«Κύριε, - αναστέναζε μπροστά στον Θεό- ελέησε τα μωρά, ελέησε τον λαό, τα πουλιά, τα θηρία». - Αγία Μητέρα Αλυπία- Η δύναμη του Σταυρού.

Ή αγιότητα στα χρόνια της δοκιμασίας

Κατά τα θλιβερά χρόνια των δοκιμασιών ενός λαού, ό Κύριος πάντα προβάλλει κάποιον Άγιο, υπέρμαχο και πρεσβευτή υπέρ του λαού. Έτσι και ή Αγία Μητέρα Αλυπία προβλήθηκε από τον ίδιο τον Κύριο και Θεό μας ως μεσίτρια τον καιρό των ακραίων δυστυχιών, που έπληξαν την Ουκρανία. Εννοούμε το πυρηνικό ατύχημα στο Τσερνομπίλ, όταν το τόσο εξυμνούμενο «ειρηνικό άτομο», που θεωρούσαν ότι το έχουν δαμάσει και καθυποτάξει, ξέφυγε από τον έλεγχο του ανθρώπου εκπέμποντας το αόρατο δηλητήριο της ραδιενέργειας.

Ή καταστροφή υπενθύμισε στον άνθρωπο την ευθύνη του για τους καρπούς των έργων του και τη γενίκευση των τραγικών συνεπειών. Ή ανθρωπότητα αισθάνθηκε την αδυναμία της. Από πολυάριθμες μαρτυρίες ανθρώπων, που ήταν παρόντες, ή Αλυπία πολύ καιρό πριν είχε προφητεύσει τη φοβερή καταστροφή και έχοντας φτάσει στο σημείο να ιδρώνει από τον πόνο, ικέτευε τον Κύριο για τη μείωση των συνεπειών αυτής της καταστροφής. Παρακαλούσε για έλεος: «Κύριε, - αναστέναζε μπροστά στον Θεό- ελέησε τα μωρά, ελέησε τον λαό, τα πουλιά, τα θηρία». Υπέδειξε δε τον ακριβή χρόνο που θα συμβεί αυτή ή φοβερή καταστροφή, τη Μεγάλη Εβδομάδα.

Πάνω από μισό χρόνο ή Αγία Μητέρα βρισκόταν σε συνεχή εντατική προσευχή, ήμερα και νύχτα βιώνοντας έντονα τα επικείμενα γεγονότα. Υποταγμένη απόλυτα στο θέλημα του Θεού, καταλάβαινε ότι ή δοκιμασία αυτή θα συμβεί με την παραχώρηση του Θεού για να συνετιστούν οι άνθρωποι και να στραφούν στον Πλάστη τους. Όμως, γεμάτη από αγάπη, ικέτευε για τη σωτηρία της χώρας από την απόλυτη ερήμωση, για τη σωτηρία των παιδιών και την αποφυγή της οικολογικής καταστροφής. Για πολύ καιρό, πριν την επίσημη ανακοίνωση του ατυχήματος, κεκαλυμμένα μιλούσε για την επικείμενη πυρκαγιά και ότι, ως αποτέλεσμα αυτής, θα «δηλητηριαστεί» ή γη και το νερό. Αλλά στην αδιέξοδη κατάσταση ό Κύριος πάντα μας υπενθυμίζει ότι Αυτός είναι ό δημιουργός και πλάστης του κόσμου. Στα χέρια Του βρίσκονται ή ζωή, ό θάνατος και οι επίγειες καταστροφές. Έχει τη δύναμη να βοηθήσει σε κάθε περίσταση.

Κήρυκας του ελέους του Θεού στους θλιμμένους ανθρώπους υπήρξε ή Γερόντισσα Αλυπία, στην οποία προσέτρεξαν, από τις πρώτες κιόλας ημέρες του ατυχήματος, αναζητώντας παρηγοριά και στήριξη οι άνθρωποι: «Πώς θα ζήσουμε; Τί να κάνουμε; Να τα εγκαταλείψουμε όλα, ακόμα και τα ίδια μας τα σπίτια;» Και αυτή, τους καλούσε να θυμηθούν τον Εσταυρωμένο και τη δύναμη Του πάνω στον σταυρό. Τους καλούσε να απευθυνθούν στον Θεό για βοήθεια. Δεν έδινε τις ευλογίες της στον λαό να πέσει σε πανικό, σαν αυτόν πού επικρατούσε στο Κίεβο και σε άλλες πόλεις και χωριά πού βρίσκονταν κοντά στη ζώνη των 30 χιλιομέτρων. 

Έλεγε να μην εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, να καλυφθούν κάτω από τη δύναμη του σταυρού, να αναζητήσουν καταφύγιο στον Θεό. Έδινε τις ευλογίες της να τρέφονται με όλα τα είδη τροφών, κάνοντας πάνω τους το σημείο του σταυρού και πιστεύοντας ότι ό Κύριος θα τις καθαρίσει από οτιδήποτε επιζήμιο. Όπως είναι γνωστό, ή πίστη αυτού του είδους είναι ικανή να κάνει θαύματα.

Οποιαδήποτε συμφορά των ανθρώπων εύρισκε ανταπόκριση μέσα στη γεμάτη κατανόηση καρδιά της μακάριας και την ωθούσε να εντατικοποιήσει τις προσπάθειες της, στους -έτσι κι αλλιώς- τιτάνιους ασκητικούς άθλους της. Τον καιρό της συνεχιζόμενης ξηρασίας τηρούσε πολυήμερες νηστείες, πολύ συχνά μένοντας χωρίς καθόλου τροφή και νερό μέσα σε ισχυρό καύσωνα επί δυο εβδομάδες. Και ό Κύριος πάντοτε άκουγε τη δούλη Του και έστελνε βροχή στη γη. Μία φορά, λόγο) αμαρτήματος των πνευματικών της τέκνων, ή Γερόντισσα νήστεψε αυστηρά επί ένα χρόνο, ικετεύοντας τον Κύριο και Θεό να τούς ελεήσει.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΛΥΠΙΑ Η ΑΓΙΑ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ Η ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΗ.