Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ/ ΠΑΤΗΡ ΤΖΕΗΜΣ ΜΠΕΡΝΣΤΑΙΝ. Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΟΥΔΑΙΣΜΟ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ.

 Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.

Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΩ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ είχε Ορίσει ως Κανόνα τής Καινής Διαθήκης, με οδήγησε νά ψάξω την Γραφή καί τά πρώτα γραπτά χριστιανικά κείμενα για αποκαλυπτικά σημάδια. Εξέτασα εκείνο πού θεωρούσα την πιο σημαντική πράξη των χριστιανών, την λατρεία. Έάν μπορούσα νά άντιληφθώ πώς εκκλησιάζονταν οί παλαιοί χριστιανοί, καί να βρω μία εκκλησία στην οποία να εκκλησιάζονται με όμοιο τρόπο σήμερα, αυτά ίσως θά με βοηθούσε να ταυτοποιήσω τήν Εκκλησία πού συνέταξε την Καινή Διαθήκη.

Απογοητεύτηκα, όταν διαπίστωσα ότι ή Καινή Διαθήκη παρείχε λίγες πληροφορίες γιά τήν λατρεία· καταδείκνυε μόνο ότι οι αυθεντικοί Εβραίοι χριστιανοί συνέχισαν να πηγαίνουν, όπως οι Εβραίοι, στον ναό της Ιερουσαλήμ καί στις συναγωγές. Το έκαναν γιά όσο χρόνο μπορούσαν, καί σταμάτησαν μόνο μετά τήν καταστροφή τού ναού καί τον αποκλεισμό τους από τις συναγωγές, από τούς μή χριστιανούς Εβραίους.

Οί επιστολές τής Καινής Διαθήκης γράφτηκαν γιά να ενθαρρύνουν πνευματικά τούς πιστούς καί να αντιμετωπίσουν προβλήματα καί διαφωνίες μέσα στήν Εκκλησία. Το γεγονός ότι θέματα τά όποια αφορούσαν στήν λατρεία ήταν σε μεγάλο βαθμό απόντα από τις επιστολές, αποδεικνύει ότι ή λατρεία δεν αποτελούσε κάποιο πρόβλημα. Ούτε εγώ συνάντησα τήν λατρεία ως δέμα αντιπαλότητας στά γραπτά κείμενα μετά τήν Καινή Διαθήκη.

Αν και πολλά θεολογικά θέματα προκάλεσαν διαμάχες κατά την διάρκεια αυτών των πρώτων αιώνων, ή μορφή τής λατρείας δεν αποτέλεσε διαμάχη. Αυτό μου φαινόταν περίεργο, αν ληφθούν ύπόψιν οί μεγάλες διαφορές στις λατρευτικές μορφές, και οί θεολογικές διαφωνίες που αυτές προκαλούν σήμερα στους χριστιανούς. Γιατί συνέβαινε αυτό; Μήπως, επειδή διαφορετικές μορφές λατρείας ήταν ή πρακτική τους, και όλοι ανέχονταν τήν μορφή λατρείας όλων;

Βρήκα ότι ίσχυε το αντίθετο. Ή διαφορετικότητα ήταν περιορισμένη, καθώς παγκοσμίως υπήρχε μία μόνο μορφή τής χριστιανικής λατρείας.

Καθώς προχωρούσε ή ερευνά μου γιά τήν λατρεία στήν παλαιά χριστιανική Εκκλησία, άντιλήφθηκα ότι πολλά γραπτά από τούς πρώτους τέσσερεις αιώνες περιέχουν λεπτομερείς περιγραφές των άκολουθιών τους. Αυτά τά έγγραφα, τά οποία θα εξετάσουμε λεπτομερώς αργότερα, αποκαλύπτουν μία μορφή λατρείας  πού γινόταν στον ναό και σε χώρους πού είχαν τήν μορφή των συναγωγών, και είναι αξιοσημείωτο ότι ήταν ίδια σε όλες τις Εκκλησίες τής Χριστιανοσύνης, καί στήν Ανατολή καί στήν Δύση.

Σε τί συνίστατο αυτή ή λατρεία; Ή πρώτη μου ανακάλυψη ήταν ότι οί λατρευτικές ακολουθίες, σε όλες τις κατά τόπους Εκκλησίες, επικεντρώνονταν στήν Θεία Ευχαριστία καί στήν Κοινωνία τού Σώματος καί τού Αίματος τού Χριστού, μέ το κήρυγμα να παίξει έναν συμπληρωματικά καί υποστηρικτικό ρόλο. Ή ομόφωνη καί ενιαία πρακτική, κατά τήν διάρκεια τών πρώτων τετρακοσίων χρόνων τής Εκκλησίας, ήταν να επικεντρώνεται ή λατρεία του Θεού στήν Θεία Μετάληψη. Αυτά μέ εξέπληξε, καθώς ό κύκλος τών χριστιανών πού γνώριζα, σπανίως μετείχαν στήν Θεία Λειτουργία, καί ή Θεία Μετάληψη ήταν πάντοτε προαιρετική και συχνά υποβαθμιζόταν. Τήν μόνη εξαίρεση σε αυτά αποτελούσαν οί ρωμαιοκαθολικοί φίλοι μου.

  ΠΑΤΗΡ ΤΖΕΗΜΣ ΜΠΕΡΝΣΤΑΙΝ. Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΟΥΔΑΙΣΜΟ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ.ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΔΩΡΩΝ ΑΡΟΝΙΑΣ.