ΣΧΌΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΆΛΥΨΗ ΤΟΥ ΙΩΆΝΝΗ.ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΥΡΌΠΟΥΛΟΣ

Καὶ ἀπὸ τὸν θρόνον ἔβγαιναν ἀστραπαὶ καὶ βρονταὶ καὶ φωναί· καὶ ἑπτὰ λαμπάδες

ἀπὸ φωτιὰν ὁποῦ ἐκαίουνταν ὀμπροστὰ εἰς τὸν θρόνον, ᾗ ὁποίαις εἶναι τὰ ἑπτὰ πνεύματὰ τοῦ Θεοῦ.

Τὸ φῶς, ὁ λόγος καὶ ὁ ἦχος ἀποτελοῦν ἐμφανῆ στοιχεῖα, καὶ τὰ τρία

ἢ καὶ μεμονωμένα, στὶς θεοφάνειες, εἴτε στὴν Παλαιὰ εἴτε στὴν Καινή 

Διαθήκη. Ἀναφέρω ἐνδεικτικὰ τὴ θεοφάνεια τοῦ Σινᾶ: «Εγένετο δὲ τῇ

ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ γενηθέντος πρὸς ὄρθρον καὶ ἐγίνοντο φωναὶ καὶ ἀστραπαὶ καὶ νεφέλη γνοφώδης ἐπ᾿ ὄρους Σινά, φωνὴ τῆς σάλπιγγος ἔχει μέγα» (Ἔξοδ. 19,16), ἀλλὰ καὶ τὶς θεοφάνειες τῆς βαπτίσεως τοῦ

Ἰησοῦ: «Καὶ ἰδοὺ ἀνεῴχθησαν αὐτῷ οἱ οὐρανοί, καὶ εἶδε τὸ Πνεῦμα τοῦ

Θεοῦ καταβαῖνον ὡσεὶ περιστερὰν καὶ ἐρχόμενον ἐπ᾿ αὐτόν· καὶ ἰδοὺ

φωνὴ ἐκ τῶν οὐρανῶν λέγουσα· Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν

ᾧ εὐδόκησα» (Ματθ. 3,16-17), ἢ τῆς Πεντηκοστῆς: «Καὶ ἐγένετο

ἄφνω ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἦχος ὥσπερ φερομένης πνοῆς βιαίας, καὶ ἐπλήρωσεν ὅλον τὸν οἶκον οὗ ἦσαν καθήμενοι· καὶ ὤφθησαν αὐτοῖς διαμεριζόμεναι γλῶσσαι ὡσεὶ πυρός, ἐκάθισέ τε ἐφ᾽ ἕνα ἕκαστον αὐτῶν»

(Πράξ. 2,2-3). Ο συγγραφέας τῆς Ἀποκάλυψης καὶ πάλι ἀντλεῖ ἀπὸ τὶς

ἀρχαῖες προφητεῖες ἀποκαλυπτικὰ στοιχεῖα γιὰ νὰ περιγράψει σκηνές

παρουσίας τοῦ Θεοῦ. Μνημονεύω: α) τὴν προφητεία τοῦ Ἰεζεκιήλ: «Καὶ

ἐν μέσῳ τῶν ζῴων ὅρασις ὡς ἀνθράκων πυρὸς καιομένων, ὡς ὄψις

λαμπάδων συστρεφομένων ἀναμέσον τῶν ζῴων καὶ φέγγος τοῦ πυρός,

καὶ ἐκ τοῦ πυρὸς ἐξεπορεύετο ἀστραπή» (Ἰεζ. 1,13), καὶ β) τὴν προφήτεία τοῦ προφήτη Ζαχαρία: «Ἑώρακα καὶ ἰδοὺ λυχνία χρυσῆ ὅλη, καὶ τὸ λαμπάδιον ἐπάνω αὐτῆς, καὶ ἑπτὰ λύχνοι ἐπάνω αὐτῆς, καὶ ἑπτὰ ἐπα

ρυστρίδες τοῖς λύχνοις τοῖς ἐπάνω αὐτῆς» (Ζαχ. 4,2).

Οἱ ἑπτὰ λαμπάδες ἀνακαλοῦν, σὲ λειτουργικὸ ἐπίπεδο, τὴν ἑπτάφωτη

λυχνία, σύμβολο τῆς ὁλότητας τῶν θείων ἐνεργημάτων, ὅπως ἄλλωστε

διευκρινίζει ἡ συνέχεια τοῦ στίχου. Μὴν ξεχνᾶμε ὅτι τὸν Θεὸ δὲν τὸν γνωρίζουμε ἐκ τῆς φύσεώς του, ἀλλὰ ἐκ τῶν ἐνεργειῶν του, τὶς ὁποῖες διαχέει καὶ διαχειρίζεται ἐντὸς τῆς δημιουργίας, τῶν ἀνθρώπων ως επτα πνεύματα γιὰ νὰ δηλωθεῖ ἡ καθολικότητα καὶ ἡ παγκοσμιότητα τῶν

θείων χαρισμάτων.