Ήμουν τοξικομανής με μεγάλη εμπειρία. Φτωχή και χωρίς λεφτά . Πάντα δικαιολογούσα τον εαυτό μου. Να ζω με λύκους - να ουρλιάζω σαν λύκος. Οποιοσδήποτε εξαρτημένος έχει τρεις τρόπους να κερδίσει χρήματα για ναρκωτικά: κλέβοντας, πωλώντας τον εαυτό μου ή πωλώντας φάρμακα . Επέλεξα τον τρίτο τρόπο, επειδή δεν ήξερα πώς να κλέψω και να πουλήσω τον εαυτό μου (οι γονείς έδωσαν πολύ καλή ανατροφή).
Υπήρχαν πολλά φάρμακα και τα χρησιμοποίησα σε ένα απίστευτο ποσοστό . Οι φίλοι μου των ναρκωτικών που ήταν μαζί μου είπαν: ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΤΕΛΕΙΩΜΕΝΗ."
Όλοι οι συγγενείς και οι φίλοι μου είχαν την ίδια άποψη. Η μαμά μου είπε κάποτε: "Θα προτιμούσα να είσαι νεκρή και να σε θάψω και να κλαίω στο νεκροταφείο, και θα ήταν ευκολότερο για μένα ... παρά να κλάψω, μη γνωρίζοντας πού είσαι και τι συνέβη σε εσένα ."
Ήμουν αηδιασμένη από τον εαυτό μου αλλά το έκρυψε έτσι ώστε να μην φαίνομαι αδύναμη. Εκεί, στο περιβάλλον των ναρκωτικών, οποιος είναι ισχυρότερος, έχει δίκιο.
Μόλις αποδείχτηκε ότι δεν είχα "αγαθά" ή χρήματα, στράφηκα στον απομακρυσμένο θρησκευτικό μου φίλο ζητώντας μου να δανειστώ το ποσό μέχρι την επόμενη μέρα. Συμφώνησε με την προϋπόθεση ότι θα πήγαινα μαζί του στην εκκλησία, και θα μου έδινε χρήματα ακριβώς έτσι, χωρίς να τα επιστρέψω .
Θα υποχωρήσω. Πριν από αυτό, γελουσα στους πιστούς και είπα ότι μόνο αδύναμοι άνθρωποι μπορούν να πιστέψουν σε κάποιον αόρατο Θεό. Με γεννήθηκα σε μια οικογένεια κομμουνιστών, όπου μιλάμε για πίστη ή για το Θεό ήταν απλώς άσεμνο.
Έτσι ... φυσικά, συμφωνούσα. (Γιατί δεν πηγαίνω στην εκκλησία αν μου δίνουν χρήματα γι 'αυτό). Και τώρα, για πρώτη φορά στη ζωή μου, βρήκα τον εαυτό μου σε μια ορθόδοξη εκκλησία.
Όλα ήταν ασυνήθιστα για μένα είδα την θεία Λειτουργία αλλά οι σκέψεις μου αφορούσαν το φάρμακο. Μετά την λειτουργία , ήμουν προσκεκλημένη στον ιερέα . Έβαλε τα χέρια μου σε μένα και προσευχόταν, μετά διάβασε την προσευχή της μετάνοιας και ... πήγα να πω ένα αστείο.
Αλλά από εκείνη τη στιγμή έχω πίστη. Ναι, Βέρα με κεφαλαίο γράμμα. Ξαφνικά συνειδητοποίησα πόσο πραγματικός ήταν ο Θεός και από τότε άρχισα να προσεύχομαι χωρίς διακοπή. Τραυματίστηκα και Προσευχήθηκαν καπνίζα και προσευχόμουν , αμαρτανα και προσευχόμουν .
Κάθε φορά, έμεινα μόνη της, επεφτα στα γόνατά και προσευχόμουν , ότι δεν μπορούσα να κάνω τίποτα για τον εαυτό μου, ότι όλη η ελπίδα ήταν μόνο στον Θεό ! Με την πάροδο του χρόνου, η κατάσταση γινόταν χειρότερη. . Δεν μπορούσα να απολαύσω αυτή τη ζωή ήδη, είχα κατάθλιψη από κάθε ένεση, κάθε αμαρτία. Έγραψα μια επιστολή προς τον Θεό (ακόμα αναβλύζει με δάκρυα και ξαναδιάβασα μια γραμμή, θολή με τα δάκρυα), προσέφυγα σε αυτόν, αλλά δεν έλαβε καμία απάντηση.
Μια μέρα, οι Κινέζοι μου πρόσφεραν φτηνή ηρωίνη. Δεν υποψιάστηκα τίποτα τότε. Οι τρεις από μας (εμένα και δύο κορίτσια) άρχισαν να το δοκιμάζουν.
Την τρίτη ημέρα, μισ από μας πέθανε, ο δεύτερος είχε πυρετό σε 39,8 και κάλεσα ένα ασθενοφόρο. Ο γιατρός είπε ότι στην πόλη πολλοί θάνατοι, υπάρχουν από την νοθεια της ηρωινης
Εξήγησε ότι συμβαίνει γρήγορο πνευμονικό οίδημα και ο άνθρωπος πεθαίνει την 3-5η ημέρα.
