ΠΑΡΑΒΟΛΗ: ΠΕΡΙ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΣΟΦΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας γέρος σε ένα χωριό. Ήταν πολύ φτωχός, αλλά ακόμα και οι βασιλιάδες τον ζήλευαν γιατί είχε ένα όμορφο άλογο.

Του πρόσφεραν υπέροχα χρήματα για το άλογο, αλλά ο γέρος είπε:

– Αυτό το άλογο δεν είναι άλογο για μένα, αλλά άτομο. Πώς μπορείς να πουλήσεις μια προσωπικότητα, έναν φίλο;

Ο άντρας ήταν φτωχός, αλλά ποτέ δεν συμφώνησε να πουλήσει το άλογό του. Ένα πρωί δεν βρήκε το άλογο στο χωράφι.Όλο το χωριό μαζεύτηκε και όλοι καταδίκασαν τον γέροντα:

«Είσαι ένας ηλίθιος γέρος», του είπαν. «Ξέραμε ότι κάποια μέρα το άλογο θα κλαπεί. Θα ήταν καλύτερα να το πούλησες. Τι κακή τύχη!

Ο γέρος είπε:

– Δεν ξέρω όλη την ιστορία. Δεν ξέρω αν έφυγε ή τον πήραν. Υπάρχει ένα γεγονός, όλα τα άλλα είναι κρίση. Αν αυτό είναι κακή τύχη ή ευλογία, δεν ξέρω, γιατί όλα είναι απλώς ένα μέρος. Ποιος ξέρει τι θα ακολουθήσει;

Ο κόσμος γέλασε. Πάντα ήξεραν ότι ήταν λίγο τρελός. Αλλά δεκαπέντε μέρες αργότερα το άλογο επέστρεψε απροσδόκητα, και επιπλέον, έφερε μαζί του τέσσερα πουλάρια.

Ο κόσμος μαζεύτηκε ξανά και είπε:

«Είχες δίκιο, γέροντα, δεν ήταν κακή τύχη, ήταν ευλογία».

Και πάλι ο γέρος είπε:

– Δεν ξέρω όλη την ιστορία. Ξέρω μόνο ότι το άλογο δεν ήταν εκεί, μετά επέστρεψε. Ποιος ξέρει αν αυτό είναι ευλογία ή όχι; Έχετε διαβάσει μία μόνο λέξη σε μια πρόταση - πώς μπορείτε να κρίνετε ένα ολόκληρο βιβλίο;

Αλλά ο κόσμος αποφάσισε ότι έκανε λάθος, γιατί υπήρχαν περισσότερα άλογα! Ο γέρος είχε έναν μοναχογιό. Άρχισε να καβαλάει πουλάρια και μια εβδομάδα μετά έπεσε και έσπασε το πόδι του.

Οι άνθρωποι είπαν:

- Αυτό είναι κακή τύχη! Ο μοναχογιός σου έχασε την ικανότητα να περπατάει, κι όμως ήταν το μοναδικό σου στήριγμα! Θα ήταν καλύτερα αν πουλούσες το άλογο τότε, αν είχες λίγα χρήματα.

Και για άλλη μια φορά ο γέρος τους απάντησε:

«Έχετε εμμονή με την κρίση, μην πάτε τόσο μακριά». Ξέρω μόνο ότι ο γιος μου έπεσε και έσπασε το πόδι του. Κανείς δεν ξέρει αν αυτό είναι κακή τύχη ή ευλογία.

Έτυχε ότι λίγες εβδομάδες αργότερα ξέσπασε πόλεμος στη χώρα και όλη η νεολαία οδηγήθηκε στο στρατό. Μόνο ο γιος του γέρου έμεινε γιατί ήταν ανάπηρος. Όλοι οι κάτοικοι έκλαιγαν γιατί οι μάχες χάθηκαν και οι περισσότεροι νέοι πέθανε.

Οι άνθρωποι ήρθαν στον γέρο και του είπαν:

«Είχες δίκιο, αποδείχθηκε ευλογία». Ο γιος σου μπορεί να είναι ανάπηρος, αλλά είναι μαζί σου, οι γιοι μας έφυγαν για πάντα.

Και πάλι ο γέρος είπε:

– Συνεχίζεις να κρίνεις. Δεν ξέρεις όλη την ιστορία, ούτε και κανείς. Κρίση σημαίνει παγωμένη ψυχική κατάσταση. Μην βιάζεστε να βγάλετε συμπεράσματα, αλλιώς δεν θα γίνετε ποτέ ένα με το σύνολο.

Στην πραγματικότητα, το ταξίδι δεν τελειώνει ποτέ. Ένα μέρος τελειώνει, αλλά ένα άλλο αρχίζει, μια πόρτα κλείνει, μια άλλη ανοίγει. Φτάνεις στην κορυφή, αλλά εμφανίζεται μια άλλη, ψηλότερη. Η ζωή είναι ένα ατελείωτο ταξίδι.

Πηγή: Ένωση Ορθοδόξων Δημοσιογράφων