Ο Θεός να αναπαύσει εν ειρήνη όσους έφυγαν για πάντα στο δρόμο της Αιωνιότητας!

«Η ζωή είναι το θαύμα που απολαμβάνουμε όλοι, παιδιά, ενήλικες, ηλικιωμένοι, ζώα, φυτά κ.λπ.  Ο θάνατος φαίνεται να είναι ο εχθρός της ζωής και οι άνθρωποι βιώνουν την πρόκληση του θανάτου με πολύ πόνο, μερικές φορές ακόμη και με εξέγερση όταν πρόκειται για κάποιο κοντινό άτομο.  Όλοι θρηνούμε τον θάνατο, όποτε κι αν έρθει.  Ο θάνατος δεν είναι το απόλυτο τέλος, είναι ένα πέρασμα, αλλά παρόλα αυτά παραμένει ένα οδυνηρό γεγονός, δυσβάσταχτο, πηγή ανησυχιών και ξερών δακρύων.  Ο άνθρωπος με το χαμόγελο και τη χαρά του, με τις φιλοδοξίες και τις ομορφιές του, δεν θέλει το σώμα στο οποίο «επένδυσε» τόσα να «καταπιεί η διαφθορά».  Ο άνθρωπος δεν μπορεί να καταλάβει πλήρως ότι η ζωή είναι ένα λουλούδι, ατμός, πρωινή δροσιά.  Πόσες φορές ο καθένας μας έχει μετακινήσει τη σκέψη από τον θάνατο, τον φόβο, τον πόνο, τον πόθο για ζωή!  Δεν μας αρέσει να σκεφτόμαστε τον μεγάλο χωρισμό, τη στιγμή που η ψυχή φεύγει από το σπασμένο πήλινο δοχείο.

 Υπάρχουν πολλοί που δείχνουν να μην μπορούν να συμφιλιωθούν, δεν μπορούν εύκολα να δεχτούν στην καρδιά και στο μυαλό τους την πραγματικότητα του θανάτου ως κάτι φυσικό.  Και αναζητήστε απαντήσεις και λύσεις, ελιξήρια, τρόπους και μέσα για να το αποφύγετε, να το αναβάλετε, να το ξεπεράσετε. Μαζεύει τον καημένο στη ζωή του πολλά πράγματα, άλλα με ιδρώτα, άλλα με δάκρυα, πολλά με αναστεναγμούς, αλλά λίγοι καταφέρνουν να απολαύσουν πραγματικά.  Όταν φαίνεται ότι έχει τα πάντα και θέλει να τα απολαύσει, πρέπει να κλείσει τα μάτια του για την αιωνιότητα και να αφήσει στους άλλους τον καρπό των κόπων του, που μπορεί να ξέρουν ή να μην ξέρουν να αγαπούν.  Ποιος θα ήθελε να πεθάνει σήμερα;  Ποιος είναι έτοιμος να συναντήσει τον Χριστό ανά πάσα στιγμή;  Ποιος απαντά χαρούμενα όταν ο θάνατος χτυπά την πόρτα;  Κι όμως, υπάρχουν κάποιοι ευτυχισμένοι άνθρωποι που ανυπομονούν να κλείσουν τα σωματικά τους μάτια για να ξανασμίξουν πιο γρήγορα με τον Χριστό με αγάπη και ανείπωτη χαρά…»

    (Πατήρ Χρυσόστομος Φιλιπέσκου - «Λίγα λόγια, πολύ αγάπη...»)

 Ο Θεός να αναπαύσει εν ειρήνη όσους έφυγαν για πάντα στο δρόμο της Αιωνιότητας!