Ιστορίες !!!Murtazov Nikon, ιεροδιάκονος!!! Μέρος Πρώτο

 

Σχετικά με τον συγγραφέα

Γεννήθηκε ο π. Nikon το 1939 σε μια πίστη αγροτική οικογένεια στο χωριό Κάμα του Novo-Sheshminek. Στην πρώιμη παιδική ηλικία έπαθε μια σοβαρή ασθένεια, η οποία τον έριξε στο κρεβάτι του για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μη μπορώντας να πάει σχολείο, σπούδασε στο σπίτι. Όπως γράφει ο π. Νίκον, σε μια από τις ιστορίες του, μια γειτόνισσα του έφερε εργασίες στο σπίτι και πήγε τις εργασίες που ολοκλήρωσε στους δασκάλους. Μετά την ανάρρωση, ο π.  Nikon αποφοίτησε από το All-Union People's University of Arts με αλληλογραφία. Krupskaya, και το 1979 το Θεολογικό Σεμινάριο της Μόσχας. Για μεγάλο χρονικό διάστημα υπηρέτησε στη μονή Πουχτίτσα στην Εσθονία. Ως αγιογράφος, δημιούργησε τέμπλα στη Μονή Ioannovsky στο ποτάμι. Karpovka, στο παρεκκλήσι της Μακαρίας Ξενίας στο νεκροταφείο του Σμολένσκ, σε άλλες εκκλησίες και μοναστήρια. Για κάποιο διάστημα έζησε στο Pechory Pskov και υπηρέτησε ως διάκονος στην εσθονική εκκλησία του St. VMC. Το 1999 έζησε ως εργάτης στους Αγίους Τόπους, όπου εκάρη μοναχός με το όνομα Νίκων.

«Τι με έκανε να γράφω ιστορίες; Η μόνη αγάπη για τον Θεό και τον άνθρωπο, η επιθυμία να βοηθήσουμε τους ανθρώπους μέσω θαυμάτων να γνωρίσουν το μεγαλείο και τη δύναμη του Δημιουργού, να γνωρίσουν την αλήθεια που απαλλάσσει τον άνθρωπο από την αιχμαλωσία των παθών και μας συμφιλιώνει με τον Θεό. Όλα ξεκίνησαν όταν μια μέρα συνάντησα το βιβλίο του Λ. Ζαπαρίνα «Άγνωστες ιστορίες», το οποίο μου άρεσε για την αλήθεια και το βάθος του περιεχομένου του. Κατά μίμηση, άρχισα να κρατάω ημερολόγια για τα θαύματα του Θεού, τα οποία ο ίδιος παρακολούθησα και για τα οποία μου έλεγαν οι απλοί Ρώσοι που είχαν παιδική πίστη και ένθερμη αγάπη για τον Θεό. Για πρώτη φορά έδειξα τις σημειώσεις μου στον συγγραφέα Yu. "Γράψε», ενέκρινε. Αργότερα έλαβα μια ευλογία για δημιουργικότητα από τους μεγαλύτερους. Και το 1995 πραγματοποιήθηκε μια προνοητική συνάντηση με τον εκδότη της εφημερίδας «Ορθόδοξη Αγία Πετρούπολη» A. Rakov, η οποία εξελίχθηκε σε φιλία. Αυτή η εφημερίδα άρχισε να δημοσιεύει τις ιστορίες μου, που γεννήθηκαν από ημερολόγια. Είθε ο αγαπητός αναγνώστης να μην κρίνει το άτεχνο έργο μου για τη δόξα του Θεού και θα είναι μεγάλη χαρά για μένα αν ωφελήσω την ψυχή κάποιου. Η πρόνοια του Θεού οδηγεί τον καθένα μας στο δικό του μονοπάτι προς τη σωτηρία. Θαυμάσια τα έργα Σου, Κύριε».

Αντανακλάσεις

Ο Θεός αλλάζει τον χρόνο και ο χρόνος αλλάζει τον άνθρωπο. Κάθε γενιά ανθρώπων έχει τη δική της μοίρα, τη δική της πίστη, τις δικές της σχέσεις, τις δικές της συνθήκες ανατροφής και ζωής. Και με διαφορετικούς τρόπους ο Κύριος καλεί την ανθρώπινη ψυχή κοντά του. Τις περισσότερες φορές, οι λύπες και οι ασθένειες μας φέρνουν πιο κοντά στον Θεό. Ο A. Maykov έχει τις ακόλουθες γραμμές:

Όσο πιο σκοτεινή είναι η νύχτα, τόσο πιο φωτεινά είναι τα αστέρια.

Όσο πιο βαθιά είναι η θλίψη, τόσο πιο κοντά είναι ο Θεός.

Σε όλη μου τη ζωή επικοινωνούσα με πιστούς και είδα πολλή καλοσύνη, αγάπη, ζεστασιά, κατανόηση, συμπόνια, απλότητα και παιδική πίστη, θυσίες και σκληρή δουλειά για χάρη της σωτηρίας της ψυχής μου και του πλησίον μου. Οι παλιότερες γενιές, που έχουν υπομείνει τις κακουχίες των δοκιμασιών της ζωής στους ώμους και στην καρδιά τους, περνούν στην αιωνιότητα. Τα αντικαθιστούν νέα. Ανάμεσά τους πολλοί νέοι και διανοούμενοι. Και ανάμεσα σε αυτούς που καλούνται υπάρχουν πολλοί εκλεκτοί που ζουν σύμφωνα με τις εντολές του Θεού.

Ο Γάλλος συγγραφέας Victor Hugo, ένας επιζών της Παρισινής Κομμούνας, έγραψε: «Πρέπει να κρίνουμε εκείνους τους γονείς που στέλνουν τα παιδιά τους στα σχολεία στις πόρτες των οποίων είναι γραμμένο: «Εδώ δεν διδάσκεται ο νόμος του Θεού». Η Παρισινή Κομμούνα κράτησε 72 μέρες και η Ορθόδοξη χώρα μας γνώρισε 73 χρόνια αθεϊστικής παιδείας. Και τώρα βλέπουμε ένα αληθινό θαύμα, την πνευματική αναβίωση των ανθρώπων. Στην εκκλησία έχει δοθεί απόλυτη ελευθερία. Βλέπουμε πόσες εκκλησίες και μοναστήρια έχουν ανοίξει και χτίζονται, και ανοίγουν κυριακάτικα σχολεία. Η πνευματική λογοτεχνία τυπώνεται σε μεγάλες ποσότητες. Αυτό είναι το μεγάλο έλεος του Θεού προς εμάς τους αμαρτωλούς. Όπως είπε ο Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών Αλέξιος Β' σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Ρωσικός Οίκος»: «Δεν είναι θαύμα που σε δέκα χρόνια έχουν χτιστεί και αποκατασταθεί περισσότερες από 132 χιλιάδες εκκλησίες και η λειτουργική ζωή έχει ξαναρχίσει. Και, μπαίνοντας στον 21ο αιώνα, θα ήθελα να πιστεύω ότι ο λαός μας, με την υπομονή και την πίστη του, αξίζει ένα καλύτερο μερίδιο στον νέο αιώνα και ότι αυτός θα είναι ένας αιώνας ειρήνης και αρμονίας για τον λαό μας, ένας αιώνας πνευματικής αναβίωση."