Τετάρτη 31 Ιουλίου 2024
Το Θαύμα του Οσίου Παϊσίου στην κ. Σταυρούλα!!!!
Όλοι πίστευαν, πως η Μεγάλη Εβδομάδα του 2022, θα ήταν η τελευταία, για την 87χρονη - τότε,
κ. Σταυρούλα Μ. καθώς τα προβλήματα υγείας της, είχαν επιδεινωθεί και ετοιμαζόταν για τον " άλλο κόσμο ".
Αυτή την διαπίστωση, έκανε και ο Μακαριστός Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Λεβογιάννης, που κατέφθασε
μόλις τον ειδοποίησαν ( Μεγάλη Τετάρτη 20 Απριλίου ) και κοινώνησε την κ. Σταυρούλα, που ήταν
ενορίτισσα του - Ι.Ν. Άγιος Παντελεήμονος Χαλανδρίου.
Από εκείνη την στιγμή η ηλικιωμένη " πήρε άλλο δρόμο ", έκλεισε τα μάτια της, βαριανάσαινε...
και όλοι πίστευαν, ότι θα " έφευγε" , μέχρι την στιγμή που το ενδιαφέρον ενός πιστού Χριστιανού,
άλλαξε την κατάσταση!
Μην στεναχωριέστε, είπε, στις κόρες και στο γαμπρό της γιαγιάς, θα σταυρώσουμε την κ. Σταυρούλα,
με τεμάχιο φανέλας του Οσίου Παϊσίου και όλα, θα πάνε καλά!
Έτσι και έγινε... μόλις η κόρη της Ειρήνη, ακούμπησε την λειψανοθήκη με το τεμάχιο της φανέλας του Οσίου
στην κ. Σταυρούλα, αμέσως η γιαγιά άνοιξε τα μάτια της και είπε τρεις ( 3 ) φορές : << Ναι έχετε την ευχή μου >>.
Λίγες μέρες αργότερα εξομολογήθηκε, στον πνευματικό της Οικογένειας, π. Ιωάννη Ρ. και σήμερα
26 Ιουλίου 2024, απολαμβάνει τις καλοκαιρινές διακοπές, στο " νησί της ", την Μυτιλήνη.
Θαυμαστὸς ο Θεὸς εν τοις Αγίοις αυτού " ( Ψαλμός 67ος στίχος 36 ).
Κείμενο - Φωτογραφίες: Σπύρος Θεοδ. Κουτσοχρήστος
Story of great wisdom!!!
Story of great wisdom
A little boy came home crying because during the school activities, the teacher appointed him to play a minor role, but his classmate had given to play a main character. After listening to the child, the mother calmly put her watch in the boy's palm, then she asked the boy,"What do you see?" The boy replied,"Gold case, hour and minute hands." Then his mother opened the rear of the watch and asked the boy the same question. He saw many small gears and screws. The mother said to the boy, "if any of the parts is missing, the watch cannot work. Even those parts that you almost do not see is equally important."
No matter what role we played in the community, as long as it is our responsibility, we should try our very best to accomplish it. Regardless how small the things or even the most minor role, there is a value and significance of its existence.
Ιστορία μεγάλης σοφίας!!!
Ιστορία μεγάλης σοφίας
Ένα αγοράκι γύρισε σπίτι κλαίγοντας γιατί κατά τη διάρκεια των σχολικών δραστηριοτήτων, ο δάσκαλος τον όρισε να παίξει έναν δευτερεύοντα ρόλο, αλλά ο συμμαθητής του είχε δώσει να παίξει έναν κεντρικό χαρακτήρα. Αφού άκουσε το παιδί, η μητέρα έβαλε ήρεμα το ρολόι της στην παλάμη του αγοριού και μετά ρώτησε το αγόρι "Τι βλέπεις;" Το αγόρι απάντησε «Χρυσή θήκη, δείκτες ώρας και λεπτών». Τότε η μητέρα του άνοιξε το πίσω μέρος του ρολογιού και έκανε την ίδια ερώτηση στο αγόρι. Είδε πολλά μικρά γρανάζια και βίδες. Η μητέρα είπε στο αγόρι, "αν λείπει κάποιο από τα εξαρτήματα, το ρολόι δεν μπορεί να λειτουργήσει. Ακόμη και εκείνα τα μέρη που σχεδόν δεν βλέπεις είναι εξίσου σημαντικά."
Ανεξάρτητα από το ρόλο που παίξαμε στην κοινότητα, εφόσον είναι δική μας ευθύνη, θα πρέπει να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να το πετύχουμε. Ανεξάρτητα από το πόσο μικρά είναι τα πράγματα ή ακόμα και ο πιο δευτερεύων ρόλος, υπάρχει αξία και σημασία στην ύπαρξή του.
Από τις τιμές καὶ τὰ μεγαλεῖα τῆς ἐξουσίας στη φυλακή!
«Από τις τιμές καὶ τὰ μεγαλεῖα τῆς ἐξουσίας στη φυλακή! Τέτοια ἦταν ἡ πορεία του Charles
Calm συμβούλου του Προέδρου των ΗΠΑ Richard
Όταν το 1973 ξεσπάη το σκάνδαλο του
Watergate, ο Πρόεδρος εξαναγκάζεται σε παραίτη
σε καὶ ὁ σύμβουλός του καταδικάζεται σε φυλάκισι
Σαν συνέπεια τῶν γεγονότων αὐτῶν, θα γράψη τά
ἐξῆς: είδα τῆς ἁμαρτίες μου νά ἐκτίθενται με τρόπο
ἀνελέητο ὄχι μόνο σε μία ἐφημερίδα, ἀλλὰ σὲ ὅλες τίς
ἐφημερίδες τοῦ κόσμου! Άρχισα να συνειδητοποιῶ
τη θλιβερή πραγματικότητα τῆς ἀνθρωπίνης καρδιᾶς
καὶ τοῦ ἰδίου τοῦ ἑαυτοῦ μου: ήμουν ἕνας ἁμαρτω
λός". Στη συνέχεια, όμως, γνώρισε τήν ἀπελευθέρωσι
τὴν ὁποία φέρνει ἡ πίστι στὸν Ἰησοῦ Χριστό καί ἡ
θεία συγχώρησι. Καί ἀπό τότε ἡ ζωή του αλλάζει μέ
τρόπο καταπληκτικό. Το πολιτικό πρόσωπο χωρίς
Έλεος, γίνεται ἕνας ἄνθρωπος γεμάτος εὐσπλαγχνία
που ιδρύει την Αδελφότητα τῶν Φυλακών (Prison Fellowship), ένα έργο που βοηθάει τους φυλακισμένους
καί τίς οἰκογένειές τους.
Αὐτή ἡ ἐξαιρετική πορεία τόν ὁδήγησε ἀργότερα
νὰ κάνη τήν παρακάτω δήλωσι: "Η ζωή μου ὑπῆρξε
το τέλειο παράδειγμα τῆς ἐπιτυχίας, καί τῆς ἐκπλη-
ρώσεως τοῦ μεγάλου ἀμερικανικοῦ ὀνείρου. Ξαφνικά,
ὅμως, συνειδητοποίησα ὅτι δέν ἦταν ἡ ἐπιτυχία μου
αὐτή τήν ὁποία χρησιμοποίησε ὁ Θεός γιά νά μοῦ
ἐπιτρέψη νά ἔλθω σε βοήθεια τῶν φυλακισμένων.
