Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ. Ψαλμός ΡΜΕ'(145) Τον ποιησαντα τον ουρανόν και την γην, την θάλασσαν καί πάντα τα εν αυτοίς τον φυλάσσοντα άλήθειαν εις τον αιώνα,

Τον ποιησαντα τον ουρανόν και την γην, την θάλασσαν καί πάντα τα

εν αυτοίς τον φυλάσσοντα άλήθειαν εις τον αιώνα,

Και κυρίως είναι ό Θεός πού φυλάσσει την αλήθεια εις τον αιώνα. Για πολλούς ερμηνευτές Πατέρες έδώ έχουμε μία μεσσιανική υπόμνηση από τον ποιητή.

 Ποια είναι ή αλήθεια πού φυλάσσει εις τούς αιώνας ό Θεός; Ή αλήθεια πού φυλάσσει εις τούς αιώνας, αναλλοίωτη, είναι ό Υιός του. Απ’ αρχής υπάρχει ό υιός στη Δημιουργία. Ο Υιός είναι το πρότυπο της Δημιουργίας του άνθρωπου. Και όταν ό άνθρωπος αποτυγχάνει να γίνει υιός του, ό ίδιος ενανθρωπίζεται για να φέρει τον άνθρωπο και να τον κάνει υιό του ουράνιου Πατέρα. Αυτή είναι ή αλήθεια του Θεού, ή αναλλοίωτη: τον φυλάσσοντα άληθειαν εις τον αιώνα.

Θα μπορούσαμε να δεχθούμε και μια άλλη προσέγγιση πού υπάρχει στην Παλαιά Διαθήκη, της πιστότητας, άλλα είναι κατ’ ουσίαν το ίδιο πράγμα. Της αρχικής υπόσχεσης πού δίνεται, ήδη στον εχθρό τού ανθρώπου, όταν του λέει ότι θα συντριφτεί, ένας απόγονος της γυναίκας θα

τον συντρίψει. Υπόσχεση πού ανανεώνεται στον Αβραάμ, στούς άλλους πατριάρχες, και τελικά στον Ιωάννη τον Πρόδρομο, όταν με το χέρι του

δείχνει ότι αυτός, ό Ιησούς, είναι ή αλήθεια τού Πατρός. Θυμόσαστε ότι στην βάπτιση τού Χριστού, τη Θεοφάνεια, έχουμε την αποκάλυψη της θεότητας, ό Πατήρ ορίζει τον Υιό, το Πνεύμα φωτίζει τον Υιό και ό Υιός δέχεται να υπηρετηθεί από τον φίλο του, τον άνθρωπο, το μεταίχμιο, δηλαδή, ανάμεσα στον παλαιό άνθρωπο και στον νέο άνθρωπο πού θα εμφανιστεί στο πρόσωπο τού Χριστού, τον Ιωάννη τον Πρόδρομο.

Το ότι ό Θεός είναι ό Δημιουργός των πάντων, είναι μία καταστατική αντίληψη της πίστης, της πίστης της Εκκλησίας. Σάς υπενθυμίζω το περιστατικό πού περιγράφεται στις Πράξεις των Αποστόλων: όταν απελευθερώθηκαν ό Πέτρος και ό Ιωάννης μετά τη σύλληψή τους από τούς θρησκευτικούς άρχοντες, επειδή κήρυτταν στον ναό μετά την Πεντηκοστή, εμφανίστηκαν ενώπιων της κοινότητας, και χαρούμενοι όλοι άρχισαν να υμνούν τον Θεό.

 Ό ευαγγελιστής Λουκάς καταγράφει μία εξαιρετική προσευχή, βασισμένη στον στίχο τού ψαλμού πού προσεγγίζουμε: Οι δε άκούσαντες όμοθυμαδόν ήραν φωνήν προς τον Θεόν  και  είπον' Δέσποτα, συ ό ποιήσας τον ουρανόν και την γην και την θαλασσαν και πάντα τα εν αύτοίς (Πράξ. 4,24). Είναι ή πίστη μας αύτή, όπως την διατυπώνουμε και στο Σύμβολό μας: Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα παντοκράτορα, ποιητην ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων.

 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ. ΕΙΣ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΑΓΙΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΑΝ . ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΟΜΟΣ