνει κατανοητό το βάθος των περιστάσεων κι ότι:

α. Το διεθνές σύστημα είναι άναρχο, ανταγωνιστικό, στυγνό.

β. Στην υψηλή στρατηγική/πολιτική, ιδιαίτερα του Ισραήλ, που περιλαμβάνει και αλυτρωτισμό, τίποτα δεν είναι τυχαίο.

«Από πάνω πόλεμος, θα καταστραφούμε. Από κάτω, όλα καλά» έλεγε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. «Από πάνω και κάτω πόλεμος», τι θα γίνει;

Μακαριστός ΙΕΡΕΑΣ ΣΠΑΡΤΟΧΩΡΊΟΥ ΜΕΓΑΝΗΣΙΟΥ ΛΕΥΚΑΔΑΣ Π ΝΙΚΌΛΑΟΣ ΜΠΕΝΙΑΣ !

Μακαριστός ΙΕΡΕΑΣ ΣΠΑΡΤΟΧΩΡΊΟΥ ΜΕΓΑΝΗΣΙΟΥ ΛΕΥΚΑΔΑΣ 

Π ΝΙΚΌΛΑΟΣ ΜΠΕΝΙΑΣ !

Υπέροχος άνθρωπος. Πραγματικός μαθητής του Χριστού. Έτσι τον έβλεπα από τότε που τον γνώρισα και είχα δίκιο.

"Χαίρειν μετὰ χαιρόντων καὶ κλαίειν μετὰ κλαιόντων" (Προς Ρωμαίους ιβ΄15).

Αυτό έκανε πράξη ο αείμνηστος, ο υπέροχος αυτός άνθρωπος !

                            Makis Politis 

      

ΠΡΟΣΕΥΧΉ!

ΠΛΗΡΟΦΟΡΊΕΣ Γ. Π.Π.

Οι υποστηριζόμενες από την Τουρκία ομάδες της συριακής αντιπολίτευσης προελαύνουν στο Κομπάνι, μια πόλη με κουρδική πλειονότητα κοντά στα τουρκικά σύνορα που αναδείχθηκε σύμβολο του κουρδικού αγώνα κατά τη διάρκεια του αγώνα κατά του Ισλαμικού Κράτους.

Συμφωνα με όσα μεταδίδει τόσο το Al Monitor όσο και κανάλια στο Telegram από καλά πληροφορημένες πηγές στη βορειοανατολική Συρία οι ομάδες αυτές, με την υποστήριξη της τουρκικής αεροπορίας, διέσχισαν τη γέφυρα Karakozak που συνδέει τη δυτική όχθη του ποταμού Ευφράτη με την ανατολική πλευρά μετά από σφοδρές συγκρούσεις.

Geopolitics & Daily News

Μια εικόνα , χίλιες λέξεις. Περί Συρίας.Από την Σελίδα "Συριακά Γεγονότα" του 2012.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΊΕΣ Γ. Π.Π.

Προσωπική εκτίμηση.

Με την Συρία χωρίς καμία κρατική δυναμική, με την Τουρκία ακόμα και μετά από 20ετη πόλεμο να μην μπορεί να επιβληθεί επί των Κούρδων της περιοχής, θα ρίσκαρα και εκτίμηση πως το κομμάτι που είναι σήμερα υπό επιρροή τους, ενδεχομένως από 20.1.2025 να αρχίσει να "πακτώνεται" και γεωγραφικά. Ανεξάρτητα τι λέει η Τουρκία.

Μια γεωγραφική περιοχή "τυφλή" ουσιαστικά στα πρότυπα της Αρμενίας επί χάρτου. Μια περιοχή που δεν κοστίζει πολλά σε αρκετούς αλλά ικανοποιεί προσωρινά και τους Κούρδους 

Όλα θα φανούν από 20.1.2025 και τι θα θελήσει να πράξει ο Λ.Οικος

Αλέξανδρος Νικλαν 

🇹🇷 Η τουρκική τηλεόραση κάνει λόγο για έναν μελλοντικό χάρτη επέκτασης της Τουρκίας για το 2025, ο οποίος περιλαμβάνει τμήματα της Αρμενίας, της Γεωργίας, της Ελλάδας, της Βουλγαρίας, της Κύπρου, τα βόρεια τμήματα του Ιράκ και της Συρίας.

Ο Άγιος Σωφρόνιος με μέλη της εκκλησίας του και καλεσμένους του, στο Έσσεξ, περίπου. 1990.

Προς όσους σκοπεύετε να ταξιδέψετε στην Βασιλεύουσα, Θα αφαιρεθεί ο τρούλος της Αγίας Σοφίας για να συντηρηθεί.

Προς όσους σκοπεύετε να ταξιδέψετε στην Βασιλεύουσα, Θα αφαιρεθεί ο τρούλος της Αγίας Σοφίας για να συντηρηθεί. 

Οι εργασίες θα ξεκινήσουν από τον Μάρτιο Απρίλιο του 2025. Προσωρινά θα τοποθετηθεί και ένα στέγαστρο για την προστασία του εσωτερικού χώρου της Αγίας Σοφίας. 

Αναφέρεται ότι θα συνεχίσει να είναι επισκέψιμη αλλά σίγουρα με αρκετά εμπόδια. 

Πηγή: Hurriyet

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΜΕΤΑΝΟΗΜΟΣΥΝΗ !

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ  ΜΕΤΑΝΟΗΜΟΣΥΝΗ !

ΟΠΩΣ ένα  μεταπτυχιακό θεωρείται ανώτερο του πτυχίου έτσι και ένας μετα-νούς ανώτερος απο τον κοινό νούν.

Αξιότερη λοιπόν κι'απ'την Τεχνητή Νοημοσύνη ειναι η Πνευματική μετα-νοημοσύνη,η Μετάνοια.

Και η πιο άξια και σημαντική γνώση ειναι η γνώση της μετανοίας που σαν φωσφόρος ήλιος ανατέλει την νέα ημέρα της αιωνιότητας.

Επίφανε μας Κύριε το φως της μετανοίας .Δώσε μας αγάπη για την μετάνοια ,την νέα δημιουργία !

π.Διονύσιος Ταμπάκης

Ηγουμένη Ιουλιάνα. Παράρτημα στο βιβλίο «Απομνημονεύματα». «αρχιμανδρίτης Γαβριήλ, Πρεσβύτερος του Ησυχαστηρίου Σπασο-Ελεάζαρ»

 

Ηγουμένη Ιουλιάνα. Παράρτημα στο βιβλίο «Απομνημονεύματα». «αρχιμανδρίτης Γαβριήλ, Πρεσβύτερος του Ησυχαστηρίου Σπασο-Ελεάζαρ»

Πόσο συχνά μπορείτε να λαμβάνετε κοινωνία;

Στην ερώτηση: τι είναι καλύτερο - να κοινωνείτε συχνά ή σπάνια; στους «Κανόνες της Ορθοδόξου Εκκλησίας» δεν υπάρχει άμεση απάντηση, αλλά μόνο μια γενική ένδειξη της ανάγκης για προκαταρκτική κάθαρση. Έτσι, μπορούμε να πούμε ότι οι κανονικοί κανόνες δεν απαγορεύουν καθόλου τη συχνή κοινωνία, αλλά την ενθαρρύνουν μόνο εάν υπάρχει η κατάλληλη διάθεση. Ο μοναχός Σεραφείμ του Σάρωφ και φυσικά ο πατήρ Ιωάννης ο Κρονστάνδης μίλησαν υπέρ της συχνής κοινωνίας. Το επιτρεπτό και το επιθυμητό της συχνής κοινωνίας για τους λαϊκούς είναι κανονικά εδραιωμένο και αντιστοιχεί στην πρακτική της αρχαίας Εκκλησίας. Ούτε μπορεί να δοθεί δογματική βάση εναντίον αυτού. Η ένωση με τον Χριστό στο ιερότατο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας είναι πηγή δύναμης και χαράς για τους Χριστιανούς. Η ευχαριστιακή πείνα και δίψα, η επιθυμία να λάβει τα Ιερά Μυστήρια πρέπει να είναι μια φυσική κατάσταση για έναν χριστιανό και, κατά μια έννοια, να είναι μέτρο της πνευματικής του ηλικίας. Φυσικά, πρέπει να πλησιάσει «με φόβο Θεού», με μετανοία για τις αμαρτίες του και αίσθημα της βαθύτατης αξιοπρέπειάς του, αλλά και με πίστη ότι ο Κύριος ήρθε στον κόσμο «για να σώσει τους αμαρτωλούς». Πρέπει κανείς να προετοιμαστεί για την κοινωνία με κάθε σοβαρότητα και υπευθυνότητα, αλλά δεν χρειάζεται να φοβάται τον εαυτό του, όπως δεν χρειάζεται να τρομάζει τον εαυτό του με την αμαρτωλότητα.

«Δεν είμαι έτοιμος». «Δεν θα είσαι ποτέ έτοιμος», ήταν η απάντηση του σοφού γέρου στη φυσική αμφιβολία του λαϊκού. Αυτό που κάνει την ανθρώπινη συνείδηση πιο πονηρή είναι ότι βυθίζεται βαθύτερα στον ύπνο αν γνωρίζει ότι έχει πολύ καιρό μπροστά της και, αντίθετα, διατηρείται σε μεγαλύτερη ένταση από την ανάγκη να τίθεται πιο συχνά μπροστά στην κρίση του Θεός. Στην εποχή μας, αυτή η σωτήρια δίψα για συχνή κοινωνία έχει ήδη ξυπνήσει, και το καθήκον της σταθερότητας δεν είναι να την καθυστερήσει ή να την σβήσει, αλλά μάλλον να τη στηρίξει και, σε κάθε περίπτωση, να την ικανοποιήσει. Επιπλέον, ο ποιμένας οφείλει να καλεί στα Ιερά Μυστήρια, ενθαρρύνοντας τη συχνότερη κοινωνία στο μέγιστο, αλλά στο μέγιστο δυνατό βαθμό για όλους, και σε κάθε περίπτωση, χωρίς να το δεσμεύει με κανέναν τυπικό περιορισμό...

Αρχιερέας Σέργιος Μπουλγκάκοφ

Από το «Εξομολογητικό Φύλλο» της μονής Αγίου Παντελεήμων

Ευλόγησε, Κύριε, να  εξομολογηθώ όχι μόνο με λόγια, αλλά και με πικρά δάκρυα καρδιάς.

Συγχώρεσέ με, Κύριε, για την έλλειψη πίστης και την απιστία μου, που δεν καταπολέμησα την απιστία, δεν προσευχήθηκα σε Σένα, δεν ζήτησα βοήθεια και ενίσχυσα στην πίστη. Επιπλέον, αμαρτάνω επειδή είμαι πειρασμός για τους άλλους μέσω πράξεων που είναι ασυμβίβαστες με την πίστη. λόγια στα οποία υπάρχει ψυχρότητα και αδιαφορία για όλα όσα πρέπει να δείχνουν ζήλο για τον Θεό. Συγχώρεσέ και ελέησον, Κύριε, και πρόσθεσέ με πίστη.

Συγχώρεσε, Κύριε, για την αποδυνάμωση της αγάπης για τους ανθρώπους. Αυτό που κάποτε ήταν εύκολο να γίνει τώρα είναι πιο ενοχλητικό. Η βοήθεια για τους συγγενείς φαίνεται ατελείωτη. Τα αιτήματά τους μας θυμίζουν μόνο τι έγινε για αυτούς. Υπάρχει ενόχληση στην αχαριστία, λαιμαργία από την πλευρά τους, δυσαρέσκεια που μεγαλώνει και από τις δύο πλευρές.

Παρατηρώ μέσα μου ότι δεν θέλω να βοηθήσω κανέναν αδιάφορα, αλλά αν πρέπει να κάνω κάτι, αυτό είναι με επιθυμία για έπαινο, ευγνωμοσύνη και όχι από συνείδηση χριστιανικού καθήκοντος. Συγχώρεσέ, Κύριε, και μαλάψε την καρδιά μου.

Συγχώρεσέ με, Κύριε, που μου είναι δύσκολο να κοιτάξω πώς μου φέρονται. Ξέρω ότι πρέπει να σκεφτώ περισσότερο το πώς σχετίζομαι, αλλά με πληγώνει η όποια, έστω και η παραμικρή, απροσεξία. Βοήθησέ με, Κύριε, να συμπεριφέρομαι στους ανθρώπους με καλοσύνη ακόμα και όταν υπάρχει εχθρότητα απέναντί μου και να προσεύχομαι γι' αυτούς.

