ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΜΟΝΑΧΟΣ Ο ΠΑΤΗΡ ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΙΒΑΖΙΔΗΣ.

Αφιέρωμα στο μοναχό Μελέτιο Αϊβαζίδη,

με τη συμπλήρωση τριών χρόνων από την κοίμησή του.

Μέρος δεύτερο.

Τρία χρόνια διήρκησε η αναζήτηση μοναστηριού για τον αόμματο Κυριάκο Αϊβαζίδη. Έψαξε παντού. Σε όλα τα μοναστήρια της Μακεδονίας. Στο Άγιον Όρος. Στους παλαιοημερολογίτες! Όποια πόρτα χτυπούσε, συναντούσε μεν συμπάθεια, όμως οι εποχές ήταν δύσκολες. Βρισκόμαστε στα τέλη της δεκαετίας του ΄30, παραμονές του πολέμου και το να μονάσει ένα τυφλό παλικάρι, προϋπόθετε να έχει δίπλα του κάποιον οδηγό.

Δυστυχώς υπήρξαν και κάποιες περιπτώσεις όπου του ζητήθηκαν περιουσιακά ανταλλάγματα…

Άρα το να μονάσει ο Κυριάκος, φάνταζε δύσκολο…

Μετά από πολλές απογοητεύσεις και ενώ τον φιλοξενούσε μια οικογένεια στη Σκύδρα, του χορηγήθηκαν κάποια χρήματα για να ταξιδέψει στην Αθήνα και να παρουσιαστεί στην Ιερά Σύνοδο, ούτως ώστε να δοθεί κάποια λύση…

Λίγο πριν το ταξίδι, ο Κυριάκος είδε στον ύπνο του τον Τίμιο Πρόδρομο! Ξύπνησε λοιπόν με νέα ελπίδα στην ψυχή του! Το επόμενο πρωί ρώτησε τους οικοδεσπότες του αν υπήρχε μοναστήρι στον Τίμιο Πρόδρομο στην περιοχή. Πρόσφερε ακόμα και τα ναύλα του για να τον πάνε εκεί οι καλοί χριστιανοί!

Η απάντηση των ανθρώπων ήταν ότι υπήρχε μοναστήρι πολύ κοντά και ότι θα τον πήγαιναν άμεσα. Όσο για τα χρήματα, φυσικά και δεν τα δέχτηκαν!

Το θαυμαστό ήταν ότι το ίδιο βράδυ με τον Κυριάκο, όνειρο είδε και ο ηγούμενος του μοναστηριού, ιερομόναχος Νικόδημος Γιαννέλης. Μόλις λοιπόν είδε τον Κυριάκο του είπε!

-       Εσένα σε είδα το βράδυ στον ύπνο μου!

Η έκπληξη όλων ήταν τεράστια!

-       Γέροντα, είπε ο Κυριάκος. Θέλω να μονάσω… ψάχνω πολύ καιρό και δεν με δέχτηκαν πουθενά! Σας παρακαλώ δεχτείτε με κοντά σας…

-       Μη στεναχωριέσαι παιδί μου, απάντησε ο γέροντας. Εδώ θα γίνεις μοναχός…

Έτσι, στις 28 Αυγούστου του 1938, ο Κυριάκος Αϊβαζίδης, εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Ναούσης και του εδόθη το όνομα Μελέτιος!

Ι.Ε.