Είπε επίσης ότι δεν ήξερε αν θα έσωζαν το κορίτσι ή όχι, αλλά αν το έκαναν, θα έπρεπε να ολοκληρώσει μακρύ οκτάμηνο πρόγραμμα αποκατάστασης με ακριβά φάρμακα. Γύρισε και με κοίταξε, είπε: «Και αν πεθανης χρειάζεσαι και ένα ασθενοφόρο».
Μετά την αναχώρησή ου, μέτρησα τη θερμοκρασία και συνειδητοποίησα ότι αυτό ήταν το τέλος. Αποφάσισα να πάω σπίτι για να πεθάνω - δεν είχα τη δύναμη να πολεμήσω και να αντισταθώ σε αυτή τη ζωή.
Μόλις έφτασα στο σπίτι, δεν μπορούσα να πάω πια μέχρι τον 5ο όροφο, πυρετώδεις εκκενώσεις ξεκίνησαν από τους πνεύμονες μου (λυπούμαι για τις λεπτομέρειες) και η αναπνοή μου δεν με άφησε να προχωράω .
Δύο ώρες, σταματώντας σε κάθε βήμα, πήγα σπίτι και ένιωσα πραγματικά την πνοή του θανάτου στην πλάτη. Όταν η μαμά άνοιξε την πόρτα και με είδε, άρχισε να κλαίει . "Θεέ μου ," αυτά ήταν τα μόνα της λόγια.
Κοίταξα στον καθρέφτη και τρομοκρατήθηκα. "Η μάσκα του θανάτου" - φαινόταν ότι αυτό που λένε οι γιατροί. Λευκό πηγούνι, μπλε χείλη, βαρετά μάτια ...
Μόλις έφτασα στο δωμάτιό μου, ανάβω το φως και το πρώτο πράγμα που έπεσε στο μάτι μου ήταν η ΒΙΒΛΟΣ. Και φοβόμουν. Συνειδητοποίησα ότι δεν μπορούσα απλά να πεθάνω και να κοιμηθώ, γιατί θα συναντηθώ εκεί με τον Θεό και ΤΙ ΘΑ ΤΟΥ ΠΩ;
Πήρα την Αγία Γραφή, έπεσα στα γόνατά μου και φώναξα σε Αυτόν. Και εκείνη τη στιγμή ήρθε! Κάποια δύναμη άνοιξε την οροφή και ένα έντονο φως ... εκεί αισθάνθηκα όλη μου τη βρώμικη φύση. Είδα όλη μου τη ζωή, όπως στις ταινίες, από την εφηβεία.
Η αμαρτία ήταν πριν από τα ναρκωτικά, και ο Θεός μου έδειξε σε φιλμ , μέσα από αυτη, σταματώντας σε εκείνες τις στιγμές όπου είχα αμαρτήσει ... Ποτέ στη ζωή μου δεν είχα τόσα αναφιλητά δίπλα μου ήταν μια πραγματική λακκούβα των δακρύων, συνέχισα να θέλω να μετανοήσω για κάθε στάδιο της ζωής μου Διαρκείας πολύ καιρό ...
Το πρωί ξύπνησα στο πάτωμα. ΠΛΗΡΩΣ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ! Η μαμά φοβόταν να έρθει στο δωμάτιό μου - νόμιζα ότι ήμουν νεκρή . Πήρα τη Γραφή και ο Θεός άρχισε να μιλάει σε μένα.
Έχουν περάσει οκτώ χρόνια από εκείνη την ημέρα και ο Κύριος με διδάσκει πολλά και συνεχίζει να διδάσκει.
Ο Θεός με έγειρε. Αποφοίτησα από το Ινστιτούτο Ψυχολογίας και Ψυχανάλυσης της Μόσχας, ασχολούμαι με σοβαρή δουλειά σε διευθυντική θέση και τα βράδια, μετά από δουλειά, πηγαίνω στους αυτοκινητόδρομους και στον υποκοσμο και λέω σε αυτές τις παγιδευμένες ψυχές ποια είναι η ΕΞΟΔΟΣ!
Ο Θεός με έφερε στην εκκλησία, και ασχολούμαι με την αποκατάσταση των τοξικομανών, περνώ πολύ χρόνο με αυτούς τους τύπους και με τη ζωή αποδεικνύουμε ότι ο ΘΕΟΣ
ΑΓΑΠΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ! Και τους τοξικομανείς, τις πόρνες, τους άστεγους και τους κλέφτες. Μετά από όλα, εδώ στη γη, ο Ιησούς αγαπούσε τόσο τους συλλέκτες φόρων όσο και τους αμαρτωλούς.
Δεν πιστεύουν όταν λέω ότι είμαι πρώην εξαρτημένος από τα ναρκωτικά (πολύ αξιοσέβαστο), αλλά όταν ανεβάζω τα μανίκια μου και δείχνω τα χέρια μου, καλύπτονται με ουλές κατά μήκος των φλεβών ... αρχίζουν να κλαίνε και έχουν πίστη.
Πήγα κάποτε να κάνω πλαστική χειρουργική επέμβαση και να αφαιρέσω αυτές τις ουλές, αλλά ο Θεός μίλησε με την πρωινή προσευχή, ώστε να μην το κάνω αυτό και τώρα καταλαβαίνω γιατί.
Ευχαριστώ τον Θεό ΜΟΝΟ, Είναι πιο πραγματικός για μένα από ό, τι τα ορατά πράγματα. Είναι ο Πατέρας μου και τον αγαπώ εξωφρενικά! Σε ευχαριστώ, πατέρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.