Συγχώρεσέ με, Κύριε, που δεν σκέφτομαι πολύ τις αμαρτίες μου. Πάντα θέλω να λέω προς υπεράσπισή μου ότι δεν έχω τίποτα το ιδιαίτερο. Και μολονότι γνωρίζω ότι κάθε άεργος λόγος είναι αμαρτία, και αμαρτία είναι και η αμαρτωλή σκέψη, και αμαρτία είναι η φαντασία και η ανάμνηση ενός αμαρτωλού πράγματος. Πολλές τέτοιες «αόρατες» αμαρτίες συσσωρεύονται και θέλω να βρω μια δικαιολογία για τα πάντα στην κατάσταση, στο να είμαι απασχολημένος, κουρασμένος, στην αδυναμία να ζήσω προσεκτικά και υπεύθυνα. «Κύριε, δώσε μου να δω τις αμαρτίες μου», ελέησε, ελέησε και συγχώρεσε.

Συγχώρεσέ με, Κύριε, για το γεγονός ότι δύσκολα πολεμώ το κακό. Ο παραμικρός λόγος - και πετάω στην άβυσσο της αμαρτίας, και αν μετά νιώθω λύπη, είναι περισσότερο επειδή υποφέρει η υπερηφάνειά μου, και όχι επειδή συνειδητοποιώ ότι Σε προσέβαλα, Κύριε! Και δεν θέλετε να πολεμήσετε όχι μόνο το κακό στη χονδροειδή του μορφή, αλλά ακόμη και μια άδεια και κακή συνήθεια. Συγχώρεσέ με, Κύριε!

Συγχώρεσέ με, Κύριε, που δεν καταπολεμώ τον εκνευρισμό, δεν θέλω να ανεχτώ ούτε μια σκληρή λέξη για τον εαυτό μου. Αντί να σιωπήσω, προσπαθώ να απαντήσω με τέτοιο τρόπο ώστε ο άλλος να νιώσει να με προσβάλει! Και γι' αυτό μερικές φορές οι σχέσεις επιδεινώνονται λόγω μικροσκοπών, αλλά θεωρώ ότι έχω δίκιο και δεν βιάζομαι να συμφιλιωθώ. Συγχώρεσέ με, Κύριε! Ηρέμησε την καρδιά μου!

Επιπλέον, σε όλη μου τη ζωή ήμουν ένοχος για αδυναμία να εκτιμήσω τον χρόνο, δεν ζητώ τη βοήθεια του Θεού με όλη μου την ψυχή, στέκομαι απρόσεκτα στην εκκλησία, προσεύχομαι μηχανικά, κρίνω τους άλλους, δεν φροντίζω τον εαυτό μου. Δεν μου αρέσει να προσεύχομαι στο σπίτι και αν εξακολουθώ να αναγκάζω τον εαυτό μου να διαβάζει τις προσευχές, τότε διαβάζω με μεγάλο ψυχαναγκασμό και απουσία, χωρίς να ακούω ο ίδιος τι διαβάζω και δεν θέλω να εμβαθύνω στο νόημα. Συχνά τα παραλείπω εντελώς και δεν αισθάνομαι καμία απώλεια από αυτό. Συγχώρεσέ, Κύριε, και ελέησον.

Όταν συναναστρέφομαι με ανθρώπους αμαρτάνω με τη γλώσσα μου, λέω ψέματα, αποπλανώ, μιλάω άπραγα και κοροϊδεύω τους άλλους. Αμαρτάνω με την όρασή μου, επιτρέποντας στον εαυτό μου να διαβάζει άδεια μυθιστορήματα, να κοιτάζει τους άλλους χωρίς ντροπή και σεμνότητα. Αμαρτάνω με το μυαλό και την καρδιά μου, κρίνω τους άλλους, εχθρεύομαι, δικαιολογώ. Επίσης αμαρτάνω με ακράτεια στο φαγητό και στο ποτό, προτιμώ κάτι νόστιμο, δεν μπορώ και δεν θέλω να αρκεστώ σε απλό φαγητό και με μέτρο.

Συγχώρεσέ με, Κύριε, και δέξου τη μετάνοιά μου και χάρισε με άξιο να μεταλάβω τα Άγια Μυστήρια για άφεση αμαρτιών και αιώνια ζωή. Αμήν.

Πώς να προετοιμαστείτε για εξομολόγηση

Ο Περιπλανώμενος μας λέει γι' αυτό στις περίφημες «Φιλικές ιστορίες ενός περιπλανώμενου στον πνευματικό του πατέρα», το οποίο έχει ανατυπωθεί πολλές φορές και είναι τώρα διαθέσιμο σε όλους τους λάτρεις της ψυχικής ανάγνωσης.

Μια μέρα ο Περιπλανώμενος έφτασε στο Κίεβο και αποφάσισε να κοινωνήσει εκεί. Προετοιμάστηκε για μια ολόκληρη εβδομάδα, σκοπεύοντας να θυμηθεί όλες τις αμαρτίες του με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες. Αποφάσισα να ξεκινήσω από τα νιάτα μου και έγραψα για τα πάντα με μεγάλη λεπτομέρεια. Αποδείχθηκε ότι ήταν ένα μεγάλο φύλλο. Όσο ζούσε στο Κίεβο, κατάφερε να ανακαλύψει ότι επτά μίλια μακριά από την πόλη, στην κινεζική έρημο, υπήρχε ένας έμπειρος εξομολογητής που δεχόταν τους πάντες και έδωσε χρήσιμες συμβουλές. Ο περιπλανώμενος πήγε εκεί, μίλησε μαζί του και του έδωσε το χαρτί του. Όταν το διάβασε ο εξομολογητής, είπε ότι εδώ υπήρχαν πολλά κενά γραπτά, οπότε με παρότρυνε να θυμηθώ το κύριο πράγμα.

Δεν μπορείτε να μιλήσετε για εκείνες τις αμαρτίες για τις οποίες μετανοήσατε προηγουμένως, εκτός αν, φυσικά, επαναλήφθηκαν.

Δεν χρειάζεται να μιλάτε για τους άλλους, προσπαθώντας να εξηγήσετε τα πάντα με περισσότερες λεπτομέρειες, χρειάζεται μόνο να κατηγορήσετε τον εαυτό σας και να μετανοήσετε μόνο για τις αμαρτίες σας.

Δεν είναι χρήσιμο να περιγράψετε τις αμαρτίες σας λεπτομερώς, και μερικές μπορούν να περιγραφούν μόνο με μία λέξη (αυτό σχετίζεται με τον τομέα των ακάθαρτων σκέψεων και πράξεων, καθώς και των βλάσφημων σκέψεων). Μια λεπτομερής περιγραφή των αμαρτιών μπορεί να βλάψει τόσο τον μετανοούντα, σαν να αυξάνει τη βρωμιά της αμαρτίας, όσο και τον ακροατή - τον εξομολογητή.

Ενώ μετανοούμε για όλα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κατά τη μετάνοια δεν πρέπει να γίνεται ψυχρή απαρίθμηση των αμαρτιών. Αν αποδειχτεί έτσι, τότε πρέπει να μετανοήσουμε και γι' αυτό, δηλαδή για αναισθησία στην εξομολόγηση, για έλλειψη ζήλου, για ψυχρότητα καρδιάς.

Όταν κάποιος μετανοεί για συνηθισμένα αδικήματα, πρέπει να θυμάται ότι υπάρχουν τρομερές, αν και σχεδόν αναίσθητες, αμαρτίες. Περιέχουν «όλη την άβυσσο του κακού και όλη την πνευματική μας διαφθορά». Αυτά περιλαμβάνουν: ανεπαρκή αγάπη για τον Θεό (αν υπάρχει καθόλου, ακόμα κι αν είναι μικρή). Αντιπάθεια για τον πλησίον. Δυσπιστία στον Λόγο του Θεού. υπερηφάνεια και φιλοδοξία.

Ο περιπλανώμενος εξεπλάγη ιδιαίτερα από την τελευταία παρατήρηση και αποφάσισε να εξηγήσει στον γέροντα: «Για έλεος, πώς να μην αγαπήσει κανείς τον Θεό; Τι άλλο πρέπει να πιστεύουμε αν όχι τον Λόγο του Θεού; Εύχομαι όμως καλά πράγματα για τον διπλανό μου, αλλά δεν έχω τίποτα να καμαρώνω. Και πού να επιδοθώ στη φτώχεια και την αρρώστια μου στην ηδονία και τη λαγνεία; Φυσικά, αν ήμουν μορφωμένος ή πλούσιος, τότε, αναμφίβολα, θα ήμουν ένοχος για όσα είπες». Ο γέροντας μετάνιωσε που δεν τον καταλάβαινε καλά και τον κάλεσε να διαβάσει την «Εξομολόγηση του Εσωτερικού Ανθρώπου, που οδηγεί στην Ταπεινοφροσύνη», σύμφωνα με την οποία ο ίδιος ομολόγησε.

Η «Εξομολόγηση» ξεκίνησε με μια λίστα με τις ίδιες αμαρτίες (δεν αγαπώ αρκετά τον Θεό, πλησίον μου, είμαι γεμάτος υπερηφάνεια και λαγνεία), στη σωστή εκτίμηση της οποίας καταλήγεις «στρέφοντας προσεκτικά το βλέμμα σου στον εαυτό σου». .» Κάθε ένα από αυτά συζητήθηκε παρακάτω:

«Δεν αγαπώ τον Θεό».

Και πράγματι, αν αγαπούσε, θα Τον σκεφτόταν συνεχώς «με εγκάρδια ευχαρίστηση». Σκέφτομαι πολύ πιο συχνά για τις καθημερινές υποθέσεις, σκέφτομαι πρόθυμα, αλλά δεν θέλω να θυμάμαι τον Θεό, μου φαίνεται βαρετό και δύσκολο.

Αν αγαπούσα τον Θεό, θα ήθελα πολύ να εκχύσω την ψυχή μου σε προσευχή σε Αυτόν, αλλά προσεύχομαι με δυσκολία, νιώθω ότι δεν θέλω καθόλου να «χάσω χρόνο» στην προσευχή. Παλεύω με αυτό (αν ακόμα παλεύω!;), αλλά μόνο από αίσθηση καθήκοντος. Μπορώ να παρασυρθώ με οποιαδήποτε τετριμμένη δραστηριότητα και να σπαταλήσω όσο χρόνο θέλω, αλλά η προσευχή είναι δύσκολη για μένα, βαρετή και φαίνεται σαν μια ώρα σε ένα χρόνο.

Αν αγαπούσα τον Θεό, θα Τον θυμόμουν σε οποιαδήποτε από τις επιχειρήσεις μου, όπως θυμάται κανείς αγαπημένα πρόσωπα, συγγενείς και φίλους. Είμαι πιο πρόθυμος να ενδιαφερθώ για τις ειδήσεις, είμαι έτοιμος να ακούσω με προσοχή κάθε περιστατικό, είμαι έτοιμος να βυθιστώ στη μελέτη της επιστήμης ή των τεχνών ή σε οποιαδήποτε τέχνη, με μια λέξη - είμαι έτοιμος να κάνω οτιδήποτε, και το να μαθαίνω στο Νόμο του Κυρίου όχι μόνο «μέρα και νύχτα», αλλά και η ώρα είναι επίσης μεγάλος κόπος και τρομερή τεμπελιά για μένα. Πώς μπορεί κανείς να μην συμφωνήσει σε αυτή την περίπτωση ότι πραγματικά δεν αγαπώ τον Θεό…

«Δεν αγαπώ τον διπλανό μου».

Αν τον αγαπούσα, και όπως διατάζει το Ευαγγέλιο (να καταθέσω την ψυχή μου για τον πλησίον μου), τότε η θλίψη των γειτόνων μου θα ήταν θλίψη μου και η χαρά τους θα με οδηγούσε σε θαυμασμό. Θα προτιμούσα να ακούσω την ιστορία των ατυχιών των άλλων, ίσως το μετανιώσω με λόγια και αμέσως να το ξεχάσω. Οι επιτυχίες κάποιου είναι πιο πιθανό να προκαλέσουν φθόνο μέσα μου, τον οποίο θα προσπαθήσω να καλύψω με περιφρόνηση.

Αν αγαπούσα τους γείτονές μου, δεν θα βιαζόμουν να καταδικάσω κανέναν, δεν θα ανεχόμουν τα κουτσομπολιά, δεν θα επέτρεπα στον εαυτό μου να κάνει εικασίες όταν δεν υπάρχουν ακριβείς πληροφορίες ή να προσπαθήσω να φανταστώ τα πάντα σύμφωνα με τη δική μου κατανόηση.

«Δεν πιστεύω στο Ευαγγέλιο και την αθανασία».

Αν πίστευα αληθινά σε μια μελλοντική ζωή, τότε θα έβλεπα τη ζωή εδώ ως δρόμο, χωρίς να στενοχωριέμαι ιδιαίτερα από τις καθημερινές αντιξοότητες. Αν μου φαίνεται ότι πιστεύω ειλικρινά το Ευαγγέλιο, τότε είναι περισσότερο με το μυαλό μου και η καρδιά μου είναι απασχολημένη με ανησυχίες για τη δομή της ζωής εδώ. Αν πίστευα το Ευαγγέλιο σοβαρά και με όλη μου την καρδιά, θα το διάβαζα, θα το μελετούσα πρόθυμα και θα ενδιαφερόμουν για οτιδήποτε σχετίζεται με την ερμηνεία του Ευαγγελίου. Και είμαι πιο πρόθυμος να διαβάσω πιο ελαφριά λογοτεχνία Μου αρέσουν οι ιστορίες ή τα μυθιστορήματα που έχουν διασκεδαστική πλοκή και δεν απαιτούν αυτοβελτίωση. Το Ευαγγέλιο πρέπει να διαβάζεται με ζωή, δηλαδή να ζεις σύμφωνα με τις εντολές του Κυρίου, που βέβαια είναι πολύ πιο δύσκολο από μια αλόγιστη και άσκοπη ύπαρξη.

«Είμαι γεμάτος υπερηφάνεια και αισθησιακό εγωισμό».

Φυσικά και είναι, απλά πρέπει να παρατηρείς ειλικρινά τον εαυτό σου. Αν κάνω κάτι καλό, θέλω οι άλλοι να το παρατηρήσουν και να το γιορτάσουν. Δεν θα προσέξουν - καμαρώνω στην καρδιά μου, θεωρώντας τον εαυτό μου - τις γνώσεις μου, την εμπειρία μου, τις ικανότητές μου - άξια σεβασμού, σεβασμού, σχεδόν θαυμασμού. Αν παρατηρήσω ελλείψεις στον εαυτό μου, θα σπεύσω να τις δικαιολογήσω από τις περιστάσεις, ελλείψεις στην ανατροφή μου, τις οποίες οι γονείς μου δεν φρόντισαν αρκετά. Εάν δεν μπορώ να δικαιολογήσω τον εαυτό μου με αυτό, θα δηλώσω «αθώος» με μια λέξη, η υπόθεση δεν θα βασίζεται σε δικαιολογητικές και ελαφρυντικές περιστάσεις. Αν παρατηρήσω ότι δεν με σέβονται, με προσβάλλει η αναισθησία των άλλων, η αδυναμία να εκτιμήσω τους άξιους (συμπεριλαμβανομένου του εαυτού μου, φυσικά!). Αν κάποιος επαινείται μπροστά μου, θα θυμάμαι εύκολα τις ελλείψεις αυτού του ατόμου ή θα ακούσω με χαρά όσους είναι έτοιμοι να τον δυσφημήσουν λόγω των πραγματικών ή φανταστικών αδυναμιών του.

Εν ολίγοις, σε κάθε λόγο και πράξη, ακόμα και σε σκέψεις, υπάρχει υπερηφάνεια, ματαιοδοξία, υπερηφάνεια, δοξολογία, δηλαδή καλλιεργείται συνεχώς ένα είδωλο από τα δικά μου πάθη, τον υπηρετώ, παραδέχομαι πρόθυμα ότι είμαι εγώ. Πού μπορούμε να σκεφτούμε το γεγονός ότι ο Κύριος τίμησε τους πάντες με την εικόνα Του και μας πρόσταξε να εργαστούμε για να είναι επιθυμητή η ομοίωση Του; Τι να πω για τον εαυτό μου, για την απρόσεκτη και απερίσκεπτη ζωή μου;..

Όταν ο Ξένος διάβασε αυτά τα φύλλα χαρτιού, τρομοκρατήθηκε: «Θεέ μου! Τι τρομερές αμαρτίες κρύβονται μέσα μου, και μέχρι τώρα δεν τις έχω προσέξει!». Μετά στράφηκε στον εξομολογητή του για συμβουλές για το πώς να βελτιωθεί.

Σε αυτό απάντησε: «Βλέπετε, ο λόγος της έλλειψης αγάπης είναι η απιστία, ο λόγος της απιστίας είναι η έλλειψη πεποίθησης και δεν υπάρχει λόγω αμέλειας για την πνευματική φώτιση». Αποδεικνύεται έτσι: χωρίς να πιστεύεις, δεν μπορείς να αγαπήσεις χωρίς να πειστείς, δεν μπορείς να πιστέψεις. Και για να πειστείς, πρέπει να μάθεις περισσότερα, να σκεφτείς περισσότερα, να μελετήσεις περισσότερο, να ξυπνήσεις τη δίψα για γνώση στην ψυχή σου. Ως εκ τούτου, πολλές από τις παρατιθέμενες αμαρτίες οφείλονται στην τεμπελιά να σκεφτείς το πνευματικό, πράγμα που σβήνει το αίσθημα της ανάγκης για αυτό. «Πόσες καταστροφές συναντάμε γιατί τεμπελιάζουμε να φωτίσουμε τις ψυχές μας με τον λόγο της αλήθειας, μη μελετώντας το νόμο του Κυρίου μέρα και νύχτα». Γι' αυτό η ψυχή είναι πεινασμένη, κρύα και ανίσχυρη. Άρα, πρέπει να σκεφτόμαστε περισσότερο σοβαρά, ζωτικά (στην αιώνια ζωή μας) ζητήματα και να προσευχόμαστε περισσότερο. Δεν είναι τυχαίο που η Εκκλησία μας διδάσκει να ζητάμε έτσι: «Κύριε, δώσε μου τώρα να Σε αγαπώ, όπως μερικές φορές αγάπησα αυτήν την αμαρτία!».

Υπάρχει στον κόσμο αυτό κάποιος που πολεμά αδιάκοπα το Θεό και κατορθώνει να βάζει τους ανθρώπους στα σχέδια και στους σκοπούς του.

Υπάρχει στον κόσμο αυτό κάποιος που πολεμά αδιάκοπα το Θεό και κατορθώνει να βάζει τους ανθρώπους στα σχέδια και στους σκοπούς του.

Έτσι, λίγο ύστερα από την πλάση και την δημιουργία του κόσμου, οι άνθρωποι ξέχασαν το Θεό. Ύστερα, όταν ο Θεός ξανάλθε στον κόσμο, οι άνθρωποι Τον σταύρωσαν. Επειδή όμως με το σταυρό ο Θεός ξαναπαίρνει στα χέρια Του τον κόσμο, ο μεγάλος εχθρός Του, ο σατανάς, έβαλε επάνω στους ανθρώπους να Τον διώξουν και να Τον ξορίσουν έξω από τον κόσμο. Και το σχέδιο τούτο πέτυχε πάνω κάτω, γιατί χρόνια τώρα οι άνθρωποι λένε στον Θεό:

Κύριε Θεέ, να καθίσεις πάνω στους Ουρανούς Σου και ’μείς θα Σου στέλνομε εκεί τις προσευχές και τα θυμιάματά μας. Σε τούτη δω την γη, που ’ναι γεμάτη με αμαρτίες και λάσπη, να μην ανακατεύεται καθόλου η αγιότητά Σου, κι άφησε να την ορίζομε και να την κυβερνούμε ’μείς. Αλλά πάλι, αν θέλεις να ’ρχεσαι πότε πό­τε και εδώ κάτω για να περνάς την ώρα Σου, εμείς θα Σου βρίσκομε ένα κατάλληλο και σοβαρό τόπο. Ένα νε­κροταφείο, π.χ., μια ξωτική σπηλιά, μια απόμερη ερημιά και άλλα παρόμοια είναι κατάλληλοι και σοβαροί τόποι για τα γερατειά και την Αγιότητά Σου. Τα άλλα, οι πολιτείες, τα χωριά, τα εργοστάσια, τα σχολεία, τα παλά­τια, τα βουλευτήρια, τα θέατρα, τα στάδια, δεν είναι σο­βαροί τόποι και άφησέ τα σε μας να τα ορίζομε.

Έτσι συμβουλευτήκαν οι άνθρωποι και έτσι έπραξαν. Έδιωξαν τον Θεό από τον κόσμο αυτό, από τη ζωή αυτή. Τον ξό­ρισαν στις άγονες ερημιές και πάνω ψηλά στα σύννεφα για να Του στέλνουν εκεί νωθρές προσευχές, τις βλαστήμιες και τις μούντζες των και να αφήσουν εδώ κάτω άρχοντα και κυβερνήτη τον εγωισμό, την τρέλα, το συμ­φέρον, την πονηριά και την σκληράδα των, τον ίδιο τον Σατανά.

Να ποιο είναι το αμάρτημα και το έγκλημα του σύγχρονου ανθρώπου: το έγκλημα της αποκοπής και της ορφάνιας του κόσμου από το Θεό. Το έγκλημα της εξορίας του Θεού μακριά από τον παλμό της ζωής αυτής. Ένα έγκλημα για το οποίον εργαστήκανε όχι μόνο οι εχθροί Του αλλά και οι φίλοι Του, χωρίς ίσως να το καταλάβουνε και οι ίδιοι.

Ε, λοιπόν. Αυτόν τον ξορι­σμένο και διωγμένο Θεό, πηγαίνετε να κηρύξετε στον κόσμο, αγαπημένα μου παιδιά. [...] Αναστήσετε τον Θεό από τα μνήματα που Τον έχουν θάψει οι τυπολατρίες και η δειλία όλων μας και φέρετέ Τον στο Φως, στη ζωή, στη δημιουργία τη δική Του και στη δημιουργία των παι­διών Του, για να γνωρίσουμε όλα τη χάρη και τη λύτρω­σή Του. Γιατί στο Θεό δεν ανήκουνε μόνο τα "υπερπέραν" και τα "αόρατα", ο θάνατος, τα μνήματα κι οι ερημιές, αλλά στο Θεό ανήκει επίσης η γη "καί τό πλήρωμα αὐτῆς".

+ Ειρηναίος Γαλανάκης

Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου

(1911-2013)

Η Ιερά Σύνοδος σχετικά με την κατάσταση στη Συρία

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος σε συνέχεια των προσφάτων δηλώσεων του Μακαριωτάτου Προέδρου Αυτής, Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, ενώπιον της δημιουργηθείσης καταστάσεως στη Συρία, δηλώνει ότι ενημερώνεται επί των εξελίξεων, έχοντας διαρκή επικοινωνία με το Πατριαρχείο Αντιοχείας και εκφράζει την ανησυχία Της για το ποίμνιο αυτού και τους λοιπούς Χριστιανούς της χώρας, ενώ είναι έτοιμη να συνδράμει με οποιαδήποτε βοήθεια ζητηθεί.

Είναι γνωστό ότι η Συ­ρί­α α­πο­τέ­λε­σε λί­κνο του Χρι­στι­α­νι­σμού, α­φού ε­κεί οι μα­θη­τές του Χρι­στού ο­νο­μά­στη­καν γι­α πρώ­τη φο­ρά Χρι­στι­α­νοί και εν­τός των κόλ­πων της αν­δρώ­θη­καν ά­γι­ες μορ­φές με πα­ναν­θρώ­πι­νη α­κτι­νο­βο­λί­α, ό­πως οι ά­γι­οι Ι­ω­άν­νης ο Χρυ­σό­στο­μος, Ι­ω­άν­νης ο Δα­μα­σκη­νός και Συ­με­ών ο Στυ­λί­της.

