Σημειώσεις τσέπης ενός νεαρού ιερέα!!!!! 22

Πατρίδα επίγεια και ουράνια

Όταν ήμουν ακόμη νέος και σπούδαζα στο σχολείο, πίστευα ειλικρινά ότι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή ενός ανθρώπου είναι ο πατριωτισμός και η αγάπη για την πατρίδα. Λίγο καιρό αφότου ήρθα στο ναό, άρχισα να υπερεκτιμώ άθελά μου αυτή την πεποίθησή μου. Όχι, δεν έπαψα να αγαπώ την πατρίδα μου, που μου χάρισε ο Δημιουργός, ούτε ξέχασα τα λόγια του Αγίου Μητροπολίτη Μόσχας Φιλάρετου  : «Ανάξιος ο αδύνατος πολίτης της επίγειας πατρίδος και της ουράνιας πατρίδος. .» Άρχισα όμως να καταλαβαίνω ότι στη ζωή ενός Χριστιανού, η ύψιστη αγάπη είναι η αγάπη για τον Θεό. Και σκοπός του κράτους είναι να υπηρετεί την Εκκλησία βοηθώντας την να κηρύξει τον Χριστό και όχι το αντίστροφο. Όταν επικοινωνείς με ανθρώπους διαφορετικών ηλικιών και πεποιθήσεων, μερικές φορές συναντάς χριστιανούς που ήρθαν στην Εκκλησία μόνο επειδή τη θεωρούν τη μόνη δύναμη που μπορεί να σώσει τη χώρα. Από τη μια πλευρά, αυτό φαίνεται αλήθεια. Άλλωστε, κάθε κληρικός μιλά συνεχώς για τους κινδύνους της μέθης και του εθισμού στα ναρκωτικά και προσπαθεί να αποτρέψει τις γυναίκες από το να κάνουν εκτρώσεις. Από την άλλη, πρέπει να θυμόμαστε ότι το κύριο καθήκον της Εκκλησίας είναι η σωτηρία της ανθρώπινης ψυχής, η επανένωση του πεσμένου ανθρώπου με τον δημιουργό.

Εξαιρετικό παράδειγμα του γεγονότος ότι το ιερό είναι ανώτερο από το επίγειο είναι ο βίος του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητή. Κατέχοντας σημαντική θέση στην αυλή του αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης Ηράκλειου  , είδε ότι η κυβέρνηση, μπροστά στην αραβική απειλή, άρχισε να προσεγγίζει τις ανατολικές μη Χαλκηδονικές εκκλησίες , αποδεχόμενη μια συμβιβαστική Χριστολογία (Μονοθελητισμός ), και γι' αυτό αποσύρθηκε από τον κόσμο και έγινε μοναχός. Δεν δικαιολόγησε τις δραστηριότητες του αυτοκράτορα σώζοντας το κράτος, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι η αγνότητα της πίστης και του δόγματος είναι πάνω από τα εθνικά σύνορα.