30 Ἐξαποστελεῖς τὸ πνεῦμά σου, καὶ κτισθήσονται, καὶ ἀνακαινιεῖς τὸ πρόσωπον τῆς γῆς.
Ἐὰν ξαναστείλεις τὸ πνεῦμα σου θὰ ξαναχτιστοῦν. Ὄχι τὰ ἴδια, δὲν ἐννοεῖ θὰ ἀναστηθοῦν, ἀλλὰ θὰ δημιουργηθοῦν καινούργια. Καὶ ἔτσι τὸ πρόσωπο τῆς γῆς θὰ γίνει ξανά καινούργιο, θὰ ἀνακαινισθεῖ τὸ πρόσωπο τῆς γῆς.
31 Ἤτω ἡ δόξα Κυρίου εἰς τοὺς αἰῶνας, εὐφρανθήσεται Κύριος ἐπὶ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ·
Ὑπάρχει μία θεολογία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καὶ μία θεολογία τῆς Καινῆς Διαθήκης γιὰ ἕναν Θεὸ ποὺ εὐφραίνεται. Μία ἀνθρωποπαθής, ἀσφαλῶς, ἔκφραση, μία εἰκόνα ἀσφαλῶς, ἀλλὰ ἡ χαρὰ τοῦ Θεοῦ εἶναι αὐτὴ ἡ συναγωγὴ ὅλων μέσα στοὺς κόλπους του. Αὐτὴ εἶναι ἡ χαρὰ τοῦ Θεοῦ. Ἂν τὸ ξαναδιαβάσουμε ἀκόμα μιὰ φορὰ αὐτὸ ποὺ λέω τώρα, ἡ χαρὰ τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ σχέση του μὲ τὴ Δημιουργία του. Καὶ ἂν μέσα στὴ
Δημιουργία του τὸ μόνο ὂν ποὺ ἔχει δυνατότητα νὰ ἐκφράσει λόγο εἶναι ὁ ἄνθρωπος, τότε ἡ σχέση του κατ' ἐξοχὴν μὲ τὸν ἄνθρωπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.