Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2023




 Τον 4ο αιώνα, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ρωμαίου Αυτοκράτορα ισότιμου προς τους Αποστόλους Κωνσταντίνου, η μητέρα του Έλενα πήγε στην Ιερουσαλήμ για να βρει το μεγαλύτερο από τα ιερά - τον Σταυρό του Σωτήρος.


Σύμφωνα με τις οδηγίες αρκετών κατοίκων της Ιερουσαλήμ, που γνώριζαν από τουςπρογόνους για τον τόπο ταφής του Σταυρού, ξεκίνησαν οι ανασκαφές. Κάτω από τον ειδωλολατρικό ναό, που γκρεμίστηκε μαζί με τα θεμέλιά του, ανακαλύφθηκε μια σπηλιά όπου υπήρχαν τρεις σταυροί και καρφιά. Τα καρφιά από τον Σταυρό του Σωτήρος φαίνονταν σφυρήλατα από ασήμι. Πολλοί προσκυνητές συγκεντρώθηκαν φέτος στην Παλαιστίνη. Οι δρόμοι και οι πλατείες της Ιερουσαλήμ γέμισαν από πλήθη, σαν να είχαν γεμίσει ρυάκια την πόλη. Δεν ήταν δυνατόν όλοι οι προσκυνητές να πλησιάσουν τον Σταυρό ή έστω να τον κοιτάξουν από μακριά. Τότε ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Μακάριος μαζί με τον κλήρο πήραν στην αγκαλιά τους τον Σταυρό του Σωτήρος και τον μετέφεραν σε ψηλό λόφο. Αρκετές φορές ύψωσαν (έστησαν) το Δέντρο του Σταυρού για να το δει ο κόσμος. Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος έχτισε τον μεγαλοπρεπή Ναό της Αναστάσεως του Κυρίου, κάτω από τις καμάρες του οποίου, σαν σε ιερή κιβωτό, σαν σε ανεκτίμητο θησαυροφυλάκιο,

Το Δέντρο του Σταυρού τοποθετήθηκε στο βωμό του Ναού της Αναστάσεως σε ψηλό σημείο. Ένα μέρος του Ιερού Δέντρου, το Πόδι του Σταυρού και ένα από τα Καρφιά δόθηκαν από τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο στον Ισαποστόλων Βασιλιά Μιριάν για τη νεοϊδρυθείσα Γεωργιανή Εκκλησία. Η βάση φυλασσόταν στα ορεινά φρούρια της Γεωργίας, αλλά στις αρχές του 19ου αιώνα, υπό τον τελευταίο βασιλιά της Γεωργίας, Γεώργιο ΙΒ', εξαφανίστηκε χωρίς ίχνος. Το καρφί ήταν στο ναό του Μαγγλή. και σήμερα φυλάσσεται στην Τιφλίδα στον βωμό του καθεδρικού ναού της Σιών. Μέρος του Δέντρου του Ζωοδόχου Σταυρού είναι ενσωματωμένο στο σταυρό του Mtskheta Svetitskhoveli.

Τι αντιπροσωπεύει η εικόνα του σταυρού;
Ο τετράκτινος σταυρός αντιπροσωπεύει τις τέσσερις βασικές κατευθύνσεις, δηλ. τη λύτρωση όλης της ανθρωπότητας. καθώς και οι τέσσερις εποχές - η αιώνια θυσία. Οι υμνογράφοι της εκκλησίας αποκαλούν τον Σταυρό ενσάρκωση της αγάπης. Η κάθετη ακτίνα του είναι η αγάπη μεταξύ Θεού και ανθρώπου, η οριζόντια ακτίνα του είναι η αγάπη μεταξύ των ανθρώπων.

Ο οκτάκτινος σταυρός περιλαμβάνει πίνακα με επιγραφή για την ενοχή του Εκτελεσθέντος και το υποπόδιο των ποδιών Του. Ο Εσταυρωμένος δεν κρεμάστηκε, αλλά στάθηκε καρφωμένος στον Σταυρό. Η επιγραφή στον Σταυρό του Σωτήρος έγραφε: «Ο Βασιλιάς των Ιουδαίων». Αυτή ήταν η κοροϊδία του Πιλάτου τόσο για τον Καταδικασμένο όσο και για τους εχθρούς Του, αλλά στη μυστικιστική της σημασία η λέξη «Εβραίος» αντιστοιχούσε στην αρχαία ετυμολογία της λέξης, που σημαίνει «δόξα». Ο Βασιλιάς των Εβραίων είναι ο Βασιλιάς της Δόξας. Η κοροϊδία του Χριστού έγινε αποκάλυψη της μυστικιστικής σημασίας της σταύρωσης: η δόξα στην ταπείνωση είναι η δόξα της θυσιαστικής αγάπης.

Η εικόνα της Σταύρωσης είναι εικόνα του Χριστού και σαν εικόνα φέρει στοιχεία συμβολισμού. Το κεκλιμένο υποπόδιο δηλώνει την κάθοδο της ψυχής του Χριστού στην κόλαση και την ανύψωση των δικαίων της Παλαιάς Διαθήκης από τα βάθη της κόλασης.

Ο οκτάκτινος σταυρός συμβολικά σημαίνει αιωνιότητα. Το 8 είναι σημάδι αιωνιότητας, το 8 είναι σημάδι Ανάστασης (η Ανάσταση του Χριστού έγινε μετά το Σάββατο - την έβδομη ημέρα).

Ο Μαχάτμα Γκάντι, στην αυτοβιογραφία του, αναρωτιέται γιατί ο θάνατος του Χριστού συγκλονίζει τόσο πολύ τις καρδιές των Χριστιανών, γιατί υπάρχουν μάρτυρες που υπέμειναν περισσότερα βασανιστήρια. Ο Ινδός εθνικιστής δεν κατάλαβε και δεν μπορούσε να καταλάβει το μυστήριο του Σταυρού. Για αυτόν, ο Σταυρός είναι μόνο σωματική ταλαιπωρία, πόνος σε μύες και φλέβες, μαρτύριο του σώματος. Και η θρησκευτική διαίσθηση των χριστιανών αισθάνεται πολύ περισσότερο στον Σταυρό. Αυτό είναι το πνευματικό μαρτύριο του Σωτήρα, ο οποίος στον Σταυρό βίωσε τα συνδυασμένα βάσανα όλης της ανθρωπότητας, ανταπόδοση για τις αμαρτίες όλου του κόσμου, τη φωτιά της κόλασης, που τροφοδοτείται από τις αμαρτίες και τα εγκλήματα των ανθρώπων. Ο Δημιουργός της αιωνιότητας και του χρόνου συμπίεσε την αιωνιότητα στα όρια του χρόνου στον Σταυρό. Το αιώνιο μαρτύριο και ο πόνος του Σύμπαντος συγκεντρώθηκαν σε ένα μόνο ποτήρι, και αυτό το κύπελλο της μαύρης φλόγας το ήπιε μέχρι τα κατακάθια η ψυχή του Θεανθρώπου. Επομένως ο Χριστός δεν είναι μόνο ο μεγαλύτερος από τους μάρτυρες. στον Σταυρό Του όλοι οι σταυροί και όλα τα βασανιστήρια της γης και της κόλασης που βίωσε είναι ενωμένα - από τους προπάτορες της ανθρωπότητας μέχρι εκείνους που θα δουν τη Δευτέρα Παρουσία Του με τα μάτια τους.

Μόνο η αιωνιότητα θα αποκαλύψει το μυστικό αυτού που συνέβη στον Γολγοθά. Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ Καρελίν

ΠΡΟΣΕΥΧΗ δίχως ΓΟΝΥΚΛΙΣΙΑ = Φαϊ χωρίς φωτιά !!!!



 ΠΡΟΣΕΥΧΗ δίχως ΓΟΝΥΚΛΙΣΙΑ = Φαϊ χωρίς φωτιά !

 


Ὑπάρχουν τριῶν εἰδῶν γονυκλισιῶν.


ἅ)Ὅταν ποιοῦμε τό σημεῖον τοῦ Σταυροῦ στό σῶμα μας 

καί παράλληλα  κάνουμε καί μία ὑπόκλιση πρός τό 

Εἰκονοστάσι ἀκουμπώντας  κάθε φορά τήν παλάμη μας 

στό γόνατό μας.


β)Στήν δεύτερη περίπτωση ,μετά ἀπό τό σημεῖον τοῦ 

Σταυροῦ, τά δάκτυλά μας ἀκουμποῦν στό ἔδαφος σάν νά 

γειωνόμαστε μέ τόν τάπητα καί ἔτσι μέ τόν ταπεινό 

Χριστό.


γ)Ἡ τρίτη γονυκλισία εἶναι ὅταν μαζί μέ τόν Σταυρό ὅπου 

σχηματίζουμε στό σῶμα μας, ἀκουμπᾶμε   τό μέτωπό μας 

στό πάτωμα. Ἔτσι προσπίπτουμε στή γῆ γιά νά γίνουμε 

καί ἐμεῖς πνευματική γῆ ἀγαθή, κατάλληλη γιά νά δεχτεῖ 

τόν Χριστό καί νά καρποφορήσει ἐκατονταπλασίονα. Σέ 

αὐτή τήν περίπτωση ὅμως προσέχουμε καί  σφίγγουμε 

τήν χούφτα μας γροθιά οὕτως ὥστε νά μήν 

τραυματίσουμε τά δάχτυλά μας ἀπό τήν πίεση στό 

ἔδαφος.


Οἱ γονυκλισίες εἶναι ἡ μισή προσευχή καί  τόσο ἀναγκαία 

ἀφοῦ ὅπως ἔλεγε καί ὁ Ἅγιος Παϊσιος καί πνευματικός 

κληρονόμος τοῦ Ἁγίου Ἀρσενίου :


«Νά κάνετε ὅσο περισσότερες μετάνοιες μπορεῖτε καί γιά 

τόν ἑαυτό σας καί γι’ αὐτούς πού εἶναι ἄρρωστοι, ἤ 

ἡλικιωμένοι καί δέ μποροῦν νά κάνουν μετάνοιες.Οἱ 

μετάνοιες εἶναι προσευχή, ἀλλά συγχρόνως εἶναι καί 

ἄσκηση καί βοηθοῦν περισσότερο ἀπό ὅλες τίς ἄλλες 

πνευματικές ἀσκήσεις»


Μάλιστα ὁ  Ὅσιος ,ὅταν βρίσκονταν στά τέλη τῆς ἐπιγείου 

ζωῆς του, θεωροῦσε ἀνώφελο νά ζήσει παραπάνω ,ἀφοῦ 

λόγω τῶν ἀσθενειῶν του δέν μποροῦσε πιά νά κάμει 

γονυκλισίες.


 


π.Διονύσιος Ταμπάκης


 (Ἀπό τόν Πρόλογο τοῦ Β΄τόμου «ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙΟΝ 


ΕΙΔΙΚΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΩΝ»)


Το Βυζαντινό Φ.Π.Α



Το Βυζαντινό Φ.Π.Α 💰

Η δεκάτη ή Κομέρκιον ήταν φόρος επί των εισαγόμενων ειδών. Στις πηγές αναφέρεται πως ο συντελεστής ήταν στο 10% της αξίας των ειδών. (Καλύτερα από σήμερα 😄). Μάλιστα τον 15ο αιώνα ο Ιωάννης Παλαιολόγος αναγκάζεται να το μειώσει στο 2%. 

Τον συγκεκριμένο φόρο τον συνέλεγε ο Κομμερκιάριος και επειδή το αξίωμα αυτό είχε πολύ χρήμα, συνήθως τον διόριζε ο ίδιος ο Αυτοκράτορας. 

Οι βασιλικοί κομμερκιάριοι ήταν υπεύθυνοι για τη συλλογή του φόρου και βρίσκονταν σε στρατηγικά σημεία όπου υπηρχε έντονη εμπορική δραστηριότητα. 

Κάποια στιγμή όμως απο τον 8ο αιώνα και μετά οι Κομμερκιάριοι υποβαθμίζονται. 

Το κομμέρκιον ήταν η μοναδική πηγή εσόδων του Βυζαντινού κράτους από τον εμπορικό τομέα και δεν αποτελούσε κάποιο μεγάλο ποσοστό των συνολικών εσόδων του. 

Το Βυζαντινό κράτος θα μπορούσε να είχε τεράστια έσοδα από το εμπόριο και να αναπτύξει μια τάξη εμπόρων. Ωστόσο, δεν είχε τις κατάλληλες κρατικές λειτουργίες και δεν βοηθούσε/δεν επιθυμούσε την ελεύθερη ιδιωτική εμπορική πρωτοβουλία. Μάλλον… δεν ενδιέφερε και τόσο η κερδοφορία μέσα από το εμπόριο. Έτσι, παρότι πολλές πόλεις της Ρωμανίας ήταν κέντρα εμπορίου στο τέλος της ημέρας το βυζαντινό κράτος αποκόμιζε μονάχα ένα 10%. 

🌾Η οικονομία του Βυζαντίου βασίστηκε στον αγροτικό τομέα μέχρι και το τέλος του. Αυτή ήταν η «βαριά βιομηχανία» του και από εκεί προερχόταν το κύριο μέρος των εσόδων του.

🏴󠁧󠁢󠁥󠁮󠁧󠁿 Αν η λέξη κομμέρκιον σας θυμίζει κάτι, έχει την ίδια ρίζα με την αγγλική λέξη commerce=εμπόριο η οποία προέρχεται και αυτή από το λατινικό commercium. 

*εικόνα από το Βασίλειος Βασιλεύς 1: Όρκος Πίστης.

"Οι Βενετοί είναι φίλοι μας"



"Οι Βενετοί είναι φίλοι μας"

🔸Στα βιβλία ιστορίας η Βενετία και ο Ενρίκο Ντάντολο στιγματίζονται ως οι κύριοι εμπνευστές ενός από τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού. Ωστόσο η Βενετία δεν ήταν πάντα εχθρική προς το Βυζάντιο.

🔹Κάποτε, η Βενετία ήταν μέρος της Ρωμανίας αλλά και όταν σταδιακά αυτονομήθηκε παρέμεινε πιστή σύμμαχος της Κωνσταντινούπολης.

🔸Τον κρίσιμο 9ο αιώνα οι Βυζαντινοί μαζί με τους Βενετούς πάσχιζαν από κοινού να διατηρήσουν ανοιχτές τις εμπορικές οδούς της Αδριατικής αντιμετωπίζοντας τους Σαρακηνούς  και την Σλαβική φυλή των Παγανών ή Ναρεντίνων που αποτέλεσαν μόνιμη απειλή για τα πλοία και την ίδια την πόλη της Βενετίας. 

🔹Στις αρχές του 9ου αιώνα και συγκεκριμένα μετά την καταστροφή του Αμορίου από τους Άραβες το 838, ο αυτοκράτορας Θεόφιλος έστειλε τον Θεοδόσιο Βαβούτζικο στην Βενετία για να διαπραγματευτεί την από κοινού αντιμετώπιση του Αραβικού κινδύνου.

🔸Ο στόλος της Βενετίας βοήθησε το Βυζάντιο σε αρκετές εκστρατείες στην Νότια Ιταλία. Ας μην ξεχνάμε ότι τον 9ο αιώνα οι Άραβες είχαν καταλάβει πόλεις όπως το Μπάρι και είχαν φτάσει μια ανάσα από την ίδια την Ρώμη. Η ενθρόνιση του δραστήριου αυτοκράτορα Βασίλειου Α' επανέφερε τον έλεγχο της Δαλματίας κερδίζοντας περαιτέρω την αφοσίωση των "διπλωματών" Βενετών.

🔹Οι Βενετοί φυσικά επωφελήθηκαν και αυτοί από τη συμμαχία με το Βυζάντιο καθώς απέκτησαν σημαντική τεχνογνωσία από τους Βυζαντινούς στην κατασκευή πλοίων και στην οχύρωση λιμανιών με αλυσίδες. Αποτέλεσαν τον συνδετικό κρίκο Δύσης και Ανατολής μεσολαβώντας στις διαπραγματεύσεις του Βυζαντίου με τους Φράγκους.

🔸Μέχρι τα τέλη του 10ου αιώνα η Βενετία θα μείνει πιστή στην Κωνσταντινούπολη. Οι Βυζαντινοί έβλεπαν την Βενετία ως μέρος της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και οι Βενετοί το αποδέχονταν ως ένα σημείο. Είχαν αυτοκρατορικούς τίτλους (Σπαθάριοι, Πρωτοσπαθάριοι), υπέγραφαν τα έγγραφα τους με βάση το Βυζαντινό σύστημα χρονολόγησης και είχαν ως πολιούχο άγιο τον "Βυζαντινό" Άγιο Θεόδωρο (Πριν τον Άγιο Μάρκο) .

🔹Μάλιστα το φιλοΒυζαντινό κομμάτι στην Βενετία δεν επέτρεπε να υπάρχουν φιλοδυτικές φωνές. Υπήρξε μια περίπτωση όπου ο γιός του ίδιου του δόγη της Βενετίας Πιέτρο Καντιάνο εξορίστηκε για την φιλοΔυτική του στάση.

ΤΌ ΚΆΣΤΡΟ!!!


Στη Σήμινα της Λυκίας υπάρχει ένα πανέμορφο Βυζαντινό κάστρο με ένα αμφιθέατρο στη μέση. Το αμφιθέατρο χρονολογείται στην αρχαία Ρωμαϊκή εποχή.  

Το Βυζαντινό κάστρο χτίστηκε με σκοπό την αντιμετώπιση των πειρατικών επιδρομών. Οι οχυρώσεις που βλέπουμε στην φωτογραφία είναι μεταγενέστερες μάλλον χρονολογούνται στην εποχή των Ιωαννιτών ιπποτών της Ρόδου. Ίσως γνωρίζει περισσότερα γι’αυτό ο Καστρολόγος.



ΤΌ ΕΒΔΟΜΟΝ



✝️ Κομμάτι από το επιστύλιο του Βυζαντινού ναού του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου στο Έβδομον, με πολλά διαχρονικά μοτίβα. Βρισκόταν στην έκθεση του μουσείου του Πέραν όπου είχαν εκτεθεί σελίδες από το Θεοφανώ: Μια Βυζαντινή ιστορία. Η υπεύθυνη της έκθεσης ήταν η διακεκριμένη Βυζαντινολόγος Μπριζίτ Πιταράκη. Όταν ανακαινιστεί η Βυζαντινή πτέρυγα στο αρχαιολογικό μουσείο της Κωνσταντινούπολης, θα επιστρέψει εκεί.

💠Το Έβδομον ήταν ένα από τα προάστια  της Κωνσταντινούπολης με μεγαλοπρεπή κτίρια. 

💠Στο Έβδομον βρισκόταν το "Πεδίον του Άρεως" της Κωνσταντινούπολης. Επρόκειτο για ένα ανοιχτό σημείο που ονομαζόταν Κάμπος του Τριβουναλίου και ήταν μέρος συγκέντρωσης και εκπαίδευσης του Βυζαντινού στρατού. Από εκεί ξεκινούσαν τελετές θριάμβων ύστερα από πολεμικές νίκες και επίσης από εκεί ξεκινούσε ο Ρωμαϊκός/Βυζαντινός στρατός κάθε άνοιξη για το εκάστοτε πολεμικό μέτωπο.

💠Στο Έβδομον έλαβαν χώρα και στέψεις γνωστών αυτοκρατόρων όπως ο Λέων Γ' και ο Νικηφόρος Φώκας. Εκεί ζήτησε να ταφεί και τάφηκε ο αυτοκράτορας Βασίλειος Β' σπάζοντας την παράδοση της ταφής των αυτοκρατόρων στο Ηρώον των Αγίων Αποστόλων.

(from The Nicene and Post-Nicene Fathers: Second Series Vol. VII)



The Church includes not only those faithful who lives now on earth, but reposed as well. That is why we believe that they can pray for us to God. And experience of the Church proves it.
St. Gregory the Theologian  reminds( c. 329 – 25 January 390): "All who have lived according to God still live unto God, though they have departed this life. For this reason, God is called the God of Abraham, Isaac and Jacob, since He is the God, not of the dead, but of the living (cf. Mt. 22:32)." 

(from The Nicene and Post-Nicene Fathers: Second Series Vol. VII)

An instruction of St Symeon the Fool for Christ prior to his holy repose. Teaching of toll houses



☦️⚡️ An instruction of St Symeon the Fool for Christ prior to his holy repose. Teaching of toll houses ⚡️☦️
"Know that thou also wilt soon be taken from this place; therefore take care, as much as thou hast strength, of thy soul, that thou mayest pass through the region of the spirits of the air and escape the fierce hand of the prince of darkness. My Lord knows that I, too, am possessed with great sorrow and great fear, until I pass through these dreadful places, where all the works and words of men are being put to the test."

Bishop Alexander Mileant (ROCOR)



🌟🙏 Truly, the Grace of God enlightens the thoughts of people so that they see the truth and begin to love it. It heals spiritual illnesses by cleansing the conscience and releasing people from the tyranny of the passions. It changes feelings of grief and anger to feelings of happiness and peace. It stills fleeting thoughts, so that a person sees the aim of his earthly sojourn. It enables a person to see for himself the triviality and waste of earthly pleasures, and the great value of heavenly life. It makes flighty and thoughtless people serious and wise; the fearful, courageous; the stingy, generous...

Bishop Alexander Mileant (ROCOR)

ΠΕΡΊ ΓΆΜΟΥ



Μέσα στο γάμο προσέξτε πάρα πολύ. 
Ενθυμούμαι, έλεγε ο γέροντας, (Ιωσήφ Βατοπαιδίου), 
ότι κάθε άστοχη κουβέντα μέσα στο γάμο είναι μια πέτρα πάνω σε ένα τζάμι.

Μην ρίχνετε πέτρες πάνω στα τζάμια!
Θα'ρθει μια ώρα που θα σπάσει εκείνο το τζάμι, κι όταν σπάσει δύσκολα 
ξαναενώνεται μετά. 

π. Αθανάσιος Μητρ. Λεμεσού

«Είθε...

«Είθε το χέρι σου να παραμένει πάντα γεμάτο, τυλιγμένο με αγάπη στους ώμους κάποιου! Είναι σημαντικό να έχεις δίκιο, αλλά είναι πολύ πιο πολύτιμο να έχεις αγάπη.
 Ο καθένας μας επιλέγει πώς νά πορευτεί!
 Μερικές φορές το μυαλό.
 Μερικές φορές η καρδιά.
 Το πρώτο πονάει.
 Το δεύτερο θεραπεύει..."
 ❤️