Ὄχι, ἀντίθετα χρησιμοποίησε τή μεγαλύτερη ταπεί-
νωσί μου (τήν καταδίκη μου σέ φυλάκισι) ἔτσι ὥστε ἡ
ζωή μου νά ἀρχίση νά γίνεται πιό χρήσιμη καί ὠφέλι-
μη γιά τόν Κύριο. Γιά νά δείξη τή δόξα Του, χρησιμο-
ποίησε αὐτή ἀκριβῶς τήν περίοδο γιά τήν ὁποία δέν
θὰ μποροῦσα ποτέ ἐγώ νά ὑπερηφανευτῶ. Χάνοντας
ὅλα ὅσα, γιά μένα, ἔκαναν τον Charles Colson ἕνα
σημαντικό πρόσωπο, ἀνακάλυψα τόν πραγματικό
ἄνθρωπο τόν ὁποῖο ὁ Θεός ἤθελε νά εἶμαι, καί τόν
ἀληθινό σκοπό τῆς ζωῆς μου”»
小故事大智慧!!!
小故事大智慧
一个小男孩哭着回家，因为在学校的活动里，老师派他扮演一个小角色，而他的同学却扮演主要角色。母亲听后冷静地把她的手表放在男孩的手心里，接着问男孩：“你看到什么？”男孩答：“金表壳和指针。”母亲把表背打开后又问男孩同样的问题，他看到许多小齿轮和螺丝。母亲对男孩说：“假如这个表缺少任何一件零件，便不能走了，就连那些你几乎看不到的零件也一样重要。”
无论我们在社会上担任什么角色，只要是我们分内应该做的事，就应当尽力做好。再小的事，最不起眼的小角色也有它存在的价值和意义。
Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου ήρθε το Plan-demonia. Μετά τους Ολυμπιακούς του Παρισιού, τι άλλο έχουν σχεδιάσει οι δαίμονες...;
Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου ήρθε το Plan-demonia. Μετά τους Ολυμπιακούς του Παρισιού, τι άλλο έχουν σχεδιάσει οι δαίμονες...;
«Μετά τον Μυστικό Δείπνο, τη Σταύρωση και την Ανάσταση, ο Κύριος ολοκλήρωσε το έργο της αντικειμενικής σωτηρίας του ανθρώπινου γένους, ανεβαίνοντας στους ουρανούς σαράντα ημέρες αργότερα και την Πεντηκοστή στέλνοντας το Άγιο Πνεύμα στον κόσμο.
Τότε στάλθηκαν οι Άγιοι Απόστολοι να κηρύξουν από τον Κύριο, ο οποίος τους είπε: «Πηγαίνετε σε όλο τον κόσμο και κηρύξτε το Ευαγγέλιο σε όλα τα πλάσματα». Όποιος πιστεύει και βαπτίζεται θα σωθεί, και όποιος δεν πιστεύει θα καταδικαστεί».
Οι τρελοί αυτού του κόσμου, ακολουθώντας το ίδιο μοτίβο, αλλά ανεστραμμένοι, στα εγκαίνια των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι έδωσαν ένα παγκόσμιο σήμα: LGBT, προοδευτικοί, παγκοσμιοποιητές και σατανιστές θα είναι το πρότυπο που θα ακολουθήσουν, οι απόστολοι του Αντίχριστου. Οι νόμοι θα εφαρμοστούν σε όλες τις χώρες υπέρ αυτών, των μαθητών του Σατανά. Θα σταλούν ως ψεύτες απόστολοι σε όλο τον κόσμο για να κηρύξουν το βδέλυγμα, το ψέμα και την αίρεση. Αυτός που θα πιστέψει, θα ενσωματωθεί και θα σφραγιστεί θα προστατεύεται φαινομενικά από το Σύστημα. Όποιος εναντιωθεί θα αποκλειστεί και θα διωχθεί».
Ιερομόναχος Macarie Banu
https://youtu.be/XZpExpxIgps
ΕΙΠΕΙΝ ΤΗ ΘΕΟΤΟΚΩ ΤΩ ΧΑΙΡΕ»
Με την βοήθεια της Παναγίας προσφέρεται και φέτος στους θεοτοκόφιλους πιστούς τής Νήσου Ύδρας, αλλά και εις τούς πολυπληθείς επισκέπτας αυτής, ως «ευλογία», με αφορμή τίς εκδηλώσεις «ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΑ 2024». το Βιβλίο « … ΕΙΠΕΙΝ ΤΗ ΘΕΟΤΟΚΩ ΤΩ ΧΑΙΡΕ»
Όπως αναφέρει ο Σεβασμιώτατος Ύδρας κ. Εφραίμ στον Πρόλογο του « Ο Ακάθιστος Ύμνος είναι εγκώμιο, δοξολογία και ικεσία μαζί στην Μητέρα τού Θεού και εξακολουθεί να είναι δεκατρείς και περισσότερο αιώνες στην λειτουργική χρήση τής Εκκλησίας, μάλιστα τα ανοιξιάτικα ευωδιαστά δειλινά κάθε Παρασκευής τής Μ. Τεσσαρακοστής.
Είναι μια σπάνια και γλυκιά θεομητορική προσευχή με ουρανόσταλτες ευλογίες σέ όλους όσοι ευλαβικά απαγγέλουν τούς Χαιρετισμούς Της, ει δυνατόν καθημερινά, στους δίσεκτους καιρούς πού η πίστις και η Ορθόδοξη παράδοσή μας αγνοείται» .
Έκδοσις ΙΕΡΟΥ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΥ ΝΑΟΥ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΥΔΡΑΣ
Εκδοτική Παραγωγή: Επτάλοφος αβεε www.eptalofos.gr
"Λες και η φιλία συνίσταται στο να απαντάς: θα σε βοηθήσω αν μπορώ. Φιλία λοιπόν... Φίλος είναι ο άνθρωπος που σε βοηθά χωρίς το ρήμα να ακολουθείται από περιστασιακό επιρρηματικό συμπλήρωμα χρόνου ή τόπου ή τρόπου. Και στο Κύριε πόσο του αρέσει να μας δίνει τα ονόματα των φίλων του! Nicolae Steinhardt - Εφημερίδα της ευτυχίας, Εκδ. Dacia 1998, σελίδα 37
Εδώ είναι ένα μικρό μυστικό.
Εδώ είναι ένα μικρό μυστικό. Για να έχεις χρόνο να ζήσεις, πρέπει να σταματήσεις να βιάζεσαι.
Η βιασύνη καταστρέφει το παρόν, η ψυχή διαλύεται στις ανησυχίες και ο χρόνος χάνεται ξανά στο πουθενά. Ό,τι χρειάζεστε, θα έχετε χρόνο να κάνετε. Τα υπόλοιπα είναι στο χέρι του Θεού να τα διαχειριστεί.
