22 Σεπτεμβρίου – Πριν από 34 χρόνια, εκοιμήθη εν Κυρίω ο Αρχιμανδρίτης Βλάσιος (Sumin) /01/01/1897 – 22/09/1989/, ομολογητής του Χριστού, από το Ερημητήριο του Glinsk.

 22 Σεπτεμβρίου – Πριν από 34 χρόνια, εκοιμήθη εν Κυρίω ο Αρχιμανδρίτης Βλάσιος (Sumin) /01/01/1897 – 22/09/1989/, ομολογητής του Χριστού, από το Ερμιτάζ του Glinsk.

Το όνομα του πατέρα Βλάσιου ήταν πολύ γνωστό σε πολλούς πιστούς εκείνη την εποχή. Όχι μόνο εξομολογουδε τους προσκυνητές, αλλά επέπληξε και τους δαιμονισμένους.

Ο πατέρας Βλάσιος ανέλαβε ένα τόσο δύσκολο κατόρθωμα από βαθιά αίσθηση συμπόνιας και αγάπης για τους ανθρώπους που υποφέρουν και μόνο αφού έλαβε τις ευλογίες των πρεσβυτέρων.

Γεννήθηκε στην επαρχία Κουρσκ σε μια απλή αγροτική οικογένεια. Τελείωσε το τετραετές δημοτικό σχολείο και έζησε με τους γονείς του, ασχολούμενος με τη γεωργία. Το 1933 συνελήφθη και εξορίστηκε στα στρατόπεδα του Τσελιάμπινσκ.

Τον Απρίλιο του 1953, μπήκε στο Ερημητηριο του Γκλίνσκ και εκάρη μοναχός. Από τις πρώτες κιόλας μέρες έδειξε τέτοια ανιδιοτέλεια, υπακοή και υπομονή, που οι γέροντες πείσθηκαν για την ετοιμότητά του να κάνει αυστηρή μοναστική ζωή.Ήδη τον Δεκέμβριο εκάρη μοναχός και το 1954 χειροτονήθηκε ιερομόναχος.

Ο πατέρας Βλάσιος ήταν μεγάλος εργάτης. Έκανε εναλλάξ θείες ακολουθίες, χορωδία, εξομολογούσε τους προσκυνητές και, σαν καλός μάστορας, έκτισε πολλά κτίρια στο μοναστήρι.

Η αγάπη για τους ανθρώπους είναι μια ακαταμάχητη δύναμη, ένα ακαταμάχητο όπλο στα χέρια του ποιμένα της Εκκλησίας όταν εκτελεί την ιερή διακονία του· είναι μέσα του η πηγή εκείνων των δυνάμεων και των ιδιοτήτων που του είναι απαραίτητες για να είναι η δραστηριότητά του. όσο το δυνατόν όμοια με την ποιμαντική δραστηριότητα του Σωτήρος Χριστού και των αγίων αποστόλων Του .

Ο βοσκός λαμβάνει την ικανότητα να αγαπά ως ειδικό δώρο κατά τη χειροτονία, αλλά η αφομοίωση και η συντήρησή της μέσα στον εαυτό του εξαρτάται από τις φιλοδοξίες του ανθρώπινου πνεύματος. Αυτή η ευγενική αγάπη, που δόθηκε στον ποιμένα κατά τη χειροτονία του, στη διαδικασία της αληθινής ποιμαντικής δραστηριότητας, αναπτύχθηκε όλο και περισσότερο στον ιερέα.

Πολλοί άρρωστοι και δαιμονισμένοι ήρθαν στον πατέρα Βλασιο ακόμη και στα έγγραφα του επιτρόπου για τις υποθέσεις της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της περιοχής Sumy σημειώνονταν: «Ο  π. Bλασιος ... δέχεται και θεραπεύει τους ψυχικά ασθενείς τη σωτηρία των ψυχών των γειτόνων του, ως ζηλωτής μοναχός, δεν εγκατέλειψε το ενδιαφέρον για τη δική του ψυχή, ωστόσο, το εσωτερικό της έργο ήταν βαθιά κρυμμένο.Οι αρχές έκλεισαν το ερημητήριο Glinsk το 1961. Πόσο προσεκτικά το κλείσιμο του μοναστηριού εκπονήθηκε μπορεί να κριθεί από το σύνολο του σχεδίου δράσης που καταρτίστηκε από τον επίτροπο και περιλαμβάνει 26 διαφορετικά σημεία, τα κυριότερα από τα οποία ήταν τα εξής: «Δημιουργία επιχειρησιακής ομάδας
για το κλείσιμο της μονής, στα χωριά που γειτνιάζουν με τη μονή, οργανώστε διαλέξεις για αθεϊστικά θέματα, ενισχύστε την αθεϊστική εργασία για να αποφύγετε προκλητικές ενέργειες εκ μέρους των πιστών...

