Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΜΕΛΕΤΙΟΥ ΑΙΒΑΖΙΔΗ.

Θα ήθελα φίλοι μου, στη μνήμη του παππούλη μας να σας γράψω μια Προσευχή που ο ίδιος έγραψε, στις 3 Μαρτίου 1997 στο Μοναστήρι της Επταρυθμου Χάριτος.

 Ήθελα να γνωρίζω ποια καλά έργα ευχαριστούν τον Παναγαθον Θεον. Ναι, γνωρίζω λίγα από τις αρετές. Καλοσύνη, Αγάπη, Ελεημοσύνη, Προσευχή, Νηστεία, αλλά αυτά είναι πολύ λίγα, από αυτά που πρέπει να ξέρω κ να πράξω. Τα σφάλματα μου δεν τελειώνουν, φιλαργυρία, πλεονεξία, κακιά, μίσος, φθόνος, φλυαρία, κατάκριση κ γενικά όλος ο λογισμός μου κ οι σκέψεις μου είναι ακάθαρτες. Στενοχωρούμαι κ δεν μπορώ να ξεχάσω τόσο ανάξιας που είμαι, γι αυτό σε παρακαλώ Πανάγαθε Θεέ μου που έκανες όλης της γης κ του ουρανού, αγαθά πολλά κ ατέλειωτα, στείλε μου το φως Σου το αληθινό κ δίωξε όλα τα κακά που με εμποδίζουν να δοξάσω το Παναγιον Όνομα Σου, δωσ μου Κύριε την χαραν που ποθώ, να δοξάσω κ να Σε ευχαριστήσω όπως θέλεις να πράξω, κ το Θείον Όνομα Σου να μελετήσω ακατάπαυστα. Εσύ είσαι η ελπίδα μου, δούλος Σου είμαι, μη με εγκαταλείπεις, κοντά Σου να είμαι τα έργα Σου να εργάζομαι όπως με θέλεις, Κύριε Δόξα Σοι. Αμήν!

Απ αυτό το σύγγραμμα του παππούλη μας, θα φροντίζω να σας γραφώ όσο πιο συχνά μπορώ, για να γνωρίσετε την παιδική ψυχούλα που είχε.