Το δε Ορ­θό­δο­ξο Πα­τρι­αρ­χεί­ο Αν­τι­ο­χεί­ας, το ο­ποί­ο κα­τα­λαμ­βά­νει πο­λύ ση­μαν­τι­κή και ε­πι­φα­νή θέ­ση στην ι­στο­ρί­α της Χρι­στι­α­νι­κής Εκ­κλη­σί­ας, ως έ­να α­πό τα πέν­τε ι­στο­ρι­κά και πρε­σβυ­γε­νή Πα­τρι­αρ­χεί­α, α­πο­τε­λεί ι­στο­ρι­κό θε­σμό, με δι­α­χρο­νι­κή και μα­κραί­ω­νη προ­σφο­ρά, και απαιτείται να πα­ρα­μεί­νει ζων και α­κμά­ζον στην πε­ρι­ο­χή της Συ­ρί­ας ως συ­νέ­χει­α της εκ­κλη­σι­α­στι­κής πα­ρα­δό­σε­ως.

Γι­' ­αυ­τό θα α­πο­τε­λέ­σει α­νο­σι­ούρ­γη­μα έ­ναν­τι της ι­στο­ρί­ας ο­ποι­α­δή­πο­τε τρα­γι­κή πι­θα­νό­τη­τα να εκρι­ζω­θεί ο Ορ­θό­δο­ξος Χρι­στι­α­νι­σμός α­πό τη Συ­ρί­α.

Η Εκκλησία της Ελλάδος από το 2011, όταν άρχισε ο εμφύλιος πόλεμος στη χώρα, κατά τον οποίο, εκτός από τους εκατοντάδες χιλιάδες άμαχους νεκρούς και τα εκατομμύρια των προσφύγων, σημειώθηκαν εκτεταμένες καταστροφές και βανδαλισμοί σε εκκλησίες και μοναστήρια, εξέφρασε το έμπρακτο ενδιαφέρον και τη συμπαράστασή Της, υλική και μη, προς τον πολύπαθο συριακό λαό.

Επίσης, το 2013 απέστειλε προς τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και την Ευρωπαϊκή Ένωση επιστολές, εκφράζοντας τη βαθιά αγωνία και την έντονη διαμαρτυρία Της για τη ζωή των δύο απαχθέντων και ακόμη αγνοουμένων Μητροπολιτών Βερ­ροί­ας (Χα­λε­πί­ου) και Αλε­ξαν­δρέτ­τας κ. Παύ­λου και του Συ­ρο­ϊ­α­κω­βί­του κ. Γρη­γο­ρί­ου - Ιω­άν­νου Ιμ­πρα­ήμ.

Η Συρία έμει­νε στην ιστο­ρία για τη δι­α­θρη­σκευ­τι­κή ανε­κτι­κό­τη­τα και την αρ­μο­νι­κή συμ­πό­ρευ­ση των Χρι­στι­α­νών με την αρα­βι­κή κοι­νό­τη­τα και τις ισ­λα­μι­κές Αρ­χές.

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος εύχεται και προσεύχεται να μη διασαλευθεί αυτή η ειρηνική και εποικοδομητική συμβίωση χριστιανών και μουσουλμάνων, αλλά να εξακολουθήσει να υπάρχει ο αμοιβαίος σεβασμός, ο οποίος ήταν η βάση αυτής της αρμονικής σχέσης.

Επίσης, απευθύνει έκκληση τόσο προς την Ελληνική Κυβέρνηση, όσο και προς τη διεθνή κοινότητα να αναλάβουν τάχιστα πρωτοβουλίες για την επικράτηση της ειρήνης στην περιοχή, την προστασία του άμαχου πληθυσμού, την αποτροπή της ανθρωπιστικής τραγωδίας, καθώς και τη διασφάλιση της παρουσίας του παλαιφάτου Ορθοδόξου Πατριαρχείου Αντιοχείας και των Χριστιανών στην περιοχή.

Εκ της Δι­αρ­κούς Ιε­ράς Συνόδου

της Εκκλησίας της Ελλάδος

Πλήρης συλλογή από κηρύγματα και διδασκαλίες του ηγούμενου Σάββα (Οσταπένκο) 46

 

Πώς να συμπεριφερόμαστε στον Κύριο

Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα έδωσε ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός όταν είπε: «Θα αγαπήσεις τον Κύριο τον Θεό σου με όλη σου την καρδιά και με όλη σου την ψυχή και με όλη σου τη δύναμη και με όλη σου τη διάνοια» ( Λουκάς 10:27 ).

Το να αγαπάμε τον Θεό με αυτόν τον τρόπο σημαίνει να είμαστε πάντα αφοσιωμένοι στον Θεό, ολόψυχα, ολόψυχα, δηλαδή με όλη τη δύναμη και την πληρότητα της αγάπης που είναι δυνατή για την ανθρώπινη καρδιά, χωρίς να μοιραζόμαστε την αγάπη μας στον ίδιο βαθμό με κανένα άλλο ον. όσο κι αν είναι για μας ευγενικό, απαραίτητο και αγαπητό. Δηλαδή: να αγαπάς τον Θεό με όλη σου την καρδιά, με όλη σου την ψυχή, με όλη σου τη δύναμη και με όλες σου τις σκέψεις σημαίνει να σκέφτεσαι πιο συχνά και πιο πρόθυμα για τον Θεό και για ό,τι είναι πιο ευάρεστο στον Θεό.

Το να αγαπάς τον Θεό με όλη σου την καρδιά σημαίνει να μιλάς για τον Θεό πιο συχνά, περισσότερο και πιο πρόθυμα. Το να αγαπάς τον Θεό με όλη σου την καρδιά σημαίνει να προσπαθείς με κάθε δυνατό τρόπο να ανακαλύψεις το θέλημα του Θεού, δηλαδή τι είναι ευάρεστο στον Θεό και τι είναι αντίθετο σε Αυτόν, και μετά με περισσότερη προθυμία, με μεγαλύτερη επιμέλεια και χαρά να κάνεις αυτό που είναι ευάρεστη στον Κύριο Θεό, και με περισσότερη προσοχή και προσοχή να απομακρυνθούμε από ό,τι Του είναι αηδιαστικό, ακόμα κι αν αυτό απαιτεί μεγάλη αυτοθυσία από εμάς.

Το να αγαπάς τον Θεό με όλη σου την καρδιά σημαίνει να Τον δοξάζεις με όλη σου τη δύναμη και να προσπαθείς με όλη σου τη δύναμη να σταματήσεις και να αποτρέψεις οτιδήποτε βλάπτει τη δόξα Του.

Όλα αυτά απαιτούνται από τη φύση μας, γιατί είναι τέτοια η γενική φύση της αγάπης μας που αυτός που αγαπάμε από καρδιάς είναι συνεχώς στις σκέψεις μας, μιλάμε γι' αυτό πιο συχνά, περισσότερο και πιο πρόθυμα, προσπαθούμε με κάθε δυνατό τρόπο να ανακαλύψουμε τη θέλησή του και με όλο το ζήλο και την ευχαρίστηση να την εκπληρώσουμε, όσο δύσκολο κι αν είναι να την εκπληρώσουμε, τον επαινούμε παντού και σε περίπτωση δυσάρεστων σχολίων για το αγαπημένο μας πρόσωπο, προσπαθούμε να προστατεύσουμε την τιμή του τον αγαπημένο μας και το καλό του όνομα.

Αυτή πρέπει να είναι η αγάπη μας για τον Κύριο Θεό, και ο Κύριος Θεός είναι απολύτως άξιος να Τον αγαπάμε με όλη την πληρότητα της αγάπης μας. Γιατί ο Θεός είναι η ύψιστη, απερίγραπτη ομορφιά, η Ομορφιά όλων των ωραίων, το Τέλειο Όν, και εμείς από τη φύση μας αγαπάμε κάθε τι όμορφο, τέλειο. Πώς μπορούμε να μην αγαπάμε τον Θεό με όλη την πληρότητα της αγάπης μας; Ο Θεός μας έδωσε ζωή και ό,τι είναι απαραίτητο όχι μόνο για τη ζωή μας, αλλά και για την ευχαρίστησή μας: Μας ευεργετεί συνεχώς και εμείς από τη φύση μας αγαπάμε τους ευεργέτες μας. Πώς μπορούμε να μην αγαπάμε τον Θεό με όλη μας την ψυχή, με όλη μας την καρδιά;

Ο ίδιος ο Θεός είναι Αγάπη. Δεν υπάρχει κανένα ον που να μας αγαπά περισσότερο από τον Κύριο Θεό, που δεν λυπήθηκε ούτε τον μονογενή Του Υιό για εμάς. και εμείς από τη φύση μας, φυσικά, αγαπάμε πάντα αυτόν που μας αγαπά. Επομένως, το να αγαπάς τον Θεό με όλη σου την καρδιά και με όλη σου την ψυχή πρέπει να είναι η πρώτη κιόλας ανάγκη της καρδιάς κάθε ανθρώπου, ειδικά αφού η αγάπη είναι το πιο ευχάριστο συναίσθημα για όλους μας. «Η εξαθλίωση της αγάπης για τον Θεό στην ψυχή μας είναι το πιο ανυπόφορο από όλα τα κακά», είπε ο Άγιος Βασίλειος ο Μέγας .

Πώς να συμπεριφέρεσαι στους ανθρώπους

Και ο ίδιος ο Κύριος απάντησε σε αυτό το ερώτημα όταν είπε: «Αγάπα τον πλησίον σου ως τον εαυτό σου» ( Λουκάς 10:27 ), και γενικά ο Κύριος Ιησούς Χριστός απαιτεί πολύ επειγόντως από όλους μας να αγαπάμε ο ένας τον άλλον (βλέπε Ιωάννη 15:12, 17, 13 , 34 , 1 Ιωάννη 4 , 7 , 11 , 23 ;

Το μέτρο αυτής της αγάπης ορίστηκε ξεκάθαρα από τον ίδιο τον Κύριο όταν είπε: «Ό,τι θέλετε , ας κάνουν οι άνθρωποι σε εσάς, το ίδιο κάνετε και εσείς σε αυτούς» ( Ματθαίος 7:12 ).

Κάνε λοιπόν το εξής: αν εύχεσαι ευημερία για τον εαυτό σου, εύχεσαι ευημερία για κάθε γείτονα Σε ευχαριστεί όταν μιλάνε καλά για σένα, άρα μιλάς καλά και για κάθε γείτονα. Είναι δυσάρεστο για σένα όταν μιλούν άσχημα για σένα, επομένως μην μιλάς άσχημα για κανέναν εσύ.

Προσέξτε ιδιαίτερα να μην  συκοφαντείτε τον πλησίον σας: μην συκοφαντείτε τον εαυτό σας και μην ακούτε συκοφαντίες για τους άλλους.

Ποτέ μην κρίνετε κανέναν για τίποτα και μην ακούτε την καταδίκη ή τα κουτσομπολιά από τους άλλους.

Είναι δυσάρεστο για σένα όταν αποκαλύπτουν τις ελλείψεις ή τις κακίες σου, γι' αυτό μην αποκαλύπτεις τις ελλείψεις και τις κακίες του διπλανού σου. Είναι δυσάρεστο για εσάς όταν σας συμπεριφέρονται με αγένεια και σας προσβάλλουν με κάποιο τρόπο - συμπεριφέρεστε σε όλους τους ανθρώπους ευγενικά, ιδιαίτερα προσέξτε να χρησιμοποιείτε υβριστικές και προσβλητικές λέξεις.

Εάν η αγενής συμπεριφορά του γείτονά σας προς εσάς σας θυμώνει, μην πείτε τίποτα μέχρι να περάσει ο θυμός σας.

Χαίρεσαι όταν σε βοηθούν με τις ανάγκες σου, γι' αυτό προσπάθησε, όσο περισσότερο και όσο μπορείς, να βοηθάς τους γείτονές σου σε όλες τις ανάγκες τους. Βοηθήστε ιδιαίτερα την οικογένεια και τους φίλους σας, καθώς και τα άτομα με ειδικές ανάγκες.

Ενώ παρέχετε βοήθεια σε όλους τους ζωντανούς γείτονές σας, μην στερήσετε τη βοήθειά σας από τους νεκρούς. Να τους θυμάστε συχνά και να δίνετε ό,τι ελεημοσύνη μπορείτε για τη σωτηρία τους. Μόνο εμείς, οι ζωντανοί, μπορούμε να τους βοηθήσουμε.

Βοηθήστε τον καθένα από τους πλησίον σας, καθώς και τον εαυτό σας, ώστε να λάβει σταθερή πίστη στον Κύριο Θεό, να λάβει αληθινή γνώση για Αυτόν, να αποκτήσει αγάπη γι' Αυτόν, ένθερμη προσπάθεια να εκπληρώσει τις εντολές Του και έτσι να ωριμάζει συνεχώς για αιώνια ευδαιμονία. Αυτή η πνευματική ανάγκη είναι χωρίς καμία σύγκριση πιο σημαντική από όλες τις σωματικές ανάγκες.

Μην αρνηθείτε καμία ευκαιρία για σωματική, και ιδιαίτερα πνευματική βοήθεια, σε ανθρώπους μοχθηρούς, ξένους, ξένων φυλών, άλλων θρησκειών, αιρετικούς, άθεους και εχθρούς, γιατί είναι όλοι άνθρωποι, όλοι δημιουργημένοι από τον Θεό με αθάνατη ψυχή. την εικόνα και την ομοίωση του Θεού. Όλοι έχουν λυτρωθεί από το ανεκτίμητο αίμα του Σωτήρα, ο οποίος μας διέταξε να αγαπάμε τους εχθρούς μας.

Πώς να συμπεριφέρεστε σε διαφορετικές συνθήκες ζωής

Οι καταστάσεις στις οποίες βρίσκονται οι άνθρωποι στην πραγματική ζωή είναι ποικίλες. Βλέπουμε ευτυχισμένους και δυστυχισμένους ανθρώπους, πλούσιους και φτωχούς, βλέπουμε ότι άλλοι επαινούνται και άλλοι κατηγορούνται. Οι άνθρωποι συχνά αρρωσταίνουν και ακόμη πιο συχνά περιβάλλονται από κακά παραδείγματα.

Πώς να συμπεριφέρεσαι, για παράδειγμα, στην ευτυχία;

Όταν είσαι ευτυχισμένος, όλα στη ζωή σου πάνε σύμφωνα με την επιθυμία σου, τότε με όλη σου την καρδιά ευχαριστείς τον Κύριο Θεό για όλα και πρόσεχε να μην Του μένεις αχάριστος.

Όταν εκμεταλλεύεστε μια επίγεια ευλογία, μην προσκολληθείτε σε αυτήν με την καρδιά σας: η καρδιά σας πρέπει να είναι προσκολλημένη μόνο στον Κύριο Θεό. Μην ξεχνάς ποτέ τα λόγια Του: «Δώσε μου, γιε, την καρδιά σου» ( Παροιμίες 23:26 ).

Για να προστατεύσετε τον εαυτό σας από την αγάπη για τις χαρές και τις παρηγορίες της επίγειας ευημερίας σας, ενεργήστε όπως έκαναν οι άγιοι: ενώ απολάμβαναν τις επίγειες ευλογίες, θυμούνταν συνεχώς και αναστέναζαν για τις ευλογίες του ουρανού.

Όταν αισθάνεστε ότι, εκμεταλλευόμενοι την γήινη ευημερία, ξεχνάτε κάπως τον εαυτό σας, τότε με όλη σας την ψυχή προσευχηθείτε στον Κύριο Θεό ότι θα ευπρέπεια να δέσει την καρδιά σας πιο σφιχτά με τον εαυτό Του.

Όταν σας συμβεί κάποια κακοτυχία, μην επιδίδεστε ποτέ σε άμετρη θλίψη, φόβο, γκρίνια ή απόγνωση: ο Πανσοφός και Πανάγαθος Κύριος μας στέλνει κάθε επίγεια καταστροφή προς όφελός μας.

Αντίθετα, όταν σε πιάνει κακοτυχία και νιώθεις ένοχος για κάτι, τότε φαντάσου τον Κύριο Ιησού Χριστό στον Σταυρό, που υπέφερε για σένα ασύγκριτα περισσότερα από όσα μπορείς να πάθεις - που υπέφερε εντελώς αθώα, χωρίς το παραμικρό μουρμουρητό ή δυσαρέσκεια και να είσαι πεπεισμένος ότι του άξιζε πολύ μεγαλύτερη ατυχία.

Μετά από αυτό, μπορείτε να γκρινιάξετε για την ατυχία σας; Αν, όταν σε έχει συμβεί μια κακοτυχία, νιώθεις αθώος, τότε ευχαρίστησε τον Θεό με όλη σου την καρδιά που μέσω αυτής της συμφοράς θέλει να σε σώσει από οτιδήποτε καταστροφικό για τη σωτηρία της ψυχής σου. Γιατί η συνεχής χαρά κάνει την ψυχή επιπόλαιη, αλαζονική και ευμετάβλητη. Με συνεχή ευτυχία, όλοι πολύ εύκολα επιδιδόμαστε στη ματαιοδοξία, την υπερηφάνεια και την ηδονία.

Κάνετε αυτό, ανεξάρτητα από το πού προέρχονται οι κακοτυχίες σας, να θυμάστε ότι χωρίς τη θέληση του Θεού ή χωρίς την άδεια του Θεού τίποτα δεν συμβαίνει πουθενά σε εμάς: ούτε μια τρίχα δεν πέφτει από το κεφάλι μας χωρίς το θέλημα του Επουράνιου Πατέρα.

Πες: «Εσύ, Κύριε, ξέρεις τι είναι καλό για μένα, κάνε μαζί μου σύμφωνα με το θέλημά σου».

Αν είσαι πλούσιος , μην σκέφτεσαι ποτέ ότι χρωστάς τον πλούτο σου στον εαυτό σου, την εφευρετικότητα και τη δραστηριότητά σου. Να θυμάστε σταθερά τα λόγια του Πνεύματος του Θεού που μόνο ο Κύριος πλουτίζει ( Α' Σαμουήλ 2:7 ), και επομένως μην είστε υπερήφανοι για τον πλούτο σας, αλλά να είστε ταπεινοί με τον πλούτο, θεωρήστε το δώρο από τον Θεό και ευχαριστήστε επιμελώς τον Κύριο Ο Θεός για αυτό, αλλά μην κολλάς στον πλούτο σου την καρδιά, για να μη γίνεις σκλάβος του πλούτου σου. Κράτα την καρδιά σου απέναντί ​​του με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορείς να κάνεις ήρεμα χωρίς αυτόν, μόλις ο Κύριος ο Θεός θέλει να τον πάρει μακριά σου.

Όταν χρησιμοποιείτε τον πλούτο, να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί να μην κάνετε όπως έκανε ο τρελός πλούσιος που αναφέρεται στο Ευαγγέλιο ( Λουκάς 16:19 κ.ε.). Διασκεδάζοντας όλη μέρα, έδινε ακόμα και ψίχουλα από το τραπέζι του στα σκυλιά παρά στον ζητιάνο, που πέθαινε από την πείνα στις πύλες του σπιτιού του. Ένας τόσο πλούσιος άνδρας κατέληξε αμέσως στην κόλαση με το θάνατό του.

Αν είσαι φτωχός , τότε άντεξε τη φτώχεια σου αυτάρεσκα. Μεταφέρετε αυτό το φορτίο ευγενικά έως ότου ο Κύριος ο Θεός επιθυμεί να το αφαιρέσει από πάνω σας — κουβαλήστε το, αν θέλει, μέχρι θανάτου. Να είσαι πάντα ευδιάθετος, να μην λυπάσαι, να μην παραπονιέσαι, ιδιαίτερα να μην αποθαρρύνεσαι και να μην χρησιμοποιείς κανένα λάθος μέσο, ​​αντίθετο με το θέλημα του Θεού, για να ελευθερώσεις τον εαυτό σου από τη φτώχεια.

Να θυμάστε συνεχώς τα λόγια του Πνεύματος του Θεού: «Ο Κύριος θα σε κάνει φτωχό και θα σε πλουτίσει» ( Α' Σαμουήλ 2:7 ). Και ό,τι κάνει ο Κύριος σε εμάς, το κάνει για να διευκολύνει τη σωτηρία μας. Να θυμάστε ότι ο Κύριος Θεός δεν θα βάλει ποτέ πάνω σας ένα βάρος μεγαλύτερο από αυτό που μπορείτε να σηκώσετε ( Α' Κορ. 10:13 ), και ότι είναι πάντα μαζί σας για να παρέχει τη βοήθειά Του ( Ματθαίος 28:20 ). Δεν θα σε ξεχάσει ούτε θα σε αφήσει ποτέ και, αν δεν είσαι λιπόψυχος, σίγουρα θα σε φέρει στη σωτηρία, στην αιώνια ευδαιμονία.

Θυμηθείτε όσο πιο συχνά γινόταν η επίγεια φτώχεια του Σωτήρα μας, που, ενώ ζούσε στη γη, δεν είχε πού να βάλει το κεφάλι του. Να θυμάστε πιο συχνά τον πολύπαθο Ιώβ. Να θυμάστε όσο πιο συχνά γίνεται ότι οι περισσότεροι άγιοι πέρασαν τη ζωή τους στη φτώχεια. Αν, μέσα στη φτώχεια σου, κάποια άλλα βάρη σε καταπιέζουν, τότε μην χάνεις την καρδιά σου εδώ, αλλά παρηγορήσου με ιερούς λογισμούς. Για παράδειγμα, σε μισούν, σε περιφρονούν; Σκεφτείτε: «Τι πρόβλημα! Ο Κύριος και Σωτήρας μου ήταν Θεός, αλλά τον μισούσαν επίσης, τον περιφρονούσαν επίσης». Σε στριμώχνουν ή σε προσβάλλουν; Σκεφτείτε: «Τι πρόβλημα! Ποιος καταπιέστηκε και προσβλήθηκε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον, αν όχι ο ίδιος ο Κύριος!». Σκεφτείτε επίσης: «Αν κάποιος δεν είναι περιφρονημένος και ταπεινωμένος, πώς θα ασκήσει την ταπεινοφροσύνη; Αν κάποιος δεν προσβληθεί, πώς θα μάθει την ταπείνωση; Αν κάποιος δεν προσβληθεί, πώς θα μάθει την υπομονή, την πραότητα και άλλες παρόμοιες χριστιανικές αρετές;».

Τέλος, να θυμάστε συχνά τις ευλογίες του ουρανού, τις οποίες θα απολαμβάνετε για πάντα αν υπομείνετε υπομονετικά τη φτώχεια σας μέχρι τέλους. Ο ζητιάνος που αναφέρεται στο Ευαγγέλιο ήταν φτωχός στη γη όπως σχεδόν κανένας άλλος, αλλά πόσο λαμπρό ήταν το τέλος της ζωής του! Οι άγγελοι πήραν και μετέφεραν την ψυχή του στους κόλπους του Αβραάμ, όπου απολαμβάνει αιώνια ευλογίες, «το οποίο μάτι δεν είδε, ούτε αυτί άκουσε, ούτε εμφύσησε στην καρδιά του ανθρώπου, αυτό που ετοίμασε ο Θεός για όσους Τον αγαπούν» ( Α' Κορ. 2:9 ).

Όταν σας επαινούν , να είστε εξαιρετικά προσεκτικοί, γιατί τότε βρίσκεστε σε μια επικίνδυνη θέση: μπορεί να πέσετε σε υπερηφάνεια, ματαιοδοξία, απροσεξία ή άλλη επιβλαβή αποπλάνηση.

Για να μην συμβεί αυτό σε εσάς, προσπαθήστε να δείτε τον έπαινο που σας δίνεται με δυσπιστία και αν σας επαινούν κατά πρόσωπο, είναι καλύτερο να διακόψετε τη συζήτηση με αξιοπρεπή τρόπο και να μετατρέψετε την ομιλία σε άλλο θέμα.

Να θυμάσαι σταθερά ότι ό,τι αξίζει σε σένα δεν είναι δικό σου, αλλά του Θεού, και ο Θεός σου έδωσε τη διάθεση, την ικανότητα, τη δύναμη, την επιθυμία και την ευκαιρία να αποκτήσεις κάτι άξιο επαίνου και, επομένως, η δόξα γι' αυτό δεν σου ανήκει , αλλά προς τον Θεό.

