Μέρα με τη μέρα. Ημερολόγιο Ορθοδόξου Ιερέα! 49

 17 Φεβρουαρίου.

«Ελάτε σε μένα, όλοι όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι, και θα σας αναπαύσω» ( Ματθαίος 11:28 ).

Αυτά τα λόγια έχουν ήδη ενθαρρύνει και παρηγορήσει πολλούς. Απευθύνονται σε όλους μας ανεξαιρέτως, αφού φυσικά δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος που να μην τα χρειάζεται αργά ή γρήγορα. Αλλά υπάρχουν στιγμές, υπάρχουν στιγμές που παίρνουν ιδιαίτερο νόημα για εμάς. Η επίγεια ευτυχία, τα ενθουσιώδη όνειρα και οι φλογερές ελπίδες της νεότητας αντικαθίστανται πολύ σύντομα από την απογοήτευση και την απόγνωση, όταν φαίνεται να μοιραζόμαστε με όλο τον κόσμο μια μεγάλη ολόπλευρη θλίψη.

Δεν είμαστε ακόμα σε αυτή την κατάσταση; Δεν μας φαίνεται μερικές φορές ότι μετά από πολύ άγχος και αναταραχή, μας έχει έρθει μια ηθική ηρεμία, πλήρης αδιαφορία για τα πάντα;

Για έναν άπιστο, μια τέτοια κατάσταση ψυχής είναι κατανοητή, αλλά για εμάς, που είμαστε πιο ευτυχισμένοι στη γνώση της αλήθειας και του φωτός, για τους οποίους ο ουρανός είναι ανοιχτός, δεν πρέπει και είναι αδύνατο να υποκύψουμε στην απόγνωση και να επαναλαμβάνουμε συνεχώς ότι η ζωή είναι αηδιαστική για εμάς. Δεν ακούσαμε τα λόγια: «Ελάτε σε μένα, όλοι όσοι κοπιάζετε…»

Αλλά, λέτε, αυτός που είναι κουρασμένος και φορτωμένος δεν έχει αποφασιστικότητα, δεν έχει τη δύναμη να προχωρήσει, να πάει στον Ιησού. Ωστόσο, εάν ο Ιησούς απαιτεί αυτή την προσπάθεια από εμένα, εάν με καλεί και θέλει να ανταποκριθώ, τότε μου ενσταλάζει ήδη αυτή τη δύναμη με τον λόγο Του Όταν λέει: «Έλα σε μένα », Αυτός ήδη, σαν να λέγαμε, τραβάει εμείς στον εαυτό Του, και τα λόγια Του, που εκφράζουν τόση αγάπη, τόσο έλεος, μας δυναμώνουν στο δύσκολο μονοπάτι. Όταν λέει: «όσοι κοπιάζουν και είναι βαριά φορτωμένοι », νιώθουμε στα λόγια Του τόσο βαθιά συμπόνια για τις αδυναμίες μας και τέτοια επιθυμία να μας βοηθήσει ώστε, ξυπνώντας από τον πνευματικό ύπνο, σηκωθούμε, πάμε σε Αυτόν και σε Αυτόν βρίσκουμε αιώνια ανάπαυση για τις ψυχές μας.

Και η λύπη θα μετατραπεί σε χαρά