Την ημέρα του κλεισίματος του μοναστηριού, οι δυνάμεις των ακτιβιστών του σοβιετικού κόμματος, υπάλληλοι της Διεύθυνσης Εσωτερικών Υποθέσεων και επαγρύπνησης, σύμφωνα με το αναπτυγμένο σχέδιο, απέκλεισαν το μοναστήρι, έστησαν θέσεις στους δρόμους που οδηγούν στο μοναστήρι για να αποτρέψουν πιστοί από την είσοδο σε αυτό να οργανώσει μια θέση στην επικράτεια του σπιτιού για άτομα με ειδικές ανάγκες προκειμένου να αποτρέψει τους πιστούς από τους θαλάμους και το προσωπικό να εισέλθουν στο μοναστήρι· στα πλησιέστερα χωριά, κινητοποίηση ολόκληρου του πληθυσμού για αγροτικές εργασίες. αποτρέψτε το προκλητικό χτύπημα των καμπάνων στις εκκλησίες.

Λίγες μέρες πριν το κλείσιμο, ελέγξτε το καθεστώς διαβατηρίων στο μοναστήρι για να εκδιώξετε τους προσκυνητές. καθιερώστε αυστηρό έλεγχο στις μεταφορές χρημάτων που έρχονται στο μοναστήρι.

Η ημέρα του κλεισίματος του μοναστηριού θα πρέπει να συμφωνηθεί με το προεδρείο της περιφερειακής επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ουκρανίας, μετά το κλείσιμο του μοναστηριού, κρατήστε νηστεία για 5 ημέρες για να εμποδίσετε τους προσκυνητές να εισέλθουν στο έδαφος του πρώην στις 14 Ιουλίου 1961, το μοναστήρι περικυκλώθηκε από όλες τις πλευρές από «εργάτες του τμήματος εσωτερικών υποθέσεων και το σοβιετικό κομματικό μηχανισμό», φορτηγά το πλησίασαν, στα οποία οι μοναχοί βρέθηκαν γρήγορα στον πλησιέστερο σιδηροδρομικό σταθμό.

Απαγορευόταν στους μοναχούς να παίρνουν μαζί τους χρήματα, ρούχα ή τρόφιμα.
Όλοι οι χώροι του μοναστηριού, εξοπλισμός, καύσιμα, τρόφιμα μεταφέρθηκαν στο Σπίτι Αναπήρων Sosnovsky (μετέπειτα ψυχονευρολογικό οικοτροφείο).

Μετά το κλείσιμο της μονής, τόσο οι πρεσβύτεροι όσο και οι νέοι μοναχοί, μαθητές του Ερμιτάζ του Γκλίνσκ, συνέχισαν την υπηρεσία τους προς την Ορθόδοξη Εκκλησία και τον λαό σε διάφορα μέρη της χώρας μας.

Στη Γεωργία, στην Τιφλίδα, από τη δεκαετία του 1940, ο Μητροπολίτης Zinovy ​​υπηρέτησε (στο σχήμα - σχήμα-μητροπολίτης Σεραφείμ) (Mazhuga) /†03/08/1985/, πλέον αγιοποιημένος από τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία. Ημέρα Μνήμης - 22 Σεπτεμβρίου στον Καθεδρικό Ναό των Αγίων Γκλίνσκι.

Ο πατέρας Βλάσιος μετακόμισε κοντά του στην Τιφλίδα, όπου συνέχισε την υπηρεσία του στους γείτονές του. Το 1974 προήχθη στο βαθμό του αρχιμανδρίτη. Για κάποιο διάστημα, ο πατέρας Βλάσιος πήγε στην Οδησσό, στο μοναστήρι, αλλά στη συνέχεια επέστρεψε ξανά στην Τιφλίδα.

Πέθανε στην Τιφλίδα το 1989, στις 22 Σεπτεμβρίου, αυτή την ημέρα εορτάζεται πλέον η Σύνοδος των Αγίων Γκλίνσκι. Με τις άγιες προσευχές τους, Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν μας!