Όταν βλέπετε κάτι άξιο επαίνου στον εαυτό σας και αισθάνεστε την επιθυμία να το πείτε στους άλλους, προσπαθήστε να καταστρέψετε αυτήν την επιθυμία στον εαυτό σας με την ιδέα ότι λόγω του ανθρώπινου επαίνου θα κάνετε τον εαυτό σας ανάξιο επαίνου από τον Θεό, επειδή λαμβάνετε ανταμοιβή από άνθρωποι. Θυμηθείτε, και είναι πολύ σημαντικά, τα λόγια του Κυρίου: «Αλίμονο αν όλοι οι άνθρωποι σου μιλήσουν καλά».

Η καλή φήμη για εμάς στη ζωή είναι πολύ σημαντική για εμάς. Το καλό όνομα είναι καλύτερο από τον πολύ πλούτο, λέει ο Σοφός ( Παροιμίες 22:1 ). Αλλά τι πρέπει να κάνουμε όταν άλλοι άνθρωποι, διαδίδοντας κακές φήμες για εμάς, μας κατηγορούν και μας στερούν το καλό μας όνομα ;

Πρώτα απ 'όλα, σε αυτήν την περίπτωση, πρέπει να φυλάξετε προσεκτικά τον εαυτό σας από θυμό, κακοποίηση και εκδίκηση, αλλά να παραμείνετε στο πνεύμα όσο το δυνατόν πιο ήρεμο, ακολουθώντας το παράδειγμα του Σωτήρα μας, ο οποίος, "καμωμένος χωρίς μομφή..., αλλά αφοσιωμένοι σε Εκείνον που κρίνει δίκαια» ( Α΄ Πέτρου 2:23 ).

Όταν ακούτε ότι οι άλλοι μιλούν άσχημα για εσάς και σας επικαλούνται κάθε είδους κακίες, κακούς στόχους κ.λπ., τότε υποβάλετε τον εαυτό σας στην πιο αυστηρή εξέταση: έχετε πραγματικά αυτά τα κακά που σας αποδίδονται; Τα μάτια των άλλων βλέπουν συχνά τη συμπεριφορά μας πολύ καλύτερα και με μεγαλύτερη ακρίβεια από τη δική μας. Εάν διαπιστώσετε ότι έχετε πραγματικά αυτό ή εκείνο το κακό και σας κατηγορούν δίκαια, τότε προσπαθήστε να διορθώσετε τον εαυτό σας και ευχαριστήστε τον επικριτή σας που σας οδήγησε στο αληθινό μονοπάτι. Εάν δεν βρείτε στον εαυτό σας το κακό που σας αποδίδεται, τότε υπερασπιστείτε τον εαυτό σας νομικά.

Αν δείτε ότι η άμυνά σας δεν σας φέρνει κανένα όφελος, τότε προσπαθήστε να υπομείνετε τη συκοφαντία που σας φέρεται με υπομονή και παρηγορηθείτε με τη σκέψη: «Ο Θεός βλέπει την αθωότητά μου, γιατί να θρηνήσω;» Παρηγορήστε τον εαυτό σας ακόμη περισσότερο με την ακόλουθη σκέψη: «Όταν ζούσε στη γη, ο Σωτήρας μας συχνά βλασφημήθηκε, αλλά ποτέ δεν δικαιώθηκε σε κανένα δικαστήριο».

Τέλος, διπλασιάστε τις προσπάθειές σας για να συμπεριφέρεστε όσο το δυνατόν πιο άψογα σε όλες τις περιστάσεις της ζωής, ώστε να μην δίνετε αφορμή ή αφορμή για συκοφαντίες. Εάν οι βλασφημίες που είναι διάσπαρτες γύρω σας δεν σταματήσουν ή και πολλαπλασιαστούν, τότε μην καταφύγετε σε τίποτα άλλο από την πιο θερμή προσευχή, ώστε ο Θεός να ευδοκιμήσει να φωτίσει και να διορθώσει τους συκοφάντες σας. Κάντε αυτό, γιατί ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός το έκανε αυτό ακόμη και με τους σταυροφόρους Του ( Λουκάς 23:34 ).

Αν σας πάθει κάποια ασθένεια, τότε πρώτα απ' όλα να ευχαριστείτε τον Θεό γι' αυτήν, γιατί ο Κύριος ο Θεός στέλνει κάθε ασθένεια σε εμάς για τη σωτηρία μας.

Ευχαριστώντας τον Κύριο Θεό για την ασθένειά σας, σκεφτείτε αμέσως πώς αμάρτησες ή συνεχίζεις να αμαρτάνεις ενώπιόν Του αμετανόητα.

Όταν διαπιστώσετε ότι έχετε αμαρτήσει σε κάτι, τότε μετανοήστε αμέσως και δώστε σταθερό όρκο να μην αμαρτήσετε ξανά, όπως αμάρτησατε πριν.

Ωστόσο, είτε βρίσκετε τον εαυτό σας να έχει αμαρτήσει σε κάτι είτε όχι, φροντίστε να σκεφτείτε ότι η ασθένεια που σας έπληξε μπορεί να είναι η τελευταία σας. Γι' αυτό, προκαταβολικά, χωρίς να περιμένετε να επιδεινωθεί η ασθένεια, προσπαθήστε να προετοιμαστείτε για τον θάνατο με την κατάλληλη εξομολόγηση και κοινωνία των Αγίων Μυστηρίων. Αυτό είναι το καλύτερο φάρμακο όχι μόνο για την ψυχή σας, αλλά και για το σώμα σας.

Όταν, λοιπόν, η κατάσταση της ψυχής σας σε σχέση με την αιωνιότητα είναι ασφαλής, δώστε προσοχή στην προσωρινή σας κατάσταση: προσπαθήστε να κάνετε νομική διαθήκη για την περιουσία σας, ώστε να μην υπάρξει αναταραχή στον θάνατό σας και μετά το θάνατό σας να υπάρξει καμία εχθρότητα μεταξύ των κληρονόμων.

Κατά τη διάρκεια ή μετά από αυτό το θέμα, αν θέλετε και έχετε την ευκαιρία, καλέστε έναν γιατρό και πάρτε το φάρμακο που έχει συνταγογραφηθεί από αυτόν. Ο γιατρός δεν πρέπει να παραμεληθεί, γιατί ο Κύριος τον δημιούργησε, λέει ο Σοφός ( Κύριος 38:12 ). Αλλά να ξέρετε ότι δεν είναι ο γιατρός και όχι η θεραπεία, αλλά ο ίδιος ο Κύριος ο Θεός που δίνει τη θεραπεία, επομένως, σε οποιαδήποτε θεραπεία, να μην εμπιστεύεστε τον γιατρό, αλλά στον Κύριο Θεό, γιατί ο Κύριος φωτίζει τον γιατρό και Αυτός δίνει θεραπευτική δύναμη στη θεραπεία του. «Ο Κύριος... ζει» ( Α' Σαμουήλ 2:6 ).

Όταν είστε άρρωστοι, μην αφιερώνετε χρόνο σε άδειες συζητήσεις ή σε υπερβολική ανησυχία για την ανάρρωσή σας, αλλά προσπαθήστε να χρησιμοποιήσετε αυτόν τον χρόνο προς όφελος της ψυχής σας: διαβάστε ή ακούστε κάποιο καλό πνευματικό βιβλίο, προσευχηθείτε όσο το δυνατόν περισσότερο με νοερά προσευχή , κάντε συχνότερα το σημείο του σταυρού ως σημείο, ασπασθείτε την εικόνα του Σωτήρος, της Μητέρας του Θεού και των αγίων. Αλλά κατά τη διάρκεια μιας ασθένειας, μην προσεύχεστε ποτέ έντονα για ανάρρωση, αλλά μάλλον παραδώστε τον εαυτό σας στο θέλημα του Θεού: ο Θεός μόνο ξέρει πραγματικά τι είναι καλύτερο για τη σωτηρία σας - υγεία ή ασθένεια. Εάν η ασθένεια συνεχίζεται για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε μην επιδίδεστε σε ανυπομονησία, ιδιαίτερα γκρίνια και ενόχληση για τη δύναμη και τη διάρκεια της ασθένειας, στο γιατρό, στο φάρμακο, στην κακοκαιρία, στους υπαλλήλους σας κ.λπ. Κάνοντας αυτό δεν θα ανακουφιστείτε, αλλά μπορείτε μόνο να επιδεινώσετε την ασθένεια και να την παρατείνετε ή ακόμα και να την κάνετε ανίατη και μπορείτε να αφαιρέσετε τη συμπόνια για εσάς από όλους τους γύρω σας. Καλύτερα να είσαι υπομονετικός, να προσεύχεσαι και να σιωπάς .

Όταν νιώσετε ότι η ασθένεια εξασθενεί και αρχίσετε να αναρρώνετε, τότε με όλη σας την ψυχή προσευχηθείτε στον Κύριο Θεό, ότι όταν σας επιστρέψει στην υγεία, θα τιμήσει να σας προστατεύσει από κάθε αμαρτία και να σας δώσει μια σταθερή ανάμνηση αυτών των συναισθημάτων και σκέψεις που είχατε κατά τη διάρκεια της ασθένειάς σας.

Αντίθετα, αν νιώθετε ότι η ασθένειά σας εντείνεται και αρχίζει να εξαντλεί τις δυνάμεις σας, τότε αποδεχτείτε το Ιερό Μυστήριο του ευχέλαιου θεραπεύει πολύ το σώμα και την ψυχή ( Ιακώβου 5:14 ).

Αφού ολοκληρώσετε αυτό, παραδώστε τον εαυτό σας ολοκληρωτικά στο θέλημα του Θεού: ας είναι μαζί σας αυτό που είναι ευάρεστο στον Θεό. Αυτός που παραδίδεται στον Κύριο Θεό είναι του Θεού και δεν μπορεί να χαθεί.

Πάντα υπήρχαν πολλά κακά παραδείγματα , και στην εποχή μας φαίνεται να μην υπάρχουν πολλά από αυτά. Προσοχή σε αυτούς! Είναι αρκετά μολυσματικά. Εδώ είναι μερικά εργαλεία για αυτό.

Εξαλείψτε τον εαυτό σας από όλες τις περιπτώσεις στις οποίες αναγκάζεστε αναπόφευκτα να δείτε και να ακούσετε πολλά άσχημα πράγματα: ό,τι δεν είδε ή δεν ακούστηκε δεν θα σας έρθει στο μυαλό.

Όταν απροσδόκητα αντιμετωπίζετε κακά παραδείγματα ή πρέπει αναπόφευκτα να τα συναντήσετε, τότε προσπαθήστε και προσευχηθείτε ώστε το κακό που βλέπετε να δημιουργήσει μέσα σας την απέχθεια για τον εαυτό που παράγει φυσικά σε όλους μας. Αυτό θα είναι εύκολο να το κάνετε εάν έχετε εφοδιαστεί με καλούς κανόνες και πληροφορίες σχετικά με παραδείγματα αληθινής αρετής εκ των προτέρων.

Όταν βλέπεις ότι πολλοί αναζητούν άπληστα την ευτυχία τους στα αισθησιακά αγαθά και τις αισθησιακές απολαύσεις, στην ευδαιμονία, στην πολυτέλεια και την περνούν για σοφία, όταν βλέπεις ότι πολλοί για την επίγεια ευτυχία τους χρησιμοποιούν κάθε είδους ψέματα και κάθε δόλο, υπερασπιστεί το μίσος, την εκδίκηση και άλλα πάθη, και η άρνηση να ικανοποιήσουμε τις αισθησιακές απολαύσεις θεωρείται βλακεία, τότε πρέπει να θυμόμαστε σταθερά στις καρδιές μας και να πούμε, όπως δίδαξαν οι απόστολοι: «Είμαστε Χριστιανοί, πρέπει να ζούμε σύμφωνα με το νόμο του Χριστού», «Αντέχετε ο ένας τον άλλον βάρη...» ( Γαλ. 6:2 ), και ο νόμος του Χριστού απαιτεί να σταυρώνουμε τη σάρκα μας με τα πάθη και τις επιθυμίες της ( Γαλ. 5:24 ), να αφήνουμε στην άκρη τα ψέματα και να λέμε την αλήθεια ( Εφεσ. 4:25. ), και αφήστε κάθε εκδίκηση στον Κύριο Θεό, ο οποίος είπε: «Η εκδίκηση είναι δική μου, εγώ θα ανταποδώσω» ( Ρωμ. 12:19 ).

