Ο άγγελος και η Καμπούρα!!!

Ο άγγελος και η Καμπούρα

 Σε ένα ορεινό χωριό ζούσε ένας καμπούρης που ήθελε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στον κόσμο να μπορεί να κοιτάξει ψηλά στον ουρανό.  Να μπορείς να δεις τους ουρανούς -το σπίτι του Θεού, να μπορείς να θαυμάσεις τα αστέρια, το φεγγάρι και τον ήλιο - δημιούργημα του Θεού.  Αλλά δυστυχώς μπορούσε να κοιτάξει μόνο κάτω στο έδαφος.  Μέχρι που ένα βράδυ του συνέβη ένα θαύμα: γυρνώντας στο σπίτι, γύρω στα μεσάνυχτα, έπρεπε να περάσει από το νεκροταφείο του χωριού.  Ξαφνικά ένας άγγελος εμφανίστηκε μπροστά του και τον ρώτησε:

 «Τι κουβαλάς στην πλάτη σου φίλε;

 - Η αδυναμία μου να κοιτάξω τον ουρανό - μια καμπούρα, αναστέναξε ο άντρας λυπημένος.

 - Δώσε το εδώ και κοίτα τον ουρανό!  - πρόσταξε ο άγγελος, απλώνοντας το χέρι του για την καμπούρα του άντρα, έτσι που επέστρεψε σπίτι ίσιος σαν κερί.

 Την επόμενη μέρα όλο το χωριό μιλούσε, αναρωτιόταν τι είχε συμβεί στον καμπούρη.

 Ακούγοντας τι είχε συμβεί, ένας άνθρωπος που ήταν κουτσος από τη γέννησή του, και που ευχόταν περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στον κόσμο να μπορεί να τρέχει πίσω από τις τρελές απολαύσεις αυτού του κόσμου, να μπορεί να χορεύει και πάνω απ 'όλα να μπορεί να ανταποκρίνεται με τους κακούς του συντρόφους πήγε κι αυτός στο νεκροταφείο τα μεσάνυχτα με την ελπίδα να συναντήσει τον άγγελο.  Και, τέλος, όταν ήταν μεσάνυχτα, εμφανίστηκε μπροστά του ο άγγελος, ο οποίος τον ρώτησε:

 «Τι κουβαλάς στην πλάτη σου φίλε;

 — Δεν κουβαλάω τίποτα στην πλάτη μου, είμαι κουτσός και θα σε παρακαλούσα πολύ αν με γιατρέψεις από την ανικανότητά μου, για να πάω κι εγώ να χορέψω και να γλεντήσω με τους φίλους μου!

 - Και στην πλάτη λες ότι δεν κουβαλάς τίποτα;  – αναρωτήθηκε ο άγγελος.

 - όχι ! - απάντησε αποφασιστικά ο κουτσός.

 - Τότε κράτα αυτή την καμπούρα!  - είπε ο άγγελος, και έβαλε μια καμπούρα στην πλάτη του κουτσού, έτσι που γύρισε σπίτι και καμπούριασε από πάνω.

 Από πνευματική άποψη, πνευματικά, όλοι οι άνθρωποι είναι καμπούρηδες, όλοι μας εμποδίζει ένα γήινο πράγμα για να μην μπορούμε να κοιτάξουμε ψηλά στους ουρανούς.  Πολλοί κουβαλούν το βάρος των επίγειων επιθυμιών, άλλοι κουβαλούν το βάρος των εγκόσμιων σκέψεων, άλλοι τις ανησυχίες αυτής της εποχής, άλλοι είναι καμπουριασμένοι από μίσος, παρεξήγηση, κάθε είδους επιθυμίες.  Κάποιοι δεν έχουν χρόνο και δεν νιώθουν καν την ανάγκη να κοιτάξουν ψηλά.

 Ο ίδιος Ιησούς έχει την ίδια δύναμη σήμερα κι ας μας πει: «Εσείς ελευθερωθείτε από την ανικανότητά σας!».  τότε σημαίνει ότι είμαστε ελεύθεροι από όλα όσα μας δένουν και μπορούμε να κοιτάξουμε προς τον ουρανό.  Αλλά αν δεν αναγνωρίζουμε τις αδυναμίες μας, αν πούμε ότι δεν κουβαλάμε τίποτα πίσω μας, αν αγνοούμε το φορτίο των αμαρτιών πίσω μας και πάνω από αυτό θέλουμε να τρέξουμε πίσω από τις τρελές προσφορές αυτού του κόσμου, μπορεί ο Ιησούς θα μας γυρίσει την πλάτη, και το κακό να μας βαρύνει ακόμα περισσότερο.