⠀
Ιερέας Valery Dukhanin
ΖΉΣΤΕ ΜΕ ΑΓΆΠΗ. ΦΡΌΝΤΙΣΕ ΤΗΝ ΜΗΤΈΡΑ ΣΟΥ.ΣΤΑΡΕΤΣ ΙΩΆΝΝΗΣ ΚΡΙΕΣΤΙΑΝΚΙΝ.
Αγαπητέ εν Κυρίω, Γ! Να είστε πιο ευγενικοί με τη μαμά, μην εστιάζετε σε θρησκευτικά ζητήματα, αλλά να προσεύχεστε για αυτήν και να την πηγαίνετε στη λειτουργία πιο συχνά. Δόξα τω Θεώ, μπορείτε τώρα να προσευχηθείτε γι' αυτήν στην εκκλησία. Είναι δύσκολο γι 'αυτήν και ο εχθρός έρχεται.
Να είσαι με τη μητέρα σου σαν στοργικό παιδί, να κελαηδάς γύρω της, η αγάπη και η στοργή θα είναι ωφέλιμο φάρμακο γι' αυτήν και η προσευχή γι' αυτήν θα είναι θεραπευτικό βάλσαμο. Αν είναι δυνατόν, κοινωνήστε μαζί τουλάχιστον μία φορά κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής, αλλά προετοιμάστε την γι' αυτό με υπομονή και προσοχή, ώστε να μην υπάρχει βία. Και η προσευχή μου θα σε βοηθήσει
272 Τ., θυμήσου πώς άρχισες να μαθαίνεις γραφή και ανάγνωση στο σχολείο και εφάρμοσε αυτή τη μέθοδο διδασκαλίας στον εαυτό σου στην πνευματική σου ζωή. Μην βιάζεστε, μην χαλάτε και μην συντρίβετε τον εαυτό σας ή την οικογένειά σας, αλλά πάντα να ενεργείτε προσεκτικά στην καθημερινή σας κατάσταση. Και μην ξεχάσετε να πείτε: «Κύριε, βοήθησέ με! Κύριε, δώσε μου λίγο νόημα!» Θα σπουδάσεις λοιπόν. Το κύριο πράγμα σε αυτή την επιστήμη είναι να μάθετε να κατέχετε και να ελέγχετε όχι τους άλλους, αλλά τον εαυτό σας.
Ο Θεός είναι Αγάπη, και το να μένεις στην αγάπη μένει στον Θεό. Αυτό είναι όλο η επιστήμη. Μάθετε να αγαπάτε τους άλλους, μάθετε να λυπάστε τους άλλους και η χαρά θα εγκατασταθεί στο μυαλό και την καρδιά σας.
273 Αγαπητή μητέρα Μ.!
Η ευλογία του Θεού σε σας. Έτσι, για εσάς και για μένα ήρθε η ώρα που πρέπει να ζήσουμε όχι όπως θέλουμε, αλλά όπως διατάζει ο Θεός. Και αυτό είναι το θέλημα του Θεού για εμάς. Και σκέψου, αγαπητή μάνα, ότι μας μένει μόνο μισό πόδι στο επίγειο ταξίδι μας, και ελάχιστα έχουμε να αντέξουμε. Και το έλεος του Θεού θα καλύψει τις αδυναμίες μας. Και Αυτός που υπηρέτησες σε όλη σου τη ζωή και που αγάπησες θα σε δεχτεί στην αιώνια χαρά και ειρήνη. Και συγχώρεσε τα πάντα σε αυτήν που σε ενοχλεί και τη λυπάσαι, γιατί δεν ξέρει τι κάνει. Αλλά ο Κύριος είναι άπειρη Αγάπη, και μόνο όσοι αγαπούν μπορούν να ενωθούν μαζί Του.
ΓΡΆΜΜΑΤΑ. ΖΉΣΕ ΜΕ ΑΓΆΠΗ. ΠΑΤΉΡ ΙΩΆΝΝΗΣ ΚΡΙΕΣΤΑΝΚΙΝ
Ζήστε στο σπίτι σας με τους γονείς σας και μην επινοείτε μια ζωή για τον εαυτό σας σύμφωνα με τη δική σας κρίση και όχι με την εντολή του Θεού. Αλλά ζήστε τον εαυτό σας ως χριστιανός, κουβαλώντας τις αδυναμίες των αγαπημένων σας με υπομονή και αγάπη.
Θα πρέπει μόνο να προσεύχεστε γι' αυτούς και όχι να υπαγορεύετε τις απόψεις σας, ακόμη και τις πιο ευσεβείς. Να ζείτε ευλαβικά και να μην δημιουργείτε ένταση στην οικογένεια. Άλλωστε, αν αρχίσετε να ζείτε σύμφωνα με το νόμο της αγάπης, τότε αυτός ο νόμος είναι κατανοητός τόσο για πιστούς όσο και για μη πιστούς.
Μπορείτε να προσευχηθείτε για έναν σύντροφο ζωής και αν ο Κύριος ευλογήσει, τότε όλα θα πάνε καλά.
Εργαστείτε στη δουλειά σας και βοηθήστε τους αγαπημένους σας στη ντάκα - αυτό προβλέπεται επίσης από το νόμο της αγάπης. Θα εκπληρώσω το αίτημά σου για προσευχή για σένα.
ΙΕΡΆ ΜΟΝΉ ΧΟΖΕΒΑ. ΙΣΤΟΡΊΑ.
«Κάποτε παρευρέθη ὁ πατήρ [Αντώνιος ὁ
Χοζεβίτης] στήν ἐπίσημη τράπεζα ὅλων τῶν Πατέρων
τῆς Ἁγιοταφικῆς Ἀδελφότητος, ἐπ᾽ εὐκαιρίᾳ τῆς ὀνο-
μαστικῆς ἑορτῆς τοῦ μακαριστοῦ Πατριάρχου κυροῦ
Διοδώρου. Στήν τράπεζα παρετίθετο γεῦμα μέ ἐδέ-
σματα γιά κρεοφαγοῦντας καί μή. Ὁ π. Ἀντώνιος φυ-
σικά δέν κρεοφαγοῦσε κι αυτό προσήλκυσε τά δηκτι-
κά σχόλια τῶν παραπλεύρως καθημένων. Ἐντόνως
τόν προέτρεπαν νά καταλύση κρέας, πρός τιμήν τοῦ
Πατριάρχου... Καί ἐκεῖνος, μιμούμενος τούς παλαιούς
ἀββάδες τῆς Ἐρήμου, γιά χάρι τῆς ὑπακοῆς καί πρός
ἀποφυγήν σκανδαλισμοῦ τῶν λοιπῶν, ἔφαγε μία μι
κρή μπουκιά κρέατος! Καί συμπλήρωσε: “Γιά χάρι
τοῦ Πατριάρχου, μετά χαρᾶς...". Ἀργότερα ὁμολογοῦσε ὁ ἴδιος. Τίποτε δεν κατάλαβα καμμιά γεῦσι
στον ουρανίσκο... Μετά το πέρας τῆς τραπέζης,
Ωστόσο, ὁ ἄνθρωπος που τον είχε πιέσει να κρεοφαγήση τοῦ ἔβαλε εδαφιαία μετάνοια, ζητώντας συγχώρεσει»
ΙΕΡΆ ΜΟΝΉ ΧΟΖΕΒΑ!!!
«Οι προσκυνητές καί οἱ ἐπισκέπτες [τῆς Ἱ.
Μ. Χοζεβᾶ] ἔμεναν ἀπολύτως ἱκανοποιημένοι ἀπό
τήν εὐγενῆ συμπεριφορά τοῦ γέροντος. Μά κι ἀπό
τη φιλοξενία, τά πλούσια (κατά τίς δυνατότητες τοῦ Μοναστηριοῦ) κεράσματα, την καθαριότητα καί τήν ευταξία πού κυριαρχοῦσε τόσο στο Ναό, ὅσο καί στούς λοιπούς χώρους! Μάλιστα, το 1992 είχε δημοσιευθῆ καί σχετικό ἄρθρο στην Ισραηλινή ἐφημερίδα Jerusalem Post, σχετικῶς μέ τήν επάνδρωσι καί ἀνάπτυξι τῆς Μονῆς ἀπό τόν π. Ἀντώνιο. Καί οἱ πλέον διστακτικοί ἤ ἐπιφυλακτικοί ἀλλοδαποί ξεναγοί,
πείσθηκαν ἀπό τήν εἰλικρινῆ καί πηγαία περιποίησι
ἐκ μέρους του. Χαρακτηριστικό εἶναι τό περιστατικό
πού ἀκολουθεῖ. Κάποτε ὁ π. Ἀντώνιος προσπαθοῦσε
να περάση ἀπ' τό Τελωνείο ἕνα Προσκυνητάριο για
το Καθολικό τῆς Μονῆς. Ἐνῶ εἶχε "κολλήσει" ἡ ὑπόθεση στα γρανάζια της γραφειοκρατίας, συνήντησε
-κατά θεία Πρόνοια- μία Ισραηλινή υπάλληλο, ή
ὁποία ἐργαζόταν στο αρμόδιο Τμῆμα καί, ἀφοῦ τόν
αναγνώρισε, τοῦ εἶπε: “Σε θυμάμαι εσένα· εἶχα πρό καιροῦ ἔλθει στο Μοναστήρι σου περίπατο και μέ
είχες κεράσει καφέ!". Αμέσως, κατ' ἐντολήν της, τό
ἀντικείμενο ἀποδεσμεύθηκε και πέρασε στην κατοχή τοῦ γέροντος!»
Άγιος Σάββας ο εν Καλύμνου!!!
Άγιος Σάββας ὁ ἐν Καλύμνου, ως νέος
Κατεβηκα κάτω στο λιμάνι. Βρίσκω ἕνα ἀνδρόγυνο φαίνονται ευκατάστατοι άνθρωποι και οι δύο
Καὶ τοὺς λέω
Για που εἶσθε;
Για τα Ιεροσόλυμα, παιδί μου.
Πχ. θέλω κι εγώ. Γι' αυτό το σκοπό κατέβηκα
απ' το χωριό καὶ δὲν ἔχω τα..
- ἐμεῖς ἐμεῖς, ἐμεῖς θὰ σὲ πάρουμε.
Αν με πήραν, λοιπόν, μαζί τους. Πήγαμε στα
Ἱεροσόλυμα με δικά τους έξοδα»
Τρίτη 30 Ιουλίου 2024
Ma recension du nouveau livre de Jean-Claude Larchet aux Editions Salvator : « La Prière de Jésus. Selon les moines du Mont Athos » (238 pages).
Ma recension du nouveau livre de Jean-Claude Larchet aux Editions Salvator : « La Prière de Jésus. Selon les moines du Mont Athos » (238 pages).
"L’originalité du livre de Jean-Claude Larchet est qu’il propose des textes contemporains de grands spirituels athonites du XXe siècle sur la prière de Jésus (certains sont nés au XIXe et d’autres décédés au XXIe) comme saint Silouane l’Athonite, saint Joseph l’Hésychaste, saint Éphrem de Katounakia, saint Païssios l’Athonite et d’autres. [...]
Cet ouvrage s’adresse aussi bien à ceux qui connaissent déjà ce sujet et des écrits plus anciens sur celui-ci, ils y découvriront les enseignements ici rassemblés de grands spirituels athonites contemporains sur cette prière, mais aussi à ceux qui désirent connaître cette prière et cette démarche spirituelle, grâce à son excellente et très profitable introduction, qui pose les bases essentielles, et les précieux conseils de pères athonites de notre temps qui sont de plain-pied dans la longue (plurimillénaire) tradition orthodoxe."
L'intégralité du texte est en ligne ici :
https://orthodoxie.com/recension-la-priere-de-jesus-de-jean-claude-larchet-ed-salvator/
Δημοσιογράφος Γαβριήλ Λαμψίδης:«Μέ παρακίνησι τό γεγονός ὅτι τόν ἐπισκέπτονται [τό Γέροντα Γαβριήλ Αγιορείτη] καθημερινά.....
Δημοσιογράφος Γαβριήλ Λαμψίδης:
«Μέ παρακίνησι τό γεγονός ὅτι τόν ἐπισκέπτονται [τό Γέροντα Γαβριήλ Αγιορείτη] καθημερινά
ἑκατοντάδες πιστοί, προέταξα νά ἔχω μιά ἀπάντησι, θέτοντάς του τό ἀκόλουθο ἐρώτημα:
-Πολύ μεγάλος αριθμός πιστῶν, ἀπ᾿ αὐτούς πού
δὲν ἔχασαν τό θάρρος τους, ἦρθε νά σᾶς ἀκούση καί να πάρη τή συμβουλή καί εὐχή σας. Ποῦ ἀποδίδετε αὐτή τήν ἐμπιστοσύνη τήν ὁποία δείχνει ὁ κοσμος στο πρόσωπό σας καί στούς ἄλλους ἐρημίτες
τοῦ Ἁγ. Όρους;
Ὁ Γέροντας Γαβριήλ ανταποκρίθηκε με το δικό
του τρόπο, ως Αγιορείτης μοναχός, στό ἐρώτημά μου κι ἔνοιωσα νά μέ εὐεργετή, ὡς συνομιλητή
τὴν ἔκτασι καί τό περιεχόμενο τῆς ἀπαντήσεώς
του.
—Εἶμαι ὁ πιό ἀτάλαντος μοναχός τοῦ Ἁγ. Ὄρους.
Σχέδον δέν ἔχω κανένα προσόν, γιά νά ἑλκύσω τούς
ἀνθρώπους κοντά μου. Στεροῦμαι παντελῶς πνευματικῶν δώρων καί χαρισμάτων. Εἶμαι παντελός ἀλλότριος σπουδαίων νοητικῶν ἱκανοτήτων. Πιστεύω ὅτι
δέν εἶμαι ἄξιος, κατά τή λαϊκή ἔκφρασι, νά μοιράσω
ἄχυρο σέ δύο γαϊδουράκια...