Γενικά, με όλα τα κακά παραδείγματα που παρουσιάζονται, κοιτάξτε αμέσως τον Ιησού Χριστό, ο οποίος έχει κάθε δικαίωμα να απαιτήσει να ακολουθήσουμε το παράδειγμά Του και μετά κοιτάξτε τα εκατομμύρια των ανθρώπων που μιμήθηκαν τη ζωή Του, που έγιναν άγιοι και άξιοι όλων η μίμησή μας.

Μην μιμηθείτε το παράδειγμα της ειδωλολατρικής ζωής, που είναι τόσο συχνά ορατό στον κόσμο μας, αλλά το παράδειγμα της καλής συμπεριφοράς, της σεμνότητας, της σεμνότητας, της αυτοκυριαρχίας, της τάξης, του ζήλου για την ευαρέσκεια του Θεού, που διέκρινε αγίους ή αληθινούς Χριστιανούς, που προσπαθούσαν συνεχώς να ζήσε -και έζησε- όχι σύμφωνα με τους κανόνες του κόσμου, αλλά σύμφωνα με τις διδασκαλίες του Ιησού Χριστού.

Υπάρχουν πολλές καθημερινές υποθέσεις , και είναι διαφορετικές, ανάλογα με τις πολιτείες και τους τίτλους στις οποίες ζούμε. Όλες οι καθημερινές υποθέσεις που δεν είναι αντίθετες με τον ηθικό νόμο, που πρέπει να κάνουμε σύμφωνα με το βαθμό και την κατάστασή μας, πρέπει να αναγνωρίζονται ως έργα του Θεού, τα έργα που μας εμπιστεύτηκαν από τον ίδιο τον Κύριο, για τον Θεό, ως Βασιλιά όλων η γη ( Ψαλμ. 46:8 ), καθιέρωσε διάφορους νομικούς τίτλους και πολιτείες, και Αυτός, και όχι εμείς οι ίδιοι, επέτρεψε και μας επιτρέπει να γίνουμε αυτοί οι καθημερινοί τίτλοι και καταστάσεις στις οποίες βρισκόμαστε όλοι. Χωρίς τη θέληση του Θεού ή χωρίς την άδεια του Θεού, τίποτα στον κόσμο δεν συμβαίνει. Έτσι, ό,τι κι αν κάνετε, κάντε τα πάντα σαν για τον ίδιο τον Θεό και θα λάβετε ανταμοιβή για αυτό από τον Θεό. Όποιος δεν εργάζεται για τον Θεό, το έργο του είναι πολύ άθλιο, γιατί η ανταμοιβή του δεν είναι από τον Θεό, αλλά από τον εαυτό του ή από άλλους ανθρώπους. Ποια είναι η ανταμοιβή από τον εαυτό σας και από τους ανθρώπους; Επίγειο, προσωρινό, ασήμαντο.

Όταν κάνετε όλες τις πράξεις σας για τον ίδιο τον Κύριο Θεό, φροντίστε να τις κάνετε όπως πρέπει να γίνονται οι πράξεις του Θεού, δηλαδή να κάνετε όλες τις πράξεις σας από την καρδιά, με πλήρη προθυμία και ευχαρίστηση, επιμελώς, χωρίς να επιτρέπετε καμία βραδύτητα ή αμέλεια. σε αυτούς, με καθαρή συνείδηση, γιατί λέγεται: «Καταραμένος είναι (ο άνθρωπος) που κάνει το έργο του Κυρίου με αμέλεια» ( Ιερ. 48:10 ).

Εάν οι υποθέσεις σας πάνε καλά, τότε μην είστε περήφανοι για αυτό, και ιδιαίτερα μην αποδίδετε την επιτυχία στις υποθέσεις σας στις δικές σας δυνάμεις και δεξιότητες, γιατί ο ίδιος ο Κύριος είπε στους μαθητές Του: «Χωρίς Εμένα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα» ( Ιωάννης 15:5 ).

Εάν η δουλειά που υποτίθεται ότι πρέπει να κάνετε είναι δύσκολη, δυσάρεστη, χαμηλή, δεν πηγαίνει καλά, επιβραδύνει, απαιτεί ιδιαίτερη υπομονή ή σας οδηγεί σε απόγνωση, τότε μην είστε δειλοί, μην είστε τεμπέλης, μην αγχώνεστε, μην επιδίδεστε σε θυμό, ανυπομονησία, μουρμούρα κ.λπ., αλλά αναζωογονηθείτε και δυναμώστε τον εαυτό σας με τη σκέψη ότι αυτοί οι κόποι, που είναι τόσο φορτικοί για εσάς, τόσο δυσάρεστοι και ενοχλητικοί για εσάς, δεν θα διαρκέσουν για πάντα. Με την επίγεια ζωή θα τελειώσουν όλοι, και εκεί ο Κύριος θα «ανταμείψει τον καθένα σύμφωνα με τις πράξεις του» ( Ρωμ. 2:6 ). Ταυτόχρονα, υποστηρίξτε τον εαυτό σας στους κόπους σας με κάποιο είδος εποικοδομητικού τραγουδιού, κρυφής προσευχής, διαλογισμού για τις χριστιανικές αλήθειες, συλλογισμού για τις υποθέσεις με τις οποίες ασχολούμαστε, γενικά υψώνοντας την καρδιά σας στον Κύριο Θεό με σύντομους προσευχητικούς αναστεναγμούς. Αυτόν. Για παράδειγμα, οι ακόλουθες εκκλήσεις είναι πολύ χρήσιμες:

– Πόσο απεριόριστα μας αγαπά ο Κύριος!

– Τι δεν έχει κάνει και τι δεν κάνει για εμάς;!

– Τι δεν μας δίνει;!

- Θεέ μου, πόσο ευγνώμονες πρέπει να Σου είμαστε!

- Κύριε, ευλόγησέ με! Καθάρισέ με! Αγίασε με!

– Μόνο Εσύ, Κύριε, μας αγαπάς τόσο πολύ!...

– Ω, αν όλοι οι άνθρωποι ήξεραν πόσο καλός είσαι, Κύριε!

- Ω, να σε αγαπούσα, Κύριε, με όλη μου την καρδιά!

- Κύριε, πότε θα Σε δοξάζω για πάντα μαζί με όλους τους αγίους;

- Θεέ μου! Είσαι το καταφύγιό μου, Είσαι η παρηγοριά μου, Είσαι η ελπίδα μου, είσαι η ειρήνη μου, είσαι το φως μου, είσαι η δόξα μου! Είσαι η χαρά μου, είσαι η ευτυχία μου!

Τέτοιες και παρόμοιες εκκλήσεις, αν μετατραπούν σε συνήθεια, είναι ανεκτίμητες κατά τη διάρκεια της δυσκολίας: αναζωογονούν συνεχώς την ψυχή, απομακρύνουν κάθε κακό από αυτήν, την ενισχύουν στην καλοσύνη και ενισχύουν πολύ ευεργετικά τις ίδιες τις σωματικές δυνάμεις. Διατήρησε συνεχώς την ψυχή σου ενωμένη με τον Θεό.

Αυτός που εργάζεται έτσι για να ολοκληρώσει τις καθημερινές του υποθέσεις, εργάζεται όπως πρέπει για τη δόξα του Θεού.

Είναι αυτονόητο ότι πρώτα από όλα πρέπει να κάνει κανείς τα πιο σημαντικά πράγματα που δεν μπορεί να καθυστερήσει, έχοντας πρώτα σκεφτεί πώς να τα κάνει καλύτερα και ότι δεν πρέπει ποτέ να κάνει πράγματα που δεν είναι σύμφωνα με το νόμο του Θεού.

Όταν ξεκινάμε οποιαδήποτε εργασία, πρέπει πρώτα απ' όλα να προσευχόμαστε θερμά στον Θεό για την αποστολή της ευλογίας του Θεού στο έργο μας. Πρέπει να διαβάσετε την προσευχή "Πριν ξεκινήσετε οποιαδήποτε εργασία", στη συνέχεια σκεφτείτε πώς να κάνετε καλύτερα την εργασία που ξεκινάτε και μετά μόνο να αρχίσετε να εργάζεστε.

Μετά την κανονική εργασία ακολουθεί μεσημεριανό γεύμα και ξεκούραση.

Πριν από το μεσημεριανό γεύμα και το δείπνο, προσφέρετε πάντα θερμή προσευχή στον Κύριο Θεό. Προσευχηθείτε επίσης μετά το μεσημεριανό γεύμα και μετά το δείπνο. Γιατί δεν είναι κανένας άλλος, αλλά ο ίδιος ο Κύριος που μας προμηθεύει με τροφή και ποτό. Παρέχει στην τροφή μας θρεπτική δύναμη για το σώμα μας και δίνει στο σώμα μας τη δυνατότητα να μετατρέψει αυτή τη θρεπτική δύναμη της τροφής στην υγεία μας. Μόνο εκείνοι που δεν το καταλαβαίνουν αυτό, ή ένας διαβόητος εγωιστής, δεν μπορούν να προσευχηθούν πριν από το μεσημεριανό γεύμα και το δείπνο και μετά από αυτά.

Το τραπέζι μας πρέπει να είναι πάντα μέτριο. Η τροφή για τον οργανισμό είναι απαραίτητη. Η απαραίτητη τροφή δεν πρέπει να στερείται στον οργανισμό, αλλά για να διατηρηθεί το μέτρο είναι πάντα καλύτερο να σταματήσετε την κατανάλωση τροφής σε μια περίοδο που η επιθυμία για φαγητό δεν έχει ακόμη τελειώσει εντελώς. «Τρώτε μόνο για να χορτάσετε την πείνα σας», λέει ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος . «Πίνετε με μέτρο, τρώτε λίγο και θα είστε υγιείς», λέει ένας άλλος άγιος του Θεού, ο Mitrofan. Η εμπειρία δείχνει επίσης ότι μόνο όσοι κάνουν αποχή ζουν υγιεινά, διαρκώς και καλά.

Όσοι αφήνουν τον εαυτό τους να χορταίνει με τροφή πολύ θρεπτική, μεθυστική, δύσπεπτη, νόστιμη και γλυκιά ενεργούν πολύ παράλογα, γιατί ο κορεσμός είναι πολύ επιβλαβής τόσο για το σώμα όσο και για την ψυχή μας. Δυσπεψία, βλάβες στο αίμα, διάφορες ασθένειες, πρόωρος θάνατος είναι οι συνέπειες του κορεσμού. Ένας ασυγκράτητος άνθρωπος είναι ανίκανος για οποιεσδήποτε πνευματικές ασκήσεις: δεν μπορεί ούτε να προσευχηθεί ούτε να διαλογιστεί το Θείο. Για ένα χορτασμένο άτομο, ο Θεός είναι η κοιλιά του και μια ολόκληρη άβυσσος ακάθαρτων σκέψεων και επιθυμιών.

Κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού γεύματος και του δείπνου, μην πείτε ποτέ τίποτα αμαρτωλό. Αυτό είναι προσβλητικό για τον Θεό, του οποίου τα δώρα λαμβάνετε, και δελεαστικό για τους γείτονές σας. Αντίθετα, στο δείπνο πρέπει πάντα να λέει ή να ακούει κάτι εποικοδομητικό ή να τρώει φαγητό σε βαθιά σιωπή με ευλάβεια. Οι αληθινοί Χριστιανοί, κυρίως ενώ έτρωγαν, προσπαθούσαν να θυμούνται πιο έντονα τον θάνατό τους και την Εσχάτη Κρίση. Η κενή φλυαρία είναι σημάδι παράλογων και κενών ανθρώπων. η συνεχής οικοδόμηση είναι η παρτίδα των σοφών ανθρώπων. Αυτός που καταναλώνει το μεσημεριανό και το βραδινό του με αυτόν τον τρόπο, δηλαδή με μέτρο και με ευγνωμοσύνη προς τον Θεό, ενεργεί όπως απαιτεί το καθήκον, δίκαια και ευάρεστα στον Θεό.

