Στο χνώτο... μιας φωλιάς

"Στο χνώτο... μιας φωλιάς

Φτωχό μου χέρι

με τάισες σαν περιστέρι...

Κι έχτιζες φώτα στα καλύβια

Σιωπές αθόρυβες από σπουργίτια

Που πέταγαν τριγύρω σου

Στην χρυσαφιά σου τρέλλα

Μ' άσπρα τα γένια σου να μου φωνάζουν: έλα...

Έγραφες θαύματα

Κι ύπνους θολούς 

Μηνύματα από βυθούς

Με κρότο το παραμιλητό

Θεού διάφανο ποτό...

Που σαν το πιείς

Μυριάδες αγγέλους θα γευτείς...

Πουλάω για όλους προσευχές...

Μιλάω μ' Αγίους σ' όλα τα χτες

Φεγγάρια που μοιάζουν ξωτικά

Κατάρα που μου 'δωσε Χριστού ματιά...

Κι εγώ μετρώ τα δειλινά

Πριν φύγω για τον Χρυσό Νοτιά!!!"

Αδαμαντίας Μαρκαναστασάκη, για τον π. Ιωάννη Αλειφέρη τον Σιναΐτη και διά Χριστόν σαλό, τον Λακεδαίμονα.

Νέο Ψυχικό, 21.11.2021