«Ὁ ζωγράφος Henri Matisse ἦταν 28 ὁλόκληρα χρόνια νεότερος ἀπ᾿ τόν Auguste Renoir, όμως,
αὐτό δέν ἐμπόδιζε τούς δύο αὐτούς μεγάλους καλλιτέχνες νά εἶναι στενοί φίλοι καί νά κάνουν συχνά παρέα. Ὅταν ὁ Renoir κλείστηκε πιά στο σπίτι του τα τελευταῖα 10 χρόνια τῆς ζωῆς του, ὁ Matisse τόν ἐπισκεπτόταν καθημερινά. Ὁ Renoir ἦταν σχεδόν παράλυτος ἀπ᾿ τήν ἀρθρίτιδα, ὅμως, συνέχιζε να
ζωγραφίζη παρά τήν ἀδυναμία του. Μία μέρα, και
θώς ὁ Matisse παρατηροῦσε τό γερασμένο ζωγράφο νά ἐργάζεται στο στούντιό του, ἔχοντας νά παλέψη μέ τόν ἀνείπωτο πόνο σέ κάθε πινελιά τήν ὁποία ἔστρωνε, ξέσπασε:
-Γιατί συνεχίζεις νά ζωγραφίζης, Auguste, ἀφοῦ
ὑποφέρεις τόσο πολύ;
Κι ὁ Renoir ἀπάντησε μέ ἁπλότητα:
—Ἡ ὀμορφιά παραμένει, ὁ πόνος περνᾶ.
Κι ἔτσι, μέχρι σχεδόν τήν ἡμέρα τοῦ θανάτου του
ὁ Renoir ἅπλωνε χρώματα στο μουσαμά».
Βιβλιογραφία! Ανεξάντλητη χαρά. Πατήρ Ιωάννης Κωστωφ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.