ΜΕΤΑΞΥ ΣΤΙΓΜΗΣ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ.ΒΊΟΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΧΈΣ ΤΟΎ ΓΈΡΟΝΤΑ ΑΡΣΕΝΊΟΥ ΠΑΠΑΤΣΙΟΚ

Κάποτε της με έναν μοναχό να προσκυνήσει τα λείψανα του Αγίου Παχώμιου. Ο Άγιος Παχώμιος

είχε αποσυρθεί από τον κόσμο και ζούσε ως ερημίτης

μαζί με δύο άλλους μοναχούς που και αυτοί έμεναν

μακριά ο ένας από τον άλλο. Κανείς δεν ήξερε πού

βρισκόταν. Μόνο ένας αδερφός από την Κόζια τους

έφερνε κάτι να τρώνε, βδομάδα παρά βδομάδα.

Όταν μια φορά τους έφερε φαγητό, βρήκε τον Άγιο

Παχώμιο νεκρό. Τον πήρε στους ώμους με σκοπό να

τον πάει στο μοναστήρι και να τον θάψει εκεί. Τη

νύχτα ο Άγιος Παχώμιος εμφανίστηκε στα όνειρά

του, δίνοντάς του μεγάλη λαχτάρα, και τον διέταξε

να τον πάει πίσω στον τόπο όπου είχε μείνει. Το

επόμενο πρωί ο αδελφός τον πήρε πάλι στους ώμους

του, τον γύρισε πίσω και έθαψε τα λείψανα του μέσα

μια σπηλιά αναστενάζοντας: «Με αρκούδες ήθελες

να ζεις, στις αρκούδες λοιπόν σε έφερα!». Και ξεστομίζοντας τούτη την κουβέντα, ο αδελφός έχασε

αίφνης τη λαλιά του και έκτοτε δεν μπόρεσε να

ξαναμιλήσει ποτέ. Σε αυτά τα λείψανα, λοιπόν,

πήγαινε τώρα να προσκυνήσει και ο Άγγελος μαζί με

έναν άλλο μοναχό. Στον δρόμο τους προς το σπίτι πέρασαν από τη μονή Στανισουάρα. Ένας

μοναχός από εκεί που τον έλεγαν Αγαθάγγελο και

τον οποίο ο Άγγελος δεν είχε δει ποτέ ξανά στη ζωή

του, φώναξε από μακριά: «Αδελφέ Άγγελε, ξέρω ότι

πηγαίνεις στον Άγιο Παχώμιο. Όταν επιστρέψεις,

πέρασε από μένα, γιατί έχω κάτι να σου πω». Αφού

προσκύνησε τα λείψανα του Αγίου, ο Άγγελος επέ-

στρεψε στη Στανισουάρα. Εκεί ο μοναχός Αγαθάγγελος του είπε: «Θα σε κάνουν ιερέα. Εσύ θα υπακούσεις και θα λάβεις την ιεροσύνη. Εγώ ήμουν ανυπάκουος όταν θέλησαν να με κάνουν ιερέα και

αποφάσισα μαζί με έναν άλλο αδερφό μου να φύγουμε. Ετοιμαστήκαμε λοιπόν, πήραμε φαγητό και ρούχα κι ένα βράδυ το σκάσαμε. Μας έπιασε η νύχτα

στο δάσος και πλαγιάσαμε εκεί. Εκείνη τη νύχτα

είδα ένα όνειρο. Είδα έναν μεγάλο και μαύρο

άνθρωπο –ήταν ο σατανάς– ο οποίος με ρώτησε:

Πού πηγαίνεις, Αγαθάγγελε; Ξέρεις ότι θα φτάσω

εκεί που πας πολύ πριν από σένα. Τα χρειάστηκα

και επέστρεψα στο μοναστήρι».

Ο π. Μάξιμος, ο πνευματικός του Άγγελου, είχε

έρθει μια φορά μαζί του για να προσκυνήσει και

αυτός στον Άγιο Παχώμιο και, πριν αναχωρήσει

πάλι για τη μονή, πήρε μαζί του ένα οστό από το χέρι

του Αγίου. Αλλά ο Άγιος δεν επέτρεπε σε κανέναν

να πάρει κάτι από τα λείψανά του, έτσι το οστό εξαφανίστηκε από το παλτό του π. Μάξιμου. Όταν κάποτε αυτός ξαναπήγε στο βουνό, στον Άγιο Παχώμιο,

βρήκε το οστό στη θέση του.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΊΑ 

ΜΕΤΑΞΥ ΣΤΙΓΜΗΣ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ.

ΒΊΟΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΧΈΣ ΤΟΎ ΓΈΡΟΝΤΑ ΑΡΣΕΝΊΟΥ ΠΑΠΑΤΣΙΟΚ