Η σωτηρία από τις επιδημίες:Η προστασία του Αγίου Δημητρίου του Ροστόβ.

Η προστασία του Αγίου Δημητρίου του Ροστόβ

Το χωριό Τσέρνεβο είναι τώρα μέρος μιας μεγάλης περιοχής της Μόσχας, το Νότιο Μπούτοβο. Από τα τέλη του 17 αιώνα στο Τσέρνεβο υπήρχε ένας ξύλινος ναός. Η ξύλινη αυτή εκκλησία στην αρχή του 18 αιώνα, όταν αυτή η γη ανήκε στους τραπεζάρηδες Ταρακάνοβ, είχε παλιώσει. Στη θέση της ανεγέρθηκε νέος πέτρινος Ναός της Γέννησης του Χριστού.

Τώρα εδώ, περνάει μια γραμμή «ελαφρού μετρό», και το χωριό δεν υπάρχει, αν και στην αρχή της δεκαετίας του 2000 μπορούσες να περάσεις δίπλα από σπίτια του χωριού πηγαίνοντας προς την πηγή για νερό. Τώρα, από όλο το χωριό έχει μείνει μόνο ο ναός, το νεκροταφείο και το ανώνυμο ποταμάκι, παραπόταμος του Τσετσέρα που τώρα έχει γίνει ένα ωραίο και περιποιημένο πάρκο. Γύρω έχει πολυκατοικίες. Κάποτε, όμως, ο μικρός τούβλινος ναός, που χωρούσε για προσευχή μόλις μια οικογένεια με το βοηθητικό προσωπικό της, ήταν το πιο ψηλό κτίσμα στην έπαυλη και ξεχώριζε σε όλη την περιοχή. Λειτουργούσε ως ενοριακός Ναός του χωριού μέχρι τις αρχές του 1940.

Μετά από τις καταστροφές της εποχής των θρησκευτικών διωγμών ο Ναός της Γέννησης του Χριστού επιστρέφεται στην κοινότητα των πιστών το 1990. Από το 1995 εκεί βρίσκεται το μετόχι του Πατριαρχείου. Στο Ναό φυλάσσεται η ιδιαίτερα τιμώμενη εικόνα του Αγίου Ιεράρχη Δημητρίου του Ροστόβ.

Σύμφωνα με τις αφηγήσεις του παλιού κατοίκου του χωριού Τσέρνεβο, Σέργιο Τσιόλκιν, που για πολλά χρόνια εκτελούσε το διακόνημα του κοινωνικού λειτουργού του Ναού της Γέννησης του Χριστού, η εικόνα άρχισε να τιμάται όταν οι κάτοικοι του χωριού σώθηκαν από μια θανατηφόρα ασθένεια. Σύμφωνα με την παράδοση, όταν στην αρχή του 20 αιώνα στα προάστια της Μόσχας κάλπαζε θανατηφόρα ασθένεια (τώρα δεν έχουμε τη δυνατότητα να πούμε ποια ακριβώς ασθένεια) και το χωριό έσβηνε, εμφανίστηκε στο όνειρο μίας ηλικιωμένης γυναίκας ο Άγιος Ιεράρχης Δημήτριος του Ροστόβ και της είπε: «Πάρτε την εικόνα μου και κάντε περιφορά γύρω από το χωριό και γύρω από την εκκλησία και θα τελειώσει το κακό».

Οι κάτοικοι πήραν την εικόνα του Αγίου και άλλες εικόνες, συμπεριλαμβανομένης και της εικόνας της Παναγίας του Καζάν και τις περιέφεραν γύρω από το χωριό.

Η λιτανεία συνάντησε μια νεκρώσιμη πομπή: ήταν ο τελευταίος κάτοικος του χωριού που πέθανε από τη φοβερή ασθένεια. Σε λίγο ένα τεράστιο μαύρο σύννεφο έκλεισε τον ουρανό και ξέσπασε δυνατή καταιγίδα. Πλέον, δεν είχαν άλλα κρούσματα της ασθένειας.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, όταν επέστρεψαν το Ναό, ακριβέστερα τα ερείπιά του, στην Εκκλησία, ο εφημέριος, ο ιερέας Ίγκορ Φιόντοροβ απευθύνθηκε με έκκληση στους κατοίκους του χωριού και τους κάλεσε να επιστρέψουν στο ναό ό,τι είναι δυνατόν, ό,τι κάποτε είχαν πάρει στα σπίτια τους: εικόνες και σκεύη. Μια από τις πρώτες επιστροφές που έγιναν στο Ναό της Γέννησης του Χριστού ήταν η θαυματουργή εικόνα του Αγίου Δημητρίου του Ροστόβ. Την φύλαγε μια γυναίκαι που την είχε βρει μέσα σε χώματα.

«Ήδη στις μέρες μας, επί των ημερών μου, - θυμάται ο Σέργιος Τσιόλκιν,- την ημέρα της Θείας Λειτουργίας η αδελφή εκείνης της γυναίκας πλησίασε στον παππούλη και του έδωσε αυτή την εικόνα από το Ναό. Ο παππούλης έκανε μετάνοια, πήρε την εικόνα, την πήγε στο ιερό και για πολλή ώρα δεν έβγαινε. Ήταν ημέρα της γιορτής του Αγίου Ιεράρχη Δημητρίου του Ροστόβ».

Τώρα, ο πρωθιερέας Ίγκορ είναι εφημέριος μιας κοντινής νεόκτιστης εκκλησίας των Εισοδίων της Υπεραγίας Θεοτόκου στο Τσέρνεβο που είναι και μετόχι του Πατριαρχείου. Η κάτω εκκλησία, με την ευλογία του Αγιωτάτου, καθαγιάσθηκε στο όνομα του Αγίου Ιεράρχη Δημητρίου του Ροστόβ.

Είθε ο Κύριος να μας βοηθήσει όλους με τις πρεσβείες της Πάναγνης Μητέρας Του και όλων Του των αγίων!

Ελένα Μπαλασόβα

Μετάφραση για το gr.pravoslavie.ru: Αναστασία Νταβίντοβα