Μετά το μεσημεριανό γεύμα, χωρίς αμφιβολία, χρειάζεστε λίγη ξεκούραση . Αλλά η ανάπαυση πρέπει πάντα να χρησιμοποιείται ως φάρμακο για την αποκατάσταση της ψυχικής και σωματικής δύναμης, επομένως η ξεκούραση δεν πρέπει να είναι μεγάλη. Κατά τη διάρκεια της ανάπαυσης, όλοι πρέπει να σκεφτούν: «Τι ανάπαυση σε αυτή τη ζωή, ας αναπαυθούμε πέρα ​​από τον τάφο!», «Η αδράνεια μας έχει διδάξει πολλά κακά πράγματα» ( Κύριος 33:28 ). «Η σωματική ανάπαυση είναι αποτρόπαια ενώπιον του Κυρίου», λέει ο Αγ. Βαρσανούφιος ο Μέγας. Αυτό πρέπει να σκέφτονται όλοι όσοι σηκώνονται από το τραπέζι: δόξα τω Θεώ και, αφού ξεκουραστείτε λίγο, να επιστρέψετε στη δουλειά. Μην χρησιμοποιείτε τον χρόνο ανάπαυσης, όπως κάνουν πολλοί ανόητοι άνθρωποι, για οποιεσδήποτε απολαύσεις ή για κάποιες μοχθηρές διασκεδάσεις, άχρηστα παιχνίδια. Ένα παιχνίδι και ένας χριστιανός είναι δύο ασυμβίβαστα πράγματα. Για να μην εισέλθουν ασεβείς σκέψεις στο κεφάλι κατά τη διάρκεια της απαραίτητης ανάπαυσης και οι ασεβείς επιθυμίες να μην εισέλθουν στην καρδιά, ένας χριστιανός, ανάλογα με την κατάσταση της ψυχής του, προσπαθεί να θρέψει τον εαυτό του με διάφορους πνευματικούς στοχασμούς και ιδιαίτερα με μια εγκάρδια έκκληση ο Κύριος ο Θεός: «Κύριε, πόσο μεγάλη είναι η σοφία και η καλοσύνη Σου! Κάθε μέρα ταΐζετε αμέτρητα ζωντανά πλάσματα στη γη: ανθρώπους, πουλιά, ζώα, ζώα, έντομα - και όλα τρέφονται, κανείς δεν πεθαίνει από την πείνα».

Τέτοιοι προβληματισμοί και εκκλήσεις αποκαθιστούν τη σωματική μας δύναμη ασύγκριτα πιο γρήγορα από όλες τις άλλες μεθόδους αποκατάστασής τους. Και εξάλλου τέτοιοι στοχασμοί και εκκλήσεις ενισχύουν εξαιρετικά την ψυχή στην καλοσύνη.

Το βράδυ , αφού ολοκληρώσετε όλες τις καθημερινές σας δραστηριότητες, ευχαριστήστε τον Θεό για όλες τις ευλογίες Του που λάβατε κατά τη διάρκεια της ημέρας. δηλαδή: για να παραμείνετε ζωντανοί, για την πνευματική και σωματική σας δύναμη, για υγεία, για φαγητό, ποτό, για όλες τις ψυχοσωτήριες σκέψεις, για όλες τις ιερές επιθυμίες, για το επίγειο και ουράνιο φως, για βοήθεια και προστασία - για κάθε καλή πράξη.

Κατόπιν απασχολήστε την καρδιά σας με τις ακόλουθες πνευματικές σκέψεις: «Τώρα έχω πλησιάσει τον θάνατο όλη μέρα. Τι θα συμβεί αν ο Κύριος θέλει να με βάλει στη Δίκαιη Κρίση Του αυτήν την ερχόμενη νύχτα; Θα σταθώ; Το πρωί είχα σκοπό να περάσω όλη την ημέρα άγια, πώς την πέρασα; Εξοργίσατε με οποιονδήποτε τρόπο τον Κύριο Θεό;»

Μετά από τέτοιες ερωτήσεις, προσευχήσου μέσα στην καρδιά σου στο Πανάγιο Πνεύμα, ώστε να φωτίσει το μυαλό σου και πιστά, μέχρι τις πιο μικρές λεπτομέρειες, να φέρει στη μνήμη σου: πώς πέρασες όλη την προηγούμενη μέρα, πώς σηκώθηκες στο το πρωί, πώς καθάρισες, πώς έκανες την πρωινή σου προσευχή, πώς συμπεριφερόσουν κατά τη διάρκεια της ημέρας την ώρα των πρωινών μαθημάτων, όπως κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού γεύματος και της ανάπαυσης, όπως στις συναλλαγές με οικογένεια, γείτονες, αγνώστους, ειδικά σε περιπτώσεις επικίνδυνες. για σένα? αν εκτέθηκες στην αμαρτία, αν αποδυνάμωσες τις προθέσεις σου να αποφύγεις την αμαρτία, πώς συμπεριφέρθηκες όταν σου ήταν αγενείς, δεν σε άκουγαν, σε γελούσαν κ.λπ.

Προσευχήσου το Άγιο Πνεύμα να φέρει πιστά στη μνήμη σου: τι σκέφτηκες σήμερα, τι είπες, τι έκανες. πώς προσπαθήσατε ή δεν προσπαθήσατε να διατηρήσετε την ιερή πρόθεση που δεχτήκατε το πρωί να απομακρυνθείτε από την αμαρτία. Αυτό που σας ενέπλεξε ή σας τράβηξε στην αμαρτία. ποια μέθοδο ακολουθήσατε ενάντια στην αμαρτία ή ενάντια στα εμπόδια στην εκπλήρωση του θελήματος του Θεού και γιατί αυτή η μέθοδος αποδείχθηκε ανεπαρκής.

Προσευχηθείτε ώστε το Άγιο Πνεύμα να φέρει στη μνήμη σας είτε έχετε αμαρτήσει τρέφοντας κακές σκέψεις και επιθυμίες είτε είτε έχετε αμαρτήσει παραλείποντας να κάνετε κάτι καλό ή σωστό. αν αμάρτησες κατά της πρώτης, δεύτερης, τρίτης εντολών, έλαβα μέρος στις αμαρτίες άλλων ανθρώπων, κ.λπ.

Τέλος, ιδιαίτερα προσευχηθείτε να φέρει το Άγιο Πνεύμα στη μνήμη σας ποια ιερή πρόθεση υιοθετήσατε το πρωί, τι σας βοήθησε να την εκπληρώσετε, αν την εκπληρώσατε. Διαφορετικά, τι σας εμπόδισε ή σας εμπόδισε να το εκπληρώσετε· ανέλαβες κάτι ενάντια στα εμπόδια που σου παρουσιάστηκαν, τι ακριβώς και γιατί αυτό που έκανες αποδείχτηκε αδύναμο.

Αυτό το θέμα είναι εξαιρετικά σημαντικό. Μην τον αφήνετε ποτέ χωρίς επίβλεψη. Από μια τέτοια υποδειγματική μελέτη του εαυτού μας εξαρτάται η ηθική και πνευματική μας βελτίωση. Χωρίς μια τόσο ακριβή εξέταση του εαυτού μας, δεν μπορούμε ποτέ να περιμένουμε ηθική βελτίωση.

Αν θυμάστε πώς συμπεριφερθήκατε την προηγούμενη μέρα, θα βρείτε και καλά και κακά στον εαυτό σας. Όλα τα καλά τα αποδίδουν στον Θεό και όλα τα κακά στον εαυτό σου. Για άλλη μια φορά, κάντε μια ισχυρή αποφασιστικότητα να αντισταθείτε στην αμαρτία, ειδικά στην αγαπημένη σας αμαρτία. Βρείτε κάθε είδους μέτρα και τρόπους για να απαλλαγείτε από αυτό. Αλλά ταυτόχρονα, προσευχηθείτε και ζητήστε από τον Κύριο Θεό να σας αποκαλύψει τους πιο αξιόπιστους τρόπους για να επιβεβαιωθείτε στην καλή σας πρόθεση τόσο σταθερά ώστε να είστε έτοιμοι να πεθάνετε αντί να διαπράξετε ξανά τις προηγούμενες αμαρτίες σας και να προσβάλετε τον Κύριο Πάλι ο Θεός.

Όταν πηγαίνετε για ύπνο, κάντε την απογευματινή σας προσευχή.

Και πρώτα απ' όλα, ευχαριστώ τον Θεό για όλες τις ευλογίες που έδειξε σε εσάς και σε όλους τους ανθρώπους. για λύτρωση, για αγία πίστη, για ιερά μυστήρια και για όλες τις ιερές εμπνεύσεις προς σωτηρία.

Προσευχήσου ο Κύριος ο Θεός να σου συγχωρήσει όλες τις αμαρτίες σου και να μην σε αφήσει να πεθάνεις στις αμαρτίες σου.

Προσευχήσου να σε ελευθερώσει από τους εχθρικούς πειρασμούς στον ύπνο σου και τη νύχτα, αλλά να σου στείλει τον φύλακα άγγελό Του, είθε να προφυλάξει την ψυχή και το σώμα σου από κάθε κακό.

Προσευχήσου ο Κύριος ο Θεός να ευλογήσει όλους κοντά σου: γονείς, αδέρφια, αδερφές, συγγενείς, γνωστούς, ευεργέτες, αφεντικά. Προσευχήσου και για τους εχθρούς σου.

Προσευχηθείτε να βοηθήσει τους φτωχούς, τους πενθούντες, τους ταξιδιώτες, τους αρρώστους, τους προσβεβλημένους, ότι θα παρηγορήσει τους άτυχους, θα στεγάσει τα ορφανά, θα ενισχύσει τους ετοιμοθάνατους με ελπίδα, ότι θα ευλογήσει όλα τα παιδιά, θα καθοδηγήσει όλους τους νέους στην καλοσύνη , ενδυνάμωσε τους ηλικιωμένους στην αγία ζωή και κάνε όλους τους πρεσβυτέρους παράδειγμα αγίας ζωής, ώστε να οδηγήσει όλους τους αμαρτωλούς σε μετάνοια και να καταστρέψει το σκοτάδι. στο οποίο ζουν ειδωλολάτρες, άπιστοι, αιρετικοί και σχισματικοί, για να τους φωτίσει με το φως Του, να φέρει τους πάντες στη γνώση της αλήθειας Του, να τους κατευθύνει στον αληθινό δρόμο της σωτηρίας και να τους σώσει.

Τέλος, παραδώστε τον εαυτό σας ολοκληρωτικά στον Κύριο Θεό. Υπογράψτε τον εαυτό σας με το σημείο του σταυρού, πηγαίνετε στο κρεβάτι και αποκοιμηθείτε, ενθυμούμενος τον θάνατο και την Κρίση του Θεού. Προσπαθήστε να κοιμηθείτε με καλές σκέψεις. Καλό είναι να διαβάσετε κάποιο εποικοδομητικό βιβλίο ή τη ζωή ενός αγίου που γιορτάζεται αύριο. Προσπαθήστε να κοιμηθείτε με αφοσίωση στον Κύριο Θεό. Τότε, ό,τι κι αν σας συμβεί κατά τη διάρκεια του ύπνου, δεν έχετε τίποτα να φοβηθείτε. τότε κοιμάσαι σαν στην αγκαλιά του Θεού. Τότε ο ίδιος ο Κύριος σε φροντίζει και σε προστατεύει. τότε, όποια καταστροφή κι αν συμβεί στο σώμα σας, η ψυχή σας είναι ασφαλής - είναι με τον Κύριο τον Θεό.

Σε περίπτωση αϋπνίας, όταν δεν μπορείτε να κοιμηθείτε για πολλή ώρα, σκεφτείτε ξανά και προσευχηθείτε ξανά. Σκεφτείτε τη μοίρα της αλήθειας του Θεού και της ανθρώπινης αναλήθειας και μάθετε χρήσιμα μαθήματα για τη ζωή σας από εδώ. Προσευχήσου με την εσωτερική προσευχή της καρδιάς σου: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με, τον αμαρτωλό!» Αν κακές σκέψεις μπουν στην καρδιά και στο κεφάλι σου, σήκω και προσκύνησε με την προσευχή: «Ελέησόν με, Θεέ...» ( Ψαλμ. 50 ) μέχρι να κουραστείς. Εάν προσεύχεστε ένθερμα, σύντομα θα αποκοιμηθείτε, αλλά αν δεν κοιμηθείτε, θα λάβετε πνευματικά οφέλη.

Έτσι οι καλοί άνθρωποι οδηγούν τη ζωή τους με θεϊκό, άγιο τρόπο. Εδώ σας παρουσιάζεται ένας τρόπος να περάσετε μόνο μια μέρα άγια. Περάστε λοιπόν το δεύτερο και το τρίτο - όλες τις μέρες της ζωής σας.