Ἁγίου Γρηγορίου ΠαλαμᾶΛόγος εἰς τὴν Κοίμησιν τῆς Θεοτόκου (ἀπόσπασμα)

Ἀποδεικτικὸ γιὰ τοὺς μαθητὲς

στοιχεῖο περὶ τῆς ἀναστάσεώς της

ἀπὸ τοὺς νεκροὺς γίνονται 

τὰ σινδόνια καὶ τὰ ἐντάφια, 

ποὺ μόνα ἀπέμειναν στὸν τάφο 

καὶ βρέθηκαν ἀπὸ ἐκείνους 

ποὺ ἦλθαν νὰ τὴν ζητήσουν, 

ὅπως συνέβηκε προηγούμενα

μὲ τὸν Υἱὸ καὶ Δεσπότη. 

Δὲν χρειάσθηκε νὰ μείνει καὶ αὐτὴ 

ἐπίσης γιὰ λίγο πάνω στὴ γῆ, 

ὅπως ὁ Υἱός της καὶ Θεός, 

γι’ αὐτὸ ἀναλήφθηκε ἀμέσως 

πρὸς τὸν ὑπερουράνιο χῶρο

ἀπὸ τὸν τάφο.

Μὲ τὴν ἀνάληψή της ἡ Θεομήτωρ 

συνῆψε τὰ κάτω μὲ τὰ ἄνω καὶ 

περιέλαβε τὸ πᾶν μὲ τὰ γύρω της 

θαυμάσια, ὥστε καὶ τὸ ὅτι 

εἶναι ἐλαττωμένη πολὺ λίγο 

ἀπὸ τοὺς ἀγγέλους, 

γευόμενη τὸν θάνατο, αὐξάνει 

τὴν ὑπεροχή της σὲ ὅλα. 

Καὶ ἔτσι εἶναι ἡ μόνη 

ἀπὸ ὅλους τοὺς αἰῶνες

καὶ ἀπὸ ὅλους τοὺς ἀρίστους 

ποὺ διαιτᾶται μὲ τὸ σῶμα 

στὸν οὐρανὸ μαζὶ μὲ τὸν Υἱὸ καὶ Θεό.

Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ

Λόγος εἰς τὴν Κοίμησιν τῆς Θεοτόκου (ἀπόσπασμα)

τεῦχος 360, Ἰούλιος/Αὔγουστος 2023