Εἶχα ἀρχίσει νά σκέφτωμαι, ἀλλά καί νά ἀποδέχωμαι ὅτι τό πρῶτο μου ἐρώτημα, θά εἶναι καί τό τελευταῖο, μετά τήν ἀπροσδόκητη (... μέ τό δικό μου κριτήριο) ἀπάντησί του, τό περιεχόμενο τῆς ὁποίας,
τουλάχιστον, γιά μᾶς τούς λαϊκούς-κοσμικούς, εἶναι
ἀσυνήθιστο ὥς ἀδιανόητο καί γιά ὅσους ἔχουν ἐλάχιστη ή καθόλου σχέσι μέ τή θρησκεία, μπορεῖ καί ὑποκριτικό! Καί πάλι, σάν νά ἀντιλήφθηκε τίς σκέψεις
τίς ὁποῖες κάνω, πρόσθεσε τά ἑξῆς:
Εἶναι ὄντως ἀπορίας ἄξιον γιατί νά ἔρχωνται
κοντά μου, ἀφοῦ στεροῦμαι καί τῶν πιό μηδαμινῶν
προτερημάτων. Ἀδυνατῶ παντελῶς ν᾿ ἀπαντήσω!» Ταπείνωσι!
Τό Πάσχα σημειώνει ὁ Ἴων Δραγούμης:
«Τό Πάσχα σημειώνει ὁ Ἴων Δραγούμης:
Η ὑπηρέτρια ή Ναξιωτοπούλα, ή χαριτωμένη, μοῦ
εἶπε σήμερα, Πάσχα, φιλώντας μου τό χέρι, Χριστός
Ἀνέστη καί ὅ,τι ἐπιθυμεῖτεί. Ἀγράμματη, καί ὅμως
ἤξερε μέ χάρι καί μέ σωστά λόγια νά πῆ ἐκεῖνο
που ταίριαζε στην περίστασι, καί μέ φωνή εὐγενική.
Αὐτό θά πῆ Ελληνικός πολιτισμός, κύριοι γερμανομαθεῖς"»
ΣΥΝΈΒΗ ΣΤΟΝ ΔΕΎΤΕΡΟ ΠΟΛΕΜΟ.
Ὁ Bemd Linn «στην καρδιά τῆς μάχης συνάντησε ένα γερμανικό τάνκς Tiger τόσο κτυπημένο
ὥστε ἦταν ἀδύνατον να κινηθῆ, ἀλλὰ ἐξακολουθοῦσε
νὰ ρίχνη μὲ τὸ πολυβόλο του. Πίσω του ἦταν ἕνας
υπολοχαγός είχε χάσει το ένα του πόδι, ἀλλὰ ζοῦσε
ἀκόμη. Τον πλησίασα καί τοῦ εἶπα:
Χρειάζεσαι κάτι;
Ναί μοῦ ἀπάντησε αυτός, φέρε, σε παρακαλῶ,
το πόδι μου και βάλ' το δίπλα μου.
Ἤθελα νὰ τόν πάρω μαζί σας στο όχημα, αὐτός,
ὅμως, μοῦ εἶπε: Έχουμε διαταγή να σπάσουμε τόν
κλοιό ἀνεξάρτητα ἀπ' τις όποιες απώλειες. Φέρε μου το πόδι μου, σε παρακαλώ»
Μιά φορά ὁ Γέροντας παπα-Κύριλλος τῆςΝέας Σκήτης τοῦ εἶπε:
«Μιά φορά ὁ Γέροντας παπα-Κύριλλος τῆς
Νέας Σκήτης τοῦ εἶπε:
—Πᾶμε, παιδί μου Μακάριε, στόν κῆπο;
Ὁ π. Μακάριος ἀπόρησε πῶς ὁ Γέροντας ἀπό μό
νος του ζήτησε να κατέβουν στον κῆπο. Ἀφοῦ και
τέβηκαν στον κῆπο ὁ π. Μακάριος ἔκοψε σύκα, τά
καθάρισε, ἔβαλε καί νερό, πού ἔτρεχε ἀπ' τό στό
μιο τῆς πηγῆς σ᾿ ἕνα κατσαρολάκι, πού πάντα βρι-
σκόταν ἐκεῖ.
Τότε τοῦ λέει ὁ Γέροντας:
—Παιδί μου Μακάριε, θά ἤθελες νά σέ χειροτονή-
σουμε διάκονο;
Ὁ π. Μακάριος τοῦ ἀπάντησε:
—Ὄχι, Γέροντα.
Γιατί, παιδί μου; Ἐνῶ ὅλα τά καλογέρια στην
ἡλικία σου ἐπιθυμοῦν νά γίνουν διάκονοι και παπάδες.
—Εγώ δέν θέλω, Γέροντα, τοῦ ξαναεῖπε. Διότι θα
ἔχετε κεφαλόπονο· θά σᾶς στέλνουν γράμματα και
θὰ σᾶς λένε: “Άγιε πνευματικέ να κάνετε ἀγάπη, νά
μᾶς στείλετε τό διάκονο, ἔχουμε τήν τάδε πανήγυ
ρι, ἔχουμε τόν τάδε Δεσπότη". Καί δέν ξέρω καί ἐγώ
τί θά θέλουν. Ἐγώ θά φεύγω ἀπ᾽ τό σπίτι καί τότε
μπορεῖ τά μυαλά μου να πάρουν ἀέρα καί νά φύγω
ἀπ' τή συνοδεία.
Τότε τοῦ λέει ὁ Γέροντας:
-Καλά, παιδί μου, ἀφοῦ δέν θέλεις “νἆναι εὐλογη
μένο". Ἐμεῖς δέν θά σέ πιέσουμε. Γιά ὅσα σκέφτεσαι
καί ἀνέφερες, ἔχεις δίκαιο.
Τοῦ ἀπαντᾶ ὁ π. Μακάριος, τοῦ Γέροντα:
-Εγώ, Γέροντα, θέλω να μείνω στο σπίτι, να
κάνω διάφορες δουλειές, να γίνω καλός ἁγιογράφος
καί ὄχι νά γυρίζω ἐδῶ κι ἐκεῖ.
Ἔτσι ὁ π. Μακάριος, ἄν καί νεαρός στήν ἡλικία,
ἀπέδειξε ὅτι ἐμφορεῖτο ἀπό γνήσιο μοναχικό φρόνημα προτιμώντας την αφάνεια και το "λαθε βιώσας"
Βιβλιογραφία ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΊΤΗΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΑΛΎΒΑΣ.Η ΣΥΝΟΔΕΊΑ ΠΑΠΑΚΥΡΙΛΛΑΙΩΝ.
ΙΣΤΟΡΊΕΣ ΤΉΣ ΙΕΡΆΣ ΜΟΝΉΣ ΧΟΖΕΒΑ.
«Τό δεύτερο βήμα γιά τόν π. Καλλίνικο
Καλλιάδη] ήταν καί τό δυσκολότερο νὰ ὁδηγήση
τούς καταληψίες Βεδουίνους εκτός Μονῆς Χοζεβά...
Εύστροφος καί ευρηματικός, έκανε κάτι ἁπλό: τούς
προσέλαβε ἐπί πληρωμῇ, νὰ ἐργαστοῦν γιά ἐκεῖνον
Τούς ἀνέθεσε να βγάζουν πέτρες ἀπ' τό βουνό, να
τίς πελεκοῦν καταλλήλως καί νά τίς μεταφέρουν, μέ
σκοπό τήν ἀνοικοδόμησι. Σκληρή δουλειά, ἐπίπονη...
μά καλή ἡ ἀμοιβή! Προκειμένου νά ἐξοικονομοῦν χρόνι καί κόπο, προτίμησαν οἱ “ἐργάτες" νά κατασκευάσουν μία καλύβα πλησίον τοῦ ἰδιοτύπου λατομείου. Αὐτό εἶχε ὡς εὐτυχές ἀποτέλεσμα, να φύγουν
ἀπ' τούς χώρους ἐντός τῆς Μονῆς Ἐπιπροσθέτως, μέ τή συνδρομή τοῦ Κοινοῦ τοῦ Παναγίου Τάφου και
ἄλλων δωρητῶν, τά ὀνόματα τῶν ὁποίων ὁ Κύριος
γνωρίζει, προχώρησε σύν Θεῷ, ἡ συστηματική ἐκ
βάθρων ἀνακαίνισι τῆς Μονῆς»
Γέροντα, έχω μια απορία απ’ τη ζωή μου. Γιατί δεν παντρεύτηκα;
Γέροντα, έχω μια απορία απ’ τη ζωή μου. Γιατί δεν παντρεύτηκα;
– Παιδί μου, για να παντρευτείς πρέπει να πιστεύεις σε τρία πράγματα:
Πρέπει να πιστεύεις στον άνθρωπο που θα παντρευτείς, πρέπει να πιστεύεις στον γάμο με αυτόν τον άνθρωπο και πρέπει να πιστεύεις στον Θεό.
Και πρέπει να πιστεύεις και στα τρία, γιατί, άμα δεν πιστεύεις στον άνθρωπο και στον γάμο, ή δεν θα παντρευτείς ή δεν θα παντρευτείς αυτόν τον άνθρωπο.
Αλλά, αν δεν πιστεύεις στον Θεό, όταν κλονιστεί ο γάμος ή όταν κλονιστεί ο άλλος άνθρωπος για οποιονδήποτε λόγο, δεν θα έχεις ποιος να σε κρατήσει και ποιος να στερεώσει αυτόν τον γάμο.
~Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης
Η ΒΑΣΚΑΝΊΑ!!!
Ο Ὅσιος Ἰωάννης τοῦ Valamo: «Εἶχα ἕνα ἀδελφό πού ζοῦσε στην Πετρούπολι. Διατηροῦσε έστιατόριο καί ἡ δουλειά του πήγαινε καλά. Εγώ τότε,
διακονοῦσα στο μετόχι τῆς Μονῆς Valaam, στην ίδια
πόλι. Μια μέρα ὁ ἀδελφός μου ήρθε νά μέ δῆ. Μόλις,
όμως, μπῆκε στο κελλί μου, ἄρχισε -άγνωστο για
- να δείχνη πολύ ταραγμένος καί ἀνήσυχος. Τόν
ἔβαλα να καθίση σέ μιά καρέκλα κάτω ἀπ᾽ τίς εἰκόνες, οἱ ὁποῖες εἶχαν πάνω τους καί τεμάχια ἁγίων
λειψάνων. Ξαφνικά ὁ ἀδελφός μου πετάχτηκε ὄρθιος
και φώναξε:
—Κακές, κακές εἰκόνες
Ὕστερα βγῆκε τρέχοντας ἀπ᾽ τό κελλί. Ημουν
σαστισμένος καί ἀπορημένος. Τί εἶχε πάθει; Μήπως
εἶχε δαιμονιστῆ; Ὅπως ἀποδείχθηκε, πράγματι εἶχε
δαιμονιστή.
Τήν ἄλλη μέρα πῆγα νά τόν δῶ. Ἡ γυναῖκα του
μέ πῆρε ἰδιαιτέρως καί μοῦ εἶπε:
—Όταν γύρισε στο σπίτι, ἦταν ἀναστατωμένος
καί ἄρχισε νά φωνάζη: "Ποτέ πιά δέν θά ξαναπάω
στόν ἀδελφό μου! Ἔχει κακές εἰκόνες ἐκεῖ”. Καί κάθε
φορά κατά τήν ὁποία ἐπιχειρῶ νά τοῦ πῶ κάτι ἀπ᾿
τό Εὐαγγέλιο, νευριάζει καί μέ σταματᾶ, λέγοντας:
"Μή μοῦ λές ἐμένα τέτοια πράγματα". Κι ἄν ραντίσω τό φαγητό του μέ λίγο Ἁγιασμό, δέν τό τρώει,
κι ἄς μήν ἔχη δεῖ τό ράντισμα.
Ἔπρεπε νά πάω στο μοναστήρι γιά νά καρῶ μοναχός. Φτάνοντας ἐκεῖ, παρακάλεσα τόν ἡγούμενο
να μνημονεύση στη Λειτουργία τόν ἄρρωστο ἀδελφό μου Ἰωάννη —εἴχαμε τό ἴδιο ὄνομα καθώς ἐπίσης και μερικούς μεγαλόσχημους μοναχούς να προσευχηθοῦν γι᾿ αὐτόν.
Μετά την κουρά μου ἐπέστρεψα στον πολύβουο
κόσμο. Είχα πάρει μαζί μου ένα καλαθάκι με φράου
λες ἀπ' τὸν κῆπο τῆς μονῆς, τίς ὁποῖες εἶχα ραντί
σει με Ἁγιασμό, για να τις δώσω στόν ἀδελφό μου
ὡς φάρμακο. Σαν έφτασα στην Πετρούπολι, του τις
πήγα καί ἀφοῦ τίς ἔφαγε, μὲ εὐχαρίστησε και μου
εἶπε:
- Όταν ήσουνα στο μοναστήρι, μιά νύχτα, λίγο
πριν με πάρη ὁ ὕπνος, εἶδα πολύ καθαρά δυό μεγα-
λόσχημους μοναχούς να με πλησιάζουν καί νά μοῦ
λένε: “Μη στεναχωριέσαι, μή στεναχωριέσαι! Θά γίνεις καλά". Μετά χάθηκαν. Τήν ἴδια στιγμή ἔνοιωσα
πὼς ἤμουνα ἐντελῶς καλά. Κάποιοι φθονεροι άνθρωποι με είχανε, φαίνεται, βασκάνει... »
Δούλη τοῦ Θεοῦ Ἰωάννα: «Κοιμήθηκα καιβλέπω ὅτι βρίσκομαι στο δρόμο καί ὁ γέροντας εἶχεβγεῖ ἀπό τήν ἐκκλησία, διότι εἶχε τελειώσει ἡ Θ.Λειτουργία.
