ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΡΤΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ Γ': ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΗ . Μεγάλη Παρασκευή του 1988, για την ακρίβεια 8 Απριλίου...

Η ψυχή του Δεσπότη και πατέρα μας Ιγνατίου του Γ΄σβήνει σαν το μελισοκέρι και φτερουγίζει στην άνω Ιερουσαλήμ για να εορτάσει το πρώτο ουράνιο Πάσχα. Δίπλα του από την πρώτη στιγμή το αγαπημένο πνευματικοπαίδι του και διάδοχός του στον Μητροπολιτικό θρόνο, π. Ιγνάτιος, καταγράφει στη μνήμη του τις τελευταίες λέξεις:  «Πιστεύω εις ένα Θεόν… Πιστεύω Κύριε… Πιστεύω, Κύριε ελέησόν με» και του κλείνει τα μάτια.

 

Το σεπτό σκήνωμα πριν φτάσει για τον ενταφιασμό στην  αγαπημένη του Άρτα, θα σταθεί για μια ημέρα στη γενέτειρά του τα Μέγαρα. Τα μάτια κλειστά όπως τα ακούμπησε για τελευταία φορά το χέρι του αγαπημένου του Ιγνατίου. ​

 Picture

Τρίτη του Πάσχα και ώρα 11 το πρωί, οι Αρτινοί περιμένουμε τον Δεσπότη μας στον Αι-Μάρκο. Ήταν η πρώτη φορά που ο συνεπής και πάντα τυπικός με την ώρα Ιεράρχης, καθυστέρησε…

 

​Περί τις 11:30 η αυτοκινητοπομπή φτάνει. Ο Άγιος Γεώργιος είναι η πρώτη Ενορία που το ανακοινώνει στην πόλη με τον πένθιμο ήχο της καμπάνας. Το φέρετρο ανοίγει, και  ω  του θαύματος!  Το  μάτι του Δεσπότη είναι ανοικτό! Και έτσι θα παραμείνει μέχρι την ταφή, σαν να θέλει να αγναντέψει για τελευταία φορά την πόλη του, να γνέψει ότι Χριστός Ανέστη σε κάθε αρτινό που θα σπεύσει να πάρει την  ευχή του. ​

Για ορισμένους ίσως να είναι ένα τυχαίο γεγονός χωρίς καμιά σημασία. Για όσους όμως γνωρίζαμε την καρδιά του Δεσπότη μας και την αγάπη του για την Άρτα, ήταν το τελευταίο πατρικό βλέμμα στους ανθρώπους που ποίμανε με αρχοντιά, σεβασμό και αγάπη.

https://www.taneatismikrospilias24.com/alpharhochiiotakappaeta-sigmaepsilonlambdaiotadeltaalpha/9934303