Αναμνήσεις..

Κάθομαι από γέροντες

κι ακούω ιστορίες

είδαν πολλά τα μάτια τους

και έχουν εμπειρίες

Μου λεν για κρυσταλοπηγες

για πράσινα λιβάδια

μέσα στα άγρια βουνά

πώς πέρναγαν τα βράδια

Μου λένε για τα νιάτα τους

πώς είχαν αγαπήσει

και πως τα νυφοπαζαρα

γινωτανε στη βρύση

Μου λένε για τη λεβεντιά

και για τον αντρησμο τους

πώς ήτανε συμβόλαιο

ο λόγος ο δικός τους

Κάθονται και συγκρινουνε

το τότε με το τώρα

βλέπουνε πως χανόμαστε

μας πήρε η κατηφόρα

Αν γινωνταν τα χρόνια τους

πίσω να τα γυρίσουν

μεστή δικιά μας εποχή

δεν θα θελαν να ζήσουν

Πως η δικιά μας εποχή

μοιάζει με τυραννία

χάθηκε το φιλότιμο

σάπισε η κοινωνία

Μέσα στην καλοπέραση

είμαστε μαθημενοι

δεν νοιώθουμε τη έρχεται

και τι μας περιμένει

Δεν ήτανε της κατοχής

τωρα είναι μαύρα χρόνια

ανησυχούν για τα παιδιά

λυπανται για τα εγκονια

Αυτά μουπαν οι γέροντες

και συμφωνώ μαζί τους

γιατί αλλιώς την έζησαν

εκείνοι τη ζωή τους