Δούλη τοῦ Θεοῦ Ἰωάννα: «Κοιμήθηκα και
βλέπω ὅτι βρίσκομαι στο δρόμο καί ὁ γέροντας εἶχε
βγεῖ ἀπό τήν ἐκκλησία, διότι εἶχε τελειώσει ἡ Θ.
Λειτουργία. Τότε ἔτρεξα κοντά του γεμάτη ἐμπιστοσύνη καί μέ ταπείνωσι τόν ρώτησα:
Γέροντα, πεῖτε μου, τί πρέπει νά κάνω γιά νά
εἶναι ὁ Θεός εὐχαριστημένος μαζί μου;
Ὁ γέροντας ἔμοιαζε τεράστιος καί σάν λειτουρ-
γός φωτισμένος σήκωσε τό δεξί του χέρι ψηλά και
μοῦ εἶπε:
Εσένα, ὁ προορισμός σου εἶναι νά κάνης τό καλό.
Αυτή τη φορά ξύπνησα ἐντελῶς.
Πρίν ἀρχίσω τήν προσευχή τοῦ Ἰησοῦ, παρακά
λεσα τό Θεό νά μοῦ δώση τήν εὐκαιρία, τουλάχιστον
μία φορά τη μέρα, νά μπορῶ νά κάνω ἕνα καλό έργο
ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους.
Στο δρόμο μου συνάντησα ἕνα ἀγοράκι 6-7 χρόν
νων, πού ἔκλαιγε γοερά καί τά δάκρυά του και
λοῦσαν ποτάμι στα μάγουλά του.
Πολύς κόσμος εἶχε μαζευτῇ γύρω του, ἔτσι ἔμαθα
ὅτι εἶχε χάσει 25 Lei (Ρουμανική χρηματική μονάδα)
καί φοβόταν να γυρίση στο σπίτι, διότι θά τόν ἔδερ-
ναν οἱ γονεῖς του.
Δέν εἶχα μαζί μου παρά μόνο 25 Lei ἀκριβῶς, με
τά ὁποῖα ἔπρεπε νά ἀγοράσω κάτι φαγώσιμο για
τήν κόρη μου καί τό σύζυγό της, πού θά γύριζαν
ἀπ' τή δουλειά. Ήταν τά τελευταῖα μου χρήματα.
Στό σπίτι δέν εἶχα ἀπολύτως τίποτε, οὔτε ἕνα Lei.
Βλέποντας ὅτι κανείς ἀπό τούς γύρω δέν τοῦ ἔδινε
τίποτε, τοῦ δίνω τά 25 Lei, τόν χαϊδεύω στο κεφα-
λάκι του καί τοῦ λέω: “Μήν κλαῖς πιά, σκούπισε τα
ματάκια σου, πάρε αὐτά τά χρήματα καί ἀγόρασε
ὅ,τι σοῦ εἶπαν οἱ γονεῖς σου καί πήγαινε στο σπίτι".
Τό παιδάκι δέν εἶπε τίποτε, σκούπισε τα μάτια
του μέ τό μανίκι τοῦ παλτοῦ του, πῆρε τά χρήματα
καί ἄρχισε νά τρέχη.
Γύρισα στο σπίτι χωρίς νά ἔχω πιά μέ τί νά ἀγο
ράσω κάτι για φαγητό, χωρίς κανένα λογισμό, ἤρε-
μη καί εὐτυχισμένη, γιά τή χαρά αὐτοῦ τοῦ παιδιοῦ
καί γιά τό ὅτι εἶχα ἀκριβῶς ὅσα χρήματα εἶχε χάσει.
Γνώριζα ὅτι μιά καλή πράξι, πού γίνεται μέ θυσία,
δίχως κανένα φόβο, μέ πίστι καί ἐμπιστοσύνη καί μέ
ἀπόλυτη ἐναπόθεσι στήν ἔγνοια τοῦ Θεοῦ
ποὺ τὰ βλέπει ὅλα, θά μέ βοηθήση μέ κάποιο τρόπο,
ἄγνωστο σε μένα.
Νὰ δανειστῶ ἀδύνατον, ἔχοντας σύνταξη ἀσθε
νείας 200 Lel, καί μή ἔχοντας πῶς νά τά ἐπιστρέ-
ψω, κανείς δέν μοῦ δανείζει. Καί ὤ τοῦ θαύματος
Σωτῆρα μου, μόλις έφθασα στο σπίτι βρίσκω τή μοναδική μου κατά σάρκα αδελφή νά μέ περιμένη φορτωμένη μέ μία σακκούλα γεμάτη τρόφιμα.
λέει:
Πλησίαζε ἡ γιορτή μου, 27 Ιανουαρίου καί μοῦ
-Δέν θά μπορέσω νά ἔλθω στη γιορτή σου διότι
θα πάω στα παιδιά μου. Σοῦ ἔφερα, λοιπόν, μερικά
τρόφιμα καί σοῦ δίνω καί 100 Lei νά ἀγοράσης ὅ,τι
θέλεις για τη γιορτή σου»
ΜΊΛΗΣΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΊΑ!!
30 Ιουλίου 2002 .Ο ιερομόναχος Ιωάννης (Μπουζόφ) πέθανε στο μανδύα του Ιωνά (1927-2002). Είπαν για αυτόν - «ο γέρος της αγάπης»!!! Μαθητής και κληρονόμος του Αρχιμ. Ιωνά .Με την ευλογία του Μητροπολίτη Κουρσκ και Ρίλσκ Γιουβενάλι, κηδεύτηκε στο Ερμιτάζ της Ρίζας του Κουρσκ, όπου εργαζόταν από το 1992. Η κηδεία έγινε την επομένη του θανάτου του.
Σήμερα είναι η μέρα της μνήμης του, ήταν ένας καταπληκτικός γέρος, ο πρώτος κάτοικος του Ερμιτάζ της Ρίζας του Κουρσκ..., είπε ότι έρχεσαι σε μένα, πήγαινε στο Ρίλσκ να δεις τον πατέρα Ιππόλυτο..., μίλησε με την ίδια τη Θεοτόκο!!!
Τό 1890 στον Άθωνα.
«Πρό του 1890 στο χώρο αυτό ὑπῆρχε μικρή Καλύβη καί ὁ περιβάλλων τόπος ἦταν ἀπόκρημνος. Στὴν οἰκία αὐτή ἐγκαταβίωνε τριμελής συνοδεία Γέροντας καί δύο ὑποτακτικοί. Τό ὄνομα τοῦ Γέροντα
δεν διασώθηκε, τὰ ὀνόματα τῶν ὑποτακτικῶν ἦταν
Νεόφυτος καί Ἀνατόλιος. Εξωτερικά της Καλύβης, ἡ ὁποία ἦταν ἀφιερωμένη στην Κοίμησι τῆς Θεοτόκου
καί πρός τό ἄκρο τοῦ γκρεμοῦ, ὑπῆρχε ἕνα ξύλινο
κιόσκι, ὅπου οι πατέρες κατέφευγαν γιά ἀνάπαυσι.
