Αυτό είναι η χάρις ενός ξεχασμένου μοναστηριού, αυτό είναι η μυστική κραυγή των αγιασμένων τόπων, που σαν άλλοι μάρτυρες της Αποκαλύψεως εν τη σιωπή αλλάζουν τη Δευτέρα του Χριστού Παρουσία

Μεταμορφώσεις.

Έρχονται στιγμές, από αυτές που η ψυχή βιάζεται να ονομάσει ευλογημένες, κατά τις οποίες οπές της γης μεταμορφώνονται σε μήτρες αναγεννήσεως και εν τω άμα τάφοι, κατά τις οποίες πέτρες και χώματα μεταμορφώνονται σε τοίχους ψηλούς, προς προστασία των ισχνών σωμάτων και των εμπαθών ψυχών.

Κι όταν αυτές οι στιγμές σβήσουν μαζί με τα πρόσωπα, όταν οι μνήμες ξεθωριάσουν και οι πέτρες ίσα που προδίδουν την πρότερη χρήση τους, όταν η άσκηση μεταμορφωθεί σε ερείπιο τότε ακριβώς είναι που αναδύει παντού τον αγιασμό που δέσμευε αιώνες.

Αυτό είναι η χάρις ενός ξεχασμένου μοναστηριού, αυτό είναι η μυστική κραυγή των αγιασμένων τόπων, που σαν άλλοι μάρτυρες της Αποκαλύψεως εν τη σιωπή αλλάζουν τη Δευτέρα του Χριστού Παρουσία

Ιεραποστολή στην Επισκοπή Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης