Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ.

Σαλπίσωμεν εν σάλπιγγι ασμάτων, σκιρτήσωμεν εόρτια, καί χορεύσωμεν αγαλλόμενοι, τή ετησίω πανηγύρει τού θεοφόρου Πατρός, Βασιλείς καί Άρχοντες συντρεχέτωσαν, καί τόν δι' Ονείρου φρικτής επιστασίας, Βασιλέα πείθοντα, αναιτίους κρατουμένους τρείς, απολύσαι στρατηλάτας, ανυμνείτωσαν, Ποιμένες καί Διδάσκαλοι, τόν τού καλού Ποιμένος, ομόζηλον Ποιμένα, συνελθόντες εύφημήσωμεν, οι εν νόσοις τόν ιατρόν, οι εν κινδύνοις τόν ρύστην, οι αμαρτωλοί τόν προστάτην, οι πένητες τόν θησαυρόν, οι εν θλίψεσι τήν παραμυθίαν, τόν συνοδίτην οι οδοιπόροι, οι εν θαλάσση τόν κυβερνήτην, οι πάντες τόν πανταχού θερμώς προφθάνοντα, μέγιστον Ιεράρχην, εγκωμιάζοντες ούτως είπωμεν, Πανάγιε Νικόλαε, πρόφθασον, εξελού ημάς τής ενεστώσης ανάγκης, καί σώσον τήν ποίμνην σου ταίς ικεσίαις σου.

Ιεραρχών τήν καλλονήν, καί τών Πατέρων κλέος, τήν βρύσιν τών θαυμάτων, καί τών πιστών αντιλήπτορα μέγιστον, συνελθόντες ώ φιλέορτοι, ασματικoίς εγκωμίοις υμνήσωμεν λέγοντες, Χαίροις ο τών Μυρέων φρουρός, καί πρόεδρος σεπτός, καί στύλος απερίτρεπτος, Χαίροις φωστήρ παμφαέστατε, ο τά τού κόσμου πέρατα, διαλάμπων τοίς θαύμασι, Χαίροις τών θλιβομένων η θεία χαρμοσύνη, καί αδικουμένων θερμότατος προστάτης, καί νύν παμμάκαρ Νικόλαε, μή παύση πρεσβεύων Χριστώ τώ Θεώ, υπέρ τών πίστει καί πόθω τιμώντων αεί, τήν χαρμόσυνονκαί πανέορτον μνήμην σου.