Αμετανοησία ἀκόμη καὶ εἰς τὸν ῞Αδη. ΓΈΡΩΝ ΕΦΡΑΊΜ ΣΚΉΤΗ ΑΓΊΟΥ ΑΝΔΡΈΑ.

Αμετανοησία ἀκόμη καὶ εἰς τὸν ῞Αδη.

Ἦτο κάποιος ὑποτακτικός, ὁ ὁποῖος ἐκολάσθη διὰ μεγάλες παρακοὲς καὶ ἦρθε ὁ γέροντάς του σὲ κατάστασιν ἐκστάσεως καὶ ἁρπαγῆς τοῦ νοὸς καὶ περιοδεύσας εἰς τὸν οὐρανόν, δὲν εὑρῆκε τὸν μαθητήν του.

Ἐζήτησε ἀπὸ τὸν Χριστὸ νὰ πάῃ καὶ εἰς τὸν ῞Αδη. Καὶ

ἐπῆγε καὶ τὸν βλέπει εἰς μίαν κόλασιν. Ἦτο μέχρι τὸν

λαιμὸ βουτηγμένος εἰς πῦρ καὶ θεῖον, νοητὸν βεβαίως,

συμβολικόν.

Καὶ λέγει:

- Τέκνον, ἐδῶ σὲ ἔφερεν ἡ παρακοή σου;

. Ναί, ρέ, ἀπαντᾶ ἐκεῖνος, καὶ τί σημασία ἔχει αὐτό;

Στο κάτω κάτω, πατάω πάνω σὲ ἐπίσκοπο ...

Δηλαδή, ἐνῷ ὁ ἐπίσκοπος ἦτο βυθισμένος πολὺ πιὸ

κάτω, αὐτὸς ἦτο δυθισμένος εἰς τὸ πῦρ, ἀλλὰ πατοῦσε

ἐπί ὤμων ἐπισκόπου.

-Ω, τέκνον, τέκνον, λέγει ὁ γέροντας, ὁ ψυχοπατέρας, καὶ εἰς τὸν ῾Αδη δὲν μετενόησες; Οὔτε ἐδῶ ἐταπεινώθης; Καὶ τώρα ποὺ εὑρίσκεσαι ἐδῶ, δὲν ἐταπεινώθης;

Τί σημασία ἔχει ἐάν πατᾷς σὲ ὤμους ἐπισκόπου;

Σὰν νὰ λέμε καὶ τί ἔκαμε ὁ ἐπίσκοπος; Δι᾽ ὅ,τι ἔκαμε

μήπως δὲν ἐπληρώθηκε; Μήπως ἀδικήθηκε ὁ ἐπίσκοπος; Μήπως ἀδίκησε ὁ Χριστὸς κανέναν;

Ὅπως βλέπομε, ὅλοι παίρνουν τὸν μισθόν των, ἂς λέγουν οἱ ἄλλοι. Ἐκεῖνοι οὔτε θὰ μᾶς σώσουν, οὔτε θὰ μᾶς

κολάσουν. Ὁ Χριστὸς θὰ μᾶς σώσῃ καὶ ἐὰν δὲν προσέξωμε, θὰ κολασθῶμε. Δὲν κολάζει ὁ Χριστός. Μόνο σώζει.

Ἀλλά, ἐὰν δὲν προσέξωμε, ἐπειδὴ ὁ Κριτὴς δὲν χαρίζει

κάστανα, θὰ λάβωμε τὴν θέσιν μας. Ξεκαθαρισμένα τὰ

πράγματα. Καὶ οὕτως, λοιπόν, εἴμεθα ὅλοι ἀναπαυμένοι

ὅτι δὲν ἀδικεῖται κανείς. Ὁ Χριστὸς ψάχνει εὐκαιρία

ἀπὸ κάπου νὰ γαντζωθῇ, διὰ νὰ σώσῃ τὸν ἄνθρωπο.