Ευρισκόμενος ἐκεῖ κάποια ἡμέρα ὁ Γέροντας τῆς συνοδείας ἀπό ἀπροσεξία ὑπέστη ἀτύχημα. Ἔπεσε στο βάθος τοῦ γκρεμοῦ καί σκοτώθηκε. Οἱ δύο ύποτακτικοι λυπήθηκαν βαθύτατα γιά τόν ἀπρόσμενο θάνατο
τοῦ Γέροντά τους, πώλησαν τήν Καλύβη καί ἀναχώρησαν ἀπ' τήν Νέα Σκήτη»
Μικρές ιστορίες και μεγάλη σοφία
Ο Σαίξπηρ έχει μια περίφημη τραγωδία «Ο Τίμων των Αθηνών». Ο Τίμον έχασε σύντομα την περιουσία του και έγινε βαθιά χρεωμένος οι φίλοι του διέκοψαν αμέσως την επαφή μαζί του και οι πιστωτές του τον ανάγκασαν ανελέητα να αποπληρώσει τα χρέη του. Μετά από αυτή την αλλαγή στις παγκόσμιες υποθέσεις, ο Τίμον είδε όλη την απληστία και την αχαριστία της ανθρωπότητας και έγινε κυνικός. Από τότε, ο Taimen έφυγε από το σπίτι, προτιμώντας να κρυφτεί σε μια έρημη σπηλιά παρά να επιστρέψει στη μαγευτική πόλη. Ωστόσο, ο Τίμον βρήκε στην πραγματικότητα ένα σωρό χρυσό ενώ έσκαβε τις ρίζες ενός δέντρου. Ο Τίμον θα προτιμούσε να δώσει χρυσό σε περαστικούς φτωχούς, πόρνες και κλέφτες και τελικά να πεθάνει σε απόγνωση και μοναξιά.
Κάτω από τον πειρασμό του χρήματος, οι καρδιές των ανθρώπων θα γίνουν άσχημες. Επομένως, πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τα χρήματα με σύνεση. Τα χρήματα από μόνα τους δεν είναι κακά, είναι οι καρδιές μας που είναι κακές.
Ιστορία μεγάλης σοφίας
Ο «Τίμων της Αθήνας» είναι ένα από τα διάσημα θεατρικά έργα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ Οι φίλοι του τον άφησαν αδίστακτα να εξοφλήσει τα χρέη του, ο Τίμον ήταν κυνικός για το πόσο αχάριστος άνθρωπος μπορούσε να είναι. Έτυχε να σκάψει ένα φακελάκι με χρυσό ενώ ζούσε στο δάσος και θα προτιμούσε να χαρίσει το χρυσό στους φτωχούς και τελικά πέθανε σε απόγνωση και μοναξιά.
Στον πειρασμό του χρήματος, οι άνθρωποι τείνουν να γίνονται άσχημοι. Επομένως, πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τα χρήματα με σύνεση.
Story of great wisdom:
Story of great wisdom
" Timon of Athens" is one of the famous play by William Shakespeare. The story is about a aristocratic man of Athens, Timon who was wealthy and generous. He was surrounded with many flattery friends. Not long after, he was heavily indebted and all of his friends left him immediately. All his creditors ruthlessly forced him to pay off his debts. With sudden change of fortune, Timon was cynical about how ungrateful human could be. He decided to hide himself into wilderness instead of living in that magnificent city. He chanced upon digging out a sachet of gold while he lived in the forest. And he would rather give away the gold to the poor and he eventually died in despair and loneliness.
小故事大智慧莎士比亚有一部著
小故事大智慧
莎士比亚有一部著名的悲剧《雅典的泰门》，故事说雅典贵族子弟泰门坐拥财富而且慷慨好施，于是身边聚集了很多阿谀奉承的朋友。泰门很快家产荡尽，负债累累，那些朋友们马上与他断绝来往，而债主们则无情地逼他还债。经过这场世事变迁，泰门看尽了人类的贪婪和忘恩负义，变成了愤世者。从此，泰门离家出走，宁可躲进荒凉的洞穴，也不愿意回到富丽堂皇的城市。然而，泰门居然在挖树根时发现了一堆金子。泰门宁可把金子发给过路的穷人、妓女和窃贼，最终在绝望和孤独中悲愤死去。
在金钱的诱惑下，人心会变得丑恶。因此，我们要学会明智地对待金钱。金钱本身并不邪恶，邪恶的是我们的内心。
ΑΠΌ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΙΕΡΆ ΜΟΝΉ ΧΟΖΕΒΑ!!
«Οι προσκυνητές καί οἱ ἐπισκέπτες [τῆς Ἱ.
Μ. Χοζεβᾶ] ἔμεναν ἀπολύτως ἱκανοποιημένοι ἀπό
τήν εὐγενῆ συμπεριφορά τοῦ γέροντος. Μά κι ἀπό
τη φιλοξενία, τά πλούσια (κατά τίς δυνατότητες τοῦ Μοναστηριοῦ) κεράσματα, την καθαριότητα καί τήν ευταξία πού κυριαρχοῦσε τόσο στο Ναό, ὅσο καί στούς λοιπούς χώρους! Μάλιστα, το 1992 είχε δημοσιευθῆ καί σχετικό ἄρθρο στην Ισραηλινή ἐφημερίδα Jerusalem Post, σχετικῶς μέ τήν επάνδρωσι καί ἀνάπτυξι τῆς Μονῆς ἀπό τόν π. Ἀντώνιο. Καί οἱ πλέον διστακτικοί ἤ ἐπιφυλακτικοί ἀλλοδαποί ξεναγοί,
πείσθηκαν ἀπό τήν εἰλικρινῆ καί πηγαία περιποίησι
ἐκ μέρους του. Χαρακτηριστικό εἶναι τό περιστατικό
πού ἀκολουθεῖ. Κάποτε ὁ π. Ἀντώνιος προσπαθοῦσε
να περάση ἀπ' τό Τελωνείο ἕνα Προσκυνητάριο για
το Καθολικό τῆς Μονῆς. Ἐνῶ εἶχε "κολλήσει" ἡ ὑπόθεση στα γρανάζια της γραφειοκρατίας, συνήντησε
-κατά θεία Πρόνοια- μία Ισραηλινή υπάλληλο, ή
ὁποία ἐργαζόταν στο αρμόδιο Τμῆμα καί, ἀφοῦ τόν
αναγνώρισε, τοῦ εἶπε: “Σε θυμάμαι εσένα· εἶχα πρό καιροῦ ἔλθει στο Μοναστήρι σου περίπατο και μέ
είχες κεράσει καφέ!". Αμέσως, κατ' ἐντολήν της, τό
ἀντικείμενο ἀποδεσμεύθηκε και πέρασε στην κατοχή τοῦ γέροντος!»
“God is faithful…” (1st Cor. 1:9)
“God is faithful…” (1st Cor. 1:9)
The Greek word used for “faithful” is pistos, which also conveys the concept of being trustworthy. Therefore, when scripture declares that God is faithful, it signifies His trustworthiness, or more succinctly, when God makes a promise, He keeps it; His word is unwavering, He will not break His promises.
In this context, our own faith and trust in God stems from God’s faithfulness and trust in us. This is the solid, firm foundation Christianity